Κεντρικό ζήτημα της περιόδου ιδιαίτερα στα Πανεπιστήμια αποτελεί η μήνυση σε 9 φοιτητές του Πολυτεχνείου Ξάνθης από ακροδεξιό καθηγητή, διότι συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην αυταρχική του στάση και τα μαζικά κοψίματα στο μάθημά του. Ουσιαστικά, οι μηνύσεις αυτές στοχοποιούν συνολικά το δημοκρατικό δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση. Στις 7/2 οι Αγ. Κινήσεις Θεσσαλονίκης κάλεσαν σε σύσκεψη πολιτικές δυνάμεις πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, εν όψει και της προανακριτικής εξέτασης που ξεκινάει την Πέμπτη 9/2.
Παρευρέθηκαν ο οργανώσεις που συγκροτούν την ΕΑΑΚ (ΝΑΡ, ΑΡΙΣ, ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ), η ΠΟΡΕΙΑ, το ΑΡΔΙΝ και η ΑΡΕΝ που είχε δηλώσει συμφωνία εκ των προτέρων με ό,τι θα αποφασιζόταν. Ως ΠΟΡΕΙΑ, καταθέσαμε τις προτάσεις και τις διαφωνίες μας και τελικά δεν συνυπογράψαμε το κοινό κείμενο που είχε ήδη βγει κεντρικά από αυτές τις δυνάμεις, ούτε συμμετείχαμε στο συνακόλουθο κοινό μοίρασμα. Λόγω αυτής της στάσης μας οι σ. των Αγ.Κινήσεων στο blog των Αντιγειτονιών σε σχετική ανάρτηση μας κατηγορούν ότι: "Σοβαρή ευθύνη φέρει η Πορεία (αλλά και η ΣΣΠ, που πάντοτε συμμετέχει στις συνεννοήσεις μεταξύ των δυνάμεων και πρέπει να δώσει μια πολιτική εξήγηση), η οποία δεν συμμετείχε στις δράσεις με τη δικαιολογία ότι «οι συνεννοήσεις από τα πάνω δεν αντικαθιστούν τους Συλλόγους και το μαζικό κίνημα», και ότι το ζήτημα πρέπει να προωθηθεί μέσω συλλόγων. Ποτέ η σύσκεψη δεν αυτόαναγορεύτηκε «μαζικό κίνημα». Θέλουμε να ανοιχτεί το ζήτημα και στους Συλλόγους. Όμως η αναγκαιότητα κίνησης στον σύλλογο δεν μπορεί να είναι άλλοθι για να υπονομεύονται οι αναγκαίες πλατιές πρωτοβουλίες προς τον λαό της πόλης, ειδικά όταν την Πέμπτη γίνεται η προανάκριση των συναγωνιστών στη Ξάνθη."
Κατ' αρχήν να σημειώσουμε ότι η ΠΟΡΕΙΑ θεωρεί πως τα βάρβαρα μνημονιακά μέτρα που τσακίζουν κατακτήσεις και δικαιώματα, που στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αυτό μεταφράζεται σε νέο κύκλο συγχωνεύσεων, μείωση εισακτέων κλπ, μπορούν να περάσουν μόνο με το "μαστίγιο", με την τρομοκρατία και τον εκφασισμό της δημόσιας και πολιτικής ζωής. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται η καθηγητική αυθαιρεσία στα πανεπιστήμια, όπως και οι συγκεκριμένες μηνύσεις που χτυπούν ευθέως το δημοκρατικό δικαίωμα στον συνδικαλισμό και την ύπαρξη των Συλλόγων. Μας αφορούν οι συγκεκριμένες δίκες, η έκβασή τους όμως δε θα κριθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά από το αν υπάρχει ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα στο πλευρό του λαού που θα υπερασπίζεται συνολικά τα λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα. Ο αγώνας για τη συγκρότηση αυτού του κινήματος είναι η μόνη συνθήκη που μπορεί μακροπρόθεσμα να φέρει νίκες και αυτό για μας είναι το επίδικο. Σε αυτήν την κατεύθυνση, διαφωνήσαμε και στη συγκεκριμένη σύσκεψη με την ΕΑΑΚ και τις συν αυτή δυνάμεις που θεωρούν ότι το κρίσιμο ζήτημα είναι να πιέσουμε τους πρυτάνεις να καταγγείλουν τις μηνύσεις και τον καθηγητή που τις κάνει.
Είναι μια αποπροσανατολιστική κατεύθυνση που αδυνατεί να δει την φύση της επίθεσης στα δημοκρατικά δικαιώματα συνολικά, την ανάγκη ύπαρξης μαζικού κινήματος ως απάντηση, ενώ συσκοτίζει και το ρόλο των πρυτανικών αρχών.
Στο προκείμενο, η ΠΟΡΕΙΑ εκτιμά ότι τους αγώνες για το πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα ζητήματα τους έκαναν και θα τους κάνουν οι φοιτητές οργανωμένοι και συσπειρωμένοι στους Συλλόγους τους. Αν σήμερα λόγω της πολύχρονης κυριαρχίας των αντιδραστικών και ρεφορμιστικών δυνάμεων, οι Σύλλογοι βρίσκονται αποσυγκροτημένοι ή και σε διάλυση και οι φοιτητές απογοητευμένοι και μακριά από τις συλλογικές τους διαδικασίες, το ζήτημα είναι πώς θα ανοίγουμε τα ζητήματα στους Συλλόγους, ώστε να ξαναενεργοποιηθούν μαζικά οι φοιτητές. Μόνο έτσι μπορεί να επιτευχθεί η ουσιαστική προϋπόθεση κάθε αγώνα, η μαζικότητα και η πλατιά συσπείρωση πάνω σε ζητήματα όπως αυτό της υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων που δεν αφορά μόνο τους αριστερούς, αλλά τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών. Διαφωνούμε λοιπόν με τις λογικές που "ξεπερνώντας" το πρόβλημα της μαζικότητας και της αδράνειας των Συλλόγων, προβάλλουν ως απάντηση έναν παναριστερό πολιτικό συντονισμό πολιτικών δυνάμεων από τα πάνω, ο οποίος θα αναλαμβάνει να κάνει δράσεις και αγώνες, έξω και μακριά από τους Συλλόγους. Ακόμα διαφωνούμε γιατί το συγκεκριμένο ζήτημα δεν αφορά μόνο τις πολιτικές δυνάμεις που συνυπέγραψαν το κείμενο ή ήρθαν στη σύσκεψη, δεν αφορά μόνο τους αριστερούς γενικά, αλλά συνολικά το φοιτητικό κίνημα το οποίο θα ενεργοποιηθεί και θα απαντήσει μόνο με ισχυρούς Συλλόγους που θα συσπειρώνουν όλους τους φοιτητές.
Γι' αυτό δεν συνυπογράψαμε το κείμενο και ούτε συμμετέχουμε σε πολιτικούς από τα πάνω συντονισμούς.
Η ΠΟΡΕΙΑ θεωρεί όπως προαναφέρθηκε ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να είναι υπόθεση των Συλλόγων, ώστε να υπάρξει η μέγιστη δυνατή συσπείρωση. Ωστόσο είναι φανερό πως οι μικρές αντικειμενικά δυνάμεις μας στις σχολές και ιδιαίτερα σε αυτό το ζήτημα η μη παρέμβασή μας στο Πανεπιστήμιο της Ξάνθης, μας "δένουν τα χέρια", όσον αφορά πρωτοβουλίες που μπορούμε να πάρουμε και πολύ περισσότερο να πιέσουμε άλλες δυνάμεις προς την δική μας κατεύθυνση. Αλλά είναι τουλάχιστον άστοχο οι σ. των Αγ. Κινήσεων να μας κατηγορούν ότι "υπονομεύσαμε τις πλατιές πρωτοβουλίες", όταν οι ίδιοι κάλεσαν την εν λόγω σύσκεψη...1,5 μέρα πριν την δίκη! Είναι φανερό ότι δεν υπήρχε εν όψει της δίκης το χρονικό διάστημα να ανοιχτεί στους Συλλόγους και αυτοί να πάρουν σχετικές αποφάσεις (είτε από ΔΣ, είτε κυρίως από ΓΣ) ιδιαίτερα εν μέσω εξεταστικής. Το μόνο επίδικο της σύσκεψης ήταν η επικύρωση του κοινού κειμένου των συγκεκριμένων δυνάμεων και της κοινής από τα πάνω δράσης τους. Μια κοινή δράση δυνάμεων που υποτίθεται πως γίνεται για να ξεπεραστεί η διάλυση των Συλλόγων, αφού θα αναλάμβαναν αυτές οι δυνάμεις να "ανοίξουν" και να παλέψουν το ζήτημα, αλλά πάντως έξω και μακριά από τους Συλλόγους. Είναι φανερό πως αν κάποιος χρησιμοποίησε τελικά ως "άλλοθι" την κατάσταση στους Συλλόγους για να μην παρέμβει σε αυτούς, αυτός δεν είναι η ΠΟΡΕΙΑ. Για μας είναι δεδομένο πως "άνοιγμα" του ζητήματος έξω και μακριά από τους Συλλόγους δεν νοείται!
Για να ξεκαθαρίσουμε τα της σύσκεψης και ας κρίνει ο καθένας αν η ΠΟΡΕΙΑ υπονόμευσε μια πλατιά παρέμβαση:
Προτείναμε η σύσκεψη να μείνει στη συνεννόηση μεταξύ των δυνάμεων να ανοίξουμε το ζήτημα στους Συλλόγους, σε ΓΣ και ΔΣ. Ακόμα περισσότερο ήμασταν θετικοί σε αυτήν την κατεύθυνση στην συνδιαμόρφωση ενός κειμένου-ψηφίσματος, το οποίο όμως θα μετατρεπόταν σε απόφαση Συλλόγων. Μάλιστα, κατανοώντας ότι το κύριο είναι να γίνει η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων υπόθεση των φοιτητών μαζικά, δεδομένης και της αδυναμίας να τρέξουμε κάποιο κινηματικό γεγονός μέχρι τη δίκη προτείναμε να το τρέξουμε στους Συλλόγους και να πάμε την άλλη βδομάδα σε παράσταση διαμαρτυρίας ή ακόμα και σε φοιτητική συγκέντρωση. Αυτό μάλιστα πρότειναν και σ. των Αγ.Κινήσεων, ενώ οι άλλες πολτικές δυνάμεις δεν δεσμεύτηκαν επί τούτου.
Σε αυτήν την κατέυθυνση θα κινηθούμε και το επόμενο διάστημα. Σε αυτό το φλέγον ζήτημα, η ΔΑΠ και οι μεταλλάξεις της ΠΑΣΠ ξαναποδεικνύουν τον ρόλο τους, βάζοντας πλάτες στην τρομοκρατία. Η ΚΝΕ μπορεί να οικοδομεί "λαϊκές εξουσίες" κάθε μέρα αλλά σε αυτό το ζήτημα τήρησε μια ένοχη, επικίνδυνη σιωπή, μένοντας έξω από τον αγώνα. Η ΕΑΑΚ και οι συν αυτή δυνάμεις οδηγήθηκαν στο να παρακαλούν τους πρυτάνεις να στηρίξουν τους 9 φοιτητές. Η υπόθεση της συγκρότησης ενός μαζικού φοιτητικού κινήματος που θα παλεύει για το δικαίωμα στις σπουδές μας, ενάντια στην αντιλαϊκή-αντιεκπαιδευτική πολιτική, στον εκφασισμό και την τρομοκρατία πέφτει στην ΠΟΡΕΙΑ και τις Αγ. Κινήσεις που παρά τις επί μέρους διαφωνίες μας, εκτιμούμε ότι θα προωθήσουμε το επόμενο διάστημα.
