Συμφωνία για τις βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα: Διακηρύξεις υποτέλειας από κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση

vaseis hpa ellada

Μνημείο πολιτικής υποτέλειας στις ΗΠΑ αποτελούν, κυριολεκτικά, οι τοποθετήσεις που έγιναν στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης για τη Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ, με την οποία επεκτείνονται οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στη χώρα. Η Επιτροπή την υπερψήφισε,  με τις ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ,  ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, που η κυβέρνησή του προώθησε αυτή τη “Στρατηγική Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ” αλλά δεν πρόλαβε να την κυρώσει και την παρέδωσε για την τελική κύρωση στην κυβέρνηση της ΝΔ, εντελώς υποκριτικά ζήτησε το “πάγωμά” της “επιφυλασσόμενος” να την ψηφίσει στην Ολομέλεια της Βουλής. 

Από πλευράς κυβέρνησης ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, τάχθηκε ηχηρά υπέρ της κύρωσης της Συμφωνίας, λέγοντας ότι “η αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ότι η συγκεκριμένη Συμφωνία διασφαλίζει την ειρήνη και τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή, διά της διεύρυνσης του αμερικανικού αμυντικού αποτυπώματος στην περιοχή. Αυτή είναι η θέση μας. Επιδιώξαμε τη διεύρυνση του αμερικανικού αμυντικού αποτυπώματος”! 

Πρόκειται για μια προκλητική τοποθέτηση που όχι μόνο εξωραΐζει τη Συμφωνία επέκτασης των αμερικάνικων βάσεων στην Ελλάδα αλλά και συνολικά την αμερικανική πολιτική και επιπλέον υπογραμμίζει και την προθυμία της κυβέρνησης της ΝΔ να την υπηρετήσει. Η κυβέρνηση της Δεξιάς βαφτίζει “αμυντικό αμερικάνικο αποτύπωμα” (!) την ιμπεριαλιστική επιθετική πολιτική των ΗΠΑ που έχει δυναμιτίσει για δεκαετίες και συνεχίζει να δυναμιτίζει και τώρα την ειρήνη στις χώρες της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Θεωρεί ότι αυτή συμβάλλει στην “ειρήνη και τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή”(!) και διατυμπανίζει πως η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να την διευρύνει (!) με τη νέα συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις. Ομολογεί απροκάλυπτα ότι η συμφωνία για τις βάσεις και η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ θέλει να είναι εξάρτημα της αμερικάνικης επιθετικής πολιτικής και μηχανής των ΗΠΑ, ακόμα και αν αυτή η πολιτική κάνει την Ελλάδα πολεμικό στόχο, όπως δείχνουν και προγενέστερη δήλωση της Ρωσίας αλλά και η πρόσφατη προειδοποίηση της πρεσβείας του Ιράν ότι “σε περίπτωση επιβολής πολέμου κατά της χώρας από την Αμερική, η διάθεση βάσεων από οποιαδήποτε χώρα στον αμερικανικό εισβολέα θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια και το Ιράν διατηρεί το δικαίωμα να απαντήσει με σαφή και αποφασιστικό τρόπο”.

Το μέγεθος της υποστήριξης που δίνει η κυβέρνηση της ΝΔ στην κύρωση της νέας συμφωνίας για τις αμερικάνικες βάσεις έσπευσε να τονίσει με στόμφο ο Ν. Δένδιας λέγοντας, επίσης, ότι “δεν μπορεί να κατανοήσει τους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ” που μίλησαν στην Επιτροπή της Βουλής για “πάγωμα” της Συμφωνίας και ότι “η κυβέρνηση αναδέχεται πλήρως το πολιτικό βάρος της εισήγησης της παρούσας Συμφωνίας”….

Η θέση που κράτησε στην Επιτροπή της Βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ,  λέγοντας πολιτικάντικα πως είναι “λάθος η σπουδή αυτή τη στιγμή” της κυβέρνησης να κλείσει τη Συμφωνία, γιατί υπάρχει “επιτακτική ανάγκη ρητών δημοσίων εγγυήσεων” και “έμπρακτων αποδείξεων που θα καθιστούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ακόμη πιο ισχυρά στην προφύλαξή τους” δείχνει πλήρη αντιπολιτευτική υποκρισία. Όχι μόνο γιατί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με ανάλογο βαθμό προθυμίας και επιδίωξης,  ετοίμασε με τις ΗΠΑ την συμφωνία για την επέκταση των αμερικάνικων βάσεων στην Ελλάδα και την προώθηση της “Στρατηγικής Συμμαχίας Ελλάδας -ΗΠΑ”, αλλά και γιατί το αντιπολιτευτικό “επιχείρημα” που επινόησε όψιμα ο ΣΥΡΙΖΑ, στηρίζεται στην ίδια βάση που έχει και η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Στη πολιτική βάση της αναζήτησης “προστασίας” για την ασφάλεια της Ελλάδας και για την ειρήνη από τον κύριο εμπρηστή του πολέμου και της αστάθειας στην περιοχή μας,  τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Αυτό είπε καθαρά ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Δρίτσας, στην Επιτροπή της Βουλής με την τοποθέτησή του ότι χρειάζονται κυβερνητικές “ πρωτοβουλίες” ώστε “οι ΗΠΑ, ρητά και κατηγορηματικά και δεσμευτικά, να κατοχυρώσουν και να στηρίξουν όχι απλώς τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος, αλλά και την ευρύτερη στρατηγική ειρήνη στην περιοχή της Μεσογείου, μέρος της οποίας είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική”.

Στη συνέχεια η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή του Αμερικάνου υπουργού των Εξωτερικών, Πομπέο, στην οποία αναφέρεται ότι οι ΗΠΑ “θεωρούν την Αθήνα σύμμαχο κλειδί και ένα κρίσιμο παίκτη στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς επίσης και στα Βαλκάνια” και “θα παραμείνουν δεσμευμένες στην υποστήριξη της ευημερίας, της ασφάλειας και της δημοκρατίας της Ελλάδας”,  αναφορά που, αν και δεν επαναλαμβάνει παρά τη γνωστή θέση των ΗΠΑ που θεωρούν την Ελλάδα “μεντεσέ” της αμερικάνικης πολιτικής στην περιοχή, η κυβέρνηση την πλασάρει ως απάντηση στον ΣΥΡΙΖΑ για την αμερικάνικη “εγγύηση” στα “κυριαρχικά δικαιώματα” που ζητά από τις ΗΠΑ. Στην προσπάθεια αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ ανταπάντησε με μια μασημένη φιλοαμερικάνικη δήλωση ότι η επιστολή Πομπέο “είναι θετική αλλά γενικόλογη”….

Στην πραγματικότητα όλα αυτά δεν δείχνουν παρά μια αντιπαράθεση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που είναι εντελώς ψεύτικη καθώς τους ενώνει και η στήριξη προς τη νέα συμφωνία επέκτασης των αμερικανικών βάσεων και η πολιτική παροχής πρόθυμων υπηρεσιών στις ΗΠΑ και μάλιστα διευρυμένων. Με παρόμοια πολιτική και το ΚΙΝΑΛ, αφού ψέλλισε στην Επιτροπή της Βουλής μισόλογα ότι “δεν πήραμε εγγυήσεις για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, ή κάποια αντισταθμιστικά οφέλη”,  δήλωσε ότι θα υπερψηφίσει τη Συμφωνία γιατί έχει «αίσθημα ευθύνης» απέναντι «στα εθνικά συμφέροντα»!

Η συζήτηση και οι θέσεις για την επέκταση των αμερικάνικων βάσεων στην Ελλάδα από την Κρήτη ως τη Θεσσαλία και την Αλεξανδρούπολη, ακόμα και μέσα σε εγκαταστάσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, χωρίς αμφιβολία δείχνουν για μια ακόμα φορά την πολιτική της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης που διαπερνά όλα τα βασικά αστικά κόμματα της χώρας. Και αποδείχνουν πως η πάλη του ελληνικού λαού ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και για την εθνική ανεξαρτησία της Ελλάδας είναι αλληλένδετη με την πάλη ενάντια στην πολιτική της υποτέλειας των κυβερνήσεων και κομμάτων της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.

 

Διαβάστε επίσης