Αρχικά αυτή η ανακοίνωση είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε σένα! Ναι, σε σένα που μόλις σου ‘δωσα την ανακοίνωση και παραξενεύτηκες “τι να μας μοιράζει πάλι αυτός ο περίεργος”. Ναι, σε σένα που πρόλαβες να διαβάσεις τις δυο πρώτες γραμμές χωρίς να την πετάξεις στα σκουπίδια. Ναι σε σένα που δεν σε γνωρίζω και δεν με γνωρίζεις προσωπικά ή μπορεί και να γνωριζόμαστε! Έχει όμως σημασία; Είχε σημασία μπροστά στην υπεράσπιση του δικαίου αν μας γνώριζαν εμένα, εσένα τον παραδίπλα αυτοί που έδωσαν την ζωή τους για να ‘μαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα; Ναι ρε συ για τους Κολοκοτρώνηδες και τους Καραϊσκάκηδες μιλάω, για τους παππούδες μας και γιαγιάδες μας μιλάω, όχι μόνο δεν μας ήξεραν αλλά ούτε καν μας είχαν φανταστεί αλλά έδωσαν ακόμα και την ζωή τους για ‘μας. Πάνω σ’ αυτή τη βάση θα αναλύσουμε το σκεπτικό-α της -Δ-ΑΠοχής.
Το σκεπτικό του ψηφοφόρου της αποχής: “Όχι σ’ όλα τα κόμματα, δεν έχουν θέση στο πανεπιστήμιο” είναι η αφετηρία του σκεπτικού σου. Σε αυτήν την ανακοίνωση δε θα αναλύσουμε γιατί δεν συμφωνούμε με αυτήν την φράση αλλά να σημειώσουμε ότι ήδη έχεις πάρει θέση, ήδη έχεις αποφασίσει που θα το “ρίξεις”. Αρχικά ξεκινάς με ένα πνεύμα τσουβαλιασμού, όλες οι παρατάξεις είναι το ίδιο, μα αλήθεια ξέρεις ποιες είναι όλες και πόσες, κι αν ναι, γνωρίζεις τόσο καλά τι λένε όλες και έβγαλες το συμπέρασμα ότι είναι όλες άχρηστες; Αλλά ας το αφήσουμε κι αυτό, η αποχή είναι πολιτική στάση, δεν είσαι ουδέτερος όταν ψηφίζεις αποχή. Η αποχή ανά τους καιρούς έχει χρησιμοποιηθεί ως πράξη αντίδρασης του ελληνικού λαού και έχει επιλεχτεί από δυνάμεις της αριστεράς σε περιπτώσεις που εκλογές και δημοψηφίσματα ήταν μια μούφα, μια κοροϊδία και δεν ήθελαν παίρνοντας μέρος σ’ αυτές να νομιμοποιήσουν την κοροϊδία των “αφεντάδων” (το πιο πρόσφατο παράδειγμα το δημοψήφισμα του 2015 για να μην αναλωθούμε σε παλιότερες περιπτώσεις). Στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση η αποχή όταν αρχίζει από αυτήν την αφετηρία δεν εξυπηρετεί το παραπάνω σκεπτικό αλλά ίσα ίσα είναι η άποψη που προωθεί το κυρίαρχο σύστημα από παντού. 1)Από τα ΜΜΕ που θα σε καθηλώσουν 3 και παραπάνω ώρες με τα survivor, power of love και άλλα τέτοια για να σε κρατήσουν στην αποχή από την πραγματική ζωή. 2)Από τους καθηγητές μας (την πλειοψηφία τους) που θα σου πλασάρουν την μέρα των εκλογών ως ωραία ευκαιρία για καφέ ή κάποιοι θα βάλουν μαθήματα ή “προαιρετικά” εργαστήρια εκείνη την μέρα με την δικαιολογία τάχα μου να σε βοηθήσουν κιόλας παρεμπιπτόντως να ψηφίσεις… 3)Από το internet και τα κυρίαρχα site που θα βουίξουν αυτές τις μέρες ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα κομματόσκυλα και η μονή λύση είναι τελικώς η απαξίωση τους, είναι “να φτάσει η αποχή το 100%”. 4)Και είναι οι ίδιοι που από τη μία θα σε καλούν στο να κοιτάξεις τη σχολή σου και από την άλλη θα σου την κλείσουν, είναι οι ίδιοι που από την μία θα σου πουν να πάρεις το πτυχίο και από την άλλη θα το ‘χεις για να τυλίγεις κανά πιτόγυρο και είναι οι ίδιοι που θα βγάλουν πύρινους λόγους για την σημασία των εκλογών ως ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατίας όταν θα ζητιανεύουν ψιφαλάκια και την ίδια στιγμή θα κατακεραυνώνουν τις παρατάξεις και τις εκλογές στα σωματεία και στους συλλόγους γιατί είναι αυτά που αν μαζικοποιηθούν δεν θα ξέρουν που να κρυφτούν… Γι’ αυτό τώρα γνωρίζεις ότι με την αποχή από τις διαδικασίες του Συλλόγου σου (συμπεριλαμβανομένων των εκλογών) καταψηφίζεις τον εαυτό σου (αφού είσαι μέλος του συλλόγου) και υπερψηφίζεις όλους αυτούς που καθημερινά μας βιάζουν την ζωή και τα όνειρα μας.
Το σκεπτικό του ψηφοφόρου υποστηριχτή της ΔΑΠ: “είναι καλό παιδί, είναι φίλος, με κέρασε ποτό, χάρη στις σημειώσεις του πέρασα-του χρωστάω, παίξαμε μπάλα κλπ κλπ”. Καταρχήν η ΔΑΠ θέλει την αποχή όπως η μέλισσα το μέλι (άλλο 90 ψήφοι στους 100 κι άλλο 150 στους 500), βεβαίως γιατί μία που τους είδατε στις εκλογές και μία που δεν τους ξαναείδατε όχι σε κάποια Γ.Σ., όχι σε κάποιο Δ.Σ., άλλα ίσως ούτε καν στη σχολή γιατί γι’ αυτό ακριβώς συμμετέχουν για να βάλουν σε εφαρμογή το παραπάνω αφήγημα της αποχής, της αποχής από τα κοινά, της αποχής από τον σύλλογό μας, της αποχής από την Γενική Συνέλευση, της αποχής από τον αγώνα για να μην υπάρχει κάνεις αύριο όταν θα σε πετάν από την εστία γιατί δεν θα χεις να πληρώσεις (γιατί θα γίνουν ιδιωτικές) όταν θα κλείσουν την λέσχη και θα τρως μόνο αν πληρώνεις, όταν θα πρέπει να χρυσοπληρώσεις τα βιβλία, όταν θα σε πετάν από την σχολή γιατί δεν θα χεις να πληρώσεις τα δίδακτρα του μήνα γιατί αυτό είναι το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ για την ΔΑΠ αλλά όχι για σένα. Όποτε μπορεί να ‘ναι το καλύτερο παιδί, μπορεί να περάσατε άψογα στο κλαμπ, μπορεί να ‘χει άψογες σημειώσεις, μπορεί να ‘ναι κι ο πιο σούπερ ποδοσφαιριστής αλλά υποστηρίζει κι αυτός κάτι που ουσιαστικά δεν τον συμφέρει στην ουσία, τουλάχιστον εσύ έχεις ευθύνη να μην το σιγοντάρεις με την ψήφο σου σ’ αυτήν την “αυτοχειρία”.
Λοιπόν την επόμενη φορά που θα βγεις για κρασί και θα περιοριστείς στην μία γύρα και θα φέρεις βαρέως την δεύτερη μετρώντας τα φραγκοδίφραγκα, την επόμενη φορά που θα βγεις στο κλαμπ και θα πεις “τώρα έξω ξανά μετά από μια βδομάδα”, την επόμενη φορά που θα αναρωτηθείς πότε τέλειωσαν κιόλας τα λεφτά του μήνα, την επόμενη φορά που θα λαχταρίσεις ένα ρούχο αλλά όταν δεις την τιμή θα στρίψεις το κεφάλι απ’ την άλλη σαν να μην έγινε ποτέ, την επόμενη φορά που θα κοιτάς τις αγγελίες για “οποιαδήποτε δουλειά” , τότε, εκείνη ακριβώς την στιγμή, γνωριζόμαστε ίσως περισσότερο απ’ όσο φαντάζεσαι γιατί μας ενώνουν οι ίδιες αγωνίες και τα ίδια προβλήματα τα οποία κάποιοι που νομίζεις ότι γνωρίζεις καλύτερα τα διαιωνίζουν είτε εσκεμμένα είτε εν αγνοία τους και θέλουν να χανόμαστε στην αναζήτηση των ψευτολύσεων και όχι των πραγματικών λύσεων, γιατί αν γίνει αυτό κάπου εκεί “θα δεις” την Φοιτητική Πορεία, η οποία δεν σου υπόσχεται ότι θα στα λύσει όλα, όμως σου υπόσχεται ότι κι εσένα σε θέλει στον σύλλογο της σχολής μας ενεργό να συζητάμε μαζί με όλους τους άλλους για το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις, να σ’ ακούσω και να μ’ ακούσεις να διαφωνήσουμε ή να συμφωνήσουμε σίγουρα όμως να συζητήσουμε.
Στις εκλογές την Τετάρτη 10 Απρίλη ενίσχυσε την Φοιτητική Πορεία ακόμη κι αν δεν συμφωνείς σ’ όλα αρκεί να συμφωνούμε στο ότι απ’ τις 11 του μηνός μαζί πρέπει και μπορούμε να ζωντανέψουμε ένα σύλλογο φάντασμα και να κουβεντιάσουμε τα προβλήματα μας.
