Το κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή σε συναυλία αφιερωμένη στον δίσκο «modes and moods» («τρόποι και διαθέσεις»), σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Δημήτρης Καλαντζής- πιάνο
Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης- τύμπανα
Γιώργος Γεωργιάδης- μπάσο
Τάκης Πατερέλης- σαξόφωνο
Δημήτρης Παπαδόπουλος- τρομπέτα
Στις 25/11, στις 21:00
Ο Μίκης Θεοδωράκης για τον δίσκο modes and moods
Ήταν μία από τις πιο όμορφες και συγκινητικές στιγμές της ζωής μου, όταν άκουσα την διασκευή των τραγουδιών μου σε μορφή τζαζ. Γιατί από πολύ μικρός είχα την τύχη να ακούω καθημερινά στον σπάνιο για την εποχή του (δεκαετία του ‘20) φωνόγραφο δίσκους τζαζ της κλασσικής της περιόδου. Μια μουσική που με σημάδεψε και που τόσο θα ήθελα να την γνωρίσω σε βάθος.
Όμως οι συνθήκες τότε (ξένη κατοχή) δεν μου το επέτρεψαν. Έτσι η τζαζ έκτοτε παραμένει μέσα μου σαν ένα μεγάλο απωθημένο. Για τον λόγο αυτόν χαιρετίζω την πρωτοβουλία του Δημήτρη Καλαντζή να ντύσει τα τραγούδια μου με τους ήχους της τζαζ και μάλιστα με τρόπο τόσο υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου. Χαίρομαι, γιατί διαπιστώνω ότι στην χώρα μας υπάρχουν τόσο ταλαντούχοι μουσικοί, με τεχνική αρτιότητα και δημιουργική φαντασία. Άλλωστε αυτό το είδος μουσικής είναι εξαιρετικά απαιτητικό, γιατί βασίζεται κυρίως στον αυτοσχεδιασμό, δηλαδή σε μια συνεχή εγρήγορση του πνευματικού και ψυχικού κόσμου του ερμηνευτή.
Με δυο λόγια είμαι πολύ ευτυχής γι’ αυτή τη σύζευξη της μουσικής μου με τον μυθικό κόσμο της τζαζ και γι’ αυτό ευχαριστώ θερμά τους μουσικούς και προ παντός τον εμπνευσμένο διασκευαστή Δημήτρη Καλαντζή, καθώς και τον εξαίρετο μαέστρο και φίλο Μίλτο Λογιάδη και εύχομαι κάθε επιτυχία.
Αθήνα, 19.2.2013
Μίκης Θεοδωράκης
Λίγα λόγια για τον δίσκο από τον Δημήτρη Καλαντζή
Dimitris Kalantzis quintet «Τρόποι και διαθέσεις» σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη
Μουσικοί τρόποι, ισοκράτες, ότι στη γλώσσα της τζαζ περιγράφεται ως modal, και φυσικά με τις ανάλογες διαθέσεις, κυριαρχούν στη μουσική αυτή πρόταση. Η αναφορά στον John Coltrane είναι σαφής . Η μουσική του Coltrane, τροπική, κατανυκτική, υπο-επιβλητική, ίσως θρησκευτική. Η «μητρική» μουσική γλώσσα του Μίκη, όπως και ο ίδιος λέει, όσο και του ταπεινού γράφοντος) βρίσκεται στην εκκλησία. Τελικά κανείς δεν ξέρει αν οι προσευχές όλων των ανθρώπων βρίσκουν παραλήπτη, αλλά είναι μάλλον σίγουρο πως συναντιώνται μεταξύ τους.
Δ.Κ.