Έκλεισε κιόλας ένας χρόνος που χάσαμε την αγαπημένη μας συντρόφισσα Ασπασία Δεμερούκη. Μόλις έκλεισε τα 64, τις μέρες του 20ου συνεδρίου, όπως έλεγε σατιρίζοντας το χρόνο η σ. Ασπασία, νικήθηκε από τον Η1Ν1. Γεννημένη το Φλεβάρη του 1956 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, βυθισμένη στα βιβλία λογοτεχνίας, άριστη μαθήτρια, μεγάλωσε σ’ ένα σόι-οικογένεια συντηρητικών πεποιθήσεων. Όταν πέρασε (Οκτώβρης 1974) στη Φιλοσοφική Ιωαννίνων, χωρίς δεύτερη σκέψη εντάσσεται στην επαναστατική αριστερά και στη θρυλική παράταξη της ΣΑΚ.
Το σπίτι της γίνεται αυτόματα κέντρο ζυμώσεων, συναντήσεων, στρατολογήσεων. Η ίδια, ούσα «αριστοκράτισσα» διατηρεί μια γιακωβίνικη αντίληψη. Μετρημένη στα λόγια, ατρόμητη απέναντι στις δυνάμεις καταστολής, ακούραστη, έδινε πρώτη «το παρόν» σε όλα τα καλέσματα της παράταξης. Μαχητική, αντιρεβιζιονίστρια και ταυτόχρονα αγαπητή στις παρέες, στις ταβέρνες, στις εκδρομές. Μετά το τέλος των σπουδών της ακολουθεί το σύντροφό της Θ. Τσιριγώτη στην Αθήνα, έχοντας περάσει και οι δυο τους στις τάξεις του Μ-Λ ΚΚΕ. Έτσι την άνοιξη του 1981 βρίσκεται στη Ρόδο όπου ο Θ. Τσιριγώτης υπηρετεί την θητεία του σε «τάγμα ανεπιθυμήτων», όπως ονόμαζαν τα τάγματα των αριστερών φαντάρων.
Για βιοποριστικούς λόγους πουλάει βιβλία και ασχολείται με φροντιστήρια. Από το σπίτι τους πέρασαν γνωστά ονόματα, όπως ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, ο δικηγόρος Αλεξανδρής, ο «ρεβιζιονιστής» Καρτερός, ο μετέπειτα νομάρχης Μπίσσας, ο εκδότης Γιώργος Τσουκνίδας. Στη δεκαετία του ’80 συνεχίζει το πολιτικό και φιλολογικό της έργο στις τάξεις του Μ-Λ ΚΚΕ κάνοντας φροντιστήρια στους Αμπελόκηπους και τη Ν. Σμύρνη. Δεκάδες σημερινοί γνωστοί/ές φιλόλογοι έμαθαν πολιτική και φιλολογία από την Ασπασία. Λάτρης του σινεμά, του θεάτρου και της μουσικής σε βαθμό εμμονής, αγαπούσε το ωραίο, το διαχρονικό, το ξεχωριστό, το αυθεντικά λαϊκό και μισούσε κάθε ευτέλεια. Πολλοί και πολλές έχουν να καταθέσουν για την ανιδιοτελή και αθόρυβη βοήθειά της σε φτωχούς και ανήμπορους, την απλοχεριά της σε μαθητές που αδυνατούσαν, ακόμα και την «υπεράνω» στάση της για τα μικρά καθημερινά πράγματα που συνέβαιναν γύρω τους.
Εισηγήτρια ή παρουσιάστρια στις εκδηλώσεις του Μ-Λ ΚΚΕ, με ένα κύκλο ανθρώπων που ήταν αξιοσημείωτος, εμψυχώτρια για τους μαθητές και τις μαθήτριές της, στην πρώτη γραμμή των πορειών και των διαδηλώσεων. Ποτέ δεν έκρυψε την πολιτική της ταυτότητα ούτε τα δίπλωσε σε δυσκολίες της πολιτικής ζωής. Είναι παροιμιώδης η αρνητική στάση της σ. Ασπασίας στα κουτσομπολιά των ανθρώπων και η σταθερή άρνησή της να ασχοληθεί με τα δευτερεύοντα, μία στάση ζωής που προσπάθησε να μεταλαμπαδεύσει στο γιο της Δημήτρη.
Το Μ-Λ ΚΚΕ με το θάνατο της σ. Ασπασίας αναμφίβολα είναι φτωχότερο. Φτωχότεροι αισθάνονται και όλοι όσοι τη γνώρισαν, γιατί αποτελούσε ένα είδος μέτρου.
