Τόσο η ευφάνταστη ονομασία του σχεδίου (εφάμιλλη, σε έμπνευση, με τον τίτλο «Ξένιος Δίας» που δόθηκε στο κυνήγι μεταναστών), όσο και η στοχευμένη χρονική στιγμή κοινοποίησης του (στην καρδιά τής εξεταστικής περιόδου των φοιτητών), τόσο οι σχετικοί πίνακες και τα στοιχεία που παρουσίασε το υπουργείο (με μικρά «τυπογραφικά λάθη» τα οποία, παρεμπιπτόντως, αποκρύπτουν το γεγονός ότι ο αριθμός των καταργούμενων τμημάτων είναι τριψήφιος!), όσο και τα γλυκά (ψευδή) λόγια του Αρβανιτόπουλου, ότι τάχα έχει ήδη διεξαχθεί «ενδελεχής συζήτηση» με τα τριτοβάθμια ιδρύματα και τους εμπλεκόμενους φορείς, όλα υπηρετούν τον ίδιο σκοπό: να προωθηθούν, κατά το δυνατόν ανώδυνα για τη συγκυβέρνηση, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Στην πραγματικότητα, το σχέδιο «Αθηνά» δεν είναι κάτι λιγότερο ή περισσότερο από την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής στα πανεπιστήμια, η οποία πρακτικά μεταφράζεται σε:
α) σφράγισμα δεκάδων τμημάτων και σχολών ολόκληρων (συνολικά, ενώ το υπουργείο κάνει λόγο για «94» τμήματα, αυτά πιθανότατα θα ξεπεράσουν τα 150)
β) εξώθηση σε υποχρεωτική εσωτερική μετανάστευση, από πόλη σε πόλη, δεκάδων χιλιάδων σπουδαστών και φοιτητών (μέχρι τώρα η κυβέρνηση διέπρεπε στην εξώθηση της νεολαίας σε εξωτερική μετανάστευση)
γ) συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με ταυτόχρονη ταπείνωση του επιπέδου παρεχομένων σπουδών (κυριολεκτικό στοίβαγμα σπουδαστών και φοιτητών)
δ) δραματική μείωση του αριθμού των εισακτέων σε αυτήν (ενώ το υπουργείο εκτιμά μείωση περί το «4%», φαίνεται ότι στην πράξη θα αγγίξει, ίσως και θα ξεπεράσει, το 30%)
Φαίνεται λοιπόν ότι η ψήφιση, προ 2ετίας, του νόμου-πλαισίου της Διαμαντοπούλου («η συγχώνευση, κατάτμηση ή κατάργηση ΑΕΙ, καθώς και η ίδρυση, συγχώνευση, κατάτμηση ή κατάργηση σχολών πρέπει να είναι σύμφωνες με τις ανάγκες και δυνατότητες της εθνικής οικονομίας») έστρωνε κανονικά το έδαφος για το σχέδιο «Αθηνά».
Σήμερα, η εμπέδωση της «αναγκαίας» αλλά «σωτήριας» πολιτικής λιτότητας, το λουκέτο σε μια σειρά ΑΕΙ και ΤΕΙ, η νεοφιλελεύθερη (στην πραγματικότητα, αντιεκπαιδευτική και αντικοινωνική) στροφή τού χαρακτήρα τού πανεπιστημίου, ο πολλαπλασιασμός των ταξικών φραγμών από την πρώτη στιγμή (απόπειρας) εισόδου των αποφοίτων Λυκείου στα τριτοβάθμια ιδρύματα, βρίσκουν την έκφρασή τους στο σχέδιο «Αθηνά». Ας σημειωθεί εδώ με έμφαση ότι συνοδός του παρόντος σχεδίου κατεδάφισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τελεί η δρομολογούμενη απόφαση γενικής και οριστικής κατάργησης της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων από το εαρινό εξάμηνο, όσο και η διαγραφή των «αιώνιων» φοιτητών από τον επόμενο Σεπτέμβρη.
Αν η ΔΑΠ συγχαίρει την κυβέρνηση για το σχέδιό της, και με ανακοίνωσή της ζητά «μεταρρυθμίσεις τώρα ή ποτέ!» (καταθέτοντας μάλιστα προτάσεις για «δημιουργία ομάδων Φύλαξης μέσα στα Ιδρύματα υπό την εποπτεία της Ελληνικής Αστυνομίας»), αν η ΠΑΣΠ ποιεί τη νήσσαν (δίχως να έχει βγάλει άχνα μπροστά στις σημαντικές εξελίξεις), αν η ΕΑΑΚ, 5 ημέρες μετά την κοινοποίηση της «Αθηνάς», έχει αναρτημένη ανακοίνωσή της μετά βίας σε ένα τμήμα (από ένα ευρύ φάσμα σχολών στις οποίες έχει παρουσία), αν το ΜΑΣ καλεί τους φοιτητές να μη συνεργαστούν με πρυτάνεις και δημάρχους που τυχόν θα εναντιωθούν στις αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις (διότι οι τελευταίοι εξεγείρονται για τους δικούς τους λόγους), η Πορεία καλεί τους φοιτητές και τους σπουδαστές σε μαζικό και οργανωμένο αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους που λεηλατούνται.
Με γενικές συνελεύσεις να γνωρίσουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές τους σχεδιασμούς που δρομολογούνται σε βάρος τους, να εντοπίσουν τη βαθύτερη, αντιδραστική ουσία της πολιτικής πίσω από τα εκπαιδευτικά νομοθετήματα, να συσπειρωθούν γύρω από ένα σύνθημα: «Όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων, Όχι στο σχέδιο “Αθηνά”!»