Από το άνοιγμα των σχολών έως και σήμερα η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κάνει καμπάνια με τίτλο «Οι φοιτητές νίκησαν». Μέσα στις νίκες περιλαμβάνονται η κατάργηση του ασύλου, οι διαγραφές που έρχονται, η εξίσωση των πτυχίων. Δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από το να υπερασπίζεται την πολιτική του κόμματος της, της ΝΔ, ωστόσο αποτελεί μεγάλη πρόκληση προς τους φοιτητές να παρουσιάζονται όλα αυτά ως νίκες.
Τι να πρωτοπεί κανείς. Η ΔΑΠ παρουσιάζει ως νίκη την κατάργηση του ασύλου, γιατί έτσι διασφαλίζεται το άρθρο 16 και η ακαδημαϊκή ελευθερία, η οποία λένε χτυπιόταν από το άσυλο! Η «άριστη» παράταξη αποδεικνύει ότι δεν πάσχει από άγνοια ιστορίας, αλλά ότι την διαστρεβλώνει συνειδητά. Ξεχνάει ότι το άσυλο ήταν αίτημα των φοιτητών από την εποχή του Παπαδιαμάντη, το οποίο κατοχυρώθηκε ουσιαστικά με το αίμα των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Και κατοχυρώθηκε ακριβώς για να μπορούν οι φοιτητές να συζητούν και να κινητοποιούνται στο χώρο του πανεπιστημίου χωρίς να τους περιμένει στη γωνία η αστυνομία να τους συλλάβει. Αλλά αυτά δεν τα θέλει η παράταξη που θέλει οι φοιτητές να μη συζητούν και να μην κινητοποιούνται. Η υποκρισία βέβαια απογειώνεται στο ζήτημα των ναρκωτικών. Η ΔΑΠ που υπηρετεί την πολιτική που κλείνει δομές υγείας και για τους τοξικοεξαρτημένους, εκθειάζει την ΕΕ που νομιμοποιεί τα λεγόμενα ελαφρά ναρκωτικά, χρηματοδοτείται από κέντρα εξουσίας που εισάγουν στη χώρα τα ναρκωτικά, αλλά κατά τα άλλα το άσυλο ευθύνεται για αυτά! Λες και ναρκωτικά δεν υπάρχουν σε τόσες πιάτσες, κατά μεγάλη πλειονότητα έξω από το άσυλο.
Παραβίαση της κοινής λογικής βέβαια είναι να λέει η ΔΑΠ και η ΝΔ ότι υπερασπίζονται το άρθρο 16 με την κατάργηση του ασύλου και την ίδια στιγμή να προωθούν την εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων πανεπιστημίων με τα αντίστοιχα των ιδιωτικών κολλεγίων! Μα αυτό ακριβώς διασφαλίζει το άρθρο 16 στην ουσία του, το ότι τα πτυχία των δημόσιων πανεπιστημίων θα είναι πιο ισχυρά από αυτά των ιδιωτικών κολλεγίων και αυτό καταργείται τώρα! Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι για κλάματα όχι για γέλια, διότι με αυτή τη ρύθμιση όποιος μπορεί να αγοράσει πτυχίο θα βρίσκεται στην ίδια μοίρα με τους χιλιάδες των δημόσιων πανεπιστημίων που στενάζουν για να βγάλουν μια σχολή. Και αυτό παρουσιάζεται σαν νίκη σε φοιτητές του δημόσιου πανεπιστημίου, η άμεση δηλαδή υποβάθμιση του πτυχίου τους.
Τέλος, το ίδιο προκλητική είναι και η καμπάνια για τις διαγραφές. Μας λέει η ΔΑΠ ότι λόγω των αιωνίων υποβαθμίζονται τα ελληνικά πανεπιστήμια, τη στιγμή που αυτοί ιδιαίτερα και με βάση το προηγούμενο καθεστώς δεν δικαιούνται παροχών μετά τα ν+2 χρόνια φοίτησης. Δεν κοστίζουν τίποτα και αυτοί υποβαθμίζουν τις σχολές και όχι η πολιτική της ΝΔ που τις έχει κλείσει με τις συγχωνεύσεις που έκανε. Δεν είναι υποβάθμιση κατά τη ΔΑΠ να δικαιούνται ελάχιστοι δωμάτιο σε εστία, το να πληρώνεις για να έχεις φαγητό στη λέσχη. Και μετά από όλα αυτά και πολλά ακόμα εμπόδια ειδικά αν χρειάζεται ο φοιτητής να δουλεύει να έχει και το μαχαίρι της διαγραφής πάνω από το κεφάλι του.
Όπως είπαμε δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από τη ΔΑΠ από το να είναι φερέφωνο της κυβερνητικής πολιτικής. Και γι’ αυτό το λόγο δεν θα τη δούμε γενικά σε γενικές συνελεύσεις να απολογείται για τη στάση της αυτή. Θα πάει στις Γενικές Συνελεύσεις μόνο για να τις μπλοκάρει ώστε να μην πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις.
Η εικόνα της ΔΑΠ και της κυβέρνησης ραγίζει μόνο με τη μαζική μας συμμετοχή στις Συνελεύσεις. Εκεί σπάνε οι αρνητικοί συσχετισμοί και μόνο βάζοντας όλες μας τις δυνάμεις για ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα μπορούμε να απομονώσουμε τη ΔΑΠ, ώστε να μην παρουσιάζει την διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας σαν νίκη των φοιτητών.
Γιώργος Ρ., Νομική ΑΠΘ
Αναδημοσίευση από το νέο τεύχος του περιοδικού Πορεία που κυκλοφορεί
