Στην ανακοίνωση του ΚΚΕ (μ-λ) για την αυτόνομη εκλογική του κάθοδο, γίνεται προσπάθεια να υποβαθμισθούν οι στόχοι, η σημασία και το περιεχόμενο της εκλογικής συνεργασίας των δύο οργανώσεων και επιχειρείται να παρουσιαστεί ως ένα εξαρχής θνησιγενές σχήμα.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τον τρόπο που αιτιολογείται, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως μια προδιαγεγραμμένη παρένθεση (2012-2015), η κοινή κάθοδος στις εκλογές των τελευταίων ετών. Για το Μ-Λ ΚΚΕ, η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων, ενταγμένη σε μια συνολικότερη συμπόρευση, κάθε άλλο παρά τόσο περιορισμένους και βραχυπρόθεσμους στόχους είχε. Για το Μ-Λ ΚΚΕ η συνεργασία των δύο οργανώσεων υπηρετούσε μεγαλύτερες και μακροπρόθεσμες ανάγκες, πολιτικούς στόχους και καθήκοντα, που διατυπώθηκαν στα κοινά ντοκουμέντα και παλεύτηκαν στο στίβο του ταξικού πολιτικού αγώνα και ακόμα υπηρετούσε την προάσπιση της επαναστατικής ταυτότητας, της αντιρεβιζιονιστικής πορείας και της προοπτικής του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος, που παρά τις όποιες σημαντικές διαφορές, αποτελούν κοινό τόπο και για τις δύο οργανώσεις. Τέλος, απαντούσε στην ανάγκη ενός δυναμικού, που βρίσκεται έξω από τα σύνορα των δύο οργανώσεων και, που είτε συμμετέχοντας είτε παρακολουθώντας το νέο εγχείρημα, είδε σ’ αυτό ένα νέο ελπιδοφόρο κάλεσμα συμπόρευσης. Ένα κάλεσμα που, μακριά από λογικές πρόσκαιρων εκλογικών συγκολλήσεων, αναγεννούσε δυνάμεις, καλλιεργούσε προσδοκίες και ελπίδες, ένα κάλεσμα-βήμα που έβαζε ένα σημαντικό -και για εμάς αναγκαίο- λιθάρι στην υπόθεση της ανασύνταξης των αγωνιστικών δυνάμεων και της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος.
Σήμερα, καμία από τις παραπάνω ανάγκες που οδήγησαν σ’ αυτήν τη συνεργασία, δεν έχει απαντηθεί. Γι’ αυτό και διαφωνούμε ριζικά και αδυνατούμε να καταλάβουμε τον «αβασάνιστο» επίλογο με τον οποίο οι σύντροφοι έκλεισαν το θέμα αυτής της πολιτικής συνεργασίας. «Σήμερα, και με δεδομένα τα εφτά χρόνια συνεργασίας των δύο οργανώσεων, εκτιμούμε ότι η εκλογική συνεργασία των δύο οργανώσεων σε αυτήν τη φάση δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο», γράφουν οι σύντροφοι του ΚΚΕ (μ-λ). Κάθε άλλο λέμε εμείς. Όλα αυτά τα ζητήματα για τα οποία γεννήθηκε αυτή η συνεργασία, όλοι οι μεγάλοι στόχοι που ήρθε να υπηρετήσει παραμένουν. Και μαζί τους παραμένει η ανάγκη ύπαρξης της πολιτικής συνεργασίας και η δυνατότητα να συνεχίσει και να προσφέρει πολύ περισσότερα.
Το Μ-Λ ΚΚΕ ποτέ δεν είδε αυτήν τη συνεργασία ως μια πρόσκαιρη εκλογική σύμπραξη, «συγκεκριμένης στόχευσης», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι σύντροφοι στην ανακοίνωσή τους, επιχειρώντας να της δώσουν πρόσκαιρο και περιορισμένο χαρακτήρα. Το Μ-Λ ΚΚΕ είδε αυτή την επτάχρονη (όχι απλά εκλογική) συνεργασία ως ένα βήμα που υπηρετεί όλους τους μεγάλους στόχους που αναφέρονται παραπάνω, ως ένα βήμα ενταγμένο στο στόχο της αναγέννησης των δυνάμεων του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος και την υπηρέτησε στα πλαίσια της θέσης του για την ανάγκη συνεργασίας και ενότητας σε όποιο επίπεδο είναι δυνατή σε κάθε χρονική στιγμή και η οποία γνωρίζουμε καλά ότι δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας απόφασης, αλλά μιας πολύχρονης και δύσκολης πορείας. Και σίγουρα έτσι αντιλαμβανόταν ως θετική την κοινή πορεία των δύο οργανώσεων 7 χρόνια τώρα, ένα ευρύτερο δυναμικό και όχι απλά ως μια εκλογική συνεργασία που απαντούσε στις εκλογικές αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι πολιτικές διαφορές υπήρχαν από την αρχή και μπορούν να χωρέσουν μέσα σε μια συνεργασία
Είναι σωστό ότι σε αυτά τα χρόνια βρεθήκαμε πολλές φορές να συζητάμε (όχι δόκιμα πάντα) τις υπαρκτές διαφωνίες των δύο οργανώσεων. Διαφωνίες για τις οποίες ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά και για τις οποίες οι δυο οργανώσεις έχουν επανειλημμένα παρουσιάσει τις θέσεις και τα επιχειρήματά τους.
Είναι όμως βέβαιο ότι αυτές δεν προέκυψαν τώρα, αλλά υπήρχαν από την πρώτη μέρα αυτής της συνεργασίας. Το ίδιο βέβαιο είναι ότι «τα πολιτικά ζητήματα που έχουν ανοιχτεί διεθνώς και στη χώρα μας», παρά τις όποιες μεταβολές, δεν ανοίχτηκαν τώρα. Για όλα αυτά τα μεγάλα και τα μικρά ζητήματα, είτε στα πλαίσια της ΛΑ-AΑΣ είτε στα πλαίσια της συνεργασίας των δύο οργανώσεων, έγινε κατορθωτό να διαμορφωθούν κοινές θέσεις, σίγουρα ικανές να σταθούν με επάρκεια στον πολιτικό στίβο.
Ακόμη και για όσα (σαφώς λιγότερα) διαφωνούμε, όπως για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και για το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας, για την «κινηματική αντίληψη-πρόταση», το ρόλο των σωματείων και το μαζικό κίνημα, ή για όποια άλλα ζητήματα, βρήκαμε τον τρόπο και το δρόμο να προχωράμε. Όχι χωρίς προβλήματα, αλλά να προχωράμε.
Συνεχίζουμε να παλεύουμε για τους στόχους που υπηρέτησε η συνεργασία των δύο οργανώσεων
Το ΚΚΕ (μ-λ) επέλεξε την αυτόνομη κάθοδό του στις εκλογές, μεταξύ άλλων, όπως αναφέρει στο δελτίο τύπου (6/2) «… για να πούμε ότι δεν υφίσταται μονομερώς «τούρκικη επιθετικότητα και προκλητικότητα»», ή ότι «…κατεβαίνουμε αυτοτελώς στις εκλογές για να εξηγήσουμε στον κόσμο της Αριστεράς ότι, στη σημερινή φάση… η κοινή δράση οργανώσεων με διαφορετική άποψη είναι απαραίτητη στο κίνημα». Η ανάγκη να υπερτονιστούν τα δύο αυτά ζητήματα έχει να κάνει με την ανάγκη να δικαιολογηθεί μια απόφαση τερματισμού μιας συνεργασίας, που δεν την «έφερε στο προσκήνιο η ζωή», αλλά η βούληση των συντρόφων. Και ποιο είναι αλήθεια το βασικό επιχείρημα των συντρόφων; Ότι τερματίζουν τη συνεργασία μας για να μπορέσουν να εξηγήσουν στο κίνημα πόσο … απαραίτητη είναι η συνεργασία και η κοινή δράση των οργανώσεων; Δεν είναι αυτό αντιφατικό και οξύμωρο;
Είναι βέβαιο ότι το Μ-Λ ΚΚΕ και το ΚΚΕ(μ-λ) θα παλέψουν μπροστά στις εκλογικές αναμετρήσεις, πριν και μετά από αυτές, για το σύνολο των ζητημάτων και των αγώνων που έδωσαν από κοινού όλα αυτά τα χρόνια. Για τα ζητήματα του ιμπεριαλισμού και του πολέμου, της εξάρτησης, της ανόδου των ακροδεξιών-φασιστικών δυνάμεων, του ρεφορμισμού και των εκλογικών αυταπατών, για να ανατραπεί η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, Σοσιαλισμό.
Με την ξεχωριστή, μετά από 7 χρόνια, εκλογική κάθοδο των δύο οργανώσεων είναι επίσης βέβαιο ότι αυτή η μάχη θα δοθεί από δυσμενέστερες θέσεις. Για εμάς το ζήτημα της συμπόρευσης και της ενότητας (η οποία τόσο επικρίθηκε) των δύο οργανώσεων, ειδικά στις παρούσες συνθήκες, πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο και ζητούμενο για τους αγωνιστές του μαρξιστικού- λενινιστικού κινήματος. Σε κάθε περίπτωση για το Μ-Λ ΚΚΕ η υπηρέτηση αυτού του σκοπού παραμένει.
Το Γραφείο Τύπου του Μ-Λ ΚΚΕ
8 Φλεβάρη 2019
