Οι μυστικές Γενικές Συνελεύσεις και ο εκφυλισμός των συλλογικών διαδικασιών δεν έχουν σχέση με το κίνημα
Για το ιστορικό του Γεγονότος
Το Σάββατο 6 Ιανουαρίου επικοινωνήσαμε με μέλος της ΠΚΣ εκλεγμένο στο ΔΣ αιτούμενοι να συγκληθεί Διοικητικό Συμβούλιο του Φοιτητικού Συλλόγου ώστε να καταθέσουμε πρόταση για να γίνει Γενική Συνέλευση. Η απάντηση που πήραμε ήταν πως θα μας ενημέρωναν «άμεσα». Ακόμα ενημερωνόμαστε… Την Τρίτη 9/1 το πρωί γίνεται ανακοίνωση από την ΠΚΣ στο 1ο έτος για Γενική Συνέλευση την Τέταρτη 10/1 χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διαδικασία είτε ΔΣ είτε συλλογή υπογράφων. Προφανώς για άλλη μια φορά δεν υπήρχαν αφισάκια στη σχολή και σε εμφανή σημεία ώστε να γνωστοποιηθεί στον κόσμο. Ξέρουμε πολύ καλά την τεράστια διαφήμιση που κάνει η ΚΝΕ όταν είναι για εκλογές ή για Φεστιβάλ με αφίσες σε κάθε πιθανό και απίθανο μέρος, ανακοινώσεις, μοιράσματα, πανό. Για τη συνέλευση που τυχαία μάθαμε ενημερώσαμε και την ΣΣΠ ως δύναμη που παρεμβαίνει στον Σύλλογο. Η κατ’ όνομα συνέλευση δεν πραγματοποιήθηκε.
Την Τέταρτη 17 Ιανουαρίου και ενώ η σχολή είχε διακόψει τα μαθήματα ενημερωθήκαμε πάλι από σπόντα ότι πραγματοποιήθηκε Συνέλευση στο Ιστορικό. Μάθαμε ότι την κάλεσε κάποια επιτροπή που έφτιαξε η ΣΣΠ με κάποιους φοιτητές που προφανώς έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν. Αφισάκια πάλι δεν είδαμε πουθενά, δεν λάβαμε κάποια ενημέρωση ούτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο, ούτε πουθενά και μάθαμε ότι πολλοί φοιτητές δεν το γνώριζαν καν. Απ την άλλη ούτε επιτροπές ούτε επιτροπάτα ούτε παρατάξεις καλούν Γενική Συνέλευση. Αυτή καλείται είτε από το ΔΣ είτε μετά από συλλογή υπογράφων όπως ορίζει το καταστατικό του Συλλόγου. Ήταν μια Συνέλευση που υπήρχε μόνο η ΣΣΠ (τι παράξενο) μια “συνέλευση” που την ονόμασε εξ αναβολής αναγνωρίζοντας δηλαδή τη «συνέλευση» που καλέστηκε από την ΠΚΣ (με τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε παραπάνω) την προηγούμενη εβδομάδα.
Για να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα:
Σημείο 1ο : Αυτοί οι τακτικισμοί δεν έχουν καμία σχέση με πραγματικές μαζικές συλλογικές διαδικασίες που μπορούν να φτιάξουν ένα κίνημα που να μπορεί όντως να συγκρουστεί με την κυβέρνηση και που μπορεί όντως να ανατρέψει και να εμποδίσει νόμους. Μυστικές συναντήσεις που ονομάζονται Γενικές Συνελεύσεις το μόνο που καταφέρνουν είναι να δίνουν αφορμή στις δυνάμεις της ΔΑΠ να συκοφαντούν τις συλλογικές μας διαδικασίες, το μόνο που καταφέρνουν είναι να υπονομεύουν τις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων, που αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα όπλα και κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος, αλλά και να υπονομεύουν από την άλλη πλευρα τις καταλήψεις, αλλά και κάθε δράση που αποφασίζουν τέτοιες «συνελεύσεις». Όλα αυτά καλλιεργούν στον κόσμο μια λογική ανάθεσης, σύμφωνα με την οποία οι φοιτητές δε χρειάζεται να πηγαίνουν στις γενικές συνελεύσεις, αφού αυτές είναι υπόθεση των μελών και των φίλων των πολιτικών δυνάμεων. ΠΚΣ και ΣΣΠ αλληλοκατηγορούνται για το ποιος εκφυλίζει περισσότερο τις συλλογικές μας διαδικασίες. Τέτοιες πρακτικές νομιμοποιούν μία οποιαδήποτε συγκέντρωση και συζήτηση φοιτητών, ακόμα και με πρωτοβουλία της ΔΑΠ να βαφτίζεται «Γενική Συνέλευση» και να πάρει οποιαδήποτε απόφαση που θα την ονομάζει απόφαση συλλόγου.
Σημείο 2: Υπάρχει μεγάλη ανάγκη να γίνει κάτι λένε πολλοί και συμφωνούμε. Είναι υγιές να αντιλαμβάνεσαι την αναγκαιότητα του αγώνα, αλλά η καταστρατήγηση μιας σειράς διαδικασιών που οι ίδιοι οι φοιτητές παλιότερα κατέκτησαν οδηγεί σε κινήματα με κοντά ποδάρια και πολλούς αγωνιστές στην απογοήτευση. Δεν είναι γραφειοκρατικό όπως λένε πολλοί αλλα βαθιά πολιτικό γιατί τι νόημα έχει στο όνομα της εκάστοτε αναγκαιότητας να οδηγούμαστε σε δράσεις για λίγους που δεν έχουν προοπτική νίκης.
«Τι παιδική αθωότητα είναι να παρουσιάσει κάνεις την ανυπομονησία του ως θεωρητικά πειστικό επιχείρημα» Φρίντριχ Ένγκελς
Η Φοιτητική Πορεία πάντα θα προσπαθεί να διαφυλάξει τις συλλογικές μας διαδικασίες από εκφυλιστικά φαινόμενα. Θα ‘μασταν αρωγοί σε μια επιτροπή (που όντως δεν θα ‘ταν καπελωμένη από τη ΣΣΠ, την ΠΚΣ, τη Φοιτητική Πορεία ή τον οποιοδήποτε) που στόχο θα ‘χε την συλλογή υπογραφών για τη σύγκλιση Γενικής Συνέλευσης. Αυτή η καταγγελία αυτό ακριβώς υπηρετεί και καταγγέλλει τον αποκλεισμό τόσο της Φοιτητικής Πορείας από τα ΔΣ και τις συλλογικές διαδικασίες, όσο και των φοιτητών, αφού επί της ουσίας τους αφαιρείται το δικαίωμα να μπορούν να γνωρίζουν.
