Από την πρώτη στιγμή υπαγωγής της Ελλάδας στο καθεστώς μνημονίων, η εκάστοτε κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τον Ελληνικό λαό ότι ο κυκεώνας μέτρων επί μέτρων είναι απαραίτητος για την ανάκαμψη της χώρας, ωστόσο η πραγματικότητα επιμένει να διαψεύδει πεισματικά τις κούφιες ρητορείες και τις ψεύτικες υποσχέσεις.
Τα πλατιά λαϊκά στρώματα βλέπουν καθημερινά το βιοτικό τους επίπεδο να καταβαραθρώνεται ραγδαία, καθώς ο κατώτατος βασικός μισθός έχει ήδη πέσει στα 589 ευρώ (τα οποία ανερυθρίαστα χαρακτηρίζει «πολλά» ο γραμματέας του υπουργείου οικονομικών), οι άνεργοι κάθε τρίμηνο αυξάνονται, με την ανεργία των νέων έως 24 ετών να αγγίζει το 61%, οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται αφήνοντας τους εργαζόμενους να διαπραγματεύονται ατομικά πλέον με τους εργοδότες τους, τα χαράτσια έχουν μονιμοποιηθεί, χιλιάδες απολύσεις δρομολογούνται στο δημόσιο μεταμφιεσμένες σε εφεδρεία. Η ζοφερή αυτή κατάσταση δεν προμηνύει τίποτα από την «ανάπτυξη» και την «ανάκαμψη» που δημαγωγικά βλέπει στην απαρέγκλιτη και χωρίς χαλάρωση εφαρμογή του μνημονίου η συγκυβέρνηση. Αντιθέτως, λόγω αυτής ακριβώς της πολιτικής, ο λαός θα βρεθεί σε ακόμη δεινότερη θέση και στερημένος από δικαιώματα που με θυσίες και αγώνες χρόνων τού κινήματος είχαν κατακτηθεί.
Η πολιτική αυτή απλώνει τα πλοκάμια της και στο χώρο της παιδείας. Η προσπάθεια εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής στα Πανεπιστήμια υλοποιείται αυτή τη στιγμή μέσα από το σχέδιο «Αθηνά» (πόσο διαστρεβλωμένη χρήση των όρων της αρχαίας μυθολογίας, αλήθεια!). Τι προβλέπει το σχέδιο «Αθηνά»; Μαζικό σφράγισμα και μετακίνηση σχολών, εξώθηση σε εσωτερική μετανάστευση δεκάδων χιλιάδων φοιτητών, επιδείνωση του επιπέδου σπουδών και συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, νέους ταξικούς φραγμούς πριν το πανεπιστήμιο και στη διάρκεια των σπουδών, δραματική μείωση του αριθμού των εισακτέων. Επί της ουσίας αποτελεί ξεκάθαρο χτύπημα στα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας.
Μια τόσο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική δεν θα μπορούσε να μη γεννήσει αντιδράσεις όπως έδειξαν και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις κλάδων των ΜΜΜ, ναυτεργατών και αγροτών, τις οποίες τα αστικά επιτελεία μέσω των ΜΜΕ έσπευσαν να κατασυκοφαντήσουν. Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων δεν είναι άλλη από την επίταση της καταστολής (στα πανεπιστήμια μεταφράζεται με την κατάργηση και κατ’ εξακολούθηση καταπάτηση του ασύλου), το χτύπημα των απεργιών, τις δύο επιστρατεύσεις που έγιναν μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα και το κλείσιμο του ματιού στην απαγόρευση των απεργιών. Κάθε άλλο παρά να τρομοκρατηθεί το κίνημα απέναντι σε αυτή την τακτική πρέπει. Αντίθετα, πρέπει να ενδυναμωθούν και να στηριχθούν οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας.
Απέναντι σε αυτή την πολιτική, που βυθίζει τους εργαζόμενους στη φτώχεια και την εξαθλίωση, που πετάει τη νεολαία έξω από τα Πανεπιστήμια και την εργασία, μπορεί και πρέπει να οικοδομηθεί ένα μαζικό, ενωτικό, αγωνιστικό, παλλαϊκό κίνημα, το οποίο θα βάλει φραγμό σε αυτή τη ζοφερή κατάσταση, θα αναδείξει τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής και θα θέσει νέους στόχους στον λαό και τη νεολαία!
Η αριστερή φοιτητική παράταξη ΠΟΡΕΙΑ καλεί κάθε φοιτητή και φοιτήτρια να στηρίξουν με τη συμμετοχή τους την ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 20ΗΣ ΦΛΕΒΑΡΗ, να ζωντανέψουν και πάλι τους φοιτητικούς συλλόγους, να αντιπαλέψουν τη βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική.
