Για μια ακόμη φορά, οι εστιακοί φοιτητές βρίσκονται μπροστά σε μια σειρά παλιά και νέα προβλήματα, με αποκορύφωμα το κλείσιμο των εστιατορίων των εστιών πανελλαδικά, εξαιτίας της μη-ανανέωσης της σύμβασης που αφορά τη σίτιση. Η τελευταία αυτή εξέλιξη αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο για την κατάσταση στην οποία έχει οδηγήσει η μνημονιακή πολιτική των περικοπών και της υποχρηματοδότησης όχι μόνο τις εστίες, αλλά και συνολικά τις σχολές, ενώ «χτυπάει και το καμπανάκι» και για τα εστιατόρια των σχολών.
Δίπλα στο κλείσιμο των λεσχών, έρχονται να προστεθούν τα χρόνια προβλήματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι εστιακοί: Έλλειψη θέρμανσης, υποβάθμιση των υλικοτεχνικών υποδομών, αδυναμία στοιχειώδους συντήρησης και αναβάθμισης των δωματίων και των εστιών στο σύνολό τους κ.ά. Και φυσικά με τα προβλήματα αυτά έρχονται αντιμέτωποι οι φοιτητές που «είχαν την τύχη» να μπουν στις εστίες, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε χρόνο εκατοντάδες συνάδελφοι μένουν εκτός των εστιών (ακόμη και αν πληρούν τα όλο και αυξανόμενα κριτήρια). Άμεσες συνέπειες είναι είτε η αδυναμία συνέχισης των σπουδών είτε η αναζήτηση εργασίας για την κάλυψη των εξόδων, που θα έπρεπε να είναι αποκλειστικά ευθύνη του υπουργείου παιδείας και του κράτους.
Απέναντι στις αντιδράσεις των εστιακών φοιτητών που μέσα από τους συλλόγους τους διεκδικούν τα «αυτονόητα», η νέα διοίκηση του ΙΝΕΔΙΒΙΜ (του κρατικού φορέα που διαχειρίζεται τις εστίες πανελλαδικά), αρχικά όλο το προηγούμενο διάστημα σφύριζε προκλητικά αδιάφορη, ενώ τώρα ρίχνει την ευθύνη για το γεγονός ότι δεν έχει κάνει την παραμικρή ενέργεια για τη λύση των παραπάνω προβλημάτων στην κατάληψη που πραγματοποιείται στο κτήριο του ΙΝΕΔΙΒΙΜ στην Αθήνα. Πρόκειται βέβαια για κοροϊδία, ιδιαίτερα στον βαθμό που το υπουργείο παιδείας δεν έχει πάρει ακόμη θέση για τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν τους εστιακούς φοιτητές και το οποίο θα μπορούσε (αν ήθελε) να προχωρήσει στη λύση τους.
Ως Φοιτητική Πορεία θεωρούμε ότι ο αγώνας των εστιακών πρέπει να συνδεθεί με τον συνολικότερο αγώνα του φοιτητικού κινήματος ενάντια στον νόμο Γαβρόγλου και για δημόσια-δωρεάν παιδεία. Η επίθεση στο δικαίωμα των φοιτητών στη δωρεάν στέγαση και στο δικαίωμα της διαμονής σε ποιοτικές εστίες, καθώς και το πέταγμα εκατοντάδων φοιτητών έξω από αυτές, δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά. Αποτελούν κομμάτι της ίδιας αντιεκπαιδευτικής πολιτικής που πριν από λίγο καιρό οδήγησε στην παραλίγο αναστολή της διανομής των δωρεάν συγγραμμάτων, της ίδιας πολιτικής που προωθεί νέες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και σχολών, που βάζει δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, που διαλύει τα πτυχία, που στέλνει τη νεολαία στην ανεργία και τη μετανάστευση. Τα προβλήματα είναι κοινά, το ίδιο και ο αγώνας μας. Στη βάση αυτή, απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ο ενιαίος, συλλογικός και ενωτικός αγώνας, η συσπείρωση στους συλλόγους μας για την ανατροπή της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, για δημόσια-δωρεάν παιδεία!
• Όχι στο κλείσιμο των εστιατορίων!
• Δημόσια-δωρεάν σίτιση και στέγαση!
• Άμεση επίλυση των υλικοτεχνικών προβλημάτων στις εστίες!
• Κάτω ο νόμος Γαβρόγλου!
• Δημόσια-δωρεάν παιδεία!
