Κουνώντας το δάχτυλο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προχώρησε σε προκλητική δήλωση με αφορμή την εξάπλωση του κορωνοϊού λέγοντας πως “μία επιδημία σαν τον κορωνοϊό, πολλώ δε μάλλον μια ενδεχόμενη πανδημία, δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά, θα μας πλήξει όλους”. Στην ίδια δήλωση με απειλητικό ύφος ξεκαθάρισε “να μην επιχειρήσουν κάποιοι να δώσουν ταξική διάσταση”, ενώ έσπευσε να προκαταλάβει τη θέση της ανώτερης συνομοσπονδίας των εργαζομένων της χώρας, σύμφωνα με την οποία “είμαστε υποχρεωμένοι να υποστηρίξουμε κάθε μέτρο που μπορεί να περιορίσει την μετάδοση του ιού”.
Δεν είναι πρώτη φορά που ξεστομίζονται τέτοια λόγια και που αντίστοιχα γεγονότα επιχειρούνται να παρουσιαστούν ως φυσικά φαινόμενα που δεν έχουν τάχα καμία ταξική διάσταση και περιεχόμενο. Πώς συμβαίνει όμως άραγε και με την πρώτη μπόρα η Μάνδρα, η Μαγούλα, τα υποβαθμισμένα δυτικά προάστια, οι φτωχογειτονιές και οι λαϊκές συνοικίες να μετρούν διαρκώς τις πληγές τους κάτω από τη λάσπη; Πώς γίνεται κάθε «φυσική καταστροφή» να την πληρώνει πάντα ο κόσμος της φτώχειας και της ανέχειας;
Ο κορονοϊός δεν εξετάζει την ταξική καταγωγή κανενός και, σύμφωνα πάντα με τη δήλωση του Παναγόπουλου, όλοι μπορούν να πληγούν και να νοσήσουν απ’ αυτόν, ανεξάρτητα από την κοινωνική και οικονομική θέση τους. Μόνο που ο κόσμος της πλουτοκρατίας, δεν θα περιμένει στην ουρά του παραπαίοντος δημόσιου συστήματος υγείας για εξέταση και νοσηλεία. Τα δημόσια νοσοκομεία, οι πρωτοβάθμιες μονάδες υγείας (όσες ακόμα λειτουργούν στοιχειωδώς) αφορούν τους φτωχούς, τους ανθρώπους του μεροκάματου, τους μισθωτούς, τους μικρομεσαίους αυτοαπασχολούμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, την τάξη των “από κάτω” που μαζί με τη φτώχεια και τη στέρηση υποχρεώνονται τώρα με τον πιο τραγικό τρόπο να βιώνουν τις εγκληματικές συνέπειες της εγκατάλειψης και της κατεδάφισης της Δημόσιας Υγείας, ως αποτέλεσμα της βάρβαρης, πρωτίστως ταξικής πολιτικής των μνημονίων που επέβαλαν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας στο λαό και τη χώρα μας.
Τρίβουν τα χέρια τους οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ και των εργοδοτών με το κλίμα του κοινωνικού τρόμου και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που στήνει η κυβέρνηση με επιταχυνόμενο ρυθμό. Αμέσως μετά τις κυβερνητικές ανακοινώσεις για τα μέτρα που αφορούν στους εργαζόμενους, μεγαλοβιομήχανοι και εργοδότες έσπευσαν να υπογραμμίσουν πως είναι μια χρυσή ευκαιρία να δοκιμαστούν νέες ακόμα πιο ευέλικτες μορφές εργασίας και απασχόλησης. Πάνω στο έδαφος αυτού του αντιδραστικού καθεστώτος η ντόπια μεγαλοαστική τάξη και η κυβέρνηση της ΝΔ έχει φαίνεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τους εργαζόμενους ως ένα ιδιότυπο “πειραματόζωο” δοκιμάζοντας νέες ευέλικτες μορφές εργασίας για να τις μονιμοποιήσει την επόμενη μέρα, ανατρέποντας όσα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις απέμειναν όρθια από την τελευταία δεκαετία.
Για όλα αυτά που μεθοδεύονται σε κυβερνητικό επίπεδο ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο – κατά τα άλλα – εκπρόσωπος των εργαζομένων δεν βρήκε να πει ούτε μια λέξη. Ούτε βέβαια μπήκε στον κόπο να ψελλίσει έστω δύο κουβέντες για την άθλια κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας. Αντίθετα έδειξε το δρόμο για την ταξική συναίνεση, την υποταγή και την παράδοση των εργαζομένων άνευ όρων στις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας και τα μέτρα επιβολής της κυβέρνησης.
Για μια ακόμα φορά η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ απέδειξε τον άθλιο και προδοτικό της ρόλο και τάσσεται ανοιχτά και απροκάλυπτα ενάντια στους εργαζόμενους σ’ αυτή τη δυσμενή συγκυρία. Ας μην υπάρχει καμία ψευδαίσθηση. Η πολιτική που συνοδεύει τον κορονοϊό και οι συνέπειές της έχουν ταξική διάσταση και αντιμετωπίζουν απειλητικά και εχθρικά τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους.
