Από το βήμα του Ριζοσπάστη, στις 18/04/2012, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (το οποίο άλλοτε ονομαζόταν «ΠΚΣ», δηλαδή οι φοιτητές και σπουδαστές του ΚΚΕ) δημοσίευσε ανακοίνωση-καταγγελία σχετικά με τον τρόπο προκήρυξης αλλά και τον χρόνο διεξαγωγής των επόμενων φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών.
Μεταξύ άλλων, το ΜΑΣ μέμφεται τη «γνωστή παραμάζωξη των φοιτητικών παρατάξεων ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ που συνεδριάζει στα κρυφά, που καμία σχέση δεν έχει με τους φοιτητές και τους συλλόγους του και που αυτοαποκαλείται "απερχόμενο ΚΣ της ΕΣΕΕ"».
► Λαμπρά. Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια, το ΜΑΣ έχει πρωτοστατήσει στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, και μάλιστα κάποιες φορές ήταν εκείνο που πρότεινε ημερομηνία διεξαγωγής φοιτητικών εκλογών σε αγαστή συνεργασία με τη …ΔΑΠ (π.χ., την άνοιξη 2007).
Εννοείται ότι τουλάχιστον μέχρι πολύ πρόσφατα, η ΠΚΣ παρουσίαζε τον ορισμό ημερομηνίας φοιτητικών εκλογών (δηλαδή το προϊόν των παρασυναγωγών και συμφωνιών της) ως απόφαση που είχε ληφθεί από το «απερχόμενο κεντρικό συμβούλιο της ΕΦΕΕ» (sic).
► Τον Οκτώβρη του 2009, όταν, υποτίθεται, η ΠΚΣ έπαιρνε πρωτοβουλία για διοργάνωση Πανσπουδαστικού Συνεδρίου (προϋπόθεση για την ανάδειξη Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ) προσκαλούσε η ίδια σε συνεδρίαση τις παρατάξεις ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΕΑΑΚ, ΣΥΝ, Ανεξάρτητα Σχήματα, ακόμη και τη Νεολαία της Πολιτικής Άνοιξης, παρά το γεγονός ότι το ίδιο το κόμμα της ΠΟΛ.ΑΝ. δεν υπήρχε πια! Αυτό, φυσικά, δεν ήταν παρασκηνιακή διαβούλευση, ούτε παραμάζωξη.
► Παρεμπιπτόντως, το 2010 η ΠΚΣ τα βρήκε μια χαρά με αυτούς που σήμερα καταγγέλλει, ώστε να διοργανωθούν οι φοιτητικές εκλογές στις 19/05/2010, μετά δηλαδή από το Συνέδριο της ΚΝΕ, στις 7-9/05/2010. Τότε, δεν υπήρξε κάποια μομφή για τον χρόνο των εκλογών, ούτε για αυτούς που συναποφάσισαν τη διεξαγωγή του.
Ασφαλώς, τα ζητήματα μπορούν να εξεταστούν, και είναι, ακόμη βαθύτερα. Κι αν, πράγματι, σήμερα η ΕΣΕΕ (το ανώτατο φοιτητικό όργανο των ΤΕΙ) και η ΕΦΕΕ (το ανώτατο φοιτητικό όργανο των ΑΕΙ) δεν είναι τίποτα περισσότερο από κουφάρια και απλές σφραγίδες, πώς εργάστηκε το ΜΑΣ για να αποτρέψει την εξέλιξη αυτή;
► Σαμποτάρισε και συκοφάντησε την ΕΦΦΕ και την ΕΣΕΕ, παρουσιάζοντάς τες ως δυνητικούς «συνομιλητές» των φοιτητών και σπουδαστών με το υπουργείο Παιδείας, εξαιτίας της δεξιάς σύνθεσής τους (π.χ., βλέπε άρθρο του Οδηγητή του Νοεμβρίου 2005, στο οποίο μέλος του Κ.Σ. της ΚΝΕ παρατηρεί απαξιωτικά: «Η ΕΦΕΕ και η ΕΣΕΕ έχουν διαλυθεί, δεν υπάρχει πανελλαδικό συνδικαλιστικό όργανο φοιτητών ή σπουδαστών, ενώ υπάρχουν ακόμα και σχέδια “ανασυγκρότησής” τους, ώστε να τα μετατρέψουν από όργανα αγώνα σε υποστηρικτές της ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης εκπαίδευσης. Πολύ θα ήθελαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να πρωτοστατήσει η ΕΦΕΕ στην ίδρυση Ιδιωτικού πανεπιστημίου..»).
► Επειδή ακριβώς θα ήθελε ένα ελεγχόμενο και κατευθυνόμενο όργανο συντονισμού των φοιτητών και των σπουδαστών, στη διάρκεια των φοιτητικών αγώνων του 2006, αλλά και σε άλλες χρονιές, η ΠΚΣ στήριζε το δικό της «Πανελλαδικό Συντονιστικό Σχολών», το οποίο ευτυχώς πετάχτηκε στο περιθώριο από τη μαζικότητα και τη μαχητικότητα του φοιτητικού κινήματος της περιόδου.
► Προσποιούμενη ότι επιθυμεί τη διεξαγωγή Πανσπουδαστικού Συνεδρίου, μάλιστα «επιχείρησε» να εργαστεί για την οργάνωσή του. Βέβαια, η υποκρισία έχει και τα όριά της. Ας θυμηθούμε π.χ., τις αρχές του 2008: η ΠΚΣ, πάλι από το βήμα του Ριζοσπάστη, μιλούσε στις 23/12/07 για την ανάγκη ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ και ζητούσε Πανσπουδαστικό Συνέδριο στις 11/1/08. Βέβαια, ήδη από τις 21/12/07, δηλαδή δύο μέρες πριν τη δημοσίευση του άρθρου, όλα τα αμφιθέατρα είχαν σφραγιστεί για τις διακοπές των Χριστουγέννων και δεν θα άνοιγαν πριν τις 8/1/08. Θα ήταν άραγε ποτέ δυνατόν να οργανωθεί Π.Σ. μέσα σε τρεις μέρες; Ασφαλώς όχι. Αντιθέτως, και στην περίπτωση αυτή, η υπονόμευση του Συνεδρίου ξεκίνησε ήδη από την πρώτη στιγμή της εξαγγελίας του.
► Επιχείρησε να δώσει ένα ισχυρό πλήγμα στους Φοιτητικούς Συλλόγους, χτύπημα το οποίο δεν είχαν τολμήσει ούτε καν η ΔΑΠ ή η ΠΑΣΠ: Με προσχήματα που δεν αντέχουν στην στοιχειωδέστερη κριτική, το ΜΑΣ καλούσε πέρυσι, άνοιξη του 2011, τους φοιτητές και τους σπουδαστές (πρωτίστως στις σχολές που διέθετε δύναμη) να «αναλάβουν οι ίδιοι» τη διεξαγωγή εκλογών, ζητώντας από κάθε Σύλλογο χωριστά να ορίσει ημερομηνία για τις δικές του κάλπες. Στην πραγματικότητα το ΜΑΣ έθεσε βόμβα στα θεμέλια της ενότητας των Συλλόγων και άνοιξε διάπλατα τις πόρτες για να στηθούν σε κάθε σχολή περισσότερες από μία κάλπες (μία από το ΜΑΣ, και μία τουλάχιστον από τους υπόλοιπους), και σε περισσότερες από μία ημέρες. Το σχέδιο του ΜΑΣ στην πράξη έφερνε τους φοιτητές και τους σπουδαστές σε δίλημμα για το αν και σε ποια απ’ όλες τις εκλογικές διαδικασίες θα πρέπει να συμμετάσχουν.
Ας έρθουμε στο παρόν. Η ανακοίνωση του ΜΑΣ καταλήγει και σε συγκεκριμένη διατύπωση για τον χρόνο διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών. Η …ριζοσπαστική πρόταση του ΜΑΣ σε ό,τι αφορά στον χρόνο των εκλογών, είναι να μη διεξαχθούν αυτές στις 16 Μάη, αλλά μια εβδομάδα αργότερα, στις 23 Μάη (!). Ο συλλογισμός του ΜΑΣ (ο οποίος απλά πιστοποιεί, για μία ακόμη φορά, τη βαθειά λαγνεία του σημερινού ΚΚΕ και των μετώπων του για τον κοινοβουλευτισμό) μεταφέρεται εδώ κατά λέξιν. Ας σημειωθεί ότι το ΜΑΣ δεν παραθέτει άλλα επιχειρήματα πέρα από το συγκεκριμένο: «Στις 17 Μάη θα ορκιστεί η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις επικείμενες εθνικές εκλογές της 6ης Μάη. Οι φοιτητικές εκλογές πρέπει να γίνουν αφού σχηματιστεί η κυβέρνηση, ώστε οι φοιτητές να γνωρίζουν τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν.» (!)
Μάλιστα. Για να καταλάβει το ΚΚΕ και τα μέτωπά του «τι θα έχουν να αντιμετωπίσουν» πρέπει να περιμένουν να ορκιστεί πρώτα η κυβέρνηση! Και τι καινούριο θα μάθουμε άραγε από την ορκομωσία; αν ορκίζονται στον …Θεό ή στην προσωπική τους τιμή οι φρεσκοεκλεγμένοι βουλευτές;
Ή, μήπως, το «κομμουνιστικό» κόμμα (το οποίο δίδαξε τις κοινοβουλευτικές συμπράξεις, και συμμετείχε σε οικουμενικές κυβερνήσεις για τις οποίες ακόμη περιμένουμε την αυτοκριτική του), σχεδιάζει την επομένη των εθνικών εκλογών να καταγγείλει τα κόμματα που θα συνεργαστούν για να συγκροτήσουν τη νέα κυβέρνηση;
Αναμένουμε με αγωνία την επόμενη ανακοίνωση του ΜΑΣ. Τα υποκριτικά του λόγια, βέβαια, και την αγάπη του για τις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, τα ξέρουμε από καιρό, διότι τα έχουμε διδαχτεί τόσο από το ίδιο όσο και από άλλες παρατάξεις. Ωστόσο, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα περιμένουμε να διαβάσουμε τα επιχειρήματα με τα οποία το ΜΑΣ θα επενδύσει τις αντιφάσεις του.