«Δεν μπορούμε να συντηρούμε αυτήν την κατάσταση,
εισαχθέντες πριν από το 2006 που συμπληρώνουν τώρα σχεδόν δεκαετία,
να καταλαμβάνουν ακόμη χώρο στα ελληνικά πανεπιστήμια·
πρώτον είναι θέμα τάξεως, και, δεύτερον, είναι και ένα ζήτημα
το οποίο έχει να κάνει και με το κόστος στον φορολογούμενο πολίτη.»
Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, 05/03/2014
Μέσα στον ενάμισυ χρόνο της υπηρεσίας του, από τη θέση του υπουργού Παιδείας «εξυγίανε» τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, βάζοντας πέρυσι λουκέτο στο 30% περίπου των τμημάτων τους. Ανάγκασε έτσι εκατοντάδες φοιτητές και σπουδαστές που δεν ήταν σε οικονομική θέση να ακολουθήσουν τις συγχωνευόμενες-μεταφερόμενες έδρες των τμημάτων τους, να διακόψουν οριστικά τις σπουδές τους.
Ο εισηγητής του «Νέου Λυκείου» και των πολλαπλασιασμένων εξεταστικών λαβυρίνθων, συντέλεσε καθοριστικά ώστε φέτος να διαμορφωθεί ο μικρότερος αριθμός εισακτέων της τελευταίας δεκαετίας στα πανεπιστήμια, και έτσι οδήγησε χιλιάδες μαθητές έξω απ' την τριτοβάθμια εκπαίδευση, σε πρόωρο αγώνα αναζήτησης εργασίας.
Μέχρι τη λήξη του ακαδημαϊκού έτους δρομολογεί την εκδίωξη 180.000(!) φοιτητών και σπουδαστών που έχουν καθυστερήσει στην απόκτηση του πτυχίου τους, περιορίζοντας δραματικά τον φοιτητικό-σπουδαστικό πληθυσμό της χώρας, επικαλούμενος ανερυθρίαστα λόγους «τάξεως» και λόγους σεβασμού προς τον «φορολογούμενο πολίτη» (!).
Μόνο οι ίδιες οι διατυπώσεις του υπουργού «παιδείας» μπορούν να συγκριθούν σε κυνικότητα με την ουσία τής αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του ομώνυμου υπουργείου, με τον αντικοινωνικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα τής συγ-κυβερνητικής πολιτικής, υπό τις ευλογίες και καθοδήγηση των ευρωπαίων και υπερατλαντικών εταίρων μας.
Ο Αρβανιτόπουλος βιάζεται να διαγράψει δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, διότι, όπως παρατηρεί χαρακτηριστικά, «καταλαμβάνουν χώρο στα ελληνικά πανεπιστήμια» (sic!). Ο υπουργός καταφέρνει μάλιστα να προσπεράσει από ...«τα δεξιά» τους αντιδραστικούς νόμους 4009/2011 και 4076/2012, κηρύσσοντας κυριολεκτική εκδίωξη από τα ΑΕΙ-ΤΕΙ όσων έχουν υπερβεί τα «προβλεπόμενα» εξάμηνα σπουδών.
Πιστό στα αγγλοσαξωνικά του πρότυπα, το υπουργείο παιδείας θέλει πανεπιστήμιο «ήσυχο», πανεπιστήμιο για «λίγους κι εκλεκτούς», και γι' αυτό γιγαντώνει τους ταξικούς φραγμούς πριν και κατά τη διάρκεια των πτυχιακών σπουδών. Εργαζόμενοι ή μισο-απασχολούμενοι φοιτητές, που καθυστερούν στις σπουδές τους για οποιονδήποτε λόγο, που έχουν ενδιαφέροντα ή υποχρεώσεις πέρα απ' το πτυχίο τους, δεν έχουν θέση εδώ.
Την ίδια ώρα, πιστή στις μνημονιακές της δεσμεύσεις, μαζί με τις συγχωνεύσεις σχολείων, πανεπιστημίων, δομών υγείας, πρόνοιας και πολιτισμού, η κυβέρνηση φροντίζει να παρουσιάσει και όλους τους απαραίτητους «συγχωνευμένους» αριθμούς, τόσο εκπαιδευόμενων, όσο και εκπαιδευτικού προσωπικού. Εκδίωξε εκ περιτροπής, στο τελευταίο διάστημα, καθηγητές, μαθητές, διοικητικούς, τώρα επικεντρώνεται στους φοιτητές. Το δημόσιο κομμάτι της εκπαίδευσης πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο, πάντα σε όφελος των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, και, εν προκειμένω, της ιδιωτικής μεταλυκειακής παρεκπαίδευσης και των κολεγίων.
Το «θέμα τάξεως» το οποίο επικαλείται ο Αρβανιτόπουλος κρύβει βέβαια «γλώττα λανθάνουσα». Το «θέμα τάξεως» πρακτικά εδώ μεταφράζεται με το βαθύ ταξικό «ξεσκαρτάρισμα» φοιτητών, με εκδίωξη των ασθενέστερων οικονομικά λαϊκών στρωμάτων (και) από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Μολονότι οι υπό εκδίωξη φοιτητές τελικά δεν κοστίζουν στα πανεπιστήμιά τους τίποτα περισσότερο από τις κόλλες αναφοράς που τους μοιράζονται στις ανά εξάμηνο εξετάσεις τους, μολονότι δεν τους χορηγούνται ούτε συγγράμματα, ούτε φοιτητικό πάσο, ο Αρβανιτόπουλος θέτει ζήτημα κόστους για τον «φορολογούμενο πολίτη». Αυτοί που καταλήστεψαν τον ελληνικό λαό, αυτοί που διέπρεψαν στην ονοματοδοσία νέων φόρων, χαρατσιών και παραβόλων, νοιάστηκαν τώρα για τον φορολογούμενο πολίτη! Αυτοί που «κούρεψαν» σε μια βραδιά 187 εκατομμύρια ευρώ από τα αποθεματικά των ΑΕΙ-ΤΕΙ, αυτοί που για το τρέχον έτος μείωσαν κατά 10% την ήδη μειωμένη (περίπου κατά 40-50%) χρηματοδότηση των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων, βρήκαν τώρα τον ένοχο για την οικονομική δυσπραγία της ελληνικής κοινωνίας!
Ανάμεσα στις δέκα σχολές με τους υψηλότερους δείκτες ανενεργών φοιτητών, η Νομική Αθήνας, η Νομική Θεσσαλονίκης, και η Νομική Θράκης!
Σίγουρα, αυτοί που μελέτησαν και κατόρθωσαν να μπουν στις τρεις αυτές υψηλόβαθμες σχολές, δεν το έκαναν διότι έψαχναν τρόπους για να σκοτώσουν την ώρα τους.
Σίγουρα, το γεγονός ότι οι σχολές αυτές παρουσιάζουν μεγάλο κομμάτι φοιτητών το οποίο καθυστερεί να πάρει το πτυχίο του, δεν είναι ανεξάρτητο από το ίδιο το απαιτητικό επίπεδο των σπουδών.
Σίγουρα οι φοιτητές αυτοί -που τώρα μπαίνουν στο στόχαστρο του Αρβανιτόπουλου, και εκδιώκονται από το πανεπιστήμιο ως «τεμπέληδες»- είναι σήμερα υποχρεωμένοι παράλληλα με τον αγώνα για την απόκτηση του πτυχίου τους να δώσουν και τον αγώνα της εργασιακής τους επιβίωσης. Είναι άραγε σύμπτωση ότι οι δικηγόροι παρουσιάζουν σήμερα ένα από τα πολυπλυθέστερα σύνολα πτυχιούχων-ανέργων;
Οι πολιτικές που υπηρετεί ο Αρβανιτόπουλος είναι οι ίδιες που έδιωξαν στο εξωτερικό δεκάδες χιλιάδες νέους, σε αναζήτηση σπουδών και, κυρίως, εργασίας. Είναι οι ίδιες που έχουν εκτοξεύσει την ανεργία στο εσωτερικό της χώρας κοντά στο 60% στις νεαρές ηλικίες, με ποσοστά που επιδεινώνονται το τελεταίο διάστημα, και παρά τις κυβερνητικές προβλέψεις για «ανάκαμψη» και όλα τα «success stories». Είναι οι ίδιες που έχουν οδηγήσει το 34,6% του πληθυσμού -με όλα τα επίσημα, μακιγιαρισμένα, στοιχεία- στα όρια της φτώχειας, και τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού σε αγώνα επιβίωσης. Οι πολιτικές αυτές δεν θα περάσουν!
-
Όχι στις διαγραφές φοιτητών!
-
Αγώνας για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία!
-
Όχι στις πολιτικές της φτώχειας, της εξάρτησης, της υποτέλειας!
-
Φοιτητικό κίνημα αφυπνισμένο, αγωνιστικό, στο πλευρό των λαϊκών αγώνων!