Μετά τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου μια μεγάλη και κρίσιμη μάχη διεξάγεται στην ελληνική πολιτική αρένα.
Από τη μία, τα μεγάλα ποτάμια του λαού και της νεολαίας, που σωρεύοντας εδώ και τέσσερα χρόνια οργή και αγανάκτηση από μια εγκληματική και ανάλγητη πολιτική, που με τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι σε μια εγκληματική πολιτική που δεν σταματάει να δολοφονεί και να απλώνει τη λαϊκή εξαθλίωση. Που απαιτούν να αποδοθεί αυτό το έγκλημα στους πραγματικά υπεύθυνους. Από την άλλη, θρασύτατα κυβερνητικά στελέχη, αδίστακτες εταιρίες, δημοσιογραφικά φερέφωνα και οι γνωστοί πλέον «ειδικοί» έχουν ξεχυθεί σε μία απέλπιδα προσπάθεια, εξαπολύοντας την πιο μαύρη προπαγάνδα, ώστε αυτές οι εγκληματικές ευθύνες τους να συγκαλυφθούν… ξανά, πίσω από την «ατομική ευθύνη» του σταθμάρχη. Πρόκειται για μία μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα στην στην πολιτική της εξάρτησης, της υποδούλωσης, της «επενδυτικής» ασυδοσίας, της ακραίας φτώχειας και εκμετάλλευσης από τη μια, και την ελπιδοφόρα παλλαϊκή αμφισβήτησή της από την άλλη.
Ταυτόχρονα με τη θεατρική συγγνώμη του Μητσοτάκη και την υποτιθέμενη ανάληψη ευθύνης στο όνομα όλων όσων κυβέρνησαν, συνέβησαν και συμβαίνουν τρία πράγματα. Οι διαδηλωτές δέχονται ξανά την γνωστή «άριστη» καταστολή από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, ενώ για τους μαθητές ψηφίζεται νόμος που συμπεριλαμβάνει τις μαθητικές κινητοποιήσεις στις πράξεις σχολικής βίας! Η πολιτική των υποδουλωτικών μνημονίων και του ξεπουλήματος προχωράει ακάθεκτη με δύο νομοσχέδια, για την έναρξη ιδιωτικοποίησης του νερού και την ευγενική παραχώρηση του ογκολογικού Παίδων στους «επενδυτές».
Ο λαός δεν έχει να περιμένει τίποτε από την ελληνική δικαιοσύνη και από κανένα “μαχαίρι που θα φτάσει στο κόκαλο”. Στην πραγματικότητα υπάρχει απόλυτη άρνηση ανάληψης οποιασδήποτε συγκεκριμένης πολιτικής ευθύνης από τη ΝΔ και το Μητσοτάκη -και για τον εαυτό του, αλλά και για τους προηγούμενους. Το έγκλημα στα Τέμπη έχει τη σφραγίδα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της ασυδοσίας των επενδυτών. Έχει τη σφραγίδα της πολιτικής των ελαστικών, πρόσκαιρων και κακοπληρωμένων εργασιακών σχέσεων. Έχει τη σφραγίδα της πολιτικής της ανάπτυξης και των δεικτών τους, που «ευημερούν» επειδή εδράζονται στην ασυδοσία των «επενδυτών» και τη σύνθλιψη των εργαζομένων.
Οι μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια των προηγούμενων ημερών είναι αυτά που κράτησαν και κρατάνε ζωντανή αυτή την αλήθεια. Αυτοί οι αγώνες ενάντια σε μία ακραία εγκληματική πολιτική είναι οι μόνοι που μπορούν να απαντήσουν στη σάπια προπαγάνδα τους και να βάλουν φρένο στην ασυδοσία τους. Είναι οι μόνοι που πραγματικά τιμούν τη μνήμη των 57 νεκρών αυτού του εγκλήματος.
Κόντρα στο κλίμα ηττοπάθειας και κλεισίματος των κινητοποιήσεων που επιχειρείται από τις δυνάμεις που κυριαρχούν στο συνδικαλιστικό κίνημα, κόντρα στις εκλογικές αυταπάτες, λαός και νεολαία καλούμαστε να συνεχίσουμε στον δρόμο του αγώνα. Αντλούμε δύναμη και ελπίδα από τους ανυποχώρητους αγώνες των Γάλλων εργαζομένων, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στη δίκαιη πάλη του γαλλικού λαού ενάντια στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Η συνέχεια των μεγάλων παλλαϊκών κινητοποιήσεων είναι αναγκαία για να γεννηθεί η διέξοδος και η προοπτική. Με Γενικές Συνελεύσεις, διαδηλώσεις και πολύμορφες κινητοποιήσεις ενάντια στην πολιτική που αφήνει τον λαό ανυπεράσπιστο και εκτεθειμένο σε κάθε λογής "ατυχήματα", "ανθρώπινα λάθη" και "ακραία καιρικά φαινόμενα". Ενάντια στην πολιτική που υποβαθμίζει κάθε μέρα τις ζωές του λαού και της νεολαίας, με αποκορύφωμα το έγκλημα στα Τέμπη και τους αδικοχαμένους συμφοιτητές μας. Με πετσοκομμένα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα, με πτυχία-κουρελόχαρτα, με μισό εκατομμύριο νέους να φεύγουν από τη χώρα και με όσους μένουν να προστίθενται στις στρατιές των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων. Ο μόνος τρόπος, ο μόνος δρόμος για να αποδώσουμε πραγματικά τιμή στους νεκρούς του εγκλήματος στα Τέμπη είναι ο δρόμος του αγώνα ενάντια στην πολιτική που το γέννησε.
Ενάντια στην πολιτική της εξάρτησης , των ιδιωτικοποιήσεων και της ασυδοσίας των «επενδυτών»
Να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη
Ασφαλείς και φθηνές δημόσιες συγκοινωνίες. Με μόνιμο προσωπικό και σταθερές σχέσεις εργασίας
