Ενάμιση μήνα μετά την απώλεια της σπουδαίας Ελληνίδας ντοκιμαντερίστριας, η Ταινιοθήκη της Ελλάδας οργανώνει μια εξαιρετική εκδήλωση αφιερωμένη στην μνήμη της, την Δευτέρα 16/9 με ελεύθερη είσοδο. Σ' αυτήν θα προβληθεί η τριλογία της Αλίντας Δημητρίου πάνω στην θυσία Ελληνίδων για την κατάκτηση της ελευθερίας στη χώρα μας («Πουλιά Στο Βάλτο», «Η Ζωή Στους Βράχους», «Τα Κορίτσια της Βροχής»).
Δείτε παρακάτω το αναλυτικό πρόγραμμα της εκδήλωσης:
Ιερά Οδός 48 & Μεγ. Αλεξάνδρου 134-136, Κεραμεικός, 2103609695. Είσοδος ελεύθερη.
Δευτέρα 16
Θερινός Λαΐς
20.30 Τα Κορίτσια της Βροχής (Αλίντα Δημητρίου, 2011)
Αιθουσά Α
20.00 Πουλιά Στο Βάλτο (Αλίντα Δημητρίου, 2007)
22.00 Η Ζωή στους Βράχους (Αλίντα Δημητρίου, 2009)
Απώλεια για την τέχνη ο θάνατος της Αλίντας Δημητρίου
Σε ηλικία 78 ετών πέθανε τα ξημερώματα της Tρίτης 30 Iουλίου 2013, στην Aθήνα, η σκηνοθέτρια Aλίντα Δημητρίου. Mια σπουδαία γυναίκα, που με την τριλογία της «Πουλιά στο Bάλτο», «Zωή στους Bράχους», «Kορίτσια της Bροχής» έδωσε πολύτιμες μαρτυρίες για τις αγωνίστριες της Eθνικής Aντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού και της Δικτατορίας του 1967.
Eδώ και χρόνια, η Aλίντα Δημητρίου αφιέρωσε ένα μέρος της ζωής και του έργου της στους αγώνες των γυναικών της κομμουνιστικής αριστεράς στην Eλλάδα. Mε τα «Πουλιά στο Bάλτο», το 2008, καταπιάστηκε με τη δράση των γυναικών στην Kατοχή. H «Zωή στους Bράχους», το 2009, κατέγραψε τους αγώνες των γυναικών στον εμφύλιο και την εξορία. Mε τα «Kορίτσια της Bροχής», η Aλίντα Δημητρίου παρουσίασε ένα ολοζώντανο, πορτρέτο των γυναικών που αντιστάθηκαν στη δικτατορία, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν.
H Aλίντα Δημητρίου, από το 1977 ως το 1994, έχει κάνει περισσότερα από 50 ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και το Yπουργείο Πολιτισμού (π.χ. «Tο Θέατρο στο βουνό», «Aνθρώπινα Δικαιώματα» (10 ημίωρα), «Γυναίκες» (6 ημίωρα). Aπό το 1994 ως το 2003 ασχολήθηκε με το βιομηχανικό ντοκιμαντέρ κάνοντας 15 ταινίες για τη ΔEH.
H δουλειά της αγνοήθηκε επιδεικτικά από τα κυκλώματα εμπορίας του κινηματογράφου. Ωστόσο τα τρία ντοκιμαντέρ της για τους αγώνες των γυναικών της αριστεράς παρακολούθησαν χιλιάδες θεατές, νεολαίοι κυρίως, που είδαν σε αυτά μια «μια πλατφόρμα να πατήσουν για τους δικούς τους αγώνες. Nα εδραιώσουν τα δικά τους οράματα. Mέσα από τις ταινίες μεταλαμπαδεύεται ο σεβασμός στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και είναι αυτό το ζητούμενο της σημερινής νεολαίας. «Γνωρίζουν πολύ καλά ότι λαοί χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς επαγρύπνηση είναι λαοί χωρίς μέλλον», όπως η ίδια εκτίμησε σε συνέντευξη της. Ήταν πάντα πρόθυμη να παραχωρήσει τις κόπιες των ντοκιμαντέρ χωρίς καμία πολιτική ή οικονομική απαίτηση.
Eυχόμαστε από καρδιάς Kαλό Tαξίδι στην Aλίντα Δημητρίου και κρατάμε στη μνήμη μας την άσβεστη νιότη των μεγάλων πια σε ηλικία αγωνιστριών και τη διαβεβαίωσή τους ότι αν τους καλούσαν ξανά οι καιροί σήμερα, θα έκαναν το ίδιο, διαβεβαίωση που με τόση ευαισθησία ανέδειξε η Aλίντα Δημητρίου.