Με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ του CNN, το οποίο ανέδειξε τα σκλαβοπάζαρα στη Λιβύη λίγο έξω από την Τρίπολη όπου άνθρωποι, πρόσφυγες και μετανάστες από την Υποσαχάρια Αφρική, δημοπρατούνται, οι εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού ως ανυποψίαστοι και ανίδεοι εξέφρασαν δήθεν τον αποτροπιασμό τους.
Ο Μακρόν, ιδιαίτερα, έσπευσε να καταδικάσει το δουλεμπόριο και να ζητήσει έκτακτη σύγκληση του Συμβουλίου του ΟΗΕ, γιατί μάλλον δεν γνώριζε τι επικρατεί στη Λιβύη, ούτε τις συμφωνίες για το Προσφυγικό, ενδεχομένως, ούτε ότι η Γαλλία πρωτοστατούσε στο Νατοϊκό μακέλεμα της χώρας. Καταρχήν το δουλεμπόριο, τουλάχιστον στη Λιβύη, έχει γνωστοποιηθεί από επίσημες καταγγελίες Αφρικανών μεταναστών και προσφύγων που κατάφεραν να διαφύγουν, καθώς και από δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου. Αυτό που ξαφνικά «ευαισθητοποίησε» κυρίως τους Ευρωπαίους ιθύνοντες, ήταν η μαζική προβολή και αναπαραγωγή του βίντεο που προκάλεσε τη διεθνή κατακραυγή, οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που ακολούθησαν σε ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και οι καταγγελίες που αποφάσισε να δημοσιοποιήσει ο ΟΗΕ, για προκλητικό καθεστώς τυραννίας, για φρικιαστική διαβίωση χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, επιρρίπτοντας ευθύνες στην ΕΕ και την αντιμεταναστευτική της πολιτική.
Το άγριο ξέσκισμα, δηλαδή, στις λαϊκές συνειδήσεις του δημοκρατικού προσωπείου των καπιταλιστικών μητροπόλεων που πλασσάρονται ως υπερασπιστές της ελευθερίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ως προστάτες των λαών. Που γνωρίζουν πολύ καλά ότι την κατάσταση που διαμόρφωσαν στη Λιβύη, εξακολουθούν να τη συντηρούν και να την αξιοποιούν.
Αλήθεια, ποιος οδήγησε στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα;
Το 2011, στη σκιά της αραβικής Άνοιξης, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Βρετανία, με πρόσχημα «ανθρωπιστικούς λόγους» και με την κάλυψη του OHE, εξαπέλυσαν στρατιωτική επίθεση ενάντια στη Λιβύη για την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι, ως άλλοι προστάτες του λιβυκού λαού, προωθώντας τα δικά τους συμφέροντα και τη γεωπολιτική κυριαρχία στην περιοχή. Καταστρέφοντας και λεηλατώντας τη χώρα, δολοφονώντας το λαό της, με στόχο την καθυπόταξη της Λιβύης και τον ολοκληρωτικό έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών της πηγών.
Η Λιβύη μετατρέπεται σε πεδίο των ενδοϊμπεριαλιστικών αναμετρήσεων για το μοίρασμα της λείας. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συντονισμένα ενισχύουν και εξοπλίζουν χρήσιμους συμμάχους, συμμορίες αντικαθεστωτικών μισθοφόρων, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή βαρβαρότητας, έναν κύκλο ανεξέλεγκτης βίας και συγκρούσεων, τρομοκρατώντας το λαό και βυθίζοντας τη χώρα στο χάος.
Το 2015, ενώ η Συρία βομβαρδίζεται ανελέητα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, καραβάνια προσφύγων καταφθάνουν στην Ευρώπη. Το πρωτοφανές προσφυγικό κύμα οδηγεί τελικά στην Ευρώπη– φρούριο. Μέσα από αλλεπάλληλα δρακόντεια αντιμεταναστευτικά μέτρα και με προφανή στόχο την αποτροπή της εισόδου προσφύγων και μεταναστών στις πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες, ο βαλκανικός διάδρομος σφραγίζεται, στρατόπεδα συγκέντρωσης στήνονται στην Ελλάδα, κατασταλτικοί μηχανισμοί αναβαθμίζονται, ευρωπαϊκές στρατιωτικές επιχειρήσεις στήνονται για την περιφρούρηση των θαλάσσιων συνόρων, οι Νατοϊκές φρεγάτες πυκνώνουν στο Αιγαίο.
Αλλά ο φονικός διάπλους της Μεσογείου, απ’ όπου επιχειρούν να περάσουν χιλιάδες κατατρεγμένοι Αφρικανοί αναζητώντας διέξοδο στην Ευρώπη, προκαλεί πονοκέφαλο στην Ιταλία, που απαιτεί ξεκάθαρα τον ασφυκτικό έλεγχο των περασμάτων. Στη Σύνοδο της Μάλτας στηρίζεται από την ΕΕ η πρωτοβουλία της Ιταλίας να ενισχύσει τη λεγόμενη λιβυκή ακτοφυλακή. Οι συμμορίες της Λιβύης, που δρουν ανεξέλεγκτα κάτω από την προστασία της κυβέρνησης ανδρεικέλων, η οποία χαίρει της αναγνώρισης των ευρωπαϊκών θεσμών, χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Λιβύη, (όπου στοιβάζονται χιλιάδες άνθρωποι), πολλαπλασιάζονται και σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ φτάνουν τα 1.900! Πρόκειται για χώρους φρίκης, πολλά από αυτά σε άγνωστες τοποθεσίες, άλλα υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, που δήθεν τώρα αναζητά ευθύνες. Απαγωγές, βασανιστήρια, βιασμοί, σκλαβοπάζαρα, δίνουν και παίρνουν απροκάλυπτα. Αλλά το διακύβευμα της αναχαίτισης προσφύγων και μεταναστών είναι σαφώς μεγαλύτερο…
Άλλωστε, μετά τη δημοσιοποίηση του βίντεο και παρά τις καταδίκες, η ΕΕ εξακολουθεί να στηρίζει τις επιλογές της για συνεργασία με τις λιβυκές αρχές, μόνο που ζητάει έρευνα για τις συνθήκες που επιτρέπουν το δουλεμπόριο και αξιοπρεπή κέντρα κράτησης, τα οποία φυσικά δεν υπάρχουν πουθενά. Χωρίς να κάνει βήμα πίσω από τους ισχυρισμούς ότι οι χειρισμοί και οι πρακτικές στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό της σιδερόφρακτης Ευρώπης αποβλέπουν στο να σώζουν ζωές. Δεν πρόκειται απλά για υποκρισία για ανθρωπιστικά μέτρα που δήθεν θα παρθούν. Αυτή η σύγχρονη θηριωδία, που γυρνά τους λαούς αιώνες πίσω, είναι το πραγματικό πρόσωπο του ιμπεριαλισμού.
Όμως για τους λαούς δεν θεωρείται ακόμα φυσιολογική εξέλιξη η επιστροφή στα σκλαβοπάζαρα και τα βασανιστήρια. Και είναι η δική τους φωνή, η δική τους αντίσταση και αντιιμπεριαλιστική πάλη, όσο αδύναμη και αν είναι σήμερα, που μπορεί να τσακίσει κάθε κτηνώδες πισωγύρισμα.
