Κι ενώ αναρτώνται οι βαθμολογίες των Πανελλαδικών εξετάσεων και οι υποψήφιοι για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ λαμβάνουν οδηγίες για τη συμπλήρωση των μηχανογραφικών τους, το υπουργείο Παιδείας ανακοινώνει τον αριθμό των εισακτέων για την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά: 6.800 λιγότερες θέσεις θα προσφερθούν από τα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, δηλαδή συνολικά 69.288 θέσεις, αριθμός ο οποίος φυσικά είναι ο μικρότερος της τελευταίας δεκαετίας.
Η υλοποίηση του περιβόητου σχεδίου «Αθηνά» και οι άμεσα (θερινά) προωθούμενες συγχωνεύσεις-καταργήσεις 129 τμημάτων ΑΕΙ-ΤΕΙ (από ένα σύνολο 534 τμημάτων σε όλη τη χώρα) μαζί με τα ήδη δρομολογημένα λουκέτα σε 26 επιπλέον τμήματα, μειώνουν τον αριθμό των προσφερόμενων τμημάτων κατά 29% (και όχι κατά 25%, όπως «απρόσεκτα» υπολογίζει η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της).
Το χτύπημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι διπλό: αφενός μειώνεται σημαντικά ο αριθμός των εισακτέων (κατά 9%, και όχι κατά 3%, όπως δεσμευόταν πριν δύο μήνες το υπουργείο Παιδείας και προσωπικά ο ίδιος ο Αρβανιτόπουλος) αφετέρου στρώνεται το έδαφος για κυριολεκτικό στοίβαγμα των φοιτητών στις αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια και αμφιθέατρα των ΑΕΙ-ΤΕΙ που θα παραμείνουν σε λειτουργία, χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί σ' αυτά η παραμικρή αλλαγή ή προετοιμασία, και ενώ για πολλά τμήματα οι κτηριακές εγκαταστάσεις και οι υλικοτεχνικές υποδομές κρίνονται ήδη επιεικώς ανεπαρκείς.
Οι «εξυγιαντικές» πολιτικές που θα αφήσουν από το επόμενο έτος 1 στα 2 παιδιά προσχολικής ηλικίας έξω από τα νηπιαγωγεία (περίπου 60.000 μικρούς μαθητές!), οι «εθνοσωτήριες» πολιτικές που δρομολογούν στο κατακαλόκαιρο νέες καταργήσεις σχολείων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παράλληλα προς τις απολύσεις των αναπληρωτών και τις διαθεσιμότητες-απολύσεις-υποχρεωτικές μετακινήσεις των μονίμων καθηγητών, έχουν την τιμητική τους και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Για τη μνημονιακή συγκυβέρνηση (που σήμερα νιώθει ιδιαίτερα ισχυρούς τριγμούς-απόρροια των αντιστάσεων που ορθώνονται στην κοινωνικά καταστροφική πολιτική που εφαρμόζει) η δωρεάν εκπαίδευση, σε όλες τις βαθμίδες της, είναι πολυτέλεια. Μπροστά σε αυτό το δεδομένο, (και) οι φοιτητές καλούνται σήμερα να ενεργοποιηθούν αγωνιστικά: Από τη μία πλευρά, πρέπει να συμβάλουν ώστε να συνειδητοποιηθεί από όλους ότι ο μικρότερος αριθμός φοιτητών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι επιζήμιος για όλη την κοινωνία, και ΔΕΝ καθιστά πιο ανταγωνιστικούς εκείνους που τελικά θα μπορέσουν να αποκτήσουν το πτυχίο τους. Από την άλλη πλευρά, πρέπει μέσα στα πανεπιστήμια και ΤΕΙ να αποδοκιμαστούν οι φορείς της κυβερνητικής πολιτικής (παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ) ενώ ταυτόχρονα πρέπει να αναπτυχθεί δίκτυ ενότητας και αγώνα που θα συσπειρώσει το μεγαλύτερο, κατά το δυνατόν, κομμάτι του φοιτητικού κόσμου, κόντρα στις περιχαρακωμένες και κοντόφθαλμες λογικές.