(με αφορμή την ίδρυση νέου φοιτητικού συλλόγου Ιστορικού-Αρχαιολογικού από το ΜΑΣ και την επιχείρηση διάσπασης του ενιαίου συλλόγου φοιτητών Φιλοσοφικής)
Το Μ.Α.Σ. (Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών) ακριβώς την ώρα που καταγγέλλει όλες ανεξαιρέτως τις υπόλοιπες φοιτητικές παρατάξεις για τη συνέργειά τους στον «εκφυλισμό» και τη «διάλυση» των περισσότερων συλλόγων, ακριβώς την ώρα που επικαλείται την αναγκαιότητα οργάνωσης και ενεργοποίησης των φοιτητών, έδωσε ένα ισχυρό πλήγμα στον ενιαίο σύλλογο φοιτητών Φιλοσοφικής «Κώστας Βάρναλης», διασπώντας τον και ιδρύοντας έναν «νέο» σύλλογο στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό. Λίγο πιο βαθιά όμως να κοιτάξει κανείς, θα καταλάβει ότι όσο «νέος» είναι ο σύλλογος που έχει φτιάξει το ΜΑΣ, άλλο τόσο «νέα» είναι η πολιτική λογική που εισάγει μέσα απ' αυτόν.
Τα τελευταία χρόνια, με πρόσχημα την κατάσταση διάλυσης που επικρατεί στους περισσότερους φοιτητικούς συλλόγους, το ΜΑΣ, στον φοιτητικό σύλλογο Φιλοσοφικής και σε μια σειρά άλλους (όπου έχει την οργανωτική δυνατότητα), προωθεί (από τα «αριστερά») την διάσπαση και τον περαιτέρω εκφυλισμό τους. Δεν είναι καθόλου τυχαία η πρόταση που κάθε χρόνο κάνει το ΜΑΣ στους συλλόγους για τη διεξαγωγή ξεχωριστών εκλογών («τις μέρες που οι ίδιοι οι σύλλογοι θα αποφασίσουν»), βάζοντας με αυτό τον τρόπο βόμβα στα θεμέλια της ενότητας των συλλόγων και μειώνοντας την πολιτική σημασία της ενιαίας διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών. Όπως καθόλου τυχαία δεν είναι η απόφαση του ΜΑΣ για τη διάσπαση μιας σειράς συλλόγων (όπως στο ΤΕΙ Λαμίας) με την πρόφαση ότι οι σύλλογοι αυτοί είναι «αντιδραστικοί» και «εκφυλισμένοι».
Πατώντας σε υπαρκτά προβλήματα που ταλανίζουν το φοιτητικό κίνημα, εκμεταλλευόμενο πραγματικά φαινόμενα εκφυλισμού των φοιτητικών οργάνων, διαδικασιών, παρατάξεων, το ΜΑΣ προσπαθεί να επιφέρει ένα ισχυρό πλήγμα από τα ...αριστερά στον ενιαίο χαρακτήρα των Φοιτητικών Συλλόγων. Στο πλαίσιο αυτό, το ΜΑΣ στην Φιλοσοφική, μέσα από το καπέλο της «Επιτροπής Αγώνα Ιστορικού-Αρχαιολογικού», προώθησε την ίδρυση ενός νέου συλλόγου στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό.
Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε τους μικρούς αλλά και μεγάλους αγώνες του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία χρόνια. Αγώνες που μπορεί να μην ήταν όλοι νικηφόροι, αναντίρρητη διαπίστωση όμως είναι ότι συσπείρωσαν μία αρκετά μεγάλη μάζα φοιτητών. Μέσα από ποια όργανα, μέσα από ποιους συλλόγους δόθηκαν αυτοί οι αγώνες; Αλήθεια, ας μας απαντήσει το ΜΑΣ, θα είχαν το ίδιο βάρος οι αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στον νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, που έπαιρνε μια σειρά συλλόγων σε κατάμεστα αμφιθέατρα με μαζικότατες γενικές συνελεύσεις των 500, 600 και 700 φοιτητών επί ενάμιση μήνα, με τις αντίστοιχες αποφάσεις που ενδεχομένως θα έπαιρναν ένας και περισσότεροι τεμαχισμένοι σύλλογοι με γενικές συνελεύσεις των 50 και των 100 φοιτητών; Δε θα ήταν αντικειμενικά αυτές οι συνελεύσεις πιο υποτονικές, δε θα είχαν μικρότερη πολιτική σημασία οι αποφάσεις τους;
Θα είχαν τον ίδιο αγωνιστικό και μαχητικό παλμό τα μπλοκ 10 διαφορετικών συλλόγων (της ίδιας σχολής) με τον παλμό και την αγωνιστική παρουσία που είχε το μαζικότατο μπλοκ του φοιτητικού συλλόγου Φιλοσοφικής σε όλες τις κινητοποιήσεις ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά»; Έχει την ίδια βαρύτητα μία απόφαση που παίρνει μία μαζική γενική συνέλευση ενός ενιαίου μαζικού συλλόγου (όπως αυτές που πραγματοποιούνταν στην κατάμεστη AULA κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά»), με τις αντίστοιχες αποφάσεις που παίρνουν οι συνελεύσεις περισσότερων τεμαχισμένων και μικρών σε αριθμό συλλόγων;
Να ρωτήσουμε και κάτι άλλο: Αφού η απόφαση του ΜΑΣ για την ίδρυση του νέου συλλόγου στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό πάρθηκε για να χτυπηθεί ο εκφυλισμός και η αδράνεια του ενιαίου συλλόγου φοιτητών Φιλοσοφικής, με ποια λογική οι δυνάμεις του ΜΑΣ στα υπόλοιπα τμήματα της Φιλοσοφικής δεν έχουν πάρει αντίστοιχες αποφάσεις και δεν έχουν προχωρήσει στην ίδρυση ξεχωριστών συλλόγων; Γιατί το ΜΑΣ στο Φιλολογικό για παράδειγμα αφήνει τους φοιτητές έρμαια της αδράνειας και του εκφυλισμού; Μήπως τελικά οι λόγοι ίδρυσης νέου συλλόγου στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό δεν είναι και τόσο πολιτικοί; Μήπως τελικά το ΜΑΣ δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το χτύπημα του εκφυλισμού στον σύλλογό μας, αλλά πήρε την πρωτοβουλία να ιδρύσει έναν νέο σύλλογο στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό, ακριβώς επειδή εκεί διαθέτει τις περισσότερες οργανωμένες του δυνάμεις;
Στην πραγματικότητα, το ΜΑΣ καθόλου δε θέλει -όπως διακηρύσσει- οργανωμένους, μαζικούς και ενεργούς συλλόγους. Όπως και κανέναν καημό δεν έχει η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ για την πραγματική ανασυγκρότηση των συλλόγων και των διαδικασιών τους. Άλλωστε, το ΜΑΣ (ως ΠΚΣ) δεν έβαλε και εκείνο το λιθαράκι του στη διάλυση των τριτοβάθμιων οργάνων των φοιτητών και των σπουδαστών, της ΕΦΕΕ και της ΕΣΕΕ, όπως και στην υπονόμευση της απόπειρας για τη σύγκληση Πανσπουδαστικών Συνεδρίων;
Ακόμα, το ΜΑΣ δε φέρει καμία ευθύνη για την κατάσταση εκφυλισμού των συλλόγων; Για το γεγονός ότι οι Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων εκφυλίζονται και αντί να έχουν ζωντάνια και να αισθάνεται ο κάθε φοιτητής ότι έχει λόγο και ρόλο σε αυτές, έχουν μετατραπεί σε αγώνες ρητορικής δεινότητας και σε μίνι κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις των διαφόρων παρατάξεων; Αλήθεια, πότε έκανε το ΜΑΣ την παραμικρή προσπάθεια για να οργανωθούν οι φοιτητές -όπως λέει- «ανά τμήμα, εξάμηνο και έτος»; Εκτός αν τα συλλογικά όργανα των φοιτητών, οι Γενικές Συνελεύσεις, οι τμηματικές επιτροπές, οι επιτροπές έτους κλπ, έχουν αντικατασταθεί από τις επιτροπές αγώνα-καπέλα. Ή μήπως το ΜΑΣ στο Πάντειο δε συμφώνησε –μαζί με τις υπόλοιπες παρατάξεις- στον πλήρη εκφυλισμό της διαδικασίας των φοιτητικών εκλογών, κόβοντας 23 ψήφους από την Πορεία και 19 από τις Αγωνιστικές Κινήσεις;
Το ΜΑΣ, με την απόφασή του να προχωρήσει στην ίδρυση ξεχωριστού συλλόγου στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό, επί της ουσίας επιθυμεί να οδηγήσει τον ενιαίο σύλλογο φοιτητών Φιλοσοφικής στο χείλος της διάσπασης, της διαίρεσης και του μαρασμού του. Να δημιουργήσει έναν σύλλογο-κομματικό παράρτημα, ένα σύλλογο για τα μέλη και τους φίλους του ΜΑΣ, ένα σύλλογο μακριά και πέρα από τους φοιτητές και τις πραγματικές τους ανάγκες, φτιαγμένο και ραμμένο στα μέτρα του, για να μπορεί να τον ελέγχει. Τέτοιες πρακτικές πρέπει να αποδοκιμαστούν, σε κάθε σύλλογο, όπου και αν προωθηθούν, καθώς όχι μόνο δεν απαντούν στο ουσιαστικό πρόβλημα του εκφυλισμού των συλλόγων, αντίθετα το ενισχύουν και το διαιωνίζουν. Το ΜΑΣ, μέσα από αυτές τις πρακτικές δεν τεμαχίζει μόνο τους ίδιους τους συλλόγους, τεμαχίζει και τη μαζικότητα του φοιτητικού κινήματος.
Η Πορεία καλεί όλους τους φοιτητές να αγωνιστούν για το αυτονόητο: Για όργανα του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος δημοκρατικά και αντιγραφειοκρατικά, και όχι όργανα που θα δρουν αποσπασμένα, σε αντίθεση με τις διαθέσεις των φοιτητών-σπουδαστών και σε σύγκρουση με τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων, όπως συχνά γίνεται σήμερα. Για μαζικές, δημοκρατικές Συνελεύσεις στις Σχολές και για την επανενεργοποίηση των εκλεγμένων σ' αυτές Δ.Σ. Για την ελεύθερη, δημοκρατική, ανεμπόδιστη πολιτική και συνδικαλιστική δράση όλων των παρατάξεων και φοιτητών, απολύτως ενάντια όμως στις αντιλήψεις εκείνες που οδηγούν σε μετατροπή των συλλόγων σε κομματοκρατούμενα παραρτήματα, υποσκάπτοντας έτσι τη λειτουργία τους, αποδυναμώνοντας, απομαζικοποιώντας, διαλύοντας στην πράξη τους συλλόγους. Κάθε προσπάθεια διάσπασης των συλλόγων και γενικότερα του «ενιαίου» του φοιτητικού κινήματος, κάθε λογής ηγεμονισμοί και μικροκομματικές σεχταριστικές λογικές πρέπει να βρουν απέναντί τους τη μαχητική ενότητα των φοιτητών, τη μαζική πάλη για το ξαναζωντάνεμα των συλλόγων, για να γίνουν και πάλι πραγματικά όπλα στα χέρια των φοιτητών.
Σαν Πορεία, καλούμε κάθε φοιτητή του Ιστορικού-Αρχαιολογικού να απομονώσει τόσο τέτοιες διασπαστικές ενέργειες, όσο και τους εκφραστές τους. Απεναντίας, θεωρούμε ότι είναι πολύ πιο σημαντικό να ενισχύσουμε τις προσπάθειες για να πραγματοποιηθούν τμηματικές συνελεύσεις, με σκοπό να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε όλοι μαζί για τα κοινά μας προβλήματα!
