Συμπληρώνονται φέτος 43 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στην αμερικανοστήρικτη χούντα των συνταγματαρχών. Ο αγώνας των φοιτητών που αγκαλιάστηκε από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αποτελεί την κορυφαία πράξη αντίστασης του λαϊκού κινήματος ενάντια στο λαομίσητο φασιστικό καθεστώς, επιταχύνοντας την πορεία αποσύνθεσης του. Η δικτατορία θα κατέρρεε λίγους μήνες αργότερα κάτω από το βάρος του προδοτικού πραξικοπήματος της Κύπρου, ωστόσο τα συνθήματα ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ παραμένουν και σήμερα επίκαιρα.
Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζοντας τη μνημονιακή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, έρχεται με το τρίτο μνημόνιο να ισοπεδώσει ό,τι άφησαν όρθιο τα προηγούμενα δύο. Έτσι, τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού είναι βυθισμένο στην ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ειδικότερα στην νεολαία, ένας στους δύο νέους δεν έχουν δουλειά, ενώ όσοι νέοι γλυτώνουν από την «Σκύλλα» της ανεργίας είναι αντιμέτωποι με τη «Χάρυβδη» της μαύρης και κακοπληρωμένης απασχόλησης ή μισοαπασχόλησης. Ταυτόχρονα ένα μεγάλο κομμάτι των νέων αναγκάζεται να φύγει από την χώρα του αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό.
Στο στόχαστρο φυσικά της αντιλαϊκής πολιτικής δεν θα μπορούσε να μη βρίσκεται και η εκπαίδευση. Τα μόνιμα λουκέτα σε σχολικές μονάδες και η συγχώνευση/υποβάθμιση τμημάτων, η κατάργηση ολόκληρων πανεπιστημιακών τμημάτων πρώτα με το σχέδιο «Αθηνά», σήμερα με τις υποδείξεις των «Πορισμάτων» της «Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου», οι αντιδραστικοί νόμοι Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που βρίσκουν συνέχεια σε τωρινά νομοθετήματα, και η διαρκής υποχρηματοδότηση που έχει ως αποτέλεσμα σχολεία και πανεπιστημιακά ιδρύματα να μην μπορούν να καλύψουν ούτε τα λειτουργικά τους έξοδα, είναι μόνο λίγα παραδείγματα από την επίθεση που δέχεται τα τελευταία μνημονιακά χρόνια η παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της.
Την ίδια στιγμή, η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων, η καταστολή των απεργιακών συγκεντρώσεων, το χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του δικαιώματος στην απεργία με τον δρομολογούμενο νέο συνδικαλιστικό νόμο, επιβεβαιώνουν ότι απαραίτητο συνοδευτικό της πολιτικής της φτώχειας και της εξαθλίωσης αποτελεί η πολιτική της καταστολής.
Προφανώς, τόσο η κυβερνητική εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων σύμφωνα με τις επιταγές ΕΕ - ΔΝΤ, όσο και η απροκάλυπτη παρέμβαση των δανειστών στα εσωτερικά της χώρας, αποκαλύπτουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την ολόπλευρη εξάρτηση της Ελλάδας από τον ξένο ιμπεριαλισμό, τον ασφυκτικό έλεγχο, τη μέγγενη την οποία οι «εταίροι» μας έχουν σχεδιάσει και υλοποιούν σε βάρος λαού και νεολαίας.
Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική η νεολαία καλείται να βαδίσει ξανά στο δρόμο του Νοέμβρη και να παλέψει στο πλευρό του λαϊκού κινήματος για:
ΨΩΜΙ, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της ανεργίας, της πείνας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης που επιβάλλει συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ σύμφωνα με τις επιταγές ΕΕ και ΔΝΤ.
ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΠΡΟΝΟΙΑ, ενάντια στην υποχρηματοδότηση, την υποβάθμιση και τη διάλυση των κοινωνικών παροχών.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ενάντια στην πολιτική της καταστολής και την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και συνδικαλιστικών ελευθεριών.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ενάντια στο καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας, έξω από ΕΕ, ΝΑΤΟ και ΔΝΤ, για μια Ελλάδα ανεξάρτητη με το λαό αφέντη στον τόπο του.
