Απόφαση της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ
Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ συνήλθε σε ολομέλεια μέσα στο Μάη και συζήτησε πάνω στα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίσαμε από την προηγούμενη συνεδρίαση της ολομέλειας της ΚΕ τον περασμένο Οκτώβρη (2ο και 3ο λοκντάουν, καταιγισμός αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων, με αιχμή το αντεργατικό τερατούργημα, καθεστώς φασιστικών απαγορεύσεων, άγριας αστυνομικής τρομοκρατίας και καταστολής) και έκανε τον απολογισμό της δράσης του κόμματος.
Πήρε αποφάσεις πάνω στην πολιτική κατάσταση, καθορίζοντας τους πολιτικούς στόχους και τα καθήκοντα της επόμενης περιόδου. Ταυτόχρονα επανέφερε στο επίκεντρο τα οργανωτικά ζητήματα που τέθηκαν με έμφαση στη συνεδρίαση του Οκτώβρη, αυτά που αφορούν την κομματική οικοδόμηση, την ενίσχυση των δεσμών του κόμματος με τους συναγωνιστές και ευρύτερα τους εργαζόμενους που εκ των πραγμάτων δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται λόγω της πανδημίας.
Διεθνής κατάσταση
1. Η γενική τάση των παγκόσμιων εξελίξεων, ύστερα από την εμφάνιση της πανδημίας και το ξέσπασμα της νέας οικονομικής κρίσης, χαρακτηρίζεται από τον άγριο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και τη διαπάλη τους για την αναδιανομή των παγκόσμιων αγορών και των ζωνών επιρροής με βάση τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώνονται. Πολύμορφες διεργασίες και ανακατατάξεις συντελούνται ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ενώ τείνουν να διαμορφωθούν νέα μέτωπα και συμμαχίες, μια διαδικασία που εκ των πραγμάτων θα δυναμώσει τους παράγοντες του πολέμου, ανεξάρτητα αν θα υπάρχουν σ’ όλη αυτή την περίοδο και φάσεις «ειρηνικής» συνεννόησης, συνδιαλλαγής και παζαρεμάτων μεταξύ τους.
Η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, τον περασμένο Γενάρη, δεν έφερε καμιά αλλαγή στη γενική επιθετική πολιτική του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για την εξασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας του στο ιμπεριαλιστικό τραπέζι. Η προοπτική απώλειας της ηγεμονικής του θέσης στην παγκόσμια σκηνή τον κάνει πιο επικίνδυνο και τυχοδιωκτικό, πηγή πολέμου και επίθεσης. Η ραγδαία άνοδος της Κίνας προκαλεί μεγάλες ανακατατάξεις στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα και η προοπτική να εκθρονίσει τα επόμενα χρόνια τις ΗΠΑ από την κορυφή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την αμερικάνικη ηγεσία. Γι’ αυτό οι ΗΠΑ κηρύσσουν, φανερά και απροσχημάτιστα, τον οικονομικό και πολιτικό πόλεμο ενάντια στην Κίνα και μεταφέρουν με επιταχυνόμενους ρυθμούς το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών τους δυνάμεων στη ζώνη Ασίας - Ειρηνικού, επιδιώκοντας να συγκροτήσουν αντικινέζικο μέτωπο με Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Ινδία, Αυστραλία.
Η Ρωσία επανέρχεται, με νέους όρους και δυνατότητες, στην κεντρική ιμπεριαλιστική σκηνή, προκαλώντας την όξυνση του αμερικανορωσικού ανταγωνισμού που εκδηλώνεται κατά μήκος όλων των δυτικών συνόρων της, από τις Βαλτικές χώρες έως τη Λευκορωσία, την Ουκρανία και τα Βαλκάνια, όπου εγκαθίστανται αμερικανονατοϊκές στρατιωτικές δυνάμεις και πραγματοποιούνται πολεμικές ασκήσεις, προκαλώντας αντίστοιχες ρωσικές στρατιωτικές κινήσεις. Σε παρατεταμένη κρίση και πορεία εξασθένησης βρίσκεται η ΕΕ και οι βασικές χώρες που απέμειναν, Γερμανία και Γαλλία, ύστερα από την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας.
Αναζητώντας διέξοδο από την οικονομική κρίση και τα λοκντάουν στην κλιμάκωση των επιθέσεων εναντίον των λαών, ο καπιταλισμός φανερώνει το άγριο πρόσωπό του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Οι κυρίαρχες κλίκες του μονοπωλιακού κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους συνεχίζουν να επιβάλλουν σαρωτικά αντεργατικά μέτρα, προωθώντας ριζικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, κατεδαφίζοντας όλες τις μεταπολεμικές εργατικές κατακτήσεις και επιφέροντας ραγδαία επιδείνωση των όρων διαβίωσης εκατοντάδων εκατομμυρίων εργαζομένων. Με πρόσχημα την πανδημία, θωρακίζουν την αντιδραστική πολιτική κυριαρχία τους με τον ακρωτηριασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τα κατασταλτικά μέτρα για την κατάπνιξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων και με τα σιδερόφρακτα τείχη που υψώνουν για τη βίαιη αναχαίτιση των προσφύγων.
Στη διεθνή σκηνή, σιγοκαίνε δυο επικίνδυνες εστίες έντασης, μία στην Ευρώπη, στην Ουκρανία, και μία στην Ασία, στη νότια κινεζική θάλασσα και στα στενά της Ταϊβάν, που φέρνουν σε αντιπαράθεση τις ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα. Αν και οι κρίσεις που έχουν ξεσπάσει στα μέτωπα αυτά φαίνεται να έχουν εκτονωθεί προσωρινά, μπορούν ανά πάσα στιγμή να ενεργοποιηθούν και να προκαλέσουν παγκόσμια τραντάγματα. Μια τρίτη εστία πολέμου άναψε πρόσφατα στη Μέση Ανατολή, όταν το πάνοπλο ισραηλινό κράτος εξαπέλυσε μια νέα δολοφονική επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας, που σκόρπισε το θάνατο και την καταστροφή στον αδούλωτο παλαιστινιακό λαό. Διαθέτοντας το κράτος-τρομοκράτης την ανοχή και στήριξη των αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, επιδίδεται -δεκαετίες τώρα- σε μια συστηματική επιχείρηση εξόντωσης των Παλαιστινίων και αρπαγής της γης τους, για να ακυρώσουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν το δικό τους ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.
2. Οι λαοί, παρά τα μεγάλα εμπόδια που υψώνονται μπροστά τους, αντιστέκονται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, στα αντεργατικά και αντιδημοκρατικά μέτρα των εκμεταλλευτριών τάξεων. Σημαντικοί αγώνες αναπτύχθηκαν σε πολλές χώρες στη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γαλλία, όπου πάνω από ένα χρόνο ο γαλλικός λαός αντιτάχθηκε σθεναρά και ανυποχώρητα για την ανατροπή των αντιδραστικών-αντεργατικών μέτρων, κόντρα στις τρομοκρατικές κατασταλτικές επιθέσεις της κυβέρνησης Μακρόν.
Σίγουρα, από γενική άποψη, οι αγώνες της εργατικής τάξης και των καταπιεζόμενων εθνών και λαών συναντούν μεγάλα προβλήματα και δυσκολίες, εξελίσσονται κάτω από δυσμενείς συνθήκες και βρίσκονται σε αναντιστοιχία με το μέγεθος της επίθεσης των αντιδραστικών δυνάμεων, λόγω της υποχώρησης του κομμουνιστικού και λαϊκού κινήματος και του αρνητικού συσχετισμού που έχει διαμορφωθεί. Όμως, στα είκοσι χρόνια κατακτητικών πολέμων στη Μέση Ανατολή, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός όχι μόνο δεν βγήκε νικητής, αλλά αντίθετα -όπως δείχνει η εξέλιξη του πολέμου στο Αφγανιστάν, τη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη- τα ερείσματα και οι δυνάμεις του στην περιοχή δέχθηκαν μεγάλα πλήγματα, από τη μακρόχρονη και γενναία αντίσταση των λαών. Αυτό επιβεβαιώνει άλλωστε η υπογραφή «ειρήνης», πριν λίγους μήνες, ανάμεσα στους Ταλιμπάν και τις ΗΠΑ, που σηματοδοτεί την ήττα και το διώξιμο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού από το Αφγανιστάν, ύστερα από είκοσι χρόνια κατακτητικού πολέμου.
Όταν κλιμακώνεται η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, οι πολεμικές απειλές και οι στρατιωτικές επεμβάσεις, πρέπει να θέσουμε στην πρώτη γραμμή το ζήτημα της αντιπολεμικής - αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Να ξεσκεπάσουμε την ιμπεριαλιστική υποκρισία και να καταδείξουμε τους πραγματικούς σκοπούς των πολέμων τους. Να σταθούμε στο πλευρό των λαών και των χωρών που γίνονται θύματα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.
Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και η πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων
3. Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις επηρεάζονται καθοριστικά από τα συμφέροντα και τις παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και τον ανταγωνισμό τους για τον έλεγχο πάνω στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, που έχει προσλάβει οξύτερη μορφή λόγω της διαμάχης που ξέσπασε για την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου, τους αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου και τον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών.
Η Τουρκία, όπως έμπρακτα αμφισβήτησε τη Συνθήκη της Λοζάνης που ρυθμίζει τα σύνορα της περιοχής, με την εξαπόλυση στρατιωτικών επιθέσεων και την απόσπαση εδαφών από τη Συρία και το Ιράκ, όπως καταπάτησε και συνεχίζει να καταπατά την κυπριακή ΑΟΖ πραγματοποιώντας γεωτρήσεις με την παρουσία τουρκικών πολεμικών πλοίων και θέτοντας για πρώτη φορά επίσημα τη «λύση» δυο χωριστών κρατών, έτσι το περασμένο καλοκαίρι, σε μια επίδειξη δύναμης, ενεργοποιώντας το τουρκολιβυκό Μνημόνιο, πραγματοποίησε επί ένα μήνα σεισμικές έρευνες στη θαλάσσια περιοχή νότια του Καστελόριζου, με σκοπό να επιβάλει τις επεκτατικές βλέψεις της πάνω στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Τους τελευταίους μήνες, ιδιαίτερα μετά την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ, οι προκλήσεις και οι επιθετικές ενέργειες της Άγκυρας βρίσκονται σε σχετική υποχώρηση και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις από την επικίνδυνη όξυνση και τον κίνδυνο ανάφλεξης του περσινού καλοκαιριού πέρασαν σε μια φάση σχετικής ηρεμίας με την έναρξη των «διερευνητικών επαφών» και τις συνομιλίες των κυβερνητικών αξιωματούχων των δυο χωρών. Σύντομα, θα φανεί αν πρόκειται να οδηγηθούν τα πράγματα, κάτω από την πίεση του διεθνούς ιμπεριαλιστικού παράγοντα, σε παζάρια για μοίρασμα και «συνεκμετάλλευση» του υποθαλάσσιου πλούτου ή θα αποδειχθεί η σημερινή νηνεμία μια προσωρινή ανάπαυλα για να επανέλθει η ένταση και να οδηγηθούν οι σχέσεις των δυο χωρών σε νέα όξυνση και στρατιωτικές περιπέτειες.
Ανεξάρτητα αν προσωρινά παρατηρούνται κινήσεις εκτόνωσης, όλες οι εξελίξεις -σε μία ευρύτερη περιοχή που ξεσπούν με σφοδρότητα οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών και συνωστίζονται οι πολεμικές αρμάδες τους στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική- ωθούν σε κλιμάκωση της έντασης και δημιουργούν ένα εύφλεκτο έδαφος που απειλεί να πυροδοτήσει επικίνδυνες τυχοδιωκτικές περιπέτειες και πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή μας. Η τελευταία δολοφονική επίθεση του Ισραήλ σε βάρος του αδούλωτου παλαιστινιακού λαού δείχνει πόσο εύθραυστη και επικίνδυνη είναι η κατάσταση στη Μ. Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο.
Η ελληνική ολιγαρχία και οι κυβερνήσεις της εναποθέτουν τη «διευθέτηση» της ελληνοτουρκικής κρίσης στην «υψηλή εποπτεία» των αμερικανονατοϊκών συμμάχων τους και έχουν μετατρέψει τη χώρα σε μια απέραντη στρατιωτική βάση-ορμητήριο, όπως επιβεβαιώνουν η παράδοση στους αμερικανο-νατοϊκούς όλων των υποδομών, των αεροδρομίων, των λιμανιών που χρειάζονται για τους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους στην ευρύτερη περιοχή και οι αλλεπάλληλες στρατιωτικές ασκήσεις τους στη χώρα μας. Αυτό δηλώνουν οι δηλώσεις Μπάιντεν για «γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας».
Εκτός από τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προστρέχει για «προστασία» και στη Γαλλία, πληρώνοντας βαρύ τίμημα υποτέλειας σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς και χαλκεύοντας νέα πολιτικο-στρατιωτικά δεσμά.
Σε μια τέτοια περίοδο, όπου οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές ανεβάζουν την ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα εμπλέκουν τη χώρα μας στην αιχμή των στρατιωτικών προετοιμασιών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την προώθηση των γενικότερων επεμβατικών τους σχεδίων στην περιοχή. Στην πραγματικότητα, η χώρα μας αξιοποιείται σαν ένα πιόνι στα χέρια των ΗΠΑ, στη γεωστρατηγική σκακιέρα της περιοχής, για την άσκηση πιέσεων και εκβιασμών στην Άγκυρα, προκειμένου να μπει φρένο στην προσέγγισή της με τη Ρωσία και την Κίνα και να επανέλθει άνευ όρων στο νατοϊκό μαντρί. Αυτόν το ρόλο, του αμερικανικού πιονιού ή «μεντεσέ» κατά τον Πάιατ, τον έχει αναλάβει πανηγυρίζοντας η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πιστεύοντας ότι θα αναβαθμίσει τη θέση της και θα εξασφαλίσει ουσιαστικότερο ρόλο και μεγαλύτερο μερίδιο στην περιοχή για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση βαδίζει στις ράγες της αμερικανόπνευστης «στρατηγικής συμμαχίας» με το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ και το φασιστικό καθεστώς της Αιγύπτου, εμπλέκοντας με τυχοδιωκτικό τρόπο τη χώρα μας στη φιλοπόλεμη πολιτική των ΗΠΑ και του ισραηλινού σιωνισμού και θέτοντας σε μεγάλους κινδύνους το λαό μας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ευθυγραμμιζόμενη με τα ξένα αφεντικά της, προσφέρει τη στήριξή της στην αιματοβαμμένη κυβέρνηση Νετανιάχου και γίνεται συνεργός στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος του πολύπαθου λαού της Παλαιστίνης.
4. Η πολιτική ειρήνης και φιλίας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία είναι η μόνη που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των δυο λαών, αλλά είναι αδύνατο να επιτευχθεί κάτω από τον έλεγχο και την κηδεμονία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και δεν μπορεί να έχει σχέση με τα παζάρια και την «τακτοποίηση» των διαφορών ανάμεσα στις κυρίαρχες τάξεις της Τουρκίας και της Ελλάδας. Το βέβαιο είναι πως δεν υπάρχει ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα κάτω από την ιμπεριαλιστική ομπρέλα. Υπάρχει μόνο καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, διαρκής απειλή πολέμου και καταστροφή.
Οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν. Δεν έχουν τίποτε να κερδίσουν από την ένταση και τον ανταγωνισμό των κυρίαρχων τάξεων, από τον αντιδραστικό εθνικισμό και σοβινισμό που δηλητηριάζει τις σχέσεις των λαών. Η ελληνοτουρκική φιλία, όμως, δεν οικοδομείται με τον κατευνασμό και την υποχωρητικότητα απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό και, πολύ περισσότερο, με την πειθήνια υπακοή στα ιμπεριαλιστικά προστάγματα.
Καταδικάζουμε κάθε παραβίαση και αλλαγή των συνόρων των δύο χωρών, υπερασπίζοντας την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας σε περίπτωση επίθεσης από την πλευρά της Τουρκίας και καταγγέλλοντας κάθε τυχοδιωκτική επίθεση που μπορεί να εκδηλωθεί από την πλευρά της Ελλάδας σε βάρος της κυριαρχίας της Τουρκίας.
Μόνο ο κοινός αγώνας των λαών Ελλάδας και Τουρκίας ενάντια στους κοινούς εχθρούς, τον ιμπεριαλισμό και τις ντόπιες ολιγαρχίες, ενάντια στην πολιτική της υποτέλειας και της υποταγής, ενάντια στη σοβινιστική και εθνικιστική υστερία των κυρίαρχων τάξεων είναι σε θέση να οδηγήσει σε μία φιλειρηνική επίλυση των προβλημάτων και να συμβάλει στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, για την απαλλαγή από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά.
Εσωτερική κατάσταση
5. Ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται σκληρά εδώ και 12 χρόνια. Με τα μνημόνια λεηλασίας και υποδούλωσης εδραιωμένα, η πανδημία έγινε εργαλείο νέων αντιδραστικών εξελίξεων στα χέρια της κυβέρνησης που επιδιώκει να συντρίψει όσες μεταπολιτευτικές οικονομικές, συνδικαλιστικές και δημοκρατικές κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος έχουν απομείνει από το μνημονιακό οδοστρωτήρα. Με πρόσχημα την πανδημία, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εξαπολύσει, από το Μάρτη του 2020 μέχρι σήμερα, μια καταιγιστική επίθεση, με στόχο την επιβολή μιας συνολικής αντιδραστικής ανατροπής. Για την αγριότερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, τη φτωχοποίηση και νέα βίαιη συρρίκνωση των μικρομεσαίων στρωμάτων, τη δραστική καρατόμηση εργατοσυνδικαλιστικών κατακτήσεων, την κατάργηση θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Η κυβέρνηση της ΝΔ φέρει την αποκλειστική ευθύνη για όσα έχουν συμβεί και συνεχίζουν να συμβαίνουν στο μέτωπο της υγείας, για τις εκατόμβες των νεκρών από τον κορονοϊό αλλά και άλλες ασθένειες. Παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα που είχε στη διάθεσή της, όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για την ενίσχυση του ΕΣΥ αλλά, σε συνθήκες πανδημίας, συνέχισε την πολιτική εγκατάλειψης και διάλυσης των δημόσιου συστήματος υγείας. Μάλιστα, προκαλώντας την οργή του κόσμου, μείωσε τις ελάχιστες δαπάνες του προϋπολογισμού για την υγεία κατά 572 εκατομμύρια ευρώ (11% )! Αυτό αποτελεί συντριπτική απόδειξη ότι δεν την ενδιαφέρει η πορεία της πανδημίας και των θανάτων στη χώρα. Στους δέκα τέσσερις αυτούς μήνες, η κυβέρνηση, έχοντας ακινητοποιήσει και εγκλωβίσει το λαό, επέβαλε ένα σύνολο αντιδραστικών νομοθετικών ανατροπών σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Ξεθεμελιώνει τη δημόσια Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, εκτινάσσει την ανεργία, προχωρά σε νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, σε παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, επιβάλλει την τηλεργασία. Αυτό όμως που αποτελεί τη μεγάλη αντιλαϊκή παρακαταθήκη της περιόδου είναι η επιβολή ενός πρωτόγνωρου, μεταπολιτευτικά, καθεστώτος πολιτικής αντίδρασης. Το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών, η επιχείρηση επιβολής μιας χουντικού τύπου αστυνομοκρατίας, ο περιορισμός της κυκλοφορίας, οι χουντονόμοι και οι απαγορεύσεις συγκεντρώσεων και το νέο αντεργατικό έκτρωμα που επωάζεται από το περσινό φθινόπωρο και προωθείται άμεσα για ψήφιση στη Βουλή αποτελούν πάγιους πόθους των πιο αντιδραστικών κύκλων για το πέρασμα σαρωτικών ανατροπών. Ανατροπές που επιχειρούν να γυρίσουν το ρολόι της ιστορίας του εργατικού κινήματος έναν αιώνα πίσω, με ασύδοτη την καπιταλιστική εκμετάλλευση και δεμένο χειροπόδαρα το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Αυτή η επιθετική πολιτική των βίαιων αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», η οποία πλήττει πλατιά λαϊκά στρώματα και δε διστάζει να ανοίγει συνεχώς νέα μέτωπα, δημιουργεί ένα εξαιρετικά εύφλεκτο κοινωνικό υπόστρωμα. Τα επιτελεία της ΝΔ και της ολιγαρχίας το γνωρίζουν και αναζητούν τρόπους διαχείρισης της κατάστασης. Με μια ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική επιχείρηση χειραγώγησης και εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης προσπαθούν να εξωραΐσουν την πραγματικότητα, να ενισχύσουν την κυβερνητική εικόνα και να προσανατολίσουν τις πολιτικές εξελίξεις σε κατευθύνσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Με δηλώσεις και κινήσεις αποπροσανατολιστικές, καθησυχαστικές και υπεραισιόδοξες για την «επόμενη μέρα». Με πανηγυρισμούς και ασύστολη δημαγωγία για το περιβόητο «Ταμείο Ανάκαμψης», το «άλμα δεκαετίας», το σχέδιο «Ελλάδα 2.0», τα 60 δισ. που θα κατευθυνθούν στα ταμεία των ξένων και ντόπιων μονοπωλίων και θα κληθεί να τα πληρώσει διπλά και τρίδιπλα ο λαός.
Διαβλέποντας η κυβέρνηση την προοπτική που διαμορφώνεται από μια μαζική αμφισβήτηση της πολιτικής της, προχωρά σε μια χαλάρωση των ασφυκτικών μέτρων και περιορισμών, με πρωταρχικό σκοπό να υπηρετήσει τις ανάγκες και τα συμφέροντα της «βαριάς βιομηχανίας» της χώρας, τους μεγαλοξενοδόχους -όπως και τον περσινό Μάη- και υπόσχεται για μια ακόμη φορά απατηλές διεξόδους. Στόχος, η εξασφάλιση πρόσθετου χρόνου αλλά και ο αποπροσανατολισμός από τις εγκληματικές της ευθύνες για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία και τους χιλιάδες νεκρούς.
Έτσι, η τρομοϋστερία -που όλους τους προηγούμενους μήνες κατέκλυζε τα ΜΜΕ- τώρα δίνει τη θέση της σε ένα νέο προπαγανδιστικό σκηνικό με την «επιχείρηση ελευθερία», όμως η πανδημία και τα τραγικά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στο ΕΣΥ από τη διαχείρισή της παραμένουν και οξύνονται.
Όσο και αν η κυβερνητική προπαγάνδα επιδιώκει να παραδοθούν τα κυβερνητικά εγκλήματα στη λήθη, τα ολέθρια αποτελέσματα της πολιτικής της πνίγουν τον ελληνικό λαό. Πίσω από τα κυβερνητικά χαμόγελα και την επίπλαστη αισιοδοξία τους, μια αλήθεια τροφοδοτεί και θα τροφοδοτεί με οργή την κοινωνία. Ο λαός, που βίωσε ένα από τα πιο σκληρά σε μέτρα και διάρκεια λοκντάουν παγκοσμίως, είναι αυτός που μετράει έναν από τους χειρότερους απολογισμούς παγκοσμίως. Και είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε μέρα που περνάει η θέση της Ελλάδας στον πάτο αυτής της μαύρης λίστας όλο και επιδεινώνεται. Η αποκλειστική ευθύνη για όλα αυτά ανήκει στην κυβέρνηση και τις ακολουθούμενες στα πλαίσια της ΕΕ πολιτικές.
Στο οικονομικό πεδίο, τα ήδη ορατά μεγάλα προβλήματα αναμένεται να οξυνθούν τους επόμενους μήνες. Είναι πλέον βέβαιο ότι πολλές θα είναι οι επιχειρήσεις που θα οδηγηθούν σε λουκέτο, οδηγώντας χιλιάδες μισθωτών στην ανεργία. Όσο και αν η κυβέρνηση για τις ανάγκες των μεγαλοξενοδόχων υπόσχεται τουριστικούς covid free παραδείσους, η πραγματικότητα των χιλιάδων κρουσμάτων και των δημόσιων νοσοκομείων που ασφυκτιούν, αλλά και συνολικά η κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη, προμηνύουν μια περιορισμένη από κάθε άποψη τουριστική σεζόν, παρόμοια με την περσινή. Και με δεδομένο ότι οι ίδιες πολιτικές (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά και ΣΥΡΙΖΑ) είναι που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε χώρα που το τουριστικό προϊόν αποτελεί τη «βαριά βιομηχανία» της, μετά και το φετινό καλοκαίρι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα για τους εργαζόμενους.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι αυτή η πολιτική, το σύνολο του αντιδραστικού πλαισίου που θεσμοθετείται και των αντεργατικών νόμων που προωθούνται, θα συνεχιστεί όλο το επόμενο διάστημα, αφού η κυβέρνηση αποφάσισε πως δεν θα υπάρξουν θερινά τμήματα και η ολομέλεια της Βουλής θα συνεδριάζει όλο το καλοκαίρι για να στήσει μια βιομηχανία νομοσχεδίων, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα το έδαφος να προχωρήσει -ανάλογα με τις εξελίξεις- σε πρόωρη προσφυγή σε κάλπες.
Όσοι, όμως, βυθίζουν το λαό σε μεγαλύτερη δυστυχία, φτώχεια και εξαθλίωση, όσοι επιστρατεύουν εναντίον του τη βία και την καταστολή, όσοι υποθηκεύουν το μέλλον του θα εισπράξουν τη λαϊκή αποδοκιμασία, θα βρεθούν αντιμέτωποι με το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για μια αναπότρεπτη εξέλιξη.
Ανοχή και στήριξη στην κυβέρνηση
6. Αν η γενικευμένη επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση είναι ο κύριος παράγοντας που διαμορφώνει τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα, ο άλλος είναι η ανοχή, η αποδοχή και τελικά η στήριξη που προσφέρουν σε αυτήν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας, επί πέντε χρόνια, ξεπλύνει την πολιτική των μνημονίων, της εξάρτησης και της υποτέλειας, έχοντας ουσιαστικά καλλιεργήσει το έδαφος για την επάνοδο της Δεξιάς και την επιβολή αυτής της πολιτικής, αδυνατεί ακόμη και φραστικά να ασκήσει αντιπολίτευση. Και όποτε το επιχειρεί, ο λόγος του είναι υπονομευμένος από την ίδια την κυβερνητική θητεία του. Από τα ελληνοτουρκικά και το προσφυγικό μέχρι το σύνολο της πολιτικής που ακολουθεί η ΝΔ στο όνομα της πανδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να προσφέρει τη στήριξη ή την ανοχή του, ακόμη και στα κρίσιμα ζητήματα των δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως αυτά της απαγόρευσης των συναθροίσεων και συγκεντρώσεων. Συμβάλλει, έτσι, στην αδρανοποίηση του κόσμου που επηρεάζει και τον ίδιο ρόλο παίζει και στο συνδικαλιστικό κίνημα, όπου διαθέτει δυνάμεις. Επί της ουσίας, αποτελεί βασικό δεκανίκι της πολιτικής της Δεξιάς, δίνοντας τα διαπιστευτήριά του στη ντόπια ολιγαρχία και στους ιμπεριαλιστές κηδεμόνες και από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ως ο δεύτερος πυλώνας της αστικής διαχείρισης.
Το ΚΙΝΑΛ, που κλυδωνίζεται από φυγόκεντρες τάσεις, συντασσόμενο πλήρως με το περιεχόμενο της πολιτικής της ΝΔ, μένει άφωνο μπροστά στις εξελίξεις και οι όποιες «ενστάσεις» του αφορούν διαδικαστικά θέματα και άλλες ανούσιες πλευρές που «ταΐζουν» μια παραπλανητική δημόσια υποτιθέμενη αντιπαράθεση.
Το ΜέΡΑ25, με τις συμβολικές δράσεις των βουλευτών του, στην ουσία δεν αμφισβήτησε αλλά προσαρμόστηκε και αυτό στην πολιτική των απαγορεύσεων. Προβάλλοντας διαρκώς τις αυταπάτες του Βαρουφάκη για τους θεσμούς της δικαιοσύνης και τα όργανα της ΕΕ και προσφεύγοντας διαρκώς σε αυτά, συνηγορεί και από τη δική του πλευρά στην κυρίαρχη πολιτική.
Ξεχωριστό στήριγμα, λόγω του ισχυρού συμβολισμού του και κυρίως λόγω των δυνάμεων που ελέγχει στο συνδικαλιστικό κίνημα, βρήκε η κυβέρνηση της ΝΔ και η βάρβαρη πολιτική της στη γραμμή του ΚΚΕ. Μια γραμμή, ουσιαστικά, αποδοχής της πολιτικής των απαγορεύσεων και της καραντίνας, ως πολιτικής αντιμετώπισης της πανδημίας. Το ΚΚΕ σε όλες τις κρίσιμες αγωνιστικές κινητοποιήσεις της περιόδου, για την ανάσχεση αυτής της πολιτικής, όχι απλά δεν έκανε κανένα μαζικό κάλεσμα αλλά υπονόμευσε κάθε τέτοια προσπάθεια, αναπαράγοντας την άποψη ότι οι μαζικές συγκεντρώσεις αποτελούν υγειονομική βόμβα, αφοπλίζοντας τον κόσμο και τα μέλη του, τα εργατικά κέντρα και τα σωματεία που, κατά τα άλλα, αποτελούν υποτίθεται το ταξικό κίνημα. Η γραμμή του ΚΚΕ, όλο αυτό το διάστημα μέχρι και την Άνοιξη που αναγκάστηκε και σύρθηκε στις κινητοποιήσεις, ήταν μια γραμμή ανοχής και σε ορισμένες περιπτώσεις στήριξης αυτής της πολιτικής και ο ρόλος του στην ανάπτυξη των αγώνων υπονομευτικός. Τώρα που οι αντιδραστικοί σχεδιασμοί της ΝΔ κάμφθηκαν από τις λαϊκές αντιστάσεις, τώρα που το κίνημα έσπασε τις χουντικές απαγορεύσεις, μέσα από τις παρατεταμένες φοιτητικές κινητοποιήσεις της Άνοιξης, τώρα εμφανίζεται το ΚΚΕ χωρίς ίχνος ντροπής σε ρόλο σημαιοφόρου των αγώνων που αναπτύχθηκαν.
Παλλαϊκή- πανεργατική αντίσταση και πάλη
7. Μπροστά στα αλλεπάλληλα αντεργατικά μέτρα, την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, την εκτίναξη της ανεργίας, την αστυνομική βία και καταστολή, ο μόνος δρόμος για το Μ-Λ ΚΚΕ ήταν και παραμένει ο δρόμος της παλλαϊκής - πανεργατικής αντίστασης και πάλης για την ανατροπή των αντιλαϊκών μέτρων που πέρασαν και την απόκρουση αυτών που διαρκώς έρχονται, όπως το νέο αντεργατικό έκτρωμα, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών που καρατομούνται, σε αναπόσπαστη σύνδεση με τους γενικότερους στόχους πάλης για την έξοδο της χώρας από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων και το γκρέμισμα της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.
Οι πανεργατικοί αγώνες που έγιναν στη χώρα μας την προηγούμενη περίοδο των μνημονίων, συσπειρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας, οργανώθηκαν μέσα από τα πρωτοβάθμια συνδικάτα και τους συλλόγους, που ασκώντας ισχυρή πίεση στις συμβιβασμένες και υποταγμένες ηγεσίες των ανώτερων οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος τις εξανάγκαζαν να προκηρύξουν πανελλαδικές, πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις που διευκόλυναν στην πράξη την πιο πλατιά συμμετοχή των εργαζομένων. Και τον τελευταίο χρόνο της πανδημίας, παρά τη μεγάλη υποχώρηση του συνδικαλιστικού κινήματος, τα λοκντάουν και τις χουντικές απαγορεύσεις, μέσα από τα συνδικάτα και τους φοιτητικούς συλλόγους κατέβηκαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις χιλιάδες εργαζόμενοι, υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί και φοιτητές, πιστοποιώντας τη διάθεσή τους να αντιπαλέψουν την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης, να αντισταθούν στην αστυνομική βία και τρομοκρατία και να σπάσουν τις φασιστικές απαγορεύσεις.
Η άνοιξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων έπιασε το νήμα από την αγωνιστική στάση που κράτησαν οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στο διάστημα του χειμώνα, όταν η κυβέρνηση εξαπέλυσε την πιο άγρια τρομοκρατία και καταστολή.
Η κυβέρνηση άδραξε την ευκαιρία, με τα πανεπιστήμια κλειστά, τους φοιτητές και το λαό στα σπίτια, αξιοποιώντας παράλληλα και τη δράση του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου, να περάσει νόμο που αποσκοπεί στον έλεγχο της πανεπιστημιακής ζωής και καταστολής του φοιτητικού κινήματος και την εγκατάσταση της αστυνομίας μέσα στα πανεπιστήμια, όπως προηγούμενα πέρασε τον χουντικής έμπνευσης νόμο για τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων, όπως θέλει να περάσει τώρα το αντεργατικό έκτρωμα για το χτύπημα της απεργίας, του οχτάωρου και της συνδικαλιστικής δράσης.
Όμως, χιλιάδες φοιτητές και εκπαιδευτικοί μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα σωματεία τους κατέβηκαν στους δρόμους σε μαζικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, αποδοκιμάζοντας την κυβερνητική βία και τρομοκρατία, αποδοκιμάζοντας τη συνολική κυβερνητική πολιτική, παρά την υπονόμευση των φοιτητικών αγώνων από τις δυνάμεις του ρεφορμισμού ΠΚΣ - ΕΕΑΚ. Δεκάδες μαζικά συλλαλητήρια με αιχμή τα δημοκρατικά δικαιώματα διαμόρφωσαν μια νέα κατάσταση και όρθωσαν εμπόδια στις επιδιώξεις της κυβέρνησης να επιβάλει στην κοινωνία ένα νέο αντιδραστικό κλίμα. Μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις η πολιτική των φασιστικών απαγορεύσεων έσπασε.
Όταν η αστυνομία απαγόρευε κάθε συνάθροιση και κατέβαζε χιλιάδες πάνοπλους αστυνομικούς στο κέντρο της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων, όταν ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις στις αριστερές και κομμουνιστικές δυνάμεις να προσαρμοστούν στην κυβερνητική πίεση και προπαγάνδα, δυο πολιτικοί προσανατολισμοί αντιπαρατέθηκαν στη δύσκολη περίοδο του χειμώνα αλλά και σε όλη τη διάρκεια από το ξέσπασμα της πανδημίας. Η γραμμή που πρόβαλλαν -παρά τις όποιες φραστικές και επί μέρους διαφοροποιήσεις- τα κοινοβουλευτικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 και ΚΚΕ αλλά και μια σειρά δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου και του «Μετά θα λογαριαστούμε». Η γραμμή της προσαρμογής και της συμμόρφωσης στην κυβερνητική πίεση, που ανέστειλε τις κινητοποιήσεις και -όταν υποχρεώθηκε να τις κάνει- τους έδωσε συμβολικό χαρακτήρα, χωρίς ούτε μια στιγμή να καλεί τον κόσμο μαζικά να διαδηλώσει και μαζικά να αντιταχθεί στην κυβερνητική πολιτική.
Και από την άλλη, η γραμμή της αγωνιστικής στάσης που στάθηκε απέναντι στην πίεση, πάλεψε για την απόκρουσή της και πρόβαλε σταθερά την ανάγκη της μαζικής αντίστασης. Αυτή τη γραμμή πρόβαλε το Μ-Λ ΚΚΕ από την πρώτη μέρα της πανδημίας μέχρι σήμερα και αυτή την πολιτική στάση κράτησε, συμβάλλοντας στο μέτρο των δυνάμεών του στο σπάσιμο των κυβερνητικών απαγορεύσεων και στο δυνάμωμα των λαϊκών αντιστάσεων.
Η 24ωρη απεργία, που αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ στις 6 Μάη, με τις οποίες τιμήθηκε η Εργατική Πρωτομαγιά, παρά τον άθλιο, σαμποταριστικό ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, ήταν ένα βήμα αγωνιστικής ανάσας και συσπείρωσης. Άνοιξε την αυλαία της μεγάλης μάχης που καλείται να δώσει η εργατική τάξη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο το οποίο έρχεται άμεσα για ψήφιση στη Βουλή. Με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιδιώκει να τσακίσει βασικά δικαιώματα των εργαζομένων που κατακτήθηκαν μέσα από πολύχρονους, αιματηρούς αγώνες.
Πρέπει να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση στις ηγεσίες των ανώτερων οργάνων του συνδικαλιστικού κινήματος ώστε να εξαναγκαστούν να προκηρύξουν πανεργατικές κινητοποιήσεις. Αν κάτι τέτοιο δεν γίνει κατορθωτό, η ΕΡΓΑΣ και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος πρέπει να απευθύνουν κάλεσμα δράσης σε πρωτοβάθμια σωματεία να προχωρήσουν σε συντονισμό των δυνάμεών τους και να πιέσουν σε αυτή την κατεύθυνση. Και αν τα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα αρνηθούν, τότε τα συνδικάτα δίνοντας τη μάχη της πιο πλατιάς συμμετοχής να προχωρήσουν σε ανάληψη αγωνιστικών πρωτοβουλιών.
Με εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαϊκού αγώνα, στη δύναμη των μαζών
8. Το Μ-Λ ΚΚΕ αντιμετώπισε τη νέα πολιτική πραγματικότητα και την απότομη αλλαγή των συνθηκών που επέφερε η πανδημία με άμεσο, σταθερό και αποφασιστικό τρόπο. Μέσα σε αυτές τις πολύ δύσκολες συνθήκες, πάλεψε να μην περάσει το κλίμα που επιχείρησε να επιβάλει η κυβέρνηση στήνοντας σκηνικό τρομοκρατίας, μαζικής υστερίας και ψύχωσης. Εδώ και 14 μήνες, και από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης του πρώτου λοκντάουν το Μάρτη 2020, κατήγγειλε την πολιτική της κοινωνικής καραντίνας και των απαγορεύσεων ως μια πολιτική που, με πρόσχημα την πανδημία, έρχεται να επιβάλει ένα καταιγισμό αντεργατικών μέτρων και ένα αντιδραστικό καθεστώς καρατόμησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών, αστυνομικής βίας και καταστολής, αδιαφορώντας για την υγεία του λαού. Και κάλεσε τους εργαζόμενους, από την πρώτη στιγμή, να αντισταθούν στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης.
Τα μέλη του Μ-Λ ΚΚΕ και της Πορείας ανταποκρίθηκαν με αγωνιστικό πνεύμα στη δύσκολη κατάσταση. Σε όλα τα σωματεία και τους συλλόγους που δραστηριοποιούνται σύντροφοι και φίλοι του Μ-Λ ΚΚΕ και των παρατάξεών του, δόθηκε η μάχη για να ληφθούν αποφάσεις για κινητοποιήσεις ενάντια στα αντεργατικά μέτρα και τις απαγορεύσεις. Η στάση του Μ-Λ ΚΚΕ, τα δημόσια καλέσματά του για πραγματοποίηση συγκεντρώσεων και αντιιμπεριαλιστικών διαδηλώσεων, που αρκετές μέρες πριν με αφίσες και πανό γνωστοποιούσε σε αντιπαράθεση με την πολιτική των δυνάμεων του «μετά θα λογαριαστούμε», οι αλλεπάλληλες πανελλαδικές καμπάνιες, εξορμήσεις και πικετοφορίες του, η έμπρακτη στήριξη της ΕΡΓΑΣ στον αγώνα των υγειονομικών στις πύλες των νοσοκομείων, το αγωνιστικό πνεύμα που εκφράστηκε στις απαγορευμένες διαδηλώσεις τη μέρα του Πολυτεχνείου, στην απεργία της 26ης Νοέμβρη και της 15ης Δεκέμβρη, η αγωνιστική συμμετοχή της Πορείας και του Εκπαιδευτικού Ομίλου στις φοιτητικές και εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη, του Γενάρη και της Άνοιξης, συνέβαλαν -στο μέτρο που μας αναλογεί- στο σπάσιμο των φασιστικών απαγορεύσεων.
Δίνοντας τη μάχη ενάντια στη γραμμή της προσαρμογής στις «συμβολικές εκδηλώσεις» που έσερνε ο ποικιλώνυμος ρεφορμισμός, υπηρετήθηκε η γραμμή της πίστης στη δύναμη του λαϊκού κινήματος και των αγώνων του. Γιατί μόνο το λαϊκό κίνημα, και κανείς άλλος στο όνομά του, είναι αυτό που μπορεί να σταματήσει και να ανατρέψει αυτή την πολιτική. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει το Μ-Λ ΚΚΕ την πάλη του στα πλαίσια του μαζικού κινήματος και ταυτόχρονα θα αναπτύξει την ανεξάρτητη, αυτοτελή πολιτική του δράση, πυκνώνοντας τις πανελλαδικές προπαγανδιστικές καμπάνιες και εξορμήσεις στο κέντρο και τις συνοικίες, δυναμώνοντας το μέτωπο αντιπαράθεσης ενάντια σε λαθεμένες και επιζήμιες θέσεις και αντιλήψεις. Φέρνοντας παράλληλα στο επίκεντρο της δουλειάς μας τα οργανωτικά καθήκοντα, αυτά της κομματικής οικοδόμησης και οργανωτικής ανάπτυξης.
Συνοπτικά, μπορούμε να πούμε ότι παραμείναμε στέρεοι και μάχιμοι μπροστά στην απότομη αλλαγή της πολιτικής κατάστασης, σε συνθήκες αστυνομικής βίας και φασιστικών απαγορεύσεων και, παρά τις μικρές μας δυνάμεις, με αντοχή και σταθερότητα, δείξαμε ότι το Μ-Λ ΚΚΕ είναι μια μάχιμη κομμουνιστική δύναμη με ιδεολογικοπολιτικά εφόδια και εξοπλισμό που του επιτρέπουν να προχωρά μπροστά, ξεπερνώντας εμπόδια και δυσκολίες.
Τα οργανωτικά καθήκοντα
9. Η έμφαση με την οποία τέθηκαν τα οργανωτικά καθήκοντα, τα τελευταία χρόνια, έχει φέρει θετικά αποτελέσματα στη ζωή του κόμματος, που αποτυπώνονται στη λειτουργία του κόμματος, των οργάνων και των ΚΟΒ, στην ένταξη νέων μελών στο κόμμα και τη νεολαία, στη δημιουργία νέων οργανώσεων, στη γνωριμία και σύνδεση με νέους συναγωνιστές και φίλους, παρά τις δυσκολίες που δημιούργησε τον τελευταίο χρόνο η πανδημία αλλά και η διάλυση της ΛΑ-ΑΑΣ.
Τα οργανωτικά ζητήματα γενικά και ιδιαίτερα το κρίσιμο ζήτημα της σύνδεσής μας με τον κόσμο που επηρεάζουμε, η ενίσχυση των πολιτικών και οργανωτικών δεσμών μαζί του, η οργανωτική ανάπτυξη και η κομματική στρατολόγηση πρέπει να μας απασχολήσουν περισσότερο και πιο έντονα, αφού εξακολουθούμε να έχουμε αρκετές αδυναμίες στον τομέα αυτό, αδυναμίες που εντάθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας λόγω της κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Για να ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια, η ΚΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση οργανωτικής σύσκεψης στελεχών τον Οκτώβρη του 2021. Εκεί θα κατατεθεί ένας απολογισμός της πορείας αντιμετώπισης των οργανωτικών ζητημάτων, με σκοπό να δούμε πώς εξελίσσεται συνολικά η δουλειά μας σε αυτόν τον τομέα και πώς θα δώσουμε μεγαλύτερη ώθηση.
Το Μ-Λ ΚΚΕ διαθέτει έναν ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό που δοκιμάστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια και επιβεβαιώθηκε στην πράξη και στην πορεία των μεγάλων πολιτικών γεγονότων, μια γραμμή προσγειωμένη στο έδαφος της ταξικής πάλης. Αυτή η γραμμή αποτελεί τη δύναμή μας. Η οργάνωση πρέπει να τη μελετήσει βαθύτερα, να την αφομοιώσει και να την αξιοποιήσει.
Με αυτό τον ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισμό και τα εργαλεία που διαθέτουμε, μπορούμε να βάλουμε στόχο και να κάνουμε ένα στέρεο οργανωτικό βήμα μπροστά. Κάθε κομματική οργάνωση και πυρήνας, κάθε γραφείο και κάθε υπεύθυνος πρέπει αναλυτικά και διεξοδικά να στραφεί στη συζήτηση αυτή με συγκεκριμένα καθήκοντα και στοχεύσεις. Ο αποφασιστικός κρίκος για την οργανωτική μας ανάπτυξη είναι η προσήλωση των μελών της οργάνωσης στην καλλιέργεια και σταθεροποίηση δεσμών με συναγωνιστές που υπάρχουν κοντά μας.
Η σταθερή σύνδεση των μελών του κόμματος με μαζικούς χώρους (σωματεία, συλλόγους κλπ) και η δραστήρια παρέμβαση σ’ αυτούς, με έναν πλατύ τρόπο που θα πείθει για τις θέσεις και την πολιτική μας· η προσπάθεια για το μετασχηματισμό των κοινωνικών, συναδελφικών και συνδικαλιστικών σχέσεων σε σχέσεις σταθερές, ιδεολογικές, πολιτικές και οργανωτικές· οι ατομικές συζητήσεις, η τακτική προώθηση της εφημερίδας, η οικονομική ενίσχυση· η χρησιμοποίηση μορφών και σχημάτων πολιτικής συζήτησης και η δημιουργία οργανωμένων πυρήνων συναγωνιστών σε ένα πρώτο επίπεδο οργανωτικής σύνδεσης με το κόμμα είναι οι πρώτες μορφές και τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε στο δρόμο της οργανωτικής ανάπτυξης.
Η δουλειά στη νεολαία
10. Η δουλειά στη νεολαία αποτελεί έναν από τους πιο κρίσιμους τομείς της οργανωτικής μας πολιτικής, καθώς αφορά τη συνέχεια και το μέλλον του κόμματος. Αναμφίβολα, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά θετικά και ενθαρρυντικά βήματα σε ό,τι αφορά στη στρατολόγηση νέων συντρόφων και συναγωνιστών στην Οργάνωση Νεολαίας. Νέοι σύντροφοι ανέλαβαν κεντρικά κομματικά καθήκοντα, ενώ συνολικά η νεολαία έχει αναβαθμίσει το ρόλο της στο σύνολο της κομματικής δουλειάς. Ωστόσο, η ανάπτυξή μας στη νέα γενιά παραμένει ακόμη αδύναμη και θα απαιτηθούν επίμονες προσπάθειες για να ξεπεράσουμε αδυναμίες και ελλείψεις που παρατηρούνται.
Σε ό,τι αφορά στη δουλειά μας στην εργαζόμενη νεολαία, πρέπει οι σύντροφοι της νεολαίας, που μπήκαν πρόσφατα ή μπαίνουν τώρα στον εργασιακό στίβο και ανήκουν σε μαζικούς χώρους, να γίνουν μέλη των σωματείων τους. Ιδιαίτερα θετική είναι η παρουσία των νέων εργαζόμενων συντρόφων στις απεργιακές κινητοποιήσεις, κόντρα στο κλίμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας και του φόβου της απόλυσης. Επίσης, πρέπει να αξιολογηθεί θετικά η σύνδεση των νέων συντρόφων με την ΕΡΓ.Α.Σ. Πρέπει, όμως, να γίνουν αρκετά ακόμη βήματα για το ατσάλωμά τους και το «χώνεμα» της πολιτικοσυνδικαλιστικής της γραμμής. Βασική αδυναμία αποτελεί το χαμηλό επίπεδο σύνδεσης των συντρόφων με τον εργασιακό τους περίγυρο, κάτι που πρέπει άμεσα να απασχολήσει τους πυρήνες της νεολαίας, καθώς και το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΡΓ.Α.Σ.
Η δουλειά μας στη φοιτητική και μαθητική νεολαία, παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει, μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί. Βασικό μας μέλημα στο φοιτητικό τομέα πρέπει να είναι η σύνδεση με νέους φίλους και συναγωνιστές, με στόχο την ενίσχυση και το δυνάμωμα της αυτοτελούς δράσης και παρουσίας πλατιών πολιτικοσυνδικαλιστικών σχημάτων της Φοιτητικής Πορείας, τόσο στις σχολές που ήδη έχουν παρουσία όσο και σε νέες σχολές όπου υπάρχουν δυνατότητες παρέμβασης.Βασικά εργαλεία για την οργανωτική ανάπτυξη της νεολαίας αποτελούν εκτός από το περιοδικό της Πορείας, η ετήσια κατασκήνωση και οι πολιτιστικοί της χώροι. Τώρα ιδιαίτερα, με τα προβλήματα που δημιουργεί η πανδημία, πρέπει να στηριχθούν ιδιαίτερα.
Αξιοποιώντας περισσότερο τα εργαλεία αυτά, ενισχύοντάς τα με την εμπλοκή φίλων και συναγωνιστών, μπορούμε να κάνουμε τα αναγκαία και απαραίτητα εκείνα βήματα για το χτίσιμο μιας ισχυρής και μαχητικής οργάνωσης νεολαίας, διατηρώντας ταυτόχρονα πλατιά κριτήρια, αλλά και συστηματοποιώντας την προσπάθεια σωστής κομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης των νέων συντρόφων.
Για το «Λαϊκό Δρόμο»
11. Εξασφαλίσαμε την αδιάλειπτη έκδοση του «Λαϊκού Δρόμου», ξεπερνώντας τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε τους προηγούμενους μήνες. Παρά τις έκτακτες συνθήκες της πανδημίας και τις οικονομικές δυσκολίες, στην Αθήνα είχαμε αύξηση της κυκλοφορίας του από τα περίπτερα. Παρά τα προβλήματα, υπάρχει βελτίωση τόσο στο περιεχόμενο και την ποιότητα των κειμένων όσο και στο συντακτικό δυναμικό και το τεχνικό «στήσιμο» από δικές μας δυνάμεις. Πρέπει να επιμείνουμε στο ποιοτικό ανέβασμα και τον εμπλουτισμό της αρθρογραφίας με κείμενα πολιτικού και ιδεολογικού περιεχομένου και ταυτόχρονα να ενισχύσουμε τη σύνταξη, το μηχανισμό έκδοσης και διακίνησής της. Για τη βελτίωση της σύνταξης οφείλουμε να πάρουμε μέτρα ενίσχυσης της συντακτικής επιτροπής, να διευρύνουμε το δίκτυο τακτικών αρθρογράφων στο κέντρο και την επαρχία, να ενεργοποιηθούν τα μέλη του κόμματος για ανταποκρίσεις και κείμενα με θέματα από τους τομείς που δρουν και παρακολουθούν, να επιμείνουμε στην καλύτερη οργάνωση της αρθρογραφίας (εξασφάλιση ιδεολογικών κειμένων, περισσότερα και μικρότερα κείμενα, έγκαιρη προετοιμασία και παράδοση κειμένων κλπ).
Πρέπει να αποτελέσει, ξανά και ξανά, θέμα συζήτησης για τις οργανώσεις μας και σημείο προσοχής για κάθε μέλος χωριστά η συστηματική παρακολούθηση, η μελέτη της εφημερίδας και η πλατύτερη διακίνησή της. Σε όλη μας τη δραστηριότητα, στις ατομικές επαφές, στο σωματείο ή στο σύλλογο, στις κινητοποιήσεις ή στη δουλειά, στη γειτονιά, είναι αναπόσπαστο κομμάτι η διάδοση και διακίνησή της. Σχετικά με τη διανομή και τη διάδοση της εφημερίδας οι κομματικές οργανώσεις οφείλουν να την αποτυπώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία, να την προωθήσουν και να την παρακολουθήσουν. Το επόμενο διάστημα θα αναπτυχθεί πανελλαδική καμπάνια για την ενίσχυση της κυκλοφορίας του Λαϊκού Δρόμου, γνωστοποιώντας ταυτόχρονα στους διαδικτυακούς μας τόπους τα εκατοντάδες σημεία πώλησής του σε όλη τη χώρα.
Για την οικονομική δουλειά
12. Τα οικονομικά μας επηρεάζονται από τις αυξανόμενες δυσκολίες -που συνεχίζει να δημιουργεί η οικονομική κρίση- και τη μεγάλη απώλεια εσόδων από τον αναγκαστικό περιορισμό των εκδηλώσεων στους πολιτιστικούς χώρους. Η αντιμετώπιση αυτών των δυσκολιών επιβάλλει μια πιο οργανωμένη και ελεγχόμενη διαχείριση των οικονομικών μας, τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και των δαπανών. Η κανονική καταβολή των συνδρομών χωρίς καθυστερήσεις, η ευρύτερη πολιτική δουλειά και η προσπάθεια να έχουμε οικονομικές ενισχύσεις από τις επιρροές, τους φίλους, τον εργασιακό και κοινωνικό μας περίγυρο, η συμβολή όλων των κομματικών οργανώσεων στην αύξηση των πωλήσεων όλων των εντύπων και των εκδόσεών μας, η εξοικονόμηση πόρων με πιο προσεκτική διαχείριση των εξόδων μας σε συνδυασμό με τη βελτίωση της οργάνωσης, το συστηματικό έλεγχο και την παρακολούθηση της πορείας των οικονομικών από τους οικονομικούς υπεύθυνους είναι μέτρα στα οποία πρέπει να επιμείνουμε.
Μάης 2021
Η ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ
