Ο λαός της Χιλής είναι σε διαρκή κινητοποίηση εδώ και ένα μήνα περίπου, διαμαρτυρόμενος για το σύνολο των προβλημάτων. Σίγουρα η κυβέρνηση του Σεμπαστιάν Πινιέρα δεν περίμενε μια τέτοια εξέλιξη την ημέρα που αποφάσιζε την αύξηση του εισιτήριου για το μετρό.
Από τη μεριά τους οι λαϊκές δυνάμεις, ορθώνοντας ένα πρωτοφανές σε μαζικότητα και μαχητικότητα κίνημα αρχικά για την απόκρουση του μέτρου αυτού, κατόπιν διευρύνοντας το περιεχόμενο του αγώνα, έχουν υποχρεώσει την κυβέρνηση σε αλλεπάλληλες υποχωρήσεις και θεσπίσεις ανακουφιστικών μέτρων.
Η επιτυχία αυτή είχε βαρύ τίμημα μέχρι τώρα: Οι νεκροί έχουν φτάσει τους 22 ενώ οι τραυματίες και οι κρατούμενοι είναι χιλιάδες, οι περισσότεροι κατά τις πρώτες μέρες των κινητοποιήσεων, όταν ο Πινιέρα προσπάθησε να λυγίσει το κίνημα, απαγορεύοντας την κυκλοφορία και κινητοποιώντας τον στρατό ενάντια στο λαό.
Πλέον η σύγκρουση επικεντρώνεται στην αλλαγή του συντάγματος. Στη Χιλή ισχύει ακόμη το σύνταγμα που επέβαλε η δικτατορία του Πινοσέτ το 1980. Βρίθει αναφορών για τη σημασία και την προστασία της μεγάλης ιδιωτικής περιουσίας, ενώ δε θεσπίζει ως βασικά δικαιώματα την πρόσβαση στο νερό και στη στέγη. Αρχικά η κυβέρνηση προσπάθησε να αντισταθεί και σε αυτό το μέτωπο, την Πέμπτη ωστόσο έγινε γνωστό ότι ετοιμάζει την δική της πρόταση για αναθεώρηση του συντάγματος.
Οι δυνάμεις του κινήματος όμως απορρίπτουν την πρωτοβουλία του Πινιέρα ως ελιγμό, και ζητούν η αναθεώρηση να γίνει μέσω συντακτικής συνέλευσης, στην οποία θα εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη λαϊκή εκπροσώπηση και συμμετοχή.
Σε όλη τη χώρα για το ζήτημα πραγματοποιούνται τα λεγόμενα cabildos, που στην πραγματικότητα είναι λαϊκές συνελεύσεις σε επίπεδο γειτονιάς, συνδικάτων, σχολείων, πανεπιστημίων ακόμη και ποδοσφαιρικών συλλόγων, όπως αυτή που διοργάνωσε η Colo Colo, από τις δημοφιλέστερες ομάδες, με μαζική συμμετοχή. Τον συντονισμό αυτών των συνελεύσεων φαίνεται να έχει αναλάβει μια πανεθνική συνεργασία 115 μέχρι τώρα συνδικάτων.
