Σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, μέσα στο 2015-2016, σχεδόν 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες θα προσπαθήσουν να περάσουν στην Ευρώπη.
Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Β’ Παγκόσμιο, με προορισμό τις ισχυρές χώρες της ΕΕ. Απέναντι σε αυτό το τεράστιο κύμα προσφυγιάς, οι ηγέτες της ΕΕ διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο με στόχο να αποκρουστεί η είσοδος προσφύγων και μεταναστών σε ευρωπαϊκό έδαφος, αξιοποιώντας παράλληλα τις πολύπλευρες διαστάσεις και προεκτάσεις του προσφυγικού για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους στη Μ. Ανατολή και στη Μεσόγειο. Ήδη μπήκε σε εφαρμογή η στρατιωτική επιχείρηση «Σοφία», στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης με 1300 στρατιώτες, με τη συμμετοχή Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας, Ιταλίας και Ισπανίας που θα επαναπροωθεί όσα πλοία επιχειρούν να προσεγγίσουν ευρωπαϊκές ακτές, με πρόσχημα το χτύπημα των διακινητών.
Για την τύχη που επιφυλάσσουν στους πρόσφυγες είναι ενδεικτικό ότι ενώ διακηρύσσουν την προστασία τους, συζητούν για την ανακατανομή και εγκατάσταση συνολικά 160.000, ενός ελάχιστου αριθμού που θα καταμεριστεί στα κράτη-μέλη σε βάθος διετίας. Και από μόνη της αυτή η αναντιστοιχία αναδεικνύει τις πραγματικές προθέσεις, τη σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική που θεσμοθετεί και υλοποιεί η ΕΕ. Στη βάση αυτή όλα τα μέτρα που θεσπίζουν αφορούν ουσιαστικά στην αναχαίτιση των προσφυγικών ροών και εκτός από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, αποτελούν προτεραιότητα στρατόπεδα και καταυλισμοί όπου θα οδηγούνται οι ξεριζωμένοι.
Οι ευρωπαϊκοί σχεδιασμοί, που παρουσιάστηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την Τρίτη και συζητήθηκαν την Πέμπτη 8/10 στη Σύνοδο των Υπουργών Εσωτερικών στο Λουξεμβούργο, επικεντρώνουν στο επίπεδο της αποτελεσματικής φύλαξης των εξωτερικών ευρωπαϊκών συνόρων σε συνδυασμό με την άμεση λειτουργία κέντρων διαλογής, των λεγόμενων «hotspots» σε Ελλάδα και Ιταλία, παράλληλα με τη συγκράτηση προσφύγων και μεταναστών εκτός ευρωπαϊκού εδάφους σε στρατόπεδα στην Τουρκία, την Ιορδανία, το Λίβανο με την αντίστοιχη οικονομική ενίσχυση, ώστε να επαναπροωθούνται σε αυτές τις χώρες όσοι δεν παίρνουν άσυλο. Βασικός στόχος οι συντονισμένες απελάσεις, η ένταση της καταστολής και η βίαιη απώθηση από το ευρωπαϊκό έδαφος. Γύρω στα 800 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν σε μηχανισμούς απόκρουσης.
Στην Ελλάδα θα λειτουργήσουν μέχρι τέλη Νοέμβρη σημεία ελέγχου σε Λέσβο, Σάμο, Χίο και Κω με κέντρο συντονισμού στον Πειραιά. Σε αυτά θα γίνεται η καταγραφή – ταυτοποίηση, όσων καταφέρνουν και φτάνουν, κυρίως η διαλογή ανάμεσα σε πρόσφυγες και μετανάστες. Σύμφωνα με τον Αυστριακό καγκελάριο, Φάινμαν, που επισκέφτηκε την Τρίτη 6/10 το πρώτο κέντρο διαλογής στη Μόρια, στη Λέσβο: «Εκείνοι που δικαιούνται άσυλο, πρέπει να το αποκτούν και να κατανέμονται δίκαια στην ΕΕ, ενώ οι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν αυτό το δικαίωμα, πρέπει να στέλνονται πίσω». Τις καταγραφές στα σημεία ελέγχου θα συντονίζουν ειδικές δυνάμεις της Frontex, της Europol (Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία) και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ασύλου. Δηλαδή κατασταλτικοί μηχανισμοί που θα διαχωρίζουν πρόσφυγες από μετανάστες, ελαχιστοποιώντας το δικαίωμα εισόδου και εγκατάστασης σε χώρες της ΕΕ με βάση τις αυστηρές προϋποθέσεις για τη χορήγηση ασύλου. Καθόλου τυχαία με αφορμή -όχι μόνο τις πολλαπλές ρατσιστικές επιθέσεις απέναντι σε πρόσφυγες στη Γερμανία- αλλά και τη δυσαρέσκεια που προκαλεί η «ανοιχτή» πολιτική της Μέρκελ στους ψηφοφόρους της που υποστηρίζει ότι θα δεχτεί 800.000 αιτήσεις ασύλου, στέλνεται σαφές μήνυμα από Μέρκελ και Σόιμπλε ότι για τους «οικονομικούς» μετανάστες οι πόρτες κλείνουν. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Ολάντ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θα επιστρέφουν στις χώρες τους οι οικονομικοί μετανάστες. Τα κριτήρια διαχωρισμού θα αφορούν τις χώρες προέλευσης και φυσικά τις ανάγκες των ισχυρών χωρών σε εργατικό δυναμικό.
Η ΕΕ σκοπεύει να διευρύνει τη λίστα των «ασφαλών χωρών» ώστε λιγότεροι να δικαιούνται άσυλο, συμπεριλαμβάνοντας εκτός από κάποιες Βαλκανικές χώρες όπως η Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, χώρες της Αφρικής και πιθανόν την Τουρκία (κάτι που θα θέσει και ζήτημα για τους πολιτικούς πρόσφυγες). Σε καμία περίπτωση ούτε η Γερμανία ούτε η Γαλλία πρόκειται να δεχτούν κατά χιλιάδες ανθρώπους χωρίς το σχεδιασμό της εκμετάλλευσής τους. Άλλωστε η καταγραφή συνδέεται με την πιθανή μετεγκατάσταση, οπότε σε αυτήν τη βάση η Μέρκελ ζήτησε αναθεώρηση των κανονισμών του Δουβλίνου ώστε μετά το ξεδιάλεγμα στα κέντρα διαλογής να μπορεί να χορηγηθεί άσυλο σε άλλες χώρες της ΕΕ εκτός από τις χώρες εισόδου (που προβλέπεται από το Δουβλίνο). Το θέμα των απελάσεων, των επαναπατρισμών και των «επιστροφών» είναι αυτό που θα μπει άμεσα σε εφαρμογή, εγκαινιάζοντας νέο καθεστώς βαρβαρότητας. Όσοι δεν θα έχουν δικαίωμα παραμονής θα κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, περιμένοντας να απελαθούν.
Στην αναγκαιότητα της φύλαξης των ευρωπαϊκών εξωτερικών συνόρων, ειδικά των θαλάσσιων, της εντατικοποίησης δηλαδή των αποκρούσεων με θύματα προφανώς όσους διασχίζουν το Αιγαίο, αναφέρθηκε ο Ολάντ, στην ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, «η Ευρώπη χρειάζεται μια κοινή ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή που θα αναλάβουν τη φύλαξη της ζώνης Σένγκεν». Οι χώρες των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης, με πρώτη την Ουγγαρία, έχουν ξεκάθαρα επιλέξει ασφυκτικά κλειστά σύνορα, άγρια καταστολή και σκληρές ποινές σε όσους εισέρχονται, με παράλληλες επαναπροωθήσεις πίσω στις χώρες εισόδου, απειλώντας τη συνθήκη της Σένγκεν, που αποτελεί στρατηγική επιλογή των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών. Για τη διατήρηση της Σένγκεν, που η Γερμανία όταν θέλει να ελέγξει την είσοδο προσφύγων μονομερώς αναστέλλει, τα σύνορα της χώρας μας παραδίδονται στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς. Η Frontex ενισχυμένη με επιπλέον συνοριοφύλακες αναλαμβάνει το συντονισμό και τη διαχείριση της φύλαξης των θαλάσσιων συνόρων. Στα πλαίσια της στενότερης συνεργασίας και της προσέγγισης με την Τουρκία η ΕΕ παζαρεύει τις τουρκικές απαιτήσεις και τα ευρύτερα σχέδια της Άγκυρας. Φυσικά η Τουρκία επιδιώκει να εξασφαλίσει δικά της επιμέρους συμφέροντα, απαιτεί ανταλλάγματα πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά για την εμπλοκή της στις επιχειρήσεις αστυνόμευσης στο Αιγαίο, αλλά και για να δεσμευτεί να συγκρατήσει πάνω από 2 εκατομμύρια πρόσφυγες στο έδαφός της, καθώς και όσους θα καταφτάνουν. Όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί μόνο κινδύνους εγκυμονούν για το λαό μας και βέβαια ένταση της καταστολής για πρόσφυγες και μετανάστες, νέους πνιγμούς σε μια μακάβρια ατελείωτη λίστα.
Εκτός των άλλων και σε σύνδεση με την αντιμετώπιση του προσφυγικού ο Ολάντ, στην ομιλία του στο Στρασβούργο, τόνισε τον «κίνδυνο να ξεσπάσει ένας «ολοκληρωτικός πόλεμος» στη Συρία και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, εάν η Ευρώπη δεν αναλάβει δράση», επισημαίνοντας ότι η πολιτική λύση δεν θα περιλαμβάνει τον Άσαντ. Για όσους θεωρούν ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση η ΕΕ να αναλάβει δράση υπέρ των κατατρεγμένων ή η όποια εμπλοκή της να δώσει κάποια ανθρώπινη λύση, να θυμίσουμε ότι οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές είναι αυτοί που θαυμάσια εδώ και χρόνια στηρίζουν τα πιο αντιδραστικά καθεστώτα στη Μ. Ανατολή (π.χ Σαουδική Αραβία), εξοπλίζουν εγκληματικές μισθοφορικές συμμορίες, τις οποίες όπου και όταν εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους αναβαθμίζουν σε αντιπολίτευση -σήμερα στη Συρία, χτες στη Λιβύη- και όποτε θέλουν αναβαπτίζουν σε τρομοκράτες, όπως το Ισλαμικό Κράτος που οι ίδιοι έστησαν. Έχουν κυριολεκτικά ισοπεδώσει χώρες και λαούς στη Μ. Ανατολή, για να εγκαθιδρύσουν καθεστώτα μαριονέτες ευθυγραμμισμένα στις απαιτήσεις τους. Είναι οι ίδιοι που μακέλεψαν τη Γιουγκοσλαβία, είναι οι ίδιοι που συνομιλούν και στηρίζουν το φασιστικό καθεστώς της Ουκρανίας, και τώρα έρχονται οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να κλάψουν δήθεν για τους πρόσφυγες και να εγγυηθούν για την ανθρώπινη μεταχείρισή τους. Και είναι πέρα από προφανές ότι όσο πυκνώνουν οι βομβαρδισμοί των ιμπεριαλιστών, οι συγκρούσεις, οι μεταξύ τους αντιθέσεις και αναμετρήσεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής τα κύματα της προσφυγιάς θα διογκώνονται. Καθώς διαμελίζονται οι χώρες τους διαρκώς άνθρωποι θα ξεριζώνονται, θα ξεσπιτώνονται, θα εκτοπίζονται και θα αναζητούν τρόπους διαφυγής και επιβίωσης.
Καταπληκτικές οι αξίες που διέπουν την ΕΕ, ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξιοπρέπεια που συνοψίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και διαλογής ανθρώπων, σε βομβαρδισμούς, σε κτηνώδεις επιχειρήσεις απόκρουσης. Και όπως κατέστησε σαφές η Μέρκελ στην ομιλία της στο Στρασβούργο «Πρέπει να παρέμβουμε στις αιτίες που δημιουργούν τους πρόσφυγες» για να προσθέσει ότι οι «τεράστιες προκλήσεις του παρόντος δεν είναι παρά η «πρόβα τζενεράλε» για αυτά που έρχονται».
