Κάτω από την πλατιά λαϊκή αποδοκιμασία, την κατάληψη της ΕΡΤ από τους εργαζόμενους, τις πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις και τις λαϊκές αντιστάσεις που προκάλεσαν ρωγμές και κρίση στο κυβερνητικό στρατόπεδο, ο Σαμαράς εξαναγκάστηκε σε μια πρώτη υποχώρηση και αναδίπλωση και αναζητά ένα συμβιβασμό προκειμένου να κάμψει τη λαϊκή αντίσταση και να εκτονώσει τη λαϊκή πίεση, και από κοινού με τους άλλους δυο κυβερνητικούς εταίρους του, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, να επιβάλλει το κλείσιμο της ΕΡΤ και τις χιλιάδες απολύσεις με διαφορετικούς τρόπους και μεθόδους.
Αφού απέτυχε ο Σαμαράς να επιβάλλει μόνος του την περιβόητη «εξυγίανση» της ΕΡΤ, με πραξικοπηματικό τρόπο, κλείνοντάς την σε μια νύχτα και απολύοντας όλους τους εργαζόμενους, θα επιχειρήσει τώρα να την πετύχει με ανοιχτή την ΕΡΤ, μαζί με τους άλλους δυο εταίρους του, μέσα από το κοινοβούλιο, φέρνοντας για ψήφιση στη Βουλή ένα νόμο – έκτρωμα που από κοινού θα έχουν συμφωνήσει. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ δεν έχουν καμιά διαφορά με τη ΝΔ πάνω στην ουσία του προβλήματος. Η διαφωνία τους εκφράστηκε στον τρόπο με τον οποίο πήγε να επιβληθεί η «εξυγίανση» που στο όνομά της ορκίζονται καθημερινά. Εξ άλλου ο νέος νόμος που προετοιμάζεται θα στηριχθεί στο νομοσχέδιο που είχε επεξεργαστεί το ΠΑΣΟΚ το 2011, στο κακόφημο νομοσχέδιο Μόσιαλου.
ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ αξιοποίησαν τη λαϊκή κατακραυγή και πάτησαν επάνω της, όχι βέβαια για να στηρίξουν τα συμφέροντα των εργαζομένων, αλλά για να εξαγνιστούν στη λαϊκή συνείδηση, να επαναδιαπραγματευθούν τη θέση και το ρόλο τους στα πλαίσια της συγκυβέρνησης, να ανακόψουν τη ραγδαία αποδυνάμωση και τον κίνδυνο πολιτικού αφανισμού τους, ως δεκανίκια και φερέφωνα της ΝΔ του Σαμαρά.
Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ και των πλατιών λαϊκών μαζών τσαλάκωσε τα ιδεολογήματα των προπαγανδιστών της κυβέρνησης για την παντοδυναμία της να επιβάλλει κάθε αντιδραστικό μέτρο και κατέδειξε τη δυνατότητα του λαϊκού παράγοντα, σε αντίθεση με τις διαβρωτικές θεωρίες περί «καναπέ» να ορθώσει το ανάστημά του και να αντιστέκεται έμπρακτα στην κυβερνητική επίθεση. Ο αγώνας των εργαζομένων της ΕΡΤ και των πλατιών λαϊκών μαζών βρίσκεται τώρα στο πιο κρίσιμο σημείο του. Θα πρέπει να αποκρουστούν οι σειρήνες του εφησυχασμού, των αυταπατών και του συμβιβασμού, βαδίζοντας σταθερά και ανυποχώρητα στα δρόμο του μαζικού αγώνα, διεκδικώντας χωρίς όρους το άμεσο άνοιγμα της ΕΡΤ και καμιά απόλυση εργαζομένου.
Τα νέα σχέδια που απεργάζονται τώρα τα κόμματα της συγκυβέρνησης, όπως και όλα τα βάρβαρα μέτρα που έχουν επιβάλλει στο λαό με τους ιμπεριαλιστές πάτρωνές τους, δεν οδηγούν σε καμιά «σωτηρία της πατρίδας», όπως ξεδιάντροπα διακηρύσσουν, αλλά συνθλίβοντας το βιοτικό επίπεδο του λαού και ρίχνοντας τους εργαζόμενους στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση, οδηγούν σε παραπέρα βάθεμα της κρίσης και αναπόφευκτα σε όξυνση της ταξικής πάλης.
Καμιά αντιδραστική πολιτική «τάξη» και σταθερότητα δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία του λαού. Η κρίση, μέσα στο σημερινό καπιταλιστικό κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα θα οξυνθεί κάτω από την πίεση της συσσωρευμένης λαϊκής αγανάκτησης και το αναπόφευκτο ξέσπασμα νέων πανεργατικών αγώνων.
ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ
