Μαζί με το κλείσιμο του 2020, τη χρονιά που έφυγε, κοντεύει το κλείσιμο ενός χρόνου από το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, που αποδείχτηκε ότι δεν ήταν εν τέλει υπόθεση λίγων ημερών ή εβδομάδων -όπως αρχικά καθησύχαζαν- και που συνεχίζεται ακόμη, έχοντας προκαλέσει τεράστιες συνέπειες και αλυσιδωτές αντιδράσεις στον κόσμο και στη χώρα μας.
Αυτό που αποκάλυψε πρώτα από όλα ο ιός σε όλο του το μεγαλείο είναι το κατάντημα των συστημάτων υγείας. Αυτό που κατάφεραν οι λαοί με τους αγώνες τους σε μια προηγούμενη ιστορική φάση και χάρη στην πίεση που άσκησε το σοσιαλιστικό σύστημα, το οποίο υποχρέωνε το αστικό στρατόπεδο να εκχωρεί κοινωνικές παροχές και να «παρέχει» -έστω και στρεβλά- ένα δημόσιο σύστημα υγείας, παρήλθε μαζί με την υποχώρηση του λαϊκού κινήματος. Μέσα στο ξήλωμα των κοινωνικών κατακτήσεων, παντού κατεδαφίζονται τα δημόσια συστήματα υγείας αφήνοντας ανυπεράσπιστους τους λαούς.
Για το αστικό σύστημα, κάθε τι που έχει κοινωνικό πρόσημο αποτελεί ιδεολογικό αντίπαλο, «περιττό κόστος» που αποστερεί έσοδα από την καπιταλιστική κερδοφορία και είναι πολυτέλεια, καθώς οξύνονται οι πολυδάπανοι ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμοί. Ιδεολογικά αποθεώνεται το λιγότερο κράτος -όταν πρόκειται για παροχές- και το περισσότερο κράτος -όταν πρόκειται για την καταστολή, την επιβολή και τη χειραγώγηση. Η άλλη όψη του ίδιου αντιδραστικού νομίσματος του λιγότερου κράτους είναι η ατομική ευθύνη.
Όχι μόνο στη χώρα μας -που σαρώθηκε από τρία δεξιά και «αριστερά» μνημόνια- αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, με τον ένα η τον άλλο τρόπο αποδομούνται τα όποια κοινωνικά συστήματα στήριξης και προστασίας κέρδισαν οι λαοί με την πάλη τους.
Καθετί που έχει κοινωνικό πρόσημο υποχωρεί και αφήνει ελεύθερο το πεδίο για μπίζνες στο ιδιωτικό κεφάλαιο, για όσους έχουν και μπορούν.
Η πεισματική άρνηση των κυβερνήσεων, τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, να ενισχυθούν -έστω και την τελευταία στιγμή- τα δημόσια συστήματα υγείας δείχνει το στρατηγικό σκοπό ενός νέου κόσμου χωρίς κοινωνικές παροχές και δικαιώματα, χωρίς συλλογικές κατακτήσεις.
Πάνω σε αυτά τα ερείπια των δημόσιων συστημάτων υγείας στοιβάζονται οι εκατόμβες των νεκρών και όχι τόσο από τις θανατηφόρες ιδιότητες του ιού που γιγαντωθήκαν επικοινωνιακά σε ένα πρόγραμμα συστηματικής κατατρομοκράτησης, συστηματικής και αντιεπιστημονικής καλλιέργειας φόβου και μαζικών ψυχώσεων.
Το καπιταλιστικό σύστημα αποκαλύπτει τα όριά του. Παρά τις επιστημονικές ανακαλύψεις και την τεχνολογική πρόοδο, δεν μπορεί να τιθασεύσει τον κορονοϊό και, παραδέρνοντας μέσα στις ανωμαλίες και τις αντιφάσεις του, τώρα στριμώχνεται από το ξέσπασμα μιας νέας οικονομικής κρίσης. Αυτή είναι η αναπόφευκτη μοίρα ενός συστήματος που δεν μπορεί -ό,τι κι αν κάνει- να ξεπεράσει τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς, που το σπρώχνουν στην ακόμη μεγαλύτερη ληστρική εκμετάλλευση και ανέχεια των λαϊκών μαζών.
Η επόμενη μέρα μετά τον κορονοϊό δε θα είναι συνέχεια της τελευταίας μέρας πριν τον κορονοϊό. Η υγειονομική και η οικονομική κρίση επιταχύνουν εξελίξεις, οξύνοντας όλες τις αντιθέσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την παγκόσμια κυριαρχία, γίνονται εφαλτήριο για την αγριότερη εκμετάλλευση και την αιματηρή αφαίμαξη των λαών. Για τις πιο ελαστικές και απάνθρωπες σχέσεις εργασίας και τη μονιμοποίηση της τηλεργασίας, για την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και των ωραρίων, για το πετσόκομμα των μισθών και των αμοιβών.
Με το κλείσιμο της δεκαετίας που πέρασε και με νωπά τα σημάδια της προηγούμενης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η νέα δεκαετία ανοίγει με μια νέα κρίση, που οι συνέπειές της στρέφονται απειλητικά πάνω στους λαούς.
Νέες ουρές ανέργων πλάι στις παλιές, νέα λουκέτα δίπλα στα παλιά, νέα φτωχοποίηση και εξαθλίωση επιφυλάσσουν οι ταχύτατα αναπτυσσόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Οι πολιτικές της καραντίνας έφεραν τη διάλυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων και το φάσμα της ανεργίας στους εργαζόμενούς τους, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα υπερκέρδη στα μεγάλα μονοπώλια. Και για τα τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου που δεν ευνοήθηκαν, έφεραν χαριστικές ρυθμίσεις, προκλητικές παροχές και απευθείας ενισχύσεις με κρατικό χρήμα. Εξασφάλισαν την απρόσκοπτη και κερδοφόρα λειτουργία τους.
Απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο αναπτύσσεται ραγδαία ο κρατικός αυταρχισμός, η αστυνομική βία, οι απαγορεύσεις. Με αφετηρία και πρόσχημα την πανδημία, με πρωτοφανή ρυθμό, οικοδομούνται και θεσμοθετούνται οι πολιτικές του ασφυκτικού ελέγχου και του σκληρού αυταρχισμού.
Η προσφυγή στη βία και την καταστολή, η προσφυγή στην άγρια εκμετάλλευση και την φτωχοποίηση, η διάψευση όλων των υποσχέσεων και προσδοκιών που πριν λίγα χρόνια καλλιεργούσαν οι δυνάμεις του καπιταλιστικού συστήματος φανερώνουν όχι τις δυνατότητες αλλά τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα στα οποία βρίσκεται.
Αυτοί οι παράγοντες, πλάι στην εθνική καταπίεση από τον ιμπεριαλισμό, πυροδοτούν αντιδράσεις που ξαναβγάζουν τους λαούς στους δρόμους. Και πάρα το ότι για πρώτη φορά στην ιστορία σε τόσα πολλά εκατομμύρια λαών, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, επιβλήθηκαν καραντίνες, ασφυκτικοί περιορισμοί, μαζικές απαγορεύσεις, τη χρονιά που πέρασε ελπιδοφόρα, μαζικά, μαχητικά κινήματα μεγάλης πολλές φορές διάρκειας ξέσπασαν στη Γαλλία, στις ΗΠΑ, στην Ινδία και αλλού και ήρθαν να συναντήσουν τους πολύχρονους αγώνες των λαών στη Λατινική Αμερική, δίπλα στους αγώνες του Παλαιστινιακού λαού και των λαών της Μέσης Ανατολής.
Αυτό είναι το εμβόλιο, το εμβόλιο του μαζικού μαχητικού αγώνα που πρέπει να αναπτύξουν οι λαοί στη νέα χρονιά, για να βάλουν φραγμό στην εξάπλωση της νέας ιμπεριαλιστικής επίθεσης και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Μόνο αυτό μπορεί να σταματήσει τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες αντιδημοκρατικές μεταλλάξεις που απειλούν τις κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες.
***
Η κυβέρνηση της ΝΔ, χρησιμοποιώντας μια ομάδα επιστημόνων καταπώς τη βολεύει και έχοντας εξαγοράσει τα κανάλια με αλλεπάλληλες κρατικές επιχορηγήσεις, εξασφαλίζοντας την προκλητική στήριξή τους, επέβαλε την πολιτική της καραντίνας και του εγκλεισμού, της τρομοκρατίας και του εκφοβισμού.
Με το λαό στα σπίτια και με το καθεστώς των απαγορεύσεων, ανενόχλητη περνάει μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, στρώνοντας το δρόμο στις απαιτήσεις και τις ανάγκες του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
Όχι μόνο δεν ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας, αφήνοντας το λαό στην τύχη του, αλλά περικόπτει κατά 572 εκ. € τις δαπάνες για την υγεία για το 2021, ενώ παράλληλα χρυσοπληρώνει και ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτική υγεία εξασφαλίζοντας γενναία κέρδη, την ώρα που οι υγειονομικοί του δημοσίου γονατίζουν κάτω από το βάρος της αφόρητης πίεσης.
Εξασφαλίζει εκατομμύρια από το κρατικό χρήμα για τα χαμένα κέρδη των αεροπορικών εταιρειών και των διοδίων, εξασφαλίζει υπερκέρδη στις μεγάλες εταιρίες των ηλεκτρονικών αγορών καταστρέφοντας παράλληλα το λιανεμπόριο.
Κανείς δεν μπορεί πια να μην αντιλαμβάνεται ότι στο όνομα της πανδημίας άλλοι στόχοι εξυπηρετούνται. Κανείς δεν μπορεί να μη βλέπει ότι από την πρώτη μέρα η υγειονομική κρίση αποτέλεσε το όχημα για την επιβολή των απαγορεύσεων, της αστυνομοκρατίας, των προστίμων και της σκληρής καταστολής φασιστικού τύπου στις μέρες του Πολυτεχνείου, τη μέρα της επετείου του Γρηγορόπουλου, τις μέρες των απεργιών.
Είναι φανερό ότι εκεί ακριβώς αποσκοπεί η κυβέρνηση της ΝΔ: στο χτύπημα των απεργιών, στο χτύπημα των σωματείων και της συλλογικής οργάνωσης των εργαζομένων, στην κατάργηση της επετείου του Πολυτεχνείου και της αντιιμπεριαλιστικής διαδήλωσης στην αμερικάνικη πρεσβεία, στο τσάκισμα των αγώνων του λαού, των συνδικαλιστικών και πολιτικών ελευθεριών.
Στήριγμα στην πολιτική της βρίσκει στις υποταγμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος και ιδιαίτερα στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, που προκλητικά στέκεται άφωνη και άπραγη ενώ η εργοδοσία αλωνίζει.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική των μνημονίων που εφάρμοσε εξάγνισε τη ΝΔ, της άνοιξε το δρόμο, της έδωσε αέρα και πνοή και την έφερε στην κυβερνητική θέση που βρίσκεται, τώρα της προσφέρει την πλήρη στήριξή του, ευθυγραμμισμένος με όλες τις βασικές πολιτικές επιλογές της.
Στήριγμα αποτελεί και η πολιτική του ΚΚΕ που συμμορφώνεται στις υποδείξεις, αναπαράγοντας και εφαρμόζοντας τη θεωρία ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις του λαού αποτελούν απειλή για τη υγεία, όπως λέει η κυβέρνηση. Το ΚΚΕ προσαρμόζεται στο κυβερνητικό πλαίσιο, αρνείται και υπονομεύει στα πλαίσια του συνδικαλιστικού κινήματος το μαζικό αγώνα και τον υποκαθιστά με τις συμβολικές διαμαρτυρίες, προσφέροντας στήριξη στην κυβερνητική πολιτική. Στην κυβερνητική πολιτική που επιδίδεται σε ένα διόλου συμβολικό σάρωμα των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Το Μ-Λ ΚΚΕ τη χρονιά που πέρασε πάλεψε για να μη σκύψει ο λαός το κεφάλι και με τις δυνάμεις του θέλησε να δώσει το στίγμα της αγωνιστικής διεξόδου και της διεκδίκησης για δημόσια και δωρεάν υγεία, της μαχητικής στάσης απέναντι στην πολιτική της τρομοκρατίας, της μαζικής αντίστασης απέναντι στα βάρβαρα αντιλαϊκά σχέδια, της ασίγαστης πάλης απέναντι στον ιμπεριαλισμό και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Το Μ-Λ ΚΚΕ καλεί το λαό, τους εργαζομένους και τη νεολαία να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι, να υποδεχτούν το 2021 με την αισιοδοξία και το πνεύμα της αγωνιστικής στάσης και της συλλογικής οργάνωσης και αυτά να αποτελέσουν οδηγό για τη νέα χρονιά.
