Μοιάζει να έχουν περάσει δεκαετίες, αλλά, στην πραγματικότητα, λίγα μόλις χρόνια πριν οι αντικειμενικές δημοσκοπήσεις βάφτιζαν «καταλληλότερο πρωθυπουργό» πρώτα τον Κ. Καραμανλή (τον εξαφανισθέντα), έπειτα τον Γ. Παπανδρέου (που έφερε το πρώτο μνημόνιο), τον Α. Σαμαρά (που έφερε το δεύτερο) και τον Α. Τσίπρα (που έφερε το τρίτο). Σήμερα, τους περισσότερους -αν όχι όλους- από αυτούς, ο ελληνικός λαός τους θεωρεί (δικαίως) απατεώνες ολκής, πολιτικούς που έκαψαν κυριολεκτικά και μεταφορικά τη χώρα και αποτελούν σήμερα οι ίδιοι καμμένα χαρτιά.
Όταν κάποια στιγμή οι γνωστές για την τιμιότητά τους δημοσκοπήσεις βρέθηκαν και οι ίδιες σε αδυναμία να απαντήσουν πειστικά στο ερώτημα «ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός», διότι οι υποψήφιοι ήταν καταφανώς ανίκανοι έως κοινωνικά επικίνδυνοι, ο ένας χειρότερος από τον άλλο, τότε ο όρος «κανένας» πρόβαλε για πρώτη φορά στις μετρήσεις, δίνοντας λύση στον σχετικό γρίφο. Ο ομηρικός «Ούτις», ο «Κανένας», επανήλθε στο προσκήνιο, αυτήν τη φορά, ωστόσο, όχι σε υπόβαθρο έπους, αλλά τραγωδίας.
Προφανώς πρόκειται για τραγωδία δίχως προβλεπτό τέλος ή, κατά μίαν άλλη έννοια, για ιλαροτραγωδία, με δεδομένο ότι πρόσφατη δημοσκόπηση έφτασε κυριολεκτικώς μια ανάσα από το να αναδείξει «καταλληλότερο πρωθυπουργό» τον, μέχρι πρότινος ανυπόληπτο, Βασίλη Λεβέντη.
Τι να υποθέσει κανείς; Έχουμε να κάνουμε με υψηλό δημοσκοπικό χιούμορ ή μήπως πρόκειται για πολιτική δικαίωση του ακάματου αρχηγού της Ένωσης Κεντρώων; Θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί, εκτός από τις δημοσκοπήσεις, πρωθυπουργό της χώρας;
Και γιατί όχι;
Ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων είναι πολιτικώς, αταλάντευτος
Αν εξαιρέσουμε το ξεκίνημά του (υπηρέτησε από το 1974 το ΠΑΣΟΚ και για μια περίπου δεκαετία, ενώ υπήρξε και υποψήφιος βουλευτής του), αν παραγνωρίσουμε τη συνέχεια (μετείχε ως υποψήφιος βουλευτής στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ το 1989), και αν ξεχάσουμε κάποιες ενδιάμεσες κακές στιγμές-παρενθέσεις (όπως την ίδρυση του πρώτου Οικολογικού κόμματος στην Ελλάδα και του συνδυασμού των «Ελευθέρων» που μετείχε στις Ευρωεκλογές του 1984, καθώς και την ίδρυση του δεύτερου οικολογικού κόμματος στην Ελλάδα, με το όνομα «Οικολόγοι Ειρηνιστές Πράσινοι» με το οποίο και κατήλθε στις βουλευτικές εκλογές του 1990), τουλάχιστον τις τελευταίες δύο δεκαετίες είναι συνεπής στην Ένωση Κεντρώων (η οποία αρχικώς ονομαζόταν «Ένωση Κεντρώων και Οικολόγων»).
Πριν τις εθνικές εκλογές, στο ερώτημα αν θα προτιμούσε για πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ, εκείνος απαντούσε: «Όποιος βγει πρώτος δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης, γιατί εμείς η Ένωση Κεντρώων δεν είμαστε Χρυσή Αυγή ή ΚΚΕ που λένε όχι σε όλα. Δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης εφόσον σοβαρευτούν και ακολουθήσουν ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων». Όποιος και να βγει, δεκτός.
Αμέσως μόλις ο Β. Λεβέντης πέρασε το κοινοβουλευτικό όριο του 3%, έστειλε προληπτικά (χωρίς να του ζητηθεί) …αυστηρή επιστολή στο Τσίπρα, με την οποία παρουσίαζε 9 σημεία, βάσει των οποίων θα καταδεχόταν να συζητήσει ψήφο ανοχής ή και κανονική συνεργασία με την κυβέρνηση. Πρόκεται για κανονικό πολιτικό βράχο.
Ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων έχει απόψεις που τον κάνουν αγαπητό στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς συμμάχους μας
Ενδεικτικώς για την πολιτική και κοινωνική συγκυρία να σημειώσουμε ότι ο Β. Λεβέντης καταδικάζει όλες τις απεργίες και τα μπλόκα, καθότι «στρέφονται κατά άλλων κοινωνικών τάξεων»· (δυστυχώς, δεν έχουν επινοηθεί ακόμα οι απεργιακές κινητοποιήσεις που να είναι αγαπητές σε όλες τις κοινωνικές τάξεις συγχρόνως).
Ο Β. Λεβέντης θεωρεί ότι έχει έρθει επιτέλους η ώρα να αφήσουμε κατά μέρος τη μουρμούρα και να σφίξουμε λίγο το ζωνάρι: «Αντί να κάνουμε μεταρρυθμίσεις, ψάχνουμε δικαιολογίες για να μη γίνουν. Αντί να αποφασίσουμε μια και έξω να τσιτωθούμε λίγο, να κάνουμε μεταρρυθμίσεις, είμαστε όλο δικαιολογίες».
Ας μην πιάσουμε τις απόψεις του που ξεπερνούσαν και ξεπερνούν από τα δεξιά το κουαρτέτο, όπως ο δηλωμένος στόχος του «να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για όλους» με πλαφόν μάλιστα στις συντάξεις, ή ο διακηρυγμένος σκοπός του να κυνηγήσει τους χιλιάδες αργόσχολους και αργόμισθους του δημοσίου. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων ξεκαθαρίζει ότι το πλαίσιο και τα όρια της εθνικής πολιτικής μας (ακόμη και όταν παρακαλάμε τον δανεισμό μας) είναι αυτά που επιτρέπουν οι εταίροι μας. «Εάν τα υπερβούμε χαλάμε τις σχέσεις μας με Ευρωπαίους και Αμερικανούς» και γι’ αυτό, για κάθε ενέργειά μας πρέπει πρώτα να έχουμε την έγκριση από τους κηδεμόνες μας. «Να προχωρήσουμε σε συμβάσεις, αλλά ενημερώνοντας και τους συμμάχους μας. Αφού ανήκουμε στην Ευρώπη δεν μπορούμε να απευθυνόμαστε όποτε θέλουμε αλλού για δανεικά ή για έκτακτες βοήθειες. Καταλάβατε;». Σοφόν το σαφές.
Ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων θέλει να αναδεικνύονται οι αξιότεροι και μάχεται την οικογενειοκρατία
Δίνοντας ισχυρό ράπισμα στον νεποτισμό, ο Β. Λεβέντης διάλεξε αντικειμενικά τους καλύτερους για να στελεχώσουν το κόμμα του, τοποθετώντας την νυν γυναίκα του (Α. Μεντεσίδου) καθώς και την αδελφή της γυναίκας του (Δ. Μεντεσίδου), τον γιο της πρώτης συζύγου του (Μ. Γεωργιάδη), την αδελφή του (Ε. Λεβέντη), τον αδελφό του (Κ. Λεβέντη), έναν ανιψιό του (Ι. Λεβέντη) και μια ανιψιά του (Π. Λεβέντη) στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Τι φταίει αυτός αν η οικογένειά του συμβαίνει να είναι η καλύτερη;
Αξίζει να σημειωθεί ότι, την ίδια ώρα, είχε την τόλμη να ανακοινώνει το πρόγραμμά του για την αντιμετώπιση της οικογενειοκρατίας στη δημόσια ζωή: «Είναι απόλυτα κακό, κάποιος ο οποίος παραμένει για 30 χρόνια βουλευτής, να διορίζει στη συνέχεια το γιο ή τον ανιψιό του. Σε ό,τι φορά τις προσλήψεις στο Δημόσιο θα πρέπει να γίνονται από γραφεία ευρέσεως εργασίας με απολύτως αντικειμενικούς όρους μέσω ΑΣΕΠ. Ακόμα και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις θα πρέπει να μην προσλαμβάνει ο καθένας τον ανιψιό του, αλλά να είναι υποχρεωμένος κατά 90% να απορροφά κόσμο από τα γραφεία ευρέσεως εργασίας».
Για να μην υπάρξει κάποια υπόνοια αντιφατικότητας, ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων εξήγησε: «Εμείς καταδικάζουμε την οικογενειοκρατία» και «Ακόμα και να εκλεγούν οι συγγενείς μου θα παραιτηθούν στους έξι μήνες και θα δώσουν τις έδρες τους στους δεύτερους της λίστας», δήλωνε λίγες ημέρες πριν τις εθνικές κάλπες.Ακόμη και ...δύο μέρες μετά τις εκλογές τόνιζε πως η παραίτηση όλων των εκλεγέντων βουλευτών της Ένωσης Κεντρώων και η αντικατάστασή τους από τους πρώτους επιλαχόντες στα ψηφοδέλτια του κόμματος είναι απόφαση ειλημμένη και πράξη δρομολογημένη: «Αυτό ισχύει και θα συμβαίνει ανά έξι μήνες. Ήταν ένας από τους όρους συμμετοχής τους στα ψηφοδέλτια. Η διαδικασία θα λειτουργήσει ως εξής: Οι βουλευτές θα προσλάβουν ως επιστημονικούς συνεργάτες τους πρώτους επιλαχόντες ώστε να ενημερώνονται επί του κοινοβουλευτικού έργου και στη συνέχεια θα τους αντικαθιστούν».
Ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων υπηρετεί, πάνω απ’ όλα, πολιτική αρχών.
Παρά τις προφητικές του ικανότητες τις οποίες με σεμνότητα αναγνωρίζει («Βγήκα εύστοχος σε όλες τις προβλέψεις μου και αυτό έχει εντυπωσιάσει. Δεν είμαι όμως προφήτης που λένε. Είμαι ένας εκτιμητής της κατάστασης. Έχω τελειώσει ένα Μετσόβιο Πολυτεχνείο κι έχω μάθει να σκέφτομαι σε βάθος και αυτό με έκανε να έχω εύστοχες προβλέψεις»), ο Β. Λεβέντης έπεσε κάνα-δυο φορές έξω, όπως τότε που έλεγε ότι «ο Καμμένος δεν θα μπει σίγουρα στη Βουλή» ή όταν προεξοφλούσε ότι η δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είχε «το πολύ 3-4 μήνες ζωής».
Αυτή η τελευταία άστοχη πρόβλεψη έβγαλε τον Β. Λεβέντη εκτός σχεδιασμών του. Βαδίζοντας προς τη συμπλήρωση 6μήνου της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι βουλευτές του που δεν εξελέγησαν και δεν μπήκαν στη Βουλή, ζητούν τώρα από τον αρχηγό τους να τηρήσει τη δέσμευσή του, να ζητήσει από τους τωρινούς βουλευτές του να παραιτηθούν, και να γίνει «εσωτερική αλλαγή» στα κοινοβουλευτικά έδρανα.
Τώρα όμως ο Β. Λεβέντης έχει γίνει σοφότερος: «Ήταν δική μου πρόταση να αλλάζουν οι βουλευτές κάθε έξι μήνες, στηνπράξη όμως μέσα από την κοινοβουλευτική πείρα, ο βουλευτής στο εξάμηνο ούτε γνωρίζει ακόμη τα δικαιώματά του στο κοινοβουλευτικό του έργο και άρα το διάστημα αυτό είναι πολύ μικρό. Εάν τους αλλάξω θα καταστραφεί η Ένωση Κεντρώων γιατί θα πρέπει να είναι ξανά μαθητευόμενοι οι επόμενοι. Δεν μπορώ να είμαι εγώ διδασκαλείο βουλευτών. Να περιμένουν. H Ένωση Κεντρώων μεγαλώνει, θα πάρει 15-20%, και μπορούν να βγουν την επόμενη φορά. Εγώ περίμενα 35 χρόνια να βγω βουλευτής, οι κύριοι θέλουν με την πρώτη φορά;»
Αυτά βεβαίως τα ακούνε βερεσέ οι πρώτοι επιλαχόντες του ψηφοδελτίου, οι οποίοι ήδη έχουν ράψει κουστούμια βουλευτή. «Έχω δώσει εντολή στον δικηγόρο μου να στείλει την ερχόμενη Τρίτη εξώδικο στον πρόεδρο, στο κόμμα και στον βουλευτή του νομού μας, με το οποίο θα ζητώ να μας παραδώσουν τα έγγραφα που υπογράψαμε προεκλογικά. Στο εξώδικο θα αναφέρεται πως την καθορισμένη ημερομηνία, που είναι η 25η Μαρτίου 2016, ο σημερινός βουλευτής θα παραδώσει την έδρα του στον πρώτο επιλαχόντα του ψηφοδελτίου. Σε διαφορετική περίπτωση θα κάνω αγωγή και θα υποβάλω μήνυση, για να μεταφέρω την αθέτηση της υπόσχεσης του κ. Λεβέντη στο πεδίο της Δικαιοσύνης», δηλώνει ο …πρώτος επιλαχών στη Λάρισα, Δ. Ζώκας. Το εξώδικο θα υπογραφεί και από τον Α. Λέκκο, επίσης υποψήφιο της Ένωσης Κεντρώων, ενώ πέντε ακόμη υποψήφιοι βουλευτές Λαρίσης συμAφωνούν με την ενέργεια του Δ. Ζώκα.
Ο αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων συνεχώς βελτιώνεται
Πριν τις Ευρωεκλογές έλεγε ότι δεν θα πάρει ούτε ευρώ από τις κρατικές επιχορηγήσεις των κομμάτων. Μετά τις κάλπες, και αφού (ανέλπιστα) συγκέντρωσε ποσοστό το οποίο έφερνε στα ταμεία τού κόμματός του αρκετές χιλιάδες ευρώ, ο Β. Λεβέντης αναδιπλώθηκε, και διαπίστωσε τελικώς την ανάγκη να εισπράξει τμήμα του ποσού.
Πριν τις εθνικές κάλπες κατακεραύνωνε τα κόμματα που ήταν έτοιμα να λεηλατήσουν τις τσέπες του ελληνικού λαού με άμεσο μάλιστα τρόπο, μέσω των κρατικών επιχορηγήσεων στα κόμματα. Αφού μπήκε στη Βουλή, η σκέψη ωρίμασε μέσα του: «Η αλήθεια είναι ότι έχουμε κάποια χρέη, ίσως καλύψουμε ορισμένα από αυτά (σ.σ. μέσω των κρατικών χρημάτων), αλλά θα αγωνιστούμε από την πρώτη ημέρα να αλλάξει ο νόμος. Δεν είμαστε όμως και βλάκες να γίνουμε οι μόνοι που δεν παίρνουν κρατικά χρήματα, ενώ όλοι οι άλλοι θα εισπράττουν κανονικά! Θα προσπαθήσουμε όμως πάση θυσία να μην πάρουν ούτε οι άλλοι. Θα τους εκθέσω όλους». Πράγματι, σκόνη τους έκανε.
Πριν την είσοδό του στη Βουλή έταζε 6μηνες θητείες των βουλευτών του και εναλλαγές στα έδρανα. Τώρα, αφού η κυβέρνηση Τσίπρα ξεπέρασε το 4μηνο ζωής παρά τα προγνωστικά του, ο Β. Λεβέντης συνετά αναδιπλώνεται στη 12μηνη θητεία, και βλέπουμε…
Πριν τις κάλπες, ο μεγαλόθυμος αρχηγός της Ένωσης Κεντρώων, ως άλλος καλός ποιμήν, συγχωρούσε όλους τους Έλληνες: «Έχω ένα μεγάλο παράπονο από τον κόσμο που 26 χρόνια ψήφιζε απατεώνες της πολιτικής και τον Βασίλη Λεβέντη μας άφηνε στο περιθώριο. Έχει και ο λαός ενοχές, τον οποίο όμως συγχωρώ και από την 21η Σεπτέμβρη θα προχωρήσουμε για την Ελλάδα». Τώρα, σε εκείνους που τον κατηγορούν ότι δεν τηρεί τις δεσμεύσεις του, ότι δρα ως κοινός τυχοδιώκτης, ότι έχει αναγάγει σε τέχνη την οικογενειοκρατία, ο Β. Λεβέντης έχει φυλάξει μια ακόμη σκέψη: «Η επίθεση προέρχεται από τα συστημικά κόμματα. Αυτοί μιλούν για μένα. Θα τους κάψει ο Θεός!»