Επιστολή έστειλε η ΔΑΠ στη ΓΣΕΕ λόγω της προκήρυξης της πανεργατικής απεργίας στις 17 Μαΐου εν όψει της ψήφισης στη Βουλή των νέων αντιλαϊκών μέτρων που επέβαλαν οι ξένοι δανειστές και αποδέχτηκε υποτελώς για άλλη μια φορά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Υποτίθεται πως ο πολιτικός φορέας της ΔΑΠ, η ΝΔ, «διαφωνεί» με τα νέα μέτρα και δεν θα τα ψηφίσει.
Επιδιώκει ο νέος πρόεδρος της ο Μητσοτάκης να εμφανίσει για το κόμμα του, πως μετά από τρία μνημόνια που ψήφισαν με όλο το πρόθυμο πολιτικό προσωπικό (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Λεβέντη) τάχα κάτι αλλάζει.
Την ίδια στιγμή, διατυμπανίζει μέχρι τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο πως θα σεβαστεί όλες τις συμφωνίες και θα τηρήσει όλες τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, άρα δεν ψηφίζει τώρα τα μέτρα για να βγει στην εξουσία και να τα εφαρμόσει στη συνέχεια.
Η ΔΑΠ πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, με την επιστολή της στη ΓΣΕΕ, και με πρόσχημα την ημερομηνία των φοιτητικών εκλογών που συμπίπτουν με τη μέρα της απεργίας καλεί τη ΓΣΕΕ να «αναθεωρήσετε αυτή σας την απόφαση για κάποια άλλη ημερομηνία ώστε οι φοιτητικές εκλογές να διεξαχθούν απρόσκοπτα και με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή της φοιτητικής κοινότητας».
Για άλλη μια φορά «πρωτοπορεί» αντιδραστικά η ΔΑΠ υποδεικνύοντας αλαζονικά στη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων -και χωρίς μια, έστω για τα μάτια του κόσμου, κουβέντα συμπάθειας για τον αγώνα τους- πως είναι πιο σημαντικό «να διεξαχθούν απρόσκοπτα» οι φοιτητικές εκλογές στις οποίες, όπως λέει, «θα συμμετέχουν πάνω από 70.000 φοιτητές σε ΑΕΙ και ΤΕΙ» παρά το απεργιακό κάλεσμα που αφορά τα εκατομμύρια των εργαζομένων, που αφορά τους γονείς των φοιτητών και τους ίδιους τους φοιτητές, απέναντι στα νέα μνημονιακά μέτρα που μειώνουν κι άλλο το εισόδημα, που κόβουν κι άλλο τις συντάξεις, που κλείνουν κι άλλα μαγαζιά, που στέλνουν κι άλλους στην ανεργία.
Το μόνο «ελαφρυντικό στοιχείο» που μπορεί να αναγνωρίσει κανείς στη ΔΑΠ για τον απεργοσπαστικό της ρόλο, είναι πως όταν έστελνε την επιστολή, γνώριζε πως ίσως βρει στην ηγεσία της ΓΣΕΕ πρόθυμα αφτιά να ακούσουν το αίτημα της, όπως πρόθυμα συναίνεσαν όλα αυτά τα χρόνια στο ξερίζωμα τόσον και τόσων κατακτήσεων και στη λεηλασία των εργαζομένων και μόνο κάτω από την πίεση των εργαζομένων σύρθηκαν στη κήρυξη απεργιακών αγώνων.
Κατά τα άλλα, ο πόνος της ΔΑΠ για τη συμμετοχή των φοιτητών είναι κάλπικος μιας και στις σχολές που διαθέτει την πρωτοκαθεδρία εκεί οι φοιτητές αγνοούν το τι θα πει συνέλευση και συλλογική συζήτηση. Η δε στάση της απέναντι στις φοιτητικές διεκδικήσεις είναι τόσο φιλική όσο και τώρα απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων, στάση απεργοσπασίας και υπονόμευσης των αγώνων.
Λέει η επιστολή της ΔΑΠ: «Οι φοιτητικές εκλογές αποτελούν την κορυφαία δημοκρατική έκφραση της φοιτητικής κοινότητας, έχουν προγραμματιστεί εδώ και καιρό και η αναβολή τους δεν είναι εφικτή», και αναφέρεται η παράταξη της ΟΝΝΕΔ το θερμοκήπιο των αντιδημοκρατικών ενεργειών και των τραμπουκισμών στη δημοκρατική έκφραση.
Θα ’χει πάλι την ευκαιρία όποιος θέλει τη μέρα και τη νύχτα των φοιτητικών εκλογών να παρακολουθήσει, από τον «ανθό» αυτό της δημοκρατίας σωρεία εκλογικών παραβιάσεων, καλπονοθείας και αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων. Από την παράταξη αυτή, που ο αντιδημοκρατισμός βρίσκεται στο πολιτικό της DNA, όπως πιστοποίησε και πέρσι τέτοιο ακριβώς καιρό ο Μητσοτάκης που με «αυτοκρατορικό» διάταγμα κατάργησε σε ένα βράδυ όλη την ΟΝΝΕΔ και αποκεφάλισε τους αρχηγούς της για να την ξαναφτιάξει όπως την ήθελε και να την ξεφουρνίσει τώρα με …δημοκρατικές ανησυχίες.
Εν τέλει οι εκλογές των φοιτητών θα γίνουν 24 Μαΐου αποδεικνύοντας πως ήταν εφικτό και υπογραμμίζοντας πως το πρόβλημα για τη ΔΑΠ και τη ΝΔ είναι ο λαός που απεργεί.
Εν τέλει οι εκλογές θα γίνουν 24 Μαΐου όπως αποφασίστηκε από τις παρασκηνιακές συνάξεις των παρατάξεων και όχι από το παμφοιτητικό όργανο της ΕΦΕΕ που φρόντισε η ΔΑΠ τα χρόνια που κυριαρχεί στο φοιτητικό συνδικαλισμό να θέσει σε αχρηστία.
Και ενώ προσκαλούνται οι φοιτητές κάθε χρόνο να ψηφίσουν αντιπροσώπους για το Πανσπουδαστικό συνέδριο της ΕΦΕΕ, η δημοκρατική αυτή διαδικασία καταστρατηγείται από τη ΔΑΠ, το συνέδριο αυτό ποτέ δε συγκαλείται και καμιά από τις παρατάξεις που κυριαρχούν στο φοιτητικό συνδικαλισμό δεν δίνει κάποια εξήγηση για αυτό.
Πέρα από την προφανή ευθύνη της ΔΑΠ που δε θέλει σε κανένα επίπεδο την οργάνωση και το συντονισμό του φοιτητικού κινήματος γιατί στρέφεται ενάντια στα σχέδια της, η ευθύνη βαραίνει και την ΠΚΣ-ΜΑΣ και την ΕΑΑΚ που από άλλο δρόμο συντέλεσαν και συντελούν στην απονέκρωση της ΕΦΕΕ και στην γενικότερη οργανωτική παράλυση του φοιτητικού κινήματος προβάλλοντας τη θεωρία πως μια παμφοιτητική οργάνωση, όπως είναι η ΕΦΕΕ θα αποτελέσει όργανο στα χέρια της ΔΑΠ για τους δικούς της σκοπούς. Όμως γιατί τότε αυτές οι δυνάμεις παίρνουν μέρος στις εκλογές για τα Δ.Σ. των συλλόγων όπου πάλι κάτι ανάλογο συντελείται;
Το φοιτητικό κίνημα έχει ανάγκη από τα δικά του αυτοτελή και ανεξάρτητα όργανα, όχι μόνο για τη διεξαγωγή των εκλογών, αλλά πρώτα και κύρια για αγωνιστική χρήση. Για την προβολή των διεκδικητικών και πολιτικών του αιτημάτων, για την εξασφάλιση της δημοκρατικής λειτουργίας και έκφρασης των συλλόγων, αναγκαία προϋπόθεση για τη διεξαγωγή μαζικών και αποτελεσματικών αγώνων.
Όπως το φοιτητικό κίνημα δεν εμποδίζεται από την πανεργατική απεργία ενάντια στα νέα μέτρα, αντίθετα μέσα στην απεργία και στη σύνδεση του με το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί να αντλήσει δυνάμεις απέναντι στο κοινό αντίπαλο της αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, των ξένων δυναστών και των πρόθυμων απεργοσπαστών.
