Θα μπορούσε να αποτελεί είδηση-τρολιά, πρωταπριλιάτικο αστείο, όμως πρόκειται για πραγματικό γεγονός. Οι καθ’ έξιν, πλέον, «κυβερνητικές» παρατάξεις, πιάστηκαν στην κυριολεξία στα χέρια για τα ποια από τις δύο θα καταφέρει να μοιράσει τις «καλύτερες» σημειώσεις στους φοιτητές.
Τα γεγονότα: Την Παρασκευή 1 Απριλίου (sic) η ΠΑΣΠ Παντείου μοίρασε σημειώσεις στους φοιτητές του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης, οι οποίες ήταν πανομοιότυπες με αυτές που μοίραζε η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Παντείου, μετά την απαραίτητη(;) επεξεργασία για την αλλαγή του λογότυπου. Ακολούθησε καταγγελία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ απέναντι στην ΠΑΣΠ, και τη Δευτέρα 4/4 διεξήχθη η «μεγάλη αναμέτρηση».
Πέρα από το γεγονός ότι δεν μας προκαλεί καμία ιδιαίτερη έκπληξη ότι οι δύο συγκεκριμένες παρατάξεις προσπάθησαν να λύσουν τις διαφορές με έναν τέτοιο συμμορίτικο τρόπο (καθώς μας έχουν συνηθίσει σε αυτά τις τελευταίες δεκαετίες και στο Πάντειο αλλά και σε όλες τις σχολές), πέρα από το γεγονός ότι οι κάθε λογής παραταξιακές σημειώσεις είναι συνήθως, από επιστημονικής σκοπιάς, κανονικά σκουπίδια που μόνο σύγχυση και παραπληροφόρηση μπορούν να προσφέρουν σε έναν φοιτητή, ανοίγεται με αφορμή αυτά τα γεγονότα ένα σημαντικό ζήτημα: Πώς είναι δυνατόν οι παρατάξεις που είναι κατεξοχήν υπεύθυνες για τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που δέχεται η τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και τα δικαιώματα των φοιτητών, να παριστάνουν κάθε τόσο πως ενδιαφέρονται για την ενίσχυση και υποβοήθηση των σπουδών μας;
Είναι γεγονός ότι ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, άλλοτε από κοινού, άλλοτε εκ περιτροπής, έχουν βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους κάτω από όλα τα αντεκπαιδευτικά-αντιφοιτητικά νομοθετήματα (τουλάχιστον) των τελευταίων χρόνων: Από την απόπειρα συνταγματικής αναθεώρησης του «άρθρου 16» μέχρι τον Νόμο-Πλαίσιο της Διαμαντοπούλου, από τις επιχειρούμενες διαγραφές φοιτητών μέχρι τον αφόρητο οικονομικό στραγγαλισμό των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, από το σχέδιο «Αθηνά» και τα λουκέτα στα τριτοβάθμια ιδρύματα μέχρι την κατάργηση και καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, και τόσα άλλα…
Και τώρα ακόμη που θεωρητικώς ΔΑΠ και ΠΑΣΠ βρίσκονται σε θέση αντιπολίτευσης προς τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εκείνες, από συνήθεια(;), συνεχίζουν ακριβώς τα ίδια. Μπορεί στο Πάντειο να βάλλεται το δικαίωμα στη σίτιση, να διαιωνίζεται το πρόβλημα με τη στέγαση, να οδεύουμε ολοταχώς σε μια συνθήκη κατά την οποία το Πανεπιστήμιο δεν θα μπορεί να καλύψει, με τον υπάρχοντα προϋπολογισμό, τις λειτουργικές του ανάγκες (φως, νερό, τηλέφωνο, πετρέλαιο), ωστόσο ΔΑΠ και ΠΑΣΠ μοιάζουν να ασχολούνται αποκλειστικά με το πώς θα διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση ώστε να μπορούν σε διάφορες περιστάσεις να αυτοπαρουσιάζονται ως αναγκαία υποκατάστατα της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ μόνο τέτοιες στιγμές «απείρου κάλους» μπορούν να προσφέρουν.
Το μόνο που μπορεί να αποτελέσει φραγμό σε αυτόν τον κατήφορο είναι αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος που θα τερματίσει αυτές τις συνθήκες απαξίωσης του φοιτητικού συνδικαλισμού και ταυτόχρονα θα διεκδικήσει για τους φοιτητές και φοιτήτριεςδωρεάν συγγράμματα, σίτιση, στέγαση.
