Στις 27/11, μετά από αποφάσεις σπουδαστικών συλλόγων του ΤΕΙ Αθήνας και των συλλόγων των καθηγητών σε ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά πραγματοποιήθηκε κινητοποίηση στο υπουργείο παιδείας στο Μαρούσι. Η κινητοποίηση, λόγω και της ελλιπούς ενημέρωσης δεν είχε ιδιαίτερα μαζικά χαρακτηριστικά. Παρόλα αυτά, αποτέλεσε μια πρώτη απάντηση στα σχέδια κυβέρνησης και υπουργείου να συγχωνεύσουν δεκάδες τμήματα μέσα από την υποτιθέμενη «αναβάθμιση» των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά και τη δημιουργία του λεγόμενου «Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής».
Στην εν λόγω κινητοποίηση γίναμε μάρτυρες (δυστυχώς όχι για πρώτη φορά) της προσπάθειας καπελώματος του αγώνα των σπουδαστών μέσα από τη «μάχη» για την ψευτοηγεμονία στο σπουδαστικό κίνημα ανάμεσα στις δυνάμεις του ΜΑΣ και της ΕΑΑΚ. Αφορμή για την αντιπαράθεση αποτέλεσε αν έπρεπε να μεταφέρουν τα αιτήματα στο υπουργείο το σύνολο των παρευρισκόμενων φοιτητών ή κάποια αντιπροσωπεία που θα συζητούσε με εκπροσώπους του υπουργείου παιδείας. Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ, ότι ακόμη και σε αυτή τη σχετικά άμαζη κινητοποίηση, οι δύο «υπερεπαναστατικές» δυνάμεις κατέληξαν να βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία (ο ένας στην πάνω και ο άλλος στην κάτω είσοδο του υπουργείου), δείχνοντας για πολλοστή φορά ότι η πολιτική τους κατεύθυνση διαπνέεται από σεχταρισμό και οδηγεί στη διάσπαση και διαίρεση των αγώνων.
Στην πραγματικότητα, όσο και αν αυτές οι δύο αντιλήψεις παρουσιάζονται φαινομενικά διαφορετικές, στην πραγματικότητα ξεκινούν από την ίδια αφετηρία, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα και σπέρνουν τις ίδιες αυταπάτες στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Και αυτό συμβαίνει διότι και οι δύο απόψεις καταλήγουν στο ότι στόχος των φοιτητικών κινητοποιήσεων είναι ο διάλογος, η συνδιαλλαγή και η διαπραγμάτευση με το υπουργείο και όχι η διεκδίκηση συγκεκριμένων αιτημάτων, η συγκέντρωση των μέγιστων δυνατών δυνάμεων για την ανατροπή της αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Το ζήτημα δεν είναι αν στο υπουργείο θα μπει μια ολιγομελής ή πολυμελής αντιπροσωπεία, αλλά να μαζικοποιηθούν οι σπουδαστικοί και φοιτητικοί σύλλογοι, να πραγματοποιηθούν μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και να δοθούν ενωτικοί μαζικοί αγώνες σε ΑΕΙ-ΤΕΙ.
Απέναντι στις δυνάμεις της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού, απέναντι στις δυνάμεις που σπέρνουν αυταπάτες και παίζουν το παιχνίδι του υπουργείου σε ό,τι αφορά τον υποτιθέμενο «διάλογο» (κυβερνητικό μονόλογο θα λέγαμε εμείς), πρέπει να προτάξουμε τον ανυποχώρητο συλλογικό αγώνα φοιτητών και σπουδαστών για να ανατραπούν τα σχέδια Υπουργείου-Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ!
