Μετά το νόμο Γαβρόγλου το τοπίο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλάζει άλλη μια φορά. Αλλάζει, μάλιστα, προς τις κατευθύνσεις των προτάσεων ΟΟΣΑ, του «Ευρωπαϊκού Οράματος» και των λοιπών νεοφιλελεύθερων ντιρεκτίβων.
Η διδακτική επάρκεια των λεγόμενων καθηγητικών σχολών αμφισβητείται, το άσυλο υπάρχει και δεν υπάρχει, ως άλλη γάτα του Σρέντιγκερ και τα δίδακτρα απλώνονται σιγά-σιγά, αρχικά στα μεταπτυχιακά προγράμματα και δεν έχουμε λόγο να πιστέψουμε ότι δεν θα υπάρξει επέκταση στα προπτυχιακά. Τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν πανελλαδικά φέτος με συμπτύξεις αντικειμένων, νέα δίδακτρα, που η αποσυγκρότηση των όποιων συλλογικών συνδικαλιστικών διαδικασιών, δυσχεραίνει το να δοθεί αγωνιστική απάντηση.
Οι σύλλογοι μεταπτυχιακών φοιτητών, κάποτε ενεργοί, με την πάροδο του χρόνου και τις διατάξεις για τη συνδιοίκηση ατρόφησαν και αδρανοποιήθηκαν. Αυτό αφήνει τους μεταπτυχιακούς φοιτητές χωρίς ουσιαστικό λόγο στις εξελίξεις που συμβαίνουν εις βάρος τους. Παραδείγματος χάριν, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές μπορούν να διεκδικήσουν δωρεάν σίτιση και στέγαση, αλλά δε δικαιούνται δωρεάν συγγράμματα. Έχουν όλους τους περιορισμούς και τις δυσκολίες ως προς τη σίτιση και τη στέγαση αλλά δεν έχουν το χώρο της γενικής συνέλευσης για να υπερασπιστούν αυτά τα δικαιώματα. Τα διδακτικά συγγράμματα έχουν συνήθως απαγορευτικές τιμές, σπρώχνοντας τους φοιτητές σε άλλες λύσεις, όπως τα ηλεκτρονικά «πειρατικά» έντυπα. Λύσεις που με την παρούσα νομοθεσία θεωρούνται άτυπες και παράνομες.
Η δε ύπαρξη διδάκτρων στριμώχνει οικονομικά την πλειοψηφία των φοιτητών και η διάταξη περί 30% δικαιούχων απαλλαγής από τα τέλη φοίτησης μόνο επαρκής δεν είναι για να
λύσει το πρόβλημα στους περισσότερους φοιτητές. Δεν προβλέπεται για όλες τις σχολές μερική φοίτηση, με αποτέλεσμα ειδικά τα μεταπτυχιακά που περιλαμβάνουν δίδακτρα να θέτουν το έξτρα πρόβλημα του περιορισμού του χρόνου για όσους φοιτητές αναγκάζονται να εργάζονται. Όπου δεν υπάρχουν συνελεύσεις και σύλλογοι μεταπτυχιακών φοιτητών, πρέπει να συγκροτηθούν. Υπάρχουν πολλές διεκδικήσεις που αφορούν (και) τους μεταπτυχιακούς φοιτητές. Κατά την άποψή μας, ορισμένα βασικά αιτήματα και άξονες πάλης των μεταπτυχιακών μπορούν να αποτελέσουν τα παρακάτω:
• Δωρεάν σίτιση-στέγαση, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια
• Δωρεάν συγγράμματα
• Όχι στα δίδακτρα
• Όχι στις εντατικοποιημένες σπουδές
• Mέριμνα για τους εργαζόμενους φοιτητές
• Κάτω ο νόμος Γαβρόγλου
• Όλα τα επαγγελμπατικά δικαιώματα στο πτυχίο
• Όχι στην κατάργηση της διδακτικής επάρκειας
• Αγώνας στο πλευρό όλων των φοιτητών
Χρυσάνθη Κ.
Το άρθρο είναι δημοσιευμένο στο περιοδικό Πορεία που μόλις κυκλοφόρησε.
