Ολοκληρώθηκε η δίκη για την υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου που δολοφονήθηκε στις 21 Σεπτέμβρη του 2018. Τέσσερα περίπου χρόνια μετά το άγριο λιντσάρισμα και το ξυλοκόπημα μέχρι θανάτου του 33χρονου Ζακ από πολίτες και αστυνομικούς, το δικαστήριο καταδίκασε σε 10ετή φυλάκιση τον κοσμηματοπώλη και τον μεσίτη (για τον πρώτο η ποινή θα εκτιθεί από το… σπίτι(!)) ενώ αθώωσε τους τέσσερις αστυνομικούς.
Ως Πορεία, καταγγέλλουμε την απόφαση αυτή τόσο ως προκλητική όσο και ως επικίνδυνη. Κι αν η… εξ αποστάσεως ποινή του κοσμηματοπώλη που κλωτσούσε με μανία τον Ζακ Κωστόπουλο, αποτελεί πρόκληση για τον προοδευτικό και δημοκρατικό κόσμο, επικίνδυνη πρέπει να θεωρείται η αθώωση των τεσσάρων αστυνομικών, οι οποίοι, όπως αποδεικνύεται από μαρτυρίες και από τα δεκάδες βίντεο που κυκλοφόρησαν από την ημέρα της δολοφονίας, έδωσαν τη χαριστική βολή σε έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος από το ξύλο. Και είναι επικίνδυνη ακριβώς γιατί η «τυφλή» και «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη… δικαιώνει την αστυνομική βία και την καταστολή ενάντια στους αδύναμους και εν τέλει ενάντια σε όλο το λαό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι , μετά την ανακοίνωση της απόφασης, οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν το θράσος να τραμπουκίσουν μέσα στους διαδρόμους του δικαστηρίου αλληλέγγυους προς τον Ζακ συγκεντρωμένους.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης. Ωστόσο, θα συνιστούσε λάθος να μην αναγνωρίσουμε την αρνητική για το λαό παρακαταθήκη που αφήνει αυτό το αποτέλεσμα. Ειδικά σε μια εποχή που τα πλατιά λαϊκά στρώματα έρχονται αντιμέτωπα με την κυβερνητική πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, μια πολιτική που υπηρετήθηκε από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις και κλιμακώνεται σήμερα, μια πολιτική που έχει ως απαραίτητο συνοδευτικό την κρατική και καταστολή, που εκτρέφει το αυγό του φιδιού, το ρατσισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό, μια πολιτική που δυστυχώς οδηγεί και σε τέτοιου είδους βάναυσες δολοφονίες. Η περιστολή ακόμα και στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών πάει χέρι χέρι με την ασύδοτη δράση των μηχανισμών καταστολής του κράτους. Σε καιρούς όπου η λαϊκή οργή και αγανάκτηση φουντώνουν, η ατιμωρησία της αστυνομικής βίας στέλνει ένα μήνυμα τρομοκράτησης στο λαό και τη νεολαία. Λαός και νεολαία λοιπόν πρέπει να απαντήσουν. Και η απάντηση δεν είναι άλλη παρά η συλλογική πάλη και ο αγώνας ενάντια σε αυτήν την πολιτική, την πολιτική της εξαθλίωσης, του ρατσισμού και του φασισμού, ενάντια στη καταπάτηση των δημοκρατικών κατακτήσεων και ελευθεριών, ενάντια στην κρατική βία και καταστολή.
