Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην εποχή του όψιμου ΠΑΣΟΚ.
(ή: «Πόσα πρόλαβε να καταστρέψει η Διαμαντοπούλου μέσα σε 1,5 χρόνο»)
Καλά-καλά δεν έχει συμπληρωθεί ούτε 1,5 χρόνος από τη στιγμή που το ΠΑΣΟΚ παραλάμβανε τη σκυτάλη της εξουσίας από τη ΝΔ, και αντίστοιχα η Διαμαντοπούλου παραλάμβανε το «Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων» από τον προκάτοχό της, Σπηλιωτόπουλο Ά., και το μετέτρεπε σε «Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων». Το μικρό χρονικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα χρόνια του όψιμου ΠΑΣΟΚ, σαφώς (εξακολουθεί να) έχει υπόθεση την απόπειρα κατάργησης της δημόσιας και δωρεάν παρεχόμενης εκπαίδευσης στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, μαζί με την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, των κολεγίων και της παραπαιδείας.
► Λίγες μόνο ημέρες πριν την ήττα της ΝΔ στις εθνικές εκλογές του φθινοπώρου του 2009, ο τότε υπουργός Παιδείας, Σπηλιωτόπουλος Α., αναγνωρίζει πραξικοπιματικά, εν μια νυκτί, 33 κολέγια. Η νέα υπουργός ακύρωνει την απόφασή του, και κάποιοι σπεύδουν να προεξοφλήσουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πρόθεση να στηρίξει το δημόσιο πανεπιστήμιο.
► Όμως, πριν φτάσουμε στο τέλος του 2009, η Διαμαντοπούλου έχει προλάβει να ετοιμάσει νομοθετήματα που καταρχήν αναγνωρίζουν επαγγελματικά δικαιώματα στους διπλωματούχους των κολεγίων. Την ίδια στιγμή υπήρχαν απόφοιτοι δεκάδων ΤΕΙ, δηλαδή δημόσιων τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, οι οποίοι επαγγελματικά δικαιώματα αναγνωρισμένα δεν είχαν. Ως μικρό παράδοξο της ιστορίας καταγράφουμε το γεγονός ότι κατά την περίοδο αυτή έχουμε αναγνωρισμένους διπλωματούχους κολεγίων, χωρίς να έχουν κερδίσει επίσημη άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας τα εκπαιδευτήρια αυτά.
► Αρχές του 2010 κορυφώνεται η επίθεση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο. Η Διαμαντοπούλου στέλνει επιστολή προς τους πρυτάνεις και προέδρους τμημάτων, ζητώντας τους να «χαρτογραφήσουν» τα εκπαιδευτικά τους ιδρύματα, υποδεικνύοντας τα «όρια» του ασύλου σε αυτά. Παρενθετικά αναφέρουμε ότι το κείμενο διαβούλευσης για τις μελετώμενες σήμερα αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το μόνο θέμα που δεν αγγίζει είναι εκείνο του ασύλου: αν θα ήταν δυνατό να εφαρμοστούν σήμερα στην πράξη οι αλλαγές που είχε άλλοτε εισηγηθεί με τον κακόφημο «νόμο-πλαίσιο» η Γιαννάκου, δεν κρίνονται απαραίτητες επιπλέον αλλαγές στις διατάξεις για το άσυλο. Στις προθέσεις του νέου υπουργείου Παιδείας είναι να εφαρμοστούν αποφάσεις που ψηφίστηκαν μεν, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ στην πράξη δε, και αφορούν α) στον περιορισμό του ασύλου συγκεκριμένα στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, και όχι σε όλο τον λαό· β) στον περιορισμό του ασύλου μόνο στους χώρους διδασκαλίας και επιστημονικής έρευνας, και όχι στο σύνολο των χώρων και των εγκαταστάσεων που ανήκουν στα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα· και γ) στον περιορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες επεμβαίνει η αστυνομία σε χώρους του ασύλου.
► Την άνοιξη του 2010 η Διαμαντοπούλου εισάγει από την Ευρώπη το λεγόμενο «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων», ουσιαστικά δηλαδή επιχειρεί να ενεργοποιήσει μια διαδικασία κατά την οποία αναγνωρίζονται και κατατάσσονται «όχι επακριβώς τίτλοι, πτυχία και εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά προσόντα». Η τότε πρότασή της για το «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων» (και την κήρυξη της έναρξης κυνηγιού διπλωμάτων, βεβαιώσεων, πιστοποιήσεων, και λοιπών διδακτικών μονάδων από τους υποψήφιους άνεργους), συνάδει πολύ καλά με τους τωρινούς σχεδιασμούς της για γενίκευση εντός των δημόσιων τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ενός συστήματος πιστοποίησης εξατομικευμένων γνώσεων, με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
► Στις 26/5/10 ο Παπούλιας Κ., δίνει ένα αποφασιστικό πλήγμα στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, και μια σημαντική ενίσχυση στα κολέγια. Με το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα αναγνωρίζονται στους διπλωματούχους των ιδιωτικών κολεγίων ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα με εκείνα των αποφοίτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Η Διαμαντοπούλου τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση, μιας και τα νομοθετήματά της λαμβάνουν μια επιπλέον «νομιμοποίηση» με το Π.Δ. του σεβάσμιου Προέδρου της Δημοκρατίας.
► Εξάλλου, με Υπουργική της Απόφαση (που εκδίδεται στις 09/06/10) η Διαμαντοπούλου θέτει τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών στα κολέγια, τα οποία απλώς μετονομάζει σε «ΚΕΜΕ(-Κολέγια)». Η πιο ουσιαστική αλλαγή που επέφερε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στα ιδιωτικά αυτά παρεκπαιδευτήρια, ήταν η αλλαγή στην ονομασία τους: «Κολέγια» > «Κολέγια Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης» > «Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης» (με προαιρετικό τον πρόσθετο προσδιορισμό «-Κολέγια»). Περιττές είναι εδώ να αναφερθούν οι γελοίες «προϋποθέσεις» που προβλέπει η Υ.Α. για χορήγηση των αδειών στα κολέγια, προϋποθέσεις του τύπου: «η αναλογία διδασκόντων και διδασκομένων πρέπει να είναι εύλογη».
► Φτάνουμε στον Αύγουστο του 2010. Το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης), υπό τις ευλογίες του Υπουργείου Παιδείας, αφού διέλεγξε με ..αντικειμενικότητα, αυστηρότητα και λεπτομέρεια 40 υποψήφια ΚΕντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης μέσα σε 40 ημέρες (δηλαδή, με απλά μαθηματικά, 1 εκπαιδευτήριο ανά ημέρα), αξιολόγησε ότι 33 από αυτά ήταν άξια να λάβουν την πολυπόθητη άδεια ίδρυσης. Τα ΚΕΜΕ πλέον υφίστανται και με τη σφραγίδα του νόμου, έτοιμα να λειτουργήσουν στην νέα ακαδημαϊκή σεζόν. Ο Σπηλιωτόπουλος είχε αναγνωρίσει σε μια νύχτα 33 κολέγια, η Διαμαντοπούλου χρειάστηκε 40 ημέρες για να αναγνωρίσει τον ίδιο αριθμό ΚΕΜΕ. Στην πραγματικότητα, δεν υφίστανται διαφορές.
► Από τον Οκτώβρη του 2011 και μέχρι σήμερα, η τριτοβάθμια εκπαίδευση βασανίζεται κυρίως από το κείμενο διαβούλευσης του υπουργείου Παιδείας, ένα πακέτο μεταρρυθμιστικών μέτρων που φιλοδοξεί να φέρει σαρωτικές αλλαγές στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλαγές στο «DNA» τους, κατά την ακριβή φράση της Διαμαντοπούλου. Το κείμενο διαβούλευσης παρουσιάστηκε αρχικά σε συνέδριο Παιδείας στους Δελφούς και έπειτα (επαυξημένο) σε σύνοδο Πρυτάνεων στο Ρέθυμνο Κρήτης, στις 23-24 Οκτώβρη 2010. Στο τέλος του 2010 η Διαμαντοπούλου έδωσε στη δημοσιότητα κείμενο με 32 επεξηγηματικές απαντήσεις (σε 32 ερωτήσεις που η ίδια έθεσε) για διάφορα σημεία της εκπαιδευτικής της πρότασης.
Υπό τις πιέσεις και τις αντιδράσεις του φοιτητικού κόσμου και της εκπαιδευτικής κοινότητας, η Διαμαντοπούλου μίλησε για ενδεχόμενο και δεύτερου ή και τρίτου κειμένου διαβούλευσης, μέχρι να φτάσει ο ..«νόμος πλαίσιο Νο 2» στη Βουλή για ψήφιση. Η κατεδάφιση του δημόσιου πανεπιστημίου σχεδιάστηκε από την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για το τέλος Φλεβάρη, περίοδο κατά την οποία φιλοδοξεί να κάνει τον νομοσχέδιο, νόμο, περίοδο κατά την οποία θέλει να ελπίζει ότι οι εξεταστικές των φοιτητών και οι σχετικοί εκβιασμοί που μπορούν να ασκηθούν, θα μειώσουν τις αντιδράσεις από το επερχόμενο κύμα φοιτητικών αγώνων.