Τηλε-θέατρο;

Κατηγορία: 

  Έτος 2021 πλάι με τον κορονοϊό. Διαδικτυακά τα σχολεία, διαδικτυακά τα φροντιστήρια, τα μαθήματα όλων των ειδών, τηλεργασία, δικτυακά η μουσική, διαδικτυακά και το θέατρο. Δεν μπορείς ούτε να δεις ζωντανά μια παράσταση, ούτε να μάθεις, ούτε να παίξεις. Εμείς που αγαπάμε το θέατρο συμβιβαζόμαστε με τις οθόνες. Όσοι τις έχουμε. Αρκούν οι οθόνες; Όχι. Θέατρο σημαίνει επικοινωνία, ουσιαστική επικοινωνία που χρειάζεται τεντωμένες όλες τις αισθήσεις μας. Δεν αρκούν τα μάτια και τα αυτιά μας.

  Συμβιβαζόμαστε επειδή το διαδίκτυο καθιστά εφικτή την προβολή μιας θεατρικής παράστασης και τα μαθήματα θεάτρου. Ναι, μπορούμε να δούμε μια βιντεοσκοπημένη θεατρική παράσταση. Δεν είναι όμως ούτε θέατρο αλλά ούτε ταινία. Βλέπουμε ηθοποιούς να κινούνται και να μιλούν χωρίς την μαγεία στα μάτια τους, και χωρίς την μαγεία στα μάτια μας.

  Τα μαθήματα θεάτρου είναι δύσκολα, όπως κάθε τηλεκπαίδευση. Γιατί; Γιατί είμαστε καθιστοί στην καρέκλα. Το σώμα κοιμάται, οι αισθήσεις μας είναι ζαλισμένες, αγουροξυπνημένες, τα μάτια ορθάνοιχτα που τσούζουν από το κακό φως της οθόνης, η καρδιά μας ανοιχτή να ακούσει, αλλά το μυαλό αρνείται αυτόν τον συμβιβασμό. Το θέατρο μοιάζει με αθλητική προπόνηση. Ζεσταίνει τα σώματα, ξυπνά τα αντανακλαστικά, μας τσιτώνει γλυκά. Το θέατρο γίνεται με ανθρώπους, χρειάζεται άγγιγμα και ανάσες, χωρίς τις μάσκες. Το θέατρο γίνεται με μεράκι, με ησυχία, με φασαρία, με ηχώ από τις δυνατές φωνές μας ή με ηχώ από την σιωπή. Όχι την διαδικτυακή σιωπή που δεν ξέρουμε αν ο άλλος μας ακούει, αλλά την άλλη σιωπή, την χρήσιμη, την θεατρική, την αισθαντική.

  Ωστόσο η τέχνη πάντα νικά. Έστω και με αυτούς τους τρόπους, γίνεται δυνατή η επαφή μας με το θέατρο. Αυτή η επαφή είναι σημαντική, καθώς έστω και στο σπίτι μπορούμε να νιώσουμε όσο γίνεται κοντά με τους άλλους και με την τέχνη μας. Η αγάπη για το θέατρο μας δυναμώνει, μας ατσαλώνει και θα έρθει η ώρα που θα φωνάζουμε δυνατά, θα αγκαλιαζόμαστε σφιχτά, θα ‘μαστε πολλοί, όλοι μαζί και θα κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Θεοδώρα Κ, μαθήτρια Γ’Λυκείου

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο νέο τεύχος της εφημερίδας "Μαθητική Πορεία"

Διαβάστε επίσης