Ένας, μόλις, μήνας έχει περάσει από τις βαρύγδουπες προεκλογικές πρωθυπουργικές ψευδολογίες και ταξίματα. «Εγώ σας λέω ότι σκίζω τα μνημόνια δυο χρόνια, μέρα με τη μέρα, λεπτό το λεπτό, σελίδα τη σελίδα», κραύγαζε, τότε, ο Α. Σαμαράς υποσχόμενος διόρθωση των «πολλών αδικιών που έχουν γίνει» και διαβεβαιώνοντας πως «βγαίνουμε από τα μνημόνια και την κρίση».Τώρα, παρά τις πρώτες συνεχείς αναφορές -μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών που κατέγραψαν την ηχηρή λαϊκή αποδοκιμασία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ- ότι «ελήφθη το μήνυμα της κάλπης», η ρητορική για την περίφημη αποκατάσταση των αδικιών εγκαταλείπεται. Ακόμη και κάποια γλίσχρα «φιλοδωρήματα», που είχαν τάξει προς εκτόνωση της λαϊκής οργής, ξεχνιούνται...
Και ο υποτιθέμενος σαρωτικός κυβερνητικός ανασχηματισμός, που αποδοκιμάστηκε από ιθύνοντες και πάσης φύσεως μνημονιόδουλους ως ετερόκλητος και λαϊκίζων, αποκαλύπτει με ταχείς ρυθμούς τον πραγματικό του χαρακτήρα και στόχευση. Ένας σκληρός νεοφιλελεύθερος πυρήνας δοκιμασμένων στελεχών - υποχείριων του ιμπεριαλισμού - στις κρίσιμες κυβερνητικές θέσεις που εγγυάται την πιστή τήρηση της ασκούμενης άτεγκτης αντιλαϊκής πολιτικής και μια, ταχύτατα ευθυγραμμιζόμενη με τις μνημονιακές δεσμεύσεις, γαρνιτούρα - δήθεν φιλολαϊκής κοπής - κυβερνητικών στελεχών της λεγόμενης λαϊκής Δεξιάς ή «ανανηψάντων» «σοσιαλιστών» του ΠΑΣΟΚ που επιχειρούν, ανεπιτυχώς, να παραπλανήσουν το λαό και να εξασφαλίσουν παράλληλα, ει δυνατόν, την πολιτική τους επιβίωση.
Η κίβδηλη εικόνα επιτυχιών και υποσχέσεων, με την οποία η κυβέρνηση Α. Σαμαρά επιχείρησε να κρύψει το βαθιά ταξικό και ξενόδουλο χαρακτήρα της πολιτικής της και να διοχετεύσει κλίμα αισιοδοξίας και προσδοκιών, ακυρώνεται και καταρρέει μπροστά στην εφιαλτική πραγματικότητα ενός χειμαζόμενου λαού και μιας καθημαγμένης χώρας υπό νεοαποικιακό έλεγχο και επιτήρηση. Πολύ περισσότερο όταν είναι πασιφανές πως δεν επίκειται ούτε ανάκαμψη ούτε έξοδος από τα μνημόνια αλλά το αντίθετο. Η κρίση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας είναι παρούσα και επιδεινούμενη και οι δανειστές επαπειλούν με νέο μνημόνιο.
Στα ίδια χνάρια
Ο νέος υπουργός Οικονομικών, Γκίκας Χαρδούβελης, με μεγάλη προϋπηρεσία στον «εκσυγχρονισμό» -επί Σημίτη- και τη «σωτηρία» της χώρας -επί μνημονίων-, αμέσως μετά τη λήξη του Eurogroup, βιάστηκε να διαλύσει και τις τελευταίες αυταπάτες δηλώνοντας πως «η πολιτική της Ελλάδας δεν αλλάζει, μάλλον επισπεύδεται». Στα χνάρια του προκατόχου του Γ. Στουρνάρα, προέβη ευθύς αμέσως σε δηλώσεις υποταγής στις υπαγορεύσεις των δανειστών.
Ο δε πρωθυπουργός, σε πρόσφατη συνέντευξή του, έδωσε, με τη σειρά του, το πραγματικό στίγμα της πολιτικής του αποσαφηνίζοντας: «Βρισκόμαστε σε νέα ημέρα, στην ίδια κατεύθυνση». Ενόψει, μάλιστα, της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και της άφιξης στην Ελλάδα της τρόικας στις αρχές Ιουλίου, σύσσωμο το μπλοκ της συγκυβέρνησης διαβεβαιώνει τους «εταίρους» και δανειστές πως όλα τα λεγόμενα μνημονιακά προαπαιτούμενα -12(!) συνολικά- θα ψηφιστούν με επιταχυνόμενες διαδικασίες ώστε να τηρηθεί, με ακρίβεια, το χρονοδιάγραμμα για την εκταμίευση των δόσεων.
Και για άλλη μια φορά, σε μια κραυγαλέα επίδειξη άμεσης συμμόρφωσης στα διατεταγμένα, αποκαλύπτοντας παράλληλα την αδυναμία και τον πανικό τους, ευτελίζουν τους δικούς τους αστικούς θεσμούς και απαξιώνουν κάθε έννοια της δικής τους αστικής δημοκρατίας.
Αφού προχώρησαν στο αιφνιδιαστικό και εσπευσμένο κλείσιμο της Ολομέλειας της Βουλής ώστε να καθορίζουν κατά το δοκούν τις συνθέσεις των θερινών τμημάτων, για να ελέγχουν τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών και να αποφύγουν δυσάρεστες εκπλήξεις, τώρα, προχωρούν, με την άθλια και συνήθη πλέον -κατά την εποχή των μνημονίων- διαδικασία του κατεπείγοντος στην κατάθεση και ψήφιση σημαντικότατων νομοσχεδίων.
Το νέο μεγάλο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και περιουσίας της χώρας είναι προ των πυλών. ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ, ΔΕΣΦΑ, λιμάνια, αεροδρόμια, ακτές, βγαίνουν στο σφυρί. Ταυτόχρονα, επιχειρείται νέα επίθεση εναντίον των εργατολαϊκών στρωμάτων. Μισθοί, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, λαϊκές αγορές, φαρμακεία είναι και πάλι στο στόχαστρο. Και η νέα φορολογική επιδρομή καταφθάνει σφοδρή σε μια κοινωνία όπου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, το Μάιο, αυξήθηκαν κατά 873 εκ. ευρώ, φτάνοντας συνολικά στο αστρονομικό, για τα μεγέθη της χώρας, ποσό των 66,37 δις ευρώ!
Τα μνημόνια είναι εδώ
Τα μνημόνια λοιπόν είναι εδώ, δεν έχουν τελειώσει, όπως ισχυρίζονταν προεκλογικά οι κυβερνώντες. Ο απροκάλυπτος και ασφυκτικός ιμπεριαλιστικός έλεγχος και επιτήρηση δεν τελείωσαν την άνοιξη του 2014, όπως, υποκριτικά, διατείνονταν. Τα μνημόνια επιβλήθηκαν για να μείνουν, επιβλήθηκαν για να διασφαλίσουν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, για να διαιωνίσουν την υποδούλωση και τη λεηλασία της χώρας και του λαού μας.
Η άγρια επίθεση ενάντια στα εργατολαϊκά στρώματα συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Η μέγγενη σφίγγει. Οι εκβιασμοί και οι πιέσεις που ασκούνται είναι συντριπτικές. Οι ιμπεριαλιστές δανειστές και δυνάστες του λαού μας είναι άτεγκτοι, δεν επιτρέπουν καμία χαλάρωση, καμία απόκλιση από τις σκληρές επιταγές των μνημονίων. Σόιμπλε, 'Ολι Ρεν, Λαγκάρντ, Ντάισελμπλουμ, με μια φωνή όλοι οι εκπρόσωποι και παράγοντες της ΕΕ και του ΔΝΤ, «ανησυχούν», «προβληματίζονται» για την «επιβράδυνση» της διαδικασίας των «μεταρρυθμίσεων» στην Ελλάδα. Οι στόχοι που δεν υλοποιήθηκαν πρέπει να υλοποιηθούν, βάσει ασφυκτικού χρονοδιαγράμματος, και οι αποκλίσεις πρέπει, πάραυτα, να διορθωθούν.
Χαρακτηριστική των ασφυκτικών πιέσεων που ασκούνται και των τεκταινόμενων είναι, επίσης, η «επισήμανση» της Standard & Poor's ότι «εάν μάθαμε κάτι από την κρίση στην Ευρωζώνη είναι πόσο γρήγορα μπορεί κανείς να χάσει την πρόσβαση στις αγορές, πάλι», δείχνοντας την Ελλάδα και προειδοποιώντας τούς εδώ πανηγυρίζοντες για τη δοκιμαστική έξοδό τους στις αγορές.
Τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, με επικεφαλής τους Γερμανούς επικυρίαρχους, όχι μόνο δεν ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από την Ελλάδα, αλλά ετοιμάζουν νέα δεσμά. Μας επιφυλάσσουν νέα «σωτηρία» και νέο «πακέτο χρηματοδοτικής στήριξης», με όλα τα συμπαρομαρτούντα νέα αντιλαϊκά μέτρα. Είναι βέβαιο πως η βαθιά υποδούλωση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική δεσποτεία θα παραταθεί και θα ενισχυθεί και η εγχώρια οικονομική και πολιτική ολιγαρχία θα συνεχίσει το γνωστό «μονόδρομο» της υποταγής στους ισχυρούς και της επέλασης στα εργατολαϊκά στρώματα.
Το 2014 είναι η πέμπτη χρονιά ανελέητης εφαρμογής των μνημονίων. Η γενικευμένη επίθεση πρωτοφανούς αγριότητας, που ξεκίνησε με το πρώτο μνημόνιο, το Μάη του 2010, και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, επέφερε τις μεγαλύτερες, μεταπολεμικά, αντιδραστικές ανατροπές στη χώρα. Με τη φτώχια και την εξαθλίωση να εξαπλώνονται δραματικά, την εργασιακή ανασφάλεια να γενικεύεται, την ανεργία να αποκτά εφιαλτικές διαστάσεις και τη ξενιτιά να αποτελεί το αντίδοτό της, τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα να αφανίζονται, την παιδεία, την υγεία και την πρόνοια να ρημάζουν, τη δημόσια περιουσία και τις υποδομές της χώρας να ξεπουλιούνται όσο-όσο.
Σε αυτή τη δραματική για το λαό και τη χώρα κατάσταση, οι ύαινες της αντιδραστικής προπαγάνδας ουρλιάζουν για να μην υπάρξει καμία «εκτροπή», κανένα «λοξοδρόμημα» από το «μονόδρομο» που επιτάσσει ο ιμπεριαλισμός και η μεγαλοαστική τάξη της χώρας. Το μαύρο μέτωπο του Μνημονίου δεν ανέχεται την παραμικρή ρωγμή και αναβλητικότητα, δεν επιτρέπει υπεκφυγές και επικοινωνιακά προσχήματα. Απαιτεί πλήρη και σκληρή ευθυγράμμιση στις εντολές των ισχυρών.
Η αντιλαϊκή αυτή καταιγίδα μπορεί να αποκρουστεί και να ανατραπεί μόνο με την ανάπτυξη μεγάλων, ενιαίων εργατολαϊκών αγώνων.
Ο μετασχηματισμός της πλατιάς λαϊκής αντίθεσης και οργής σε οργανωμένη αντίσταση και πάλη προβάλλει επιτακτικά αναγκαίος.
