Δια βίου μάθηση

Κατηγορία: 

Η σύνταξη νόμου για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των ΚΕΣ-Κολεγίων, ένα από τα τελευταία «κατορθώματα» του υπουργείου Παιδείας, δεν μπορεί να εξετάζεται αποκομμένα ούτε από το πλήγμα που αυτή επιφέρει στο δημόσιο πανεπιστήμιο, ούτε από το γενικότερο πλαίσιο οργάνωσης της «Δια Βίου Μάθησης» που πραγματοποιείται με σταθερά βήματα από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα τελευταία χρόνια.
Αυτό που μπορούμε να έχουμε κατά νου όταν αναφερόμαστε στη ΔΒΜ, είναι ένα σύστημα πιστοποίησης αλλά

και πίστωσης γνώσεων (συχνά αποσπασματικών, υπερ-εξειδικευμένων, μονοδιάστατων) η προέλευση των οποίων μπορεί να είναι ποικίλη: κάποιες πιστωτικές μονάδες θα αναγνωρίζονται φυσικά στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, ωστόσο κάτι θα εξασφαλίζει και ο διπλωματούχος των ΚΕΣ, ο απόφοιτος του ΙΕΚ, ακόμη ίσως κι εκείνος που παρακολούθησε το τάδε σεμινάριο ή το δείνα συνέδριο.

Το υπουργείο Παιδείας τώρα καταρτίζει έναν πιο συγκεκριμένο χάρτη για την διαβάθμιση των γνώσεων-πιστωτικών μονάδων που θα έχουν προέλευση από εκπαιδευτικά ιδρύματα δημόσια ή και ιδιωτικά. Η γνώση ποσοτικο-ποιείται, η «μη τυπική» εκπαίδευση πριμοδοτείται φανερά ή διακριτικά, και γενικεύεται ένα ιδιότυπο, μάλλον επιφανειακό, κυνήγι γνώσεων, με έπαθλο μια θέση εργασίας.

Στο προσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την ανάπτυξη ενός Εθνικού δικτύου Δια Βίου Μάθησης, ρητά κατά πρώτον αναφέρεται ότι πιστωτικές μονάδες γνώσης μπορούν να αναζητηθούν και πέρα από τη δημόσια εκπαίδευση: «Η Διά Βίου Μάθηση δε λαμβάνει χώρα μόνο στα πλαίσια του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος (τυπική εκπαίδευση) αλλά και σε μια ποικιλία εξωσχολικών μη τυπικών και άτυπων μορφών μαθησιακών δραστηριοτήτων (οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, ελεύθερο χρόνο, κοινωνικές και αθλητικές δραστηριότητες), οι οποίες θα μπορούν να πιστοποιηθούν». Από τις ασαφείς διατυπώσεις αυτές βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να υποθέσει ότι θα εξασφαλίζει πιστωτικές μονάδες γνώσης παίζοντας ποδόσφαιρο σε κάποια αλάνα· αρκεί να βρεθεί κάποιος να ..πιστοποιήσει τη δραστηριότητά του.

Εννοείται, ότι η Διαμαντοπούλου και η λοιπή ηγεσία του υπουργείου διατηρούν για τους εαυτούς τους το δικαίωμα να αποφασίζουν α) ποια εκπαιδευτικά ιδρύματα ή εκπαιδευτήρια ή ινστιτούτα ή οργανισμοί έχουν δικαίωμα ύπαρξης στο αναπτυσσόμενο δίκτυο ΔΒΜ, και β) πόσες μονάδες αξίζει το εκπαιδευτικό τους έργο. Το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης, ένας οργανισμός «όνομα και πράγμα», ενεργοποιείται, υποτίθεται, για να προσδώσει αντικειμενικότητα στα κριτήρια αξιολόγησης των πάσης φύσεως ιδρυμάτων που παράγουν γνώση.
Στο διαμορφούμενο σήμερα μελανό εργασιακό περιβάλλον, οι εργαζόμενοι που παραμένουν άνεργοι, ή, έστω, απασχολούνται περιστασιακά, είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την κατάστασή τους: δεν μπόρεσαν να συλλέξουν τις απαραίτητες γνώσεις, δεν μπόρεσαν να αθροίσουν ένα σύνολο μονάδων ικανό να τους εξασφαλίσει την πολυπόθητη θέση εργασίας. Πάντως η κυνηγετική περίοδος για μονάδες και λοιπά πιστοποιητικά παρακολούθησης φαίνεται ότι είναι έτοιμη να αρχίσει· την έναρξη της περιόδου κηρύσσει η Διαμαντοπούλου και το (πρόσφατα μετονομασμένο) υπουργείο Παιδείας και ..Δια Βίου Μάθησης.