Κέντρο των εξελίξεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση παραμένει ο αγώνας για να μην εφαρμοστεί στην πράξη η αντιεκπαιδευτική αλλαγή που αφορά στον τρόπο διοίκησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ο τυπικά ψηφισμένος νόμος-πλαίσιο, τουλάχιστον στο τμήμα αυτό του σχεδιασμού του, καταρρέει, με σε ενέργειες που προέρχονται είτε από την πλευρά των φοιτητών, είτε από την πλευρά των καθηγητών τους, είτε με συνδυασμό αυτών, και σίγουρα υπό τη γενική αποδοκιμασία του νομοθετήματος από τη μεγάλη μάζα της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και της κοινωνίας.
Παρά το γεγονός ότι τα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα είχαν προθεσμία μέχρι τις …15 Ιανουαρίου για να εκλέξουν τα λεγόμενα «εσωτερικά μέλη» στα Συμβούλια Διοίκησής τους, μέχρι σήμερα ελάχιστα από αυτά έχουν προχωρήσει. Συγκεκριμένα, καμία από τις 23 σχολές ΑΕΙ δεν έχει ολοκληρώσει τις διαδικασίες εκλογής, ενώ σε ορισμένα πανεπιστήμια δεν ορίστηκε ποτέ ημερομηνία εκλογών, ως πράξη εναντίωσης στον νόμο.
Μόνο 6 περιφερειακά ΤΕΙ (διατάσσονται σε 16 περιφέρειες με 213 Τμήματα) υποχώρησαν στους εκβιασμούς της Διαμαντοπούλου και στο απειλητικό για τη βιωσιμότητα των ιδρυμάτων χρονοδιάγραμμα του νόμου-πλαισίου, και οργάνωσαν εκλογές για ανάδειξη εσωτερικών μελών: ΤΕΙ Σερρών, Καλαμάτας, Μεσολογγίου, Ηπείρου, Καβάλας και Λαμίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε δύο περιπτώσεις ΤΕΙ χρειάστηκε η επέμβαση της Αστυνομίας και του Εισαγγελέα για να μη μπλοκαριστεί η εκλογική διαδικασία, ενώ μάλιστα στο ΤΕΙ Λαμίας σημειώθηκαν προσαγωγές σπουδαστών.
Φυσικά, η Διαμαντοπούλου, η μητέρα των εκβιασμών και των δολιχοδρομιών, δεν έχει πει την τελευταία της κουβέντα. Από τη μία απείλησε τους καθηγητές, φοβέρισε φοιτητές και σπουδαστές, παραχώρησε συκοφαντικές για πρυτάνεις και προέδρους συνεντεύξεις, απ’ την άλλη «επέτρεψε» παρατάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ προκειμένου να σημειωθεί κάποια πρόοδος στις διαδικασίες, και προσπάθησε να συνετίσει τους συνομιλητές της στην τριτοβάθμια εκπαιδευτική κοινότητα. Η Ελληνίδα Μέρκελ, αυτή τη στιγμή ασκεί αφόρητες πιέσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, καθώς αυτά, ως τίμημα της εναντίωσής τους στην εκλογή των νέων διοικητηρίων τους, δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν κανονικά από τον τακτικό προϋπολογισμό και τα ευρωπαϊκά προγράμματα, ενώ από τον Ιούνιο κινδυνεύουν με αδυναμία χορήγησης πτυχίων στους αποφοίτους τους (!).
«Για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ που δεν θέλουν να προχωρήσουν τη διαδικασία, ο νόμος προβλέπει επιπτώσεις» παρατηρεί κυνικά η υπουργός «Παιδείας», ενώ σχεδιάζει τη μεγάλη διαφυγή της από τον γόρδιο δεσμό της γενικής αποτυχίας συγκρότησης των νέων συμβουλίων διοίκησης με την ευφάνταστη …επιστολική ψήφο.
Την ώρα που 37 (από τα συνολικά 70) ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα σε όλη τη χώρα οδηγούνται άμεσα προς κατάργηση, την ώρα που τα κονδύλια για τους συμβασιούχους διδάσκοντες και ερευνητές μειώνονται κατά 11 εκατομμύρια ευρώ στα ΑΕΙ και κατά 14 εκατομμύρια ευρώ στα ΤΕΙ, την ώρα που τα ήδη μειωμένα κονδύλια για τη σίτιση φοιτητών και σπουδαστών περικόπτονται επιπλέον 10% (παράλληλα με την πλήρη κατάργηση των κουπονιών σίτισης), την ώρα που γενική είναι η αποδοκιμασία για τον προσανατολισμό οργάνωσης και λειτουργίας του νέου, φιλελεύθερου, «οικονομικά ανεξάρτητου» πανεπιστημίου-επιχείρησης, την ίδια ώρα η Διαμαντοπούλου επιλέγει το «στίβειν δια της αλληλογραφίας».
Ενάντια στις καινοφανείς λύσεις της ηγεσίας του υπουργείου (διάλυσης της) Παιδείας, η μοναδική οδός αντίστασης που ανοίγεται την εκπαιδευτική κοινότητα περνά μέσα από την επιστροφή σε παλιότερες λύσεις, όπως εκείνες του πραγματικά μαζικού, οργανωμένου, ενωτικού και δημοκρατικού αγώνα.