Την 30ή Απριλίου ημέρα Τρίτη, η διεθνής προσοχή στράφηκε και πάλι στη Βενεζουέλα, όπου σύμφωνα με τα κυρίαρχα ΜΜΕ βρισκόταν σε εξέλιξη οργανωμένη προσπάθεια του στρατού υπό την καθοδήγηση του Γκουαϊδό, προς ανατροπή του Νίκολας Μαδούρο. Ο κατά συρροή αποτυχημένος πραξικοπηματίας, εμφανίστηκε στην τηλεόραση ισχυριζόμενος ότι το σχέδιο βρίσκεται στην «τελική φάση».
Τι αφορούσε όμως αλήθεια η τελευταία απόπειρα; Με τη βοήθεια κάποιων προδοτών από το στρατό, απελευθερώθηκε ο Λεοπόλντο Λόπεζ, πολιτικός που θεωρείται μέντορας του Γκουαϊδό και είχε υποχρεωθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό για τις ευθύνες του σε προηγούμενο κύκλο βίαιων συγκρούσεων στη χώρα. Παρουσιάστηκαν μαζί στην αεροπορική βάση Λα Καρλότα προσπαθώντας να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι ο στρατός σύσσωμος έχει περάσει στον έλεγχό τους, καλώντας σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και ίσως προσπαθώντας να δημιουργήσουν το έδαφος για κάποια επέμβαση από τις ΗΠΑ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η ΕΕ μέσω του προέδρου του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, Αντόνιο Ταγιάνι, υποδέχθηκε με ενθουσιασμό την είδηση και αν και ανάλογες δηλώσεις έγιναν και από πλευράς ΗΠΑ, οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές μάλλον εκτίμησαν πιο σωστά την κατάσταση με το στρατό τους να δηλώνει πως δεν θα έχει ρόλο στα γεγονότα. Ο Οργανισμός των Αμερικανικών Κρατών και οι κυβερνήσεις της Βραζιλίας και Κολομβίας επίσης εξέφρασαν τη στήριξή τους στο πραξικόπημα.
Όσο αυτές οι πληροφορίες γίνονταν γνωστές, είχε δημιουργηθεί μια εικόνα εξαιρετικά έκρυθμης κατάστασης στη χώρα, την οποία μπήκαν στον πειρασμό να αναμεταδώσουν ακόμη και μέσα, τα οποία δεν υποστηρίζουν την ανατροπή της κυβέρνησης Μαδούρο, κάνοντας λόγο (για άλλη μια φορά) ότι η Βενεζουέλα βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου. Πράγματι, υπήρξαν συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των αποστατών, πλαισιωμένων από αντικυβερνητικούς διαδηλωτές καθώς και στο δυτικό Καράκας στη περιοχή Τσακάο, όπου αναφέρεται ότι αποπειράθηκε ο ίδιος ο Γκουαϊδό να πορευθεί συνοδευόμενος από ανθρώπους με στρατιωτικές φόρμες.
Απέναντι σε όλα αυτά, ο πρόεδρος Νίκολας Μαδούρο κάλεσε το λαό της Βενεζουέλας να έχει νεύρα από ατσάλι. Ο υπουργός άμυνας Βλάντιμιρ Πατρίνο εξαρχής διαβεβαίωσε ότι δεν υφίσταται θέμα αποστασίας του στρατού. Η κινητοποίηση των λαϊκών δυνάμεων υπήρξε άμεση και μαζική τόσο στους δρόμους του Καράκας όσο και γύρω από το προεδρικό μέγαρο.
Λίγες ώρες μετά από όλα αυτά, τα δημοσιεύματα άρχισαν να αλλάζουν χαρακτήρα και να κάνουν λόγο για αποτυχημένο πραξικόπημα μέχρι και για φιάσκο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι πραξικοπηματίες έριξαν άδεια για να πιάσουν γεμάτα (και απέτυχαν). Ο επίδοξος «μεσσίας» Λεοπόλντο Λόπεζ φαίνεται να τρέχει να κρυφτεί από πρεσβεία σε πρεσβεία, με την ισπανική να θεωρείται η τελευταία στάση του προς το παρόν.
Στη χώρα μας, χαρακτηριστική ήταν η καθυστέρηση της κυβέρνησης να πάρει θέση απέναντι στα γεγονότα. Όταν τελικά το έκανε, επανέλαβε τη γνωστή υποκριτική της θέση για «δημοκρατική διέξοδο» και διενέργεια εκλογών. Είναι φανερό, ότι η κυβέρνηση τήρησε στάση αναμονής μέχρι να διαπιστωθεί προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα. Άλλωστε, μέρες νωρίτερα είχε γίνει γνωστή επικείμενη επίσκεψη αντιπροσωπείας του Γκουαϊδό στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών. Έχοντας πλήρως ταυτιστεί με τις απαιτήσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ πάνω και σε αυτό το ζήτημα, η στάση της δεν προκαλεί έκπληξη. Πρέπει όμως να προκαλεί ανησυχία στον δημοκρατικό κόσμο της χώρας μας, διότι πρόκειται ουσιαστικά για στάση υποστήριξης ακροδεξιών πραξικοπηματιών απέναντι σε μια εκλεγμένη κυβέρνηση, την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση δημαγωγεί περί προοδευτικής συμμαχίας στο εσωτερικό.
Η στάση αναμονής έδωσε την ευκαιρία στη ΝΔ να συνταχθεί ευθύς αμέσως με το πραξικόπημα, σε μια προσπάθεια να φανεί περισσότερο πειθήνια από το ΣΥΡΙΖΑ στα μάτια των ΗΠΑ. Τελευταία, η στάση των ΗΠΑ απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί αμηχανία στη ΝΔ, συνηθισμένη να είναι αυτή ο προνομιακός κολαούζος των αμερικανών ιμπεριαλιστών και ανησυχώντας για την ταχύτητα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ συσφίγγει τις σχέσεις του με αυτούς. Χαρακτηριστική αυτού του άγχους ήταν η εμφάνιση του Άδωνη Γεωργιάδη στην τηλεόραση, όπου στα πλαίσια της γνωστής παραληρηματικής του παρουσίας, ισχυρίστηκε ότι δεν πρόκειται για πραξικόπημα και ότι «αυτά τα λένε οι κομμουνιστές». Αξίζει να σημειωθεί ότι, το ίδιο το αμερικάνικο CNN κατά την κάλυψη των γεγονότων, χρησιμοποιούσε τον τίτλο «Πραξικόπημα σε εξέλιξη στη Βενεζουέλα».
Για την ώρα φαίνεται ότι το πραξικόπημα ήταν ένα γεγονός μικρότερης βαρύτητας από αυτήν που του απέδωσαν τα ΜΜΕ αρχικά. Δεν παύει όμως να συνιστά άλλη μια πρόκληση απέναντι στην κυβέρνηση και το πολίτευμα της Βενεζουέλας, υπενθυμίζοντας ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαρκής προσπάθεια ανατροπής και των δύο. Ο Νίκολας Μαδούρο έκανε λόγο ότι τα γεγονότα θα διευρευνηθούν από τη Δικαιοσύνη της χώρας προκειμένου να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι, ωστόσο όσον αφορά τον ίδιο τον Γκουαϊδό, ακούγεται παράλογο και περιττό. Φαίνεται να υπάρχει και ένα επικοινωνιακό παιχνίδι σε εξέλιξη, με τον Γκουαϊδό να προσπαθεί να αναδειχθεί σε πολιτικό μάρτυρα, με την κυβέρνηση να μην του κάνει το χατίρι και να τον αφήνει να γελοιοποιείται και να φθείρεται. Η Βενεζουέλα όμως έχει ζήσει τα προηγούμενα χρόνια εκτεταμένες ταραχές οργανωμένες από τη δεξιά αντιπολίτευση και τις ΗΠΑ. Στο βαθμό που κάτι τέτοιο μπορεί να επαναληφθεί με απρόβλεπτες συνέπειες, προβάλλει η ανάγκη για μια πολύ πιο αυστηρή και αποφασιστική στάση απέναντι στα ανδρείκελα των ΗΠΑ.
