Ήταν 18 Σεπτέμβρη του 2013, όταν η νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής δολοφονούσε στυγνά τον αντιφασίστα μουσικό και αγωνιστή Παύλο Φύσσα. Πριν και μετά τη δολοφονία του Παύλου, οι φασίστες της ΧΑ πραγματοποιούσαν πογκρόμ απέναντι σε πρόσφυγες, δολοφονικές επιθέσεις σε αγωνιστές, συνδικαλιστές και μετανάστες, με τον Σαχζάτ Λουκμάν να αποτελεί ένα από τα θύματα της δολοφονικής τους δράσης. Τον Οκτώβρη του 2020, μετά από μια πολύχρονη δίκη με πολλά επεισόδια και φασιστικές προκλήσεις, κάτω από την πίεση του μαζικού αντιφασιστικού κινήματος που απαιτούσε να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι νεοναζί, η ηγεσία και ορισμένα στελέχη της ΧΑ μπήκαν στη φυλακή.
10 χρόνια μετά αποδεικνύεται περίτρανα πως η αναμέτρηση με τον φασισμό γίνεται πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα μέσα από τους μαζικούς λαϊκούς αντιφασιστικούς αγώνες και όχι μέσα από δικαστικές αποφάσεις, κοινοβουλευτικά παιχνίδια και κυβερνητικά νομοσχέδια. Ιδιαίτερα σήμερα, που ο φασισμός επιχειρεί να σηκώσει ξανά κεφάλι, δηλητηριάζοντας τα μυαλά και τις συνειδήσεις της νέας γενιάς με το ρατσιστικό και εθνικιστικό του δηλητήριο. 10 χρόνια μετά, η νεολαία καλείται να συνεχίσει τον αγώνα ενάντια στον φασισμό και τις αιτίες που τον γεννούν και τον θρέφουν.
Δεν είναι μόνο η ενισχυμένη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των φασιστών με κόμματα που καλλιεργούν το ρατσιστικό μίσος και τον εθνικισμό μέσα από τα μισαλλόδοξα κηρύγματά τους και τις σκοταδιστικές τους απόψεις. Δεν είναι μόνο ο υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρης που με ένα νεύμα του από τη φυλακή ένα άγνωστο μέχρι χτες κόμμα μπήκε στη βουλή και τώρα το καθοδηγεί. Δεν είναι μόνο τα φασιστικά πογκρόμ απέναντι σε μετανάστες στην Κύπρο ή η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Είναι η συγκάλυψη και η ανοχή των κρατών και των κυβερνήσεων απέναντι στη δολοφονική δράση του φασισμού. Είναι η κυρίαρχη πολιτική της ακρίβειας, της φτώχειας, της ανεργίας, της εξάρτησης και των πολέμων που καθημερινά στρώνει το έδαφος στην άνοδο της ακροδεξιάς.
Είναι οι πνιγμένοι μετανάστες στην Πύλο και η συγκάλυψη από τα ΜΜΕ της δράσης του λιμενικού που οδήγησε στον πνιγμό τους. Είναι οι μετανάστες που κάηκαν ζωντανοί στον Έβρο και τα ΜΜΕ ανερυθρίαστα δήλωναν πως «ευτυχώς δεν είχαμε νεκρούς» ή ακόμη χειρότερα έκλειναν το μάτι στα ρατσιστικά πογκρόμ που ακολούθησαν στην περιοχή αναπαράγοντας το αφήγημα πως «οι λαθρομετανάστες έβαλαν τις φωτιές στον Έβρο» και άλλα αντίστοιχα δημοσιεύματα ντροπής. Είναι η κυβερνητική στήριξη στον Ζελένσκι και τα νεοναζιστικά τάγματα όπως το Αζόφ, που βρήκε λόγο στο ελληνικό κοινοβούλιο. Είναι η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας προς τον ιμπεριαλισμό και η διαρκής υποχώρηση προς την τουρκική επιθετικότητα. Είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκό ορμητήριο, με ξένες στρατιωτικές βάσεις από τη Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Είναι η ανοχή απέναντι σε τάγματα εφόδου Κροατών χούλιγκαν νεοναζί. Είναι η απάνθρωπη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη και η ανοχή υπουργών που δήλωναν πως «θρηνούν οι οικογένειες των ανθρώπων που πήγαν για ένα μεροκάματο και βρέθηκαν κατηγορούμενοι για δολοφονία». Είναι η πλήρης κυβερνητική αδιαφορία απέναντι στην ανθρώπινη ζωή, τις λαϊκές περιουσίες και το περιβάλλον, όπως φάνηκε ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές και τις πλημμύρες.
Δίπλα στον αγώνα ενάντια στην ακροδεξιά και τον φασισμό, με όποια μορφή και αν αυτοί εμφανίζονται, χρειάζεται να ενισχυθεί η πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική που τους στρώνει το έδαφος, καλλιεργώντας τον κοινωνικό εκφασισμό και τη βαρβαρότητα. Η Μαθητική και η Φοιτητική Πορεία καλούμε τους μαθητές, τους φοιτητές και όλη τη νεολαία να πάρουμε θέση μάχης δίπλα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στον φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, να βροντοφωνάξουμε πως 10 χρόνια μετά «ο Παύλος ζει».
Όλοι στην αντιφασιστική διαδήλωση τη Δευτέρα 18 Σεπτέμβρη 6.00μμ στο μνημείο
του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι (οδός Παύλου Φύσσα, πρώην Παν. Τσαλδάρη)
