Μια άκρως αποκαλυπτική έκθεση του Κέντρου Οικονομικής Έρευνας είδε το φως της δημοσιότητας εδώ και λίγες μέρες. Η έκθεση παρουσιάζει με στοιχεία τη δραματική εικόνα των οικονομιών των ευρωπαϊκών χωρών στα χρόνια της κρίσης. Η οικονομική κρίση είναι μια πραγματικότητα για όλη την Ευρώπη και βέβαια αυτοί που βιώνουν στο πετσί τους όλες τις βάναυσες συνέπειές της είναι οι λαοί, ο κόσμος της εργασίας και του μόχθου. Η πολιτική των κυβερνήσεων όλων αυτών των χωρών που τσακίζει τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη, παρά την δραματική κατάσταση στην οποία τους έχουν εξωθήσει, όχι μόνο συνεχίζεται αλλά και συστηματικά εντείνεται.
Σύμφωνα λοιπόν με την έκθεση : «Η Ευρώπη θα εξακολουθήσει να βρίσκεται σε οικονομική κρίση είτε στη «γραμμή διαχωρισμού» κρίσης - ανάπτυξης για περίοδο πέντε ως οκτώ ακόμη ετών - δηλαδή, ως το 2023...» Παρακάτω: «Η συνέχιση της κρίσης οδηγεί σε κοινωνικά προβλήματα τα οποία ενώ αρχίζουν να εμφανίζονται σε μια (γεωγραφική) περιοχή της Ευρώπης θα εξαπλώνονται «σε ρυθμούς μη ελεγχόμενους και επιταχυνόμενους» σε όλη την ΕΕ.»
Ενώ σύμφωνα με συγκεκριμένα στοιχεία της για την ανεργία: Η αύξηση του ποσοστού ανεργίας των νέων ηλικίας 16-24 ετών στην Ιταλία, όπου το δημόσιο χρέος έφθασε τα 2 τρισ. ευρώ και το 125% του ΑΕΠ, εκτινάχθηκε στο 28% και στην Πορτογαλία στο 22% μεταξύ 2010 και 2013. Αυτό είχε ως συνέπεια τη μετακίνηση προς άλλες (ευρωπαϊκές) χώρες τουλάχιστον 220.000 ανέργων αυτής της ηλικίας, κυρίως προς τη Γερμανία, τη Δανία και τη Σουηδία, δημιουργώντας σε αυτές «πρόβλημα ανεργίας με κοινωνικά και πολιτικά επακόλουθα». Στη Δανία, λ.χ., στην τριετία αυξήθηκε η «πραγματική ανεργία» από 5,1% σε 6,7% και στη Γερμανία από 6,1% σε 8%. Στις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο αυξήθηκαν στην τριετία οι αυτοκτονίες ανέργων: στη Γαλλία κατά 14%, στην Ιταλία κατά 38,5% και στην Ελλάδα κατά 41%.
Την ίδια στιγμή αναπτύσσεται πολύ μεγάλος προβληματισμός στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τα πλεονάσματα της Γερμανίας, τα οποία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Κομισιόν, θα κινηθούν στο 7.9% επί του ΑΕΠ για το 2015 και στο 7.7% για το 2016. Πρόκειται για την πέμπτη συνεχή χρονιά, που τα Γερμανικά πλεονάσματα κυμαίνονται πάνω από το 6%.
Γεγονός που υπονοεί ότι όλες οι χώρες «δουλεύουν» για τα πλεονάσματα της Γερμανίας, η οποία μάλιστα, παραβιάζει τους «κανόνες» της Ευρωπαϊκής 'Ένωσης, την ίδια στιγμή, που απαιτεί από τους άλλους εταίρους να τους εφαρμόζουν.
Έρχονται, όμως, να υπογραμμίσουν και ένα άλλο γεγονός. Εκ των πραγμάτων τα Γερμανικά πλεονάσματα καθιστούν προβληματική την προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης των άλλων χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εδώ γίνεται λόγος για χώρες με ισχυρές οικονομίες, όπως η Γαλλία, την οποία τη χαρακτηρίζουν ως «ασθμαίνουσα», ή την Ιταλία, που βρίσκεται σε στασιμότητα και αντιμετωπίζει, ταυτόχρονα, και το μεγάλο πρόβλημα του χρέους.
Παράλληλα η Μεγάλη Βρετανία, που φιλοδοξεί να προσπεράσει τη Γαλλία σε οικονομική ισχύ και να γίνει η δεύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηρίζει την οικονομική της ανάκαμψη στην σκληρή πολιτική της λιτότητας με τις κοινωνικές δαπάνες να έχουν καταρρεύσει. Η επανεκλογή του Ντέιβιντ Κάμερον προδιαθέτει, σύμφωνα και με τις δικές του δηλώσεις, ότι θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική.
Μόνο που αυτή η πολιτική έχει οξύνει στο έπακρο την εξαθλίωση του Βρετανικού λαού. Η έκθεση του Κέντρου καταγράφει τις κοινωνικές συνέπειες που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι στη Βρετανία. Αναφέρει ενδεικτικά ότι «οι οκτώ στους δέκα μαθητές των δημόσιων δημοτικών σχολείων υποσιτίζονται και ο ένας στους τέσσερις φθάνει στο σχολείο νηστικός το πρωί. Τα οκτώ στα δέκα νοικοκυριά μισθωτών έχουν περιορίσει τα έξοδα διατροφής τους κατά μέσον όρο 13,3% επειδή οι μισθοί τους «κουρεύτηκαν» κατά 9,6% ως 21%.
Τα «ανακουφιστικά» στοιχεία της έκθεσης: Στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκε ο αριθμός των πολυεκατομμυριούχων κατά 1,1% το 2014 σε σχέση με το 2013(!)