Μερικές σκέψεις για τις 26 Μάη και για τις εκλογές που έρχονται

εκλογές

Μπροστά στις εκλογές και τα αποτελέσματα της 26ης Μάη θυμηθήκαμε τον Ρωμαίο ιστορικό Τάκιτο. “Promptus grecus animus ad nova et mirabilia”, δηλαδή “Επιρρεπής η ελληνική ψυχή στα νέα και τα θαυμαστά”. Ένα τμήμα του ελληνικού λαού μετακινήθηκε προς τα δεξιά επειδή δεν συμφώνησε καθόλου με τη γνώμη του. Αυτήν δηλαδή που έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση.

▲▼▲

Εμείς δεν είμαστε ευρωσκεπτικιστές, κρυφοευρωπαίοι ή φασιστοευρωπαίοι. Είμαστε αντιιμπεριαλιστές, κομμουνιστές.

Πλήθος “κομμάτων” στις ευρωεκλογές. Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά εμείς ξέρουμε καλά ότι τα περισσότερα από αυτά είναι κατασκευάσματα των ΜΜΕ, προσωποπαγή (όπως το “κόμμα” του Α. Μητρόπουλου, ανύπαρκτα στην κοινωνία σαν αυτό της Ζ. Κωνσταντοπούλου, fake news)  

Υπάρχουν κριτήρια για την ύπαρξη κομμάτων; Βεβαίως. Είναι η κρίσιμη μάζα των ανθρώπων, μόνιμη εφημερίδα, γραφεία, παρέμβαση στην κοινωνία και το κίνημα, ιστορικότητα, ιδεολογικό στίγμα. Αυτά τα διαθέτουν μόνο τα σοβαρά αστικά κόμματα και τα κόμματα του “Κ”. Αυτά διαθέτει το Μ-Λ ΚΚΕ χρόνια τώρα. Είναι αλήθεια ότι το μήνυμά μας δεν έφτασε, ακόμα, στις πλατιές μάζες ώστε “η σπίθα να βάλει φωτιά στα ξερόχορτα”. Να βάλουμε λοιπόν αυστηρά κριτήρια σ’ ό,τι αφορά τον τίτλο “κόμμα” και σε κάθε περίπτωση να μην πιστεύουμε τις τηλεοπτικές σαπουνόπερες και σαπουνόφουσκες.

▲▼▲

Διαφωνούμε απολύτως με την έκπληξη που κατέλαβε συντρόφους και φίλους για τη νέα εξέλιξη του τροτσκιστικού ΣΕΚ. Το τελευταίο, για τον β' γύρο των εκλογών στην αυτοδιοίκηση, έριξε τη γραμμή να ψηφιστούν οι συνδυασμοί που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. “Τ’είχες Γιάννη μ’, τι είχα πάντα”, που λέει ο λαός μας. Το ΣΕΚ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ακριβώς ταυτισμένο με το παρελθόν του, τον τροτσκισμό και τον οππορτουνισμό. Παλιότερα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ για το φόβο της Δεξιάς. Μετά “τσίμπησε” στο δίλημμα Δεξιά ή ΣΥΡΙΖΑ. Απεχθάνεται το σύνθημα της ανεξαρτησίας, αποφεύγει να μιλήσει για τον ιμπεριαλισμό, μισεί την ιστορία του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Μετά “τσίμπησε” στο δίλημμα Δεξιά ή ΣΥΡΙΖΑ. Απεχθάνεται το σύνθημα της ανεξαρτησίας, αποφεύγει να μιλήσει για τον ιμπεριαλισμό, μισεί την ιστορία του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Ρωτήστε τους: είστε κομμουνιστές; Αυτοί οι πούροι αντικαπιταλιστές που θέλουν τριάντα επαναστάσεις για “κολατσιό”, μόλις μπήκε το δίλημμα Δεξιά ή ΣΥΡΙΖΑ μαλάκωσε η γλώσσα τους, κόντυνε το μπόι τους και δίπλωσε η μέση τους.

Όπου ακούς πολλά κεράσια … που ξαναλέει ο λαός μας.

▲▼▲

Ας έχουμε κατά νου ότι οι εκλογές για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ζύμωση, προπαγάνδα, κέρδισμα συνειδήσεων, καταγραφή. Δεν είναι ο μοναχικός άνθρωπος πίσω από ένα παραβάν. Για μας οι εκλογές είναι ένα ακόμα πεδίο δράσης. Δύσκολο αλλά όχι αδύνατον.

▲▼▲

Κόντρα στο ρεύμα!
Κόντρα στο κύμα!
Κόντρα στον καιρό!
Συγκροτούμε την κόκκινη αχτίδα φωτός.
Γιατί δεν πρέπει μόνο να σιχτιρίζεις το σκοτάδι.
Πρέπει ν’ ανάψεις το φως
,
διότι όπως λέει ο  Βλ. Μαγιακόφσκι απαντώντας στον ποιητή Γεσένιν 
“Το δύσκολο δεν είναι να πεθαίνεις, το δύσκολο είναι να ζεις”.

▲▼▲

Η στήλη του Λαϊκού Δρόμου χαιρετίζει θερμά τους φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους από το μικρό χωριό Άγιοι Δούλοι της Κέρκυρας, όπου στις πρόσφατες εκλογές με ποσοστό 66,6% ανέδειξαν πρόεδρο τον σύν. Γιώργο Τσιριγώτη, κόντρα στον υποψήφιο που στήριζε η ΝΔ.

Από ό,τι γνωρίζουμε στις αρχές Μάη συστάθηκε Ομάδα Εκλογών με “παλιούς και νέους”, στελέχη του Πολιτιστικού Συλλόγου, ντόπιους και ξενιτεμένους. Η Ομάδα στήριξης καθόρισε την εκλογική τακτική, κατέγραψε τα προβλήματα του χωριού και κατάνειμε ατομικές ευθύνες. Είχε βδομαδιάτικες συνεδριάσεις με συγκεκριμένο πλαίσιο και στόχους. Το τελικό αποτέλεσμα ξάφνιασε ευχάριστα τους φίλους και έφερε τον “ουρανό σφοντύλι” στους αντιπάλους. Ευχόμαστε στον συν. Γιώργο Τσιριγώτη καλό βόλι και στους φίλους του “καλή δουλειά”. Επίσης στο χωριό Αρσινόη Μεσσηνίας, ο σύν. Γιώργος Πανουσόπουλος ψηφίστηκε από το 38% των ψηφοφόρων και συνεχίζει με σθένος, όπως λέει.

▲▼▲

Είχαμε εγκαίρως γράψει ότι “σκοτεινιάζει ο διεθνής ορίζοντας” όταν οι αυθορμησίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι αναθεωρητές – σεχταριστές του ΚΚΕ σάλπιζαν αντεπιθέσεις, σάλτα, εφορμήσεις και άλλα τέτοια απογειωμένα.

Έχουμε διατυπώσει τη θέση πως χρειάζεται “στρατηγική άμυνα”, αλλαγή συσχετισμών, συγκέντρωση δυνάμεων, ενότητα γύρω από τους πραγματικούς κομμουνιστές, δηλαδή πράγματα ιστορικά αποδειγμένα και πολιτικά αναγκαία. Οι πρόσφατες εκλογές απόδειξαν, παίρνοντας υπόψη και τα ευρωπαϊκά πράγματα, πως έχουμε δίκιο.

Το μ-λ ρεύμα έχει ανθεκτικότητα και ιστορικότητα. Αναμφίβολα έχει και πολιτικό ειδικό βάρος.

Δεν πετάμε στα σύννεφα, ούτε “απογειωνόμαστε”. Πατάμε γερά στα πόδια μας και προχωράμε.

▲▼▲

Έρχεται νεοφιλελεύθερο τσουνάμι, είπε ένας νέος σύντροφος. Γι’ αυτό στην ξηρασία του μέλλοντος θα’ χουμε μαζί μας νερό. Θα προνοήσουμε για να μην μετανοήσουμε.

▲▼▲

Είναι το “ίδιο πράγμα” το άκυρο ψηφοδέλτιο με το λευκό; Όχι, βέβαια.

Το “λευκό” όταν τεθεί ως πρόταση, αλλά και χώρια, είναι ψηφοδέλτιο γνώμης, γι’ αυτό και στα σωματεία λογαριάζεται σαν άποψη. Αν τα “κατά” και τα “λευκά” είναι περισσότερα από τα “υπέρ” τότε η πρόταση δεν υπερψηφίζεται, δεν περνάει.

Το “άκυρο” είναι  αγνώστου πατρός και μητρός. Φυσικά μπορεί να τεθεί ως πολιτική πρόταση.  Αλλά από το λάθος στον σταυρό προτίμησης, τη μουντζούρα του παππού και της γιαγιάς, το σημαδεμένο, τα κόμικς αντί για ψηφοδέλτιο, τη “μουρταδέλα” κλπ υπάρχει μεγάλη απόσταση. Η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να λογαριάσει το “άκυρό” της με ό,τι προκύψει στον άγνωστο ψηφοφόρο και να κρυφτεί στην τυχαιότητα. Εμείς προτείνουμε λευκό στην κάλπη, δηλαδή άρνηση στα κάλπικα διλήμματα. Απέναντι στη λογική τού “ό,τι να’ ναι”, επιλέγουμε μία πιο σταθερή και αναγνωρίσιμη θέση.

Όχι! Το λευκό και το άκυρο έχουν διαφορές.

▲▼▲

Γράψαμε και το πιστεύουμε βαθειά πως για να ψηφίσεις Μ-Λ ΚΚΕ πρέπει να έχεις οξύ πολιτικό κριτήριο και τσαγανό. Για να φτάσει κάποιος στο κόμμα μας πρέπει να περάσει από σαράντα κύματα. Αποκλεισμένοι από παντού, με λίγες οικονομικές δυνάμεις, στηριγμένοι σε βιοπαλαιστές αγωνιστές και μέσα στη νεοφιλελεύθερη καταιγίδα είναι σχεδόν άθλος να ρίξεις στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του Μ-Λ ΚΚΕ. Ακόμα και το κεντρικό μας σύνθημα “Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ” δεν ακούγεται εύκολα μέσα στο ευρωπαϊκό πανηγύρι. Ωστόσο, το κόμμα μας άντεξε σε δύσκολους καιρούς, ατσάλωσε τα μέλη του, δεν έχει εσωτερικές γκρίνιες, “έπεσε μέσα” στις προβλέψεις του (αντίθετα με άλλους), δοκιμάστηκε σε πολλές κακοκαιρίες. Είμαστε  μακριά από το λιμάνι, αλλά το κομματικό σκαρί αποδείχτηκε γερό. Οι εκλογές προφανώς δεν φέρνουν αλλαγή, αλλά είναι ένα πολιτικό τεστ.

Διαβάστε επίσης