Συνάδελφε-ισσα,
μετά από πολύ διάβασμα, άγχος και...λεφτά σε φροντιστήρια κατάφερες να μπεις στην σχολή και συγχαρητήρια. Δυστυχώς όμως οι καιροί και οι συνθήκες δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για να επαναπαυτείς. Κοσμήτορες, μερίδες καθηγητών, κυβέρνηση, αντιπολίτευση και ένα ολόκληρο σύστημα κόπτονται να μας χρυσώσουν το χάπι με αφηγήματα τύπου “όποιος διαβάζει πετυχαίνει” και ότι και καλά μετά τη σχολή μας περιμένει η μεγάλη κοινωνική καταξίωση και η επιτυχία ενός νομικού. Η πραγματικότητα βρίσκεται μακριά από τέτοιες περιγραφές. Σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των αποφοίτων βρίσκεται αντιμέτωπη με την ανεργία , την ετεροαπασχόληση είτε δουλεύει σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Στον κλάδο μας κυριαρχεί η απλήρωτη ή η κακοπληρωμένη πρακτική και η εργασία ως δικηγόρος αργότερα σε κάποια εταιρεία ή σε κάποιο δικηγορικό γραφείο με μισθούς και δικαιώματα πετσοκομμένα για δουλειά ατέλειωτων ωρών.
Και αν όλα αυτά έρχονται και αναφέρονται σε συνθήκες με τις οποίες θα αναμετρηθούμε σχεδόν όλοι μας στον εργασιακό τομέα, πριν από αυτό η δυνατότητα σπουδών αυτή καθ’έαυτη αποκλείεται για κάποιους και για όλους γίνεται σίγουρα μια δύσκολη υπόθεση. Η ποιότητα των σπουδών υποβαθμίζεται συνεχώς και ταυτόχρονα εξελίσσεται μια λυσσαλέα εντατικοποίηση.
Πιο συγκεκριμένα και στα δικά μας, κυρίαρχο ζήτημα είναι η σοβαρή οικονομική επιβάρυνση που έρχεται να φορτωθεί στον φοιτητή με την αγορά κωδίκων και πρακτικών τα οποία δεν παρέχονται… πια από την σχολή αλλά αποτελούν απαραίτητο εργαλείο , έξοδα καθόλου ευκαταφρόνητα. Το δωρεάν σύγγραμμα τίθεται έμμεσα υπο αμφισβήτηση με μαθήματα στα οποία δίνεται ένα από τα δυο ή ένα από τα τρία που καλύπτουν την ύλη ( χαρακτηριστικό παράδειγμα το Ειδικό Ποινικό και το Ασφαλιστικό-Αξιόγραφα) . Συγχωνεύσεις τμημάτων και στοίβαγμα 200+ ατόμων σε αίθουσες με ανεπαρκή χωρητικότητα που αναγκάζουν τον φοιτητή που θέλει να παρακολουθήσει να κάθεται στο πάτωμα και στα πεζούλια. Θέσπιση προαπαιτούμενων για την εξέταση σε συγκεκριμένα μαθήματα , που δεν σημαίνει τίποτα άλλο πάρα παρεμπόδιση στην διαμόρφωση των σπουδών μας και βεβαίως παρεμπόδιση περάτωσής τους. Κατάργηση επαναληπτικών εξετάσεων. Να μη μιλήσουμε για παροχές όπως η στέγαση, όπου η μέριμνα είναι μηδαμινή για να μην πούμε σχεδόν ανύπαρκτη, και για τη στέγαση, όπου στη λέσχη έχουν μπει εισοδηματικά κριτήρια χρόνια τώρα και στην ουσία διατηρείται ο χαρακτήρας της ως δωρεάν για όλους τους φοιτητές μέσα σε ένα πολύ αβέβαιο σκηνικό. Όλα αυτά σε ένα προσκήνιο όπου έχει ήδη θεσπιστεί η επιβολή διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά και ανοίγεται ο δρόμος και πληθαίνουν οι φωνές για δίδακτρα και στα προπτυχιακά.
Και βέβαια το πτυχίο δεν αποτελεί την μόνη προϋπόθεση ή ένα ‘’ισχυρό’’ όπλο ,όπως θα μας έλεγαν κάποιοι , για τη δουλειά. Αυτό έχει διασπαστεί σε δύο κύκλους, προπτυχιακό-μεταπτυχιακό, ενώ μετριέται πλέον σε πιστωτικές μονάδες-ECTS και η ισχύς του διαφοροποιείται ανάλογα με τον βαθμό. Πτυχίο, μεταπτυχιακό-ECTS δημιουργούν απόφοιτους πολλών ταχυτήτων, ανάλογα με το πόσα μπόρεσε(δηλαδή είχε τα λεφτά) να πάρει κανείς κι αντίστοιχα εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων.
Αυτή η κατάσταση εντάσσεται συνολικά στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, όπου με τα αλλεπάλληλα μνημόνια έχουν διαμορφώσει ένα ζοφερό παρόν και μέλλον για μας και τις οικογένειες μας. Δεν είναι άλλη από την πολιτική της οικονομικής εγκατάλειψης των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων που ανοίγει το δρόμο στα δίδακτρα, το κόψιμο των δικαιωμάτων σε σίτιση-στέγαση-συγγράμματα, τα υποβαθμισμένα πτυχία-διαβατήρια μετανάστευσης. Μια πολιτική που διαμορφώνει ένα πανεπιστήμιο πιο ταξικό, ώστε να μπορούν να σπουδάσουν ακόμα λιγότεροι. Αυτήν την κατεύθυνση ενίσχυσε και το “νέο” Πρόγραμμα Σπουδών στη σχολή μας από το 2015, καθώς και ο νέος νόμος Γαβρόγλου που ψηφίστηκε τον Αύγουστο και θα τον βρούμε μπροστά μας.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ
Ο Σύλλογος Φοιτητών αποτελεί το μόνο όπλο μας! Ανώτατο όργανο είναι η Γενική Συνέλευση, μέλος της οποίας είμαστε όλοι από την εγγραφή μας, και στην οποία μπορούν να παίρνουν μέρος και να αποφασίζουν όλοι ο φοιτητές . Πρέπει να τις μαζικοποιήσουμε και να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις πάνω στα ζητήματα που μας καίνε, να κινητοποιηθούμε! Πρέπει να αντιταχθούμε στις δυνάμεις τις ΔΑΠ-ΑΦΠ οι οποίες στηρίζουν ακριβώς σε αυτή την πολιτική των διδάκτρων, της εισόδου ιδιωτών στις σχολές και έχουν στηρίξει όλη την προαναφερόμενη πολιτική. Γι’αυτό επιβάλλουν την αδράνεια στον Σύλλογο είτε με την απουσία τους απ’τις Γενικές Συνελεύσεις, είτε με το ανοιχτό μπλοκάρισμα τους εκμεταλλευόμενες τις θέσεις τους στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Ενάντια στην απογοήτευση, στην λογική του ατομικού δρόμου και της μοιρολατρίας:
-να ενισχύσουμε τον Σύλλογο Φοιτητών Νομικής
-με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις να οργανώσουμε τον αγώνας μας ενάντια στην πολιτική που κόβει τα δικαιώματά μας!
