Κλιμάκωση της ψυχροπολεμικής έντασης στα πλαίσια του αμερικανορωσικού ανταγωνισμού αποτελούν τα επεισόδια πολεμικής σύγκρουσης, ανάμεσα σε ρωσικά και ουκρανικά πλοία, στο στενό του Κερτς-Γενί Καλέ. Υπόβαθρο των επικίνδυνων εξελίξεων αποτελεί η προώθηση των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων για τον έλεγχο της Ουκρανίας και η απειλητική προσέγγισή τους στα ρωσικά σύνορα, που οδήγησε στην απόσπαση της Κριμαίας από την Ουκρανία και την προσάρτησή της στη Ρωσία. Για τέσσερα σχεδόν χρόνια ύστερα από την πραξικοπηματική επιβολή των ανδρεικέλων της Δύσης στο Κίεβο, συντηρείται η πολεμική ένταση μετρώντας πάνω από 10 χιλιάδες νεκρούς των συγκρούσεων στην Ανατολική Ουκρανία, στο Ντονμπάς, με επαναλαμβανόμενες στρατιωτικές ασκήσεις τόσο στη μεθόριο των αυτοανακηρυγμένων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, όσο και στα ρωσοουκρανικά σύνορα, με ολοένα αυξανόμενη νατοϊκή καθοδήγηση και συμμετοχή.
Πρόσφατα γεγονότα για την αναθέρμανση του ανταγωνισμού: η συνέχιση των κυρώσεων ΗΠΑ και ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας, η προβοκατόρικη στυγερή δολοφονία του ηγέτη της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ», Ζαχάρτσενκο, και οι παρεπόμενες εκλογές στο Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ.
Η γέφυρα της Κριμαίας κατά μήκος του Στενού του Κερτς, που η κατασκευή της ξεκίνησε από το 2010 και εγκαινιάστηκε τον περασμένο Μάη, αποτελεί κομβικό σημείο έντασης, καθώς δεσπόζει των στενών της Αζοφικής Θάλασσας, ελέγχοντας την κίνηση των ουκρανικών λιμανιών ανεφοδιασμού, Μαριούπολης και Μπερδιάνσκ, μετατρέποντάς την σε κλειστή λίμνη υπό ρωσικό έλεγχο. Αποτελεί ταυτόχρονα τη μοναδική χερσαία αρτηρία επικοινωνίας του ρωσικού Ναύσταθμου της Σεβαστούπολης (στα Νότια της Κριμαίας) με την ηπειρωτική Ρωσία.
Η ουκρανική Βουλή ενέκρινε εσπευσμένα το προεδρικό διάταγμα για κήρυξη στρατιωτικού νόμου.
Ο Ουκρανός Πρόεδρος, σε μια προσπάθεια να νομιμοποιήσει το στρατιωτικό νόμο, υποστηρίζει ότι η χώρα του βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με την «απειλή» της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής και του ξεσπάσματος «ενός ολοκληρωτικού πολέμου» με τη Ρωσία, κάνοντας λόγο για σημαντική αύξηση των ρωσικών στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων, των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα και στην Αζοφική και ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κριμαία.
Η Μαύρη Θάλασσα διαδραματίζει όλο και πιο σημαντικό ρόλο στην επιθετική στρατηγική του ΝΑΤΟ, στο στόχο του να πλευροκοπήσει τη Ρωσία. Στρατηγική που ξεδιπλώνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς, μέσα από τα σχέδια ελέγχου των Βαλκανίων, την ανάπτυξη της «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη μαζί με την πρόσφατη απόφαση Τραμπ να αποσυρθούν από τη συμφωνία για τα πυρηνικά, τις νέες διοικήσεις και τις συνεχείς ασκήσεις του ΝΑΤΟ στα ανατολικά και βέβαια την επέμβαση στην Ουκρανία τα προηγούμενα χρόνια. Στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, τον περασμένο Ιούλη, οι ΗΠΑ έκαναν λόγο για «ανάγκη ανανεωμένης εστίασης στη Μαύρη Θάλασσα», καθώς και στο ρόλο που παίζουν οι ρωσικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην περιοχή στην ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση στη Μέση Ανατολή. Ενώ, μόλις λίγες μέρες πριν, το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα στο οποίο ζητά μέτρα απέναντι στον «πιθανό κίνδυνο να καταλάβει η Ρωσία τα υφιστάμενα ουκρανικά πετρέλαια και πεδία φυσικού αερίου στη Αζοφική Θάλασσα μόλις επιτύχει το στόχο της μετατροπής της σε εσωτερική λίμνη εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας».
★★★
Η Μόσχα, από την πλευρά της διαβεβαίωσε ότι ενήργησε «συμμορφούμενη απόλυτα προς το διεθνές δίκαιο», κατηγορώντας το Κίεβο ότι αναζητεί «πρόσχημα» για να αξιώσει την «ενίσχυση των κυρώσεων» της ΕΕ και των ΗΠΑ σε βάρος της Ρωσίας.
Στο μεταξύ, οι ανακριτικές ρωσικές αρχές αποφάσισαν την προφυλάκιση 12 από τους 24 Oυκρανούς ναύτες, που συνελήφθησαν την Κυριακή, μέχρι τις 25 Γενάρη, ενώ δεν έχει γίνει γνωστό πότε θα εξεταστούν και οι υπόλοιποι δώδεκα.
Σχεδόν ταυτόχρονα με την απόφαση προφυλάκισης, το Συμβούλιο του ΝΑΤΟ - Ουκρανίας καλούσε για την απελευθέρωση πλοίων και πληρωμάτων: «Οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ υποστηρίζουν την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Ουκρανίας και παροτρύνουν τη Ρωσία να απελευθερώσουν άμεσα ουκρανικά πλοία και ναύτες», δήλωσε ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, και συμπλήρωνε: «Δεν υπάρχει δικαιολογία για τη χρήση στρατιωτικής δύναμης ενάντια στα ουκρανικά πλοία και το ναυτικό προσωπικό, οπότε καλούμε τη Ρωσία να απελευθερώσει άμεσα τους Ουκρανούς ναυτικούς και τα πλοία που κατέλαβε την Κυριακή».
Να σημειωθεί ότι στις αρχές του χρόνου η Ουκρανία συνέλαβε ένα ρωσικό αλιευτικό και ένα ρωσικό πλωτό βυτιοφόρο μαζί με τα πληρώματά τους, τα οποία και δέσμευσε για άγνωστο χρονικό διάστημα.
Με αφορμή τα γεγονότα, η Ρωσία εγκαθιστά νέες συστοιχίες πυραύλων εδάφους - αέρος «S-400» στη χερσόνησο της Κριμαίας, οι οποίες θα είναι επιχειρησιακές μέχρι το τέλος του χρόνου.
Ύστερα από μία μακρά περίοδο εσωτερικής διάλυσης, εθνικιστικής αποσύνθεσης και απόσχισης εδαφών, η αστική τάξη της Ρωσίας κάτω από την αντιδραστική πολιτική κυριαρχία του Πούτιν, με μια πολιτική ενεργητικής ανάσχεσης και διεκδίκησης της επιρροής και των ζωτικών συμφερόντων του ρωσικού ιμπεριαλισμού πάνω στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, κατάφερε να αναχαιτίσει την επεκτατική πορεία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, προχωρώντας τα τελευταία χρόνια σε δυναμικές κινήσεις που δημιούργησαν νέα δεδομένα στη διεθνή σκηνή.
Τέτοια ήταν η προσάρτηση της Κριμαίας, και η ενσωμάτωσή της στη Ρωσία, ύστερα από το φασιστικό πραξικόπημα του Μεϊντάν στην Ουκρανία, που εγκαθίδρυσε στην εξουσία τα ανδρείκελα της Δύσης, και στη συνέχεια η δημιουργία ρωσικών προγεφυρωμάτων στην Ανατολική Ουκρανία από τα ρωσικά αποσχιστικά κινήματα. Ήταν η απάντηση του ρωσικού ιμπεριαλισμού στις επιθετικές κινήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά κατά μήκος όλων των δυτικών συνόρων της Ρωσίας, από τις Βαλτικές Χώρες και την Πολωνία μέχρι την Ουκρανία, την Κριμαία και τον Καύκασο, όπου αυξάνονται τα νατοϊκά στρατεύματα και η δύναμη πυρός τους.
Παρά τις κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας, για τις οποίες πιέζει και πρωτοστατεί ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, προκαλώντας μάλιστα μεγάλες προστριβές και αντιθέσεις ανάμεσα στους συμμάχους του, η Ρωσία, με την κίνησή της αυτή στην Κριμαία, άλλαξε στην κυριολεξία τον χάρτη, δημιούργησε "τετελεσμένα" και νέα δεδομένα στον σφοδρό αμερικανο-ρωσικό ανταγωνισμό που ξεδιπλώνεται τόσο στην Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, όσο και στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Καθόλου απίθανο δεν φαίνεται το ενδεχόμενο να προχωρήσει ο Πούτιν σε παρόμοια «τετελεσμένα» και με τα αποσχιστικά κινήματα του Ντομπάς και να προσαρτήσει τις ανατολικές, ρωσόφωνες περιοχές της Ουκρανίας. Έχοντας εξασφαλίσει ο ρωσικός ιμπεριαλισμός με το αντιδραστικό καθεστώς Πούτιν πολιτική σταθερότητα και σχετικά υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και διαθέτοντας τεράστια γεωστρατηγικά εδάφη και ανεξάντλητα ενεργειακά αποθέματα, με ένα πανίσχυρο στρατιωτικό-πυρηνικό οπλοστάσιο που τον καθιστά παγκόσμια στρατιωτική δύναμη, επανακτά το ζωτικό του χώρο και ενισχύει την επιρροή του στα εδάφη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, επανέρχεται με νέους όρους στο τραπέζι των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και αποκαθιστά τα συμφέροντά του σε διάφορες περιοχές.
Σ' ένα ταραγμένο, φλεγόμενο, γεωπολιτικό περιβάλλον (που ξεκινά από την ευρύτερη Μέση Ανατολή, περνάει στα Βαλκάνια και φτάνει στην Ουκρανία), που χαρακτηρίζεται από σφοδρούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ιδιαίτερα ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία που επανακάμπτει, με τη ραγδαία ανερχόμενη Κίνα να δυναμώνει τη γεωπολιτική της επιρροή, η ασφυκτική πρόσδεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στις ΗΠΑ και ο ρόλος πλασιέ των αμερικανικών συμφερόντων μόνο επικίνδυνες εξελίξεις μπορεί να σημαίνουν για το λαό μας.
Πολύ περισσότερο όταν, δίπλα στις διευρυνόμενες πολεμικές συγκρούσεις, τη διάλυση κρατών και την επαναχάραξη συνόρων που συντελούνται, σε όλα τα λεγόμενα ανοιχτά μέτωπα της Ελλάδας με τα γειτονικά κράτη (Τουρκία, Αλβανία, πΓΔΜ) και στο Κυπριακό, οι εξελίξεις είναι εξαιρετικά κρίσιμες και μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να πάρουν επικίνδυνες διαστάσεις και τροπή.
Οι "διεθνείς επιτυχίες" και η "αναβάθμιση" της χώρας, για τις οποίες κομπάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, οι έπαινοι, τα συγχαρητήρια και η στήριξη που εισπράττει από τους ισχυρούς, Τραμπ, Μέρκελ, Μακρόν και άλλους, μόνο επιτυχίες και αναβάθμιση δεν είναι. Είναι η "αναγνώριση", στη σημερινή φάση, του ρόλου του υποτελούς που υπηρετεί πειθήνια τις προσταγές τους.
Η Ελλάδα σταθερά την τελευταία τετραετία αυξάνει τις δυνάμεις με τις οποίες συμμετέχει στις νατοϊκές αποστολές και ασκήσεις στη Μαύρη Θάλασσα.
Στα επικίνδυνα αυτά σχέδια πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι αμερικανονατοϊκές βάσεις που υπάρχουν στη χώρα, μετατρέποντας το λαό σε στόχο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως αποκαλύφθηκε, την άλλη στιγμή του θερμού επεισοδίου απογειώθηκαν κατασκοπευτικά αεροσκάφη από τη βάση της Σούδας, για να βρεθούν στην περιοχή, ενώ η Θεσσαλία έχει μετατραπεί και σε βάση εφόρμησης των αμερικανικών ελικοπτέρων προς τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα. Κι όλα αυτά τη στιγμή που υπάρχουν σχέδια για την εγκατάσταση αμερικανονατοϊκής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, με το βλέμμα σε Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα, ακόμα – όπως γράφεται – και για τον αποκλεισμό των Στενών του Βοσπόρου σε ενδεχόμενο παραπέρα όξυνσης.
