Σκοτεινιάζει ο διεθνής ορίζοντας
Αυτό που χαρακτηρίζει τη διεθνή κατάσταση 8 χρόνια ύστερα από το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και τις αισιόδοξες προβλέψεις των απολογητών του ιμπεριαλιστικού συστήματος για “ανάκαμψη”, είναι οι ισχυρές ενδείξεις για ένα νέο κύκλο της οικονομικής κρίσης με απροσδιόριστες προς το παρόν προεκτάσεις και συνέπειες.
Αυτό πιστοποιούν η επιβράδυνση των αναιμικών έτσι κι αλλιώς ρυθμών ανάπτυξης στον καπιταλιστικό κόσμο και η διαρκώς προς τα κάτω αναθεώρησή τους, οι σοβαροί τριγμοί που σημειώνονται στην κινέζικη οικονομία, τη δεύτερη μεγαλύτερη του κόσμου, αλλά και στις άλλες αναδυόμενες οικονομίες, ο οικονομικός και νομισματικός πόλεμος που μαίνεται ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα ανταγωνιζόμενα γιγάντια μονοπώλιά τους, η καταβύθιση της μετοχής της κολοσσιαίας γερμανικής Ντόιτσε Μπανκ και το ενδεχόμενο ακόμη και χρεοκοπίας της.
Η κρίση οξύνει παραπέρα τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, επιταχύνει τις ανακατατάξεις στη δύναμη των διεθνών κέντρων και τροφοδοτεί την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα που βρίσκει διέξοδο στους κατακτητικούς πολέμους και το μακέλεμα των λαών, αναζωπυρώνοντας ακόμη και τις απειλές για παγκόσμιο πόλεμο και πυρηνικό αλληλοεκβιασμό.
Με ιδιαίτερη σφοδρότητα έχει ξεσπάσει ο αμερικανορωσικός ανταγωνισμός για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής και την επαναχάραξη των συνόρων στη Μ. Ανατολή και κλιμακώνεται ο πόλεμος που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ με τους συμμάχους τους στο Ιράκ και τη Συρία, με επίκεντρο τώρα τη Μοσούλη και το Χαλέπι, οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στην προσφυγιά, την πείνα και το θάνατο. Η Συρία και το Ιράκ έχουν μετατραπεί σε πολεμικά πεδία όπου οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι περιφερειακοί ηγεμονισμοί συμπλέκονται, ανταγωνίζονται και επεμβαίνουν, καταστρέφοντας και λεηλατώντας τις δύο χώρες και τους λαούς τους, δημιουργώντας τις συνθήκες μιας γενικευμένης σύγκρουσης στην ευρύτερη περιοχή.
Με ένταση εκδηλώνεται ακόμη ο αμερικανορωσικός ανταγωνισμός κατά μήκος όλων των δυτικών συνόρων της Ρωσίας, από τις Βαλτικές χώρες και την Πολωνία έως την Ουκρανία, την Κριμαία και τον Καύκασο, όπου εγκαθίστανται Νατοϊκές στρατιωτικές δυνάμεις και αναπτύσσονται αντιπυραυλικά συστήματα της περιβόητης αμερικανονατοϊκής “ασπίδας”, προκαλώντας αντίστοιχες στρατιωτικές κινήσεις από την πλευρά της Ρωσίας και διαμορφώνοντας ένα ψυχροπολεμικό κλίμα που σκοτεινιάζει τη διεθνή ατμόσφαιρα.
Σοβαρή εστία έντασης και αντιπαράθεσης παραμένει η Κορεατική χερσόνησος σαν αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών επιβουλών και προκλήσεων των ΗΠΑ και των υποτακτικών τους της Νότιας Κορέας κατά της Λ.Δ. Κορέας, ενώ διερύνεται η συγκέντρωση μεγάλων αεροναυτικών αμερικανικών δυνάμεων στον Ειρηνικό και στις θάλασσες της Νότιας Κίνας, όπου πυκνώνουν οι προστριβές της Κίνας με την Ιαπωνία σ' έναν κλιμακούμενο ανταγωνισμό των ΗΠΑ με την Κίνα για την κυριαρχία στην Ασία και τον Ειρηνικό.
Την ίδια στιγμή εκδηλώνονται ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και ενδοαστικές αντιθέσεις και μέσα στο “δυτικό στρατόπεδο” και ανάμεσα στις μονοπωλιακές ομάδες στο εσωτερικό των ιμπεριαλιστικών χωρών. Έκφραση αυτών των διεργασιών αποτέλεσε το δημοψήφισμα για έξοδο της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ και η σφοδρότητα που προσέλαβε ο προεκλογικός αγώνας ανάμεσα στους Δημοκρατικούς και Ρεμπουπλικάνους στις ΗΠΑ, αλλά και στο εσωτερικό του κάθε κόμματος, ενδεικτικό της πόλωσης και των οξύτατων αντιθέσεων που ξεσπούν ανάμεσα στα διάφορα τμήματα της κυρίαρχης αστικής τάξης.
Τη νέα χρονιά θα ξεκαθαριστεί αν η πορεία αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ θα γίνει οριστική και αμετάκλητη, ή κάτω από την πίεση των δυνάμεων του “μέσα” θα υπάρξει στο τέλος αναδίπλωση και αναζήτηση ενός συμβιβασμού στα πλαίσια της ΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση το οικοδόμημα της ΕΕ βρίσκεται αντιμέτωπο με την πιο βαθιά κρίση της ιστορίας του, κλονίζεται και εξασθενεί η ιμπεριαλιστική του συνοχή και απειλείται με διάσπαση. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία, τη Γαλλία και την ίδια τη Γερμανία την επόμενη χρονιά μπορεί να βυθίσουν την ΕΕ σε μια βαθύτερη και αξεπέραστη κρίση.
Αναζητώντας διέξοδο απ' την κρίση στην κλιμάκωση των επιθέσεων εναντίον των λαών, οι κυρίαρχες κλίκες του μονοπωλιακού κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις τους συνεχίζουν να επιβάλλουν στις καπιταλιστικές χώρες σαρωτικά μέτρα, κατεδαφίζοντας όλες τις μεταπολεμικές εργατικές κατακτήσεις και επιφέροντας ραγδαία επιδείνωση των όρων διαβίωσης εκατοντάδων εκατομμυρίων εργαζομένων. Και θωρακίζουν την αντιδραστική πολιτική κυριαρχία τους με τον ακρωτηριασμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τα τρομοκρατικά κατασταλτικά μέτρα για την παρεμπόδιση και κατάπνιξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων, με τα σιδερόφρακτα τείχη που υψώνουν για τη βίαιη αναχαίτιση των προσφύγων. Στο έδαφος ακριβώς της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και μιας τέτοιας πολιτικής που εφαρμόζεται, φουντώνουν ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία και αναπτύσσεται ένα παγκόσμιο αντιδραστικό ρεύμα, τόσο στις ΗΠΑ με εκφραστή τον Τραμπ, όσο και σε πολλές χώρες της ΕΕ, με πρώτη τη Λεπέν στη Γαλλία, με “αντισυστημική” μάσκα αλλά με ακροδεξιό ή ανοιχτά φασιστικό περιεχόμενο, έκφραση των πιο τρομοκρατικών και επιθετικών κύκλων του μονοπωλιακού κεφαλαίου, που η κυριαρχία τους θα προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερα δεινά για τους λαούς, παγκόσμια κρίση και αστάθεια στο καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Οι λαοί, παρά τα αναρίθμητα εμπόδια που υψώνονται μπροστά τους, αντιστέκονται στα αντεργατικά μέτρα των εκμεταλλευτριών τάξεων και σημαντικοί αγώνες αναπτύχθηκαν στις χώρες της ΕΕ ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική της λιτότητας, ενώ ιδιαίτερη σημασία αποκτούν στις συνθήκες αυτές, οι εκδηλώσεις αποδοκιμασίας των αντιμεταναστευτικών κηρυγμάτων και τα κινήματα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες.
Συνολικά ο αντιιμπεριαλιστικός, επαναστατικός αγώνας των λαών του τρίτου κόσμου και ο εργατικός αγώνας και το λαϊκό κίνημα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες συναντούν μεγάλα προβλήματα και δυσκολίες λόγω των δυσμενών συσχετισμών δυνάμεων, της υποχώρησης του κομμουνιστικού κινήματος και της αρνητικής επίδρασης διαφόρων λαθεμένων και επικίνδυνων ιδεολογικοπολιτικών ρευμάτων.
Αυτό έχει σα συνέπεια το επίπεδο ανάπτυξης των λαϊκών αγώνων να υπολείπεται σοβαρά ως προς το μέγεθος της επίθεσης των αντιδραστικών δυνάμεων. Η πάλη των λαών για την απολύτρωση από τα δεσμά της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας μπορεί να προχωρήσει μόνο αν στην πορεία του μακροχρόνιου αγώνα αντίστασης αναδειχθούν γνήσιες λαϊκές, κομμουνιστικές δυνάμεις που, καταπολεμώντας επικίνδυνα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα, και προσδιορίζοντας το πραγματικό περιεχόμενο του αγώνα, θα τον μετασχηματίζουν σε αγώνα ενάντια στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές, σε επαναστατικό αγώνα για την κατάκτηση της Λευτεριάς, της Δημοκρατίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και του Σοσιαλισμού.
Χωρίς ανάσα η κυβέρνηση περνά από την πρώτη στη δεύτερη αξιολόγηση ισοπεδώνοντας ό,τι έχει απομείνει
Δεν πρόλαβε η κυβέρνηση Τσίπρα να κλείσει την πρώτη αξιολόγηση με την οποία καρατόμησε τις συντάξεις, εκτίναξε τη φοροληστεία, γενίκευσε τους πλειστηριασμούς απειλώντας με ξεσπίτωμα χιλιάδες λαϊκές οικογένειες και μετέφερε στο περιβόητο “Υπερταμείο” για 99 ολόκληρα χρόνια όλον το δημόσιο πλούτο και την περιουσία, βγάζοντας στο σφυρί όχι μόνο τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, όχι μόνο τις συγκοινωνίες, τα τρένα και το Ελληνικό, αλλά και το νερό, την αποχέτευση και την ηλεκτρική ενέργεια, και ξεκίνησε χωρίς ανάσα τη δεύτερη αξιολόγηση, που απειλεί με ολοκληρωτική εξαφάνιση όσα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις έχουν απομείνει, διαμορφώνοντας συνθήκες γενικευμένης εργασιακής κόλασης.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αποδεικνύεται και χρησιμοποιείται σαν η μοναδική εκείνη πολιτική δύναμη που μπορεί να ανταποκριθεί σήμερα στο ρόλο της πειθήνιας διεκπεραίωσης των σκληρών απαιτήσεων των δανειστών και της ντόπιας ολιγαρχίας, υπερψηφίζοντας με την ισχνή αλλά συντεταγμένη πλειοψηφία της νόμους και πολυνομοσχέδια λαιμητόμους, ισοπεδώνοντας ό,τι έχει απομείνει όρθιο από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Τώρα επείγεται η κυβέρνηση να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση, διαβεβαιώνοντας τα ξένα και ντόπια αφεντικά της πως είναι αποφασισμένη γενικότερα να εφαρμόσει απαρέγκλιτα τα εκατοντάδες προαπαιτούμενα του τρίτου βάρβαρου μνημονίου. Μια τέτοια “ζωντανή”, πειθήνια διαβεβαίωση, ολοκληρωτικής ευθυγράμμισης στις μνημονιακές δεσμεύσεις συνιστά αυτός καθ' εαυτός ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, που στέλνει μήνυμα εντός και εκτός της χώρας πως και η παραμικρή παρέκκλιση ή καθυστέρηση από την εφαρμογή των “συμφωνηθέντων” δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή από την κυβέρνηση και οι φορείς τους θα εξοβελίζονται.
Και σαν αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που προσφέρει στους ιμπεριαλιστές δυνάστες η κυβέρνηση απεγνωσμένα εκλιπαρεί να της προσφέρουν κάποια “ρύθμιση” του δημόσιου χρέους – αφού η περίφημη διαγραφή έχει αποσυρθεί – και ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, για να 'χει κάτι να ανεμίζει προκειμένου να αμβλύνει την οργή και την αγανάκτηση των λαϊκών μαζών και να δημιουργήσει κοινωνικό κλίμα ανοχής και αποδοχής των αντεργατικών μέτρων.
Αλλοπρόσαλλοι τακτικισμοί
και τελικά ευθυγράμμιση και υποταγή
Αφού για δύο μήνες θριαμβολογούσε και δημαγωγούσε ασύστολα η κυβέρνηση πως πέτυχε με το διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες να καταφέρει “τελειωτικό χτύπημα” στη διαπλοκή και τη διαφθορά και να εξασφαλίσει τη “διαφάνεια” και “ρύθμιση” του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, εξαναγκάζοντας τους καναλάρχες να δώσουν εκατομμύρια ευρώ που θα δίνονταν στους παιδικούς σταθμούς(!), όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενεργώντας ως όργανο των καναλαρχών και υπηρέτης των επιδιώξεων της ΝΔ, έκρινε το νόμο αντισυνταγματικό, η κυβέρνηση κήρυξε άτακτη υποχώρηση και αναζητά έναν αντιδραστικό συμβιβασμό με τους καναλάρχες και τη Δεξιά που θα διαιωνίζει το καθεστώς της διαπλοκής χωρίς να θέτει σε αμφισβήτηση την παραμονή της στην κυβερνητική εξουσία.
Όπως συνέβη και πέρσι, όπου η κυβέρνηση δημαγωγούσε και υπόσχονταν το πρώτο εξάμηνο πως μ' ένα νόμο “έρχεται το τέλος των μνημονίων και της τρόικας”, για να οδηγηθεί λίγο μετά, τον Ιούλη, σε μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση και υποταγή, υπογράφοντας ένα νέο τριετές μνημόνιο μεγαλύτερης υποδούλωσης της χώρας στους ιμπεριαλιστές και νέας αντιλαϊκής επέλασης, έτσι και τώρα βλέπουμε τους ίδιους αλλοπρόσαλλους τακτικισμούς και από τον νόμο Παππά, που υποτίθεται “τελείωνε οριστικά τη διαπλοκή”, να οδηγείται σε πολιτική ήττα και αναδίπλωση, χορεύοντας στο ρυθμό που παίζουν οι καναλάρχες, το ΣτΕ και η ΝΔ. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε επίσης και με το μάθημα των Θρησκευτικών και τις σχέσεις της με την Εκκλησία. Εκεί που σήκωνε θόρυβο η κυβέρνηση και δια του υπουργού Παιδείας ψέλλισε κάποιες φράσεις απέναντι στους εκκλησιαστικούς κύκλους, μόλις τα πανίσχυρα εκκλησιαστικά κέντρα επιτέθηκαν δείχνοντας το αναχρονιστικό, ακροδεξιό και αντικομμουνιστικό τους πρόσωπο, ο πρωθυπουργός ξεπέταξε με τον πιο εμφαντικό και εξευτελιστικό τρόπο τον υπουργό του στον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό, δίνοντάς τον βορά στον Αρχιεπίσκοπο, συμμορφούμενος και με τις υποδείξεις του δεξιού κυβερνητικού συνεταίρου του.
Παρ' ότι αυτήν τη στιγμή που αναζητούν συμβιβασμό ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ για τη συγκρότηση του ΕΣΡ έχουν πέσει οι τόνοι μιας “πολεμικής φάσης” που κυριαρχούσε λίγο διάστημα πριν, είναι βέβαιο πως σύντομα θα ξαναβρεθούμε μπροστά σε μια νέα πόλωση ανάμεσά τους, αφού και τα δύο κόμματα, για τους δικούς τους λόγους το καθένα, καλλιεργούν το κλίμα μιας κάλπικης και διχαστικής αντιπαράθεσης. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει διαρκώς το δίπολο Αριστερά – Δεξιά και πασχίζει να συντηρήσει το μύθο της “πρώτης φορά Αριστεράς”, επιχειρώντας απεγνωσμένα να συγκαλύψει την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, ότι από κοινού με το κόμμα της Δεξιάς βρίσκονται στο ίδιο αντιλαϊκό μνημονιακό μέτωπο, απέναντι και ενάντια στο λαό.
Η αστική προπαγάνδα θριαμβολογεί για την οριστική προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις σκληρές μνημονιακές δυνάμεις, διαλαλεί με αλαζονεία ότι ο αντιλαϊκός δρόμος της υποταγής στους κυρίαρχους είναι μονόδρομος και επιστρατεύει όλα τα όπλα της για να διασύρει την Αριστερά, το ήθος και τις αξίες της, δείχνοντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ καθώς βουλιάζει στα βρώμικα απόνερα της αστικής εξουσίας. Η εμμονή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ κάθε στιγμή να υπενθυμίζει την υποτιθέμενη σχέση της με την Αριστερά και ο εξευτελισμός που αυτή υφίσταται μέσω της υποτιθέμενης σχέσης, αποτελεί σίγουρα μια ξεχωριστή υπηρεσία προς τη μεγαλοαστική τάξη και το σύστημά της που καμιά άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να της προσφέρει. Και αυτή την εμμονή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να υπενθυμίζει διαρκώς ότι εκφράζει την Αριστερά, έχουν κάθε λόγο να την αναπαράγουν η κυρίαρχη τάξη, η ΝΔ και οι μηχανισμοί προπαγάνδας τους. Ακριβώς γι' αυτό, την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της υποτέλειας θέλουν να τη χρεώνουν σε μια αριστερή πολιτική και όχι σε μια κυβέρνηση που απλά συνεχίζει να εφαρμόζει πιστά τις μνημονιακές πολιτικές της Δεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας.
Από την άλλη η ΝΔ, διαθέτοντας τη στήριξη ισχυρών ξένων και ντόπιων κέντρων και νευραλγικών τομέων του αστικού κράτους, διαμορφώνει πολιτικό κλίμα δυναμικής επανόδου στην κυβερνητική εξουσία, πιέζοντας διαρκώς για εκλογές και προβάλλεται από τους προστάτες της ως η επόμενη κυβερνητική λύση, ο κύριος εγγυητής της μνημονιακής αντιλαϊκής επέλασης.
Πανηγυρίζει με τη συνθηκολόγηση και την προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις μνημονιακές δυνάμεις και επιχειρεί να την εμφανίσει σα χρεοκοπία της Αριστεράς και του “άλλου δρόμου”, επιστρατεύοντας μια αντιδραστική προπαγάνδα με ιδεολογικά πυρά.
Τα αστικά επιτελεία, προετοιμάζοντας την επάνοδό της στη διακυβέρνηση της χώρας, επιχειρούν να προσδώσουν ένα “σύγχρονο”, “μεταρρυθμιστικό”, “κεντρο-δεξιό” προφίλ στον Κυρ. Μητσοτάκη και στη ΝΔ. Πρόκειται για ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξωραϊσμού και συγκάλυψης του πραγματικά βαθιά αντιδραστικού χαρακτήρα της Δεξιάς, που υπηρέτησε δουλικά τις εντολές των δανειστών, τόσο από τη θέση της κυβέρνησης, όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αξιοποιώντας η ΝΔ τη γρήγορη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και την αφόρητη κατάσταση των λαϊκών μαζών, δημαγωγεί ασύστολα και χειραγωγεί τις εξελίξεις στην κατεύθυνση της δικής της αντιδραστικής πολιτικής, όπως την έζησε στο πετσί του ο λαός μας τα προηγούμενα χρόνια.
Σε συνθήκες κλιμακούμενων απειλών και αμφισβητήσεων της Τουρκίας του Ερντογάν των διεθνών Συνθηκών που ρυθμίζουν τα σύνορα της περιοχής, με τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις του ενάντια στη Συνθήκη της Λοζάνης και για τα “σύνορα της καρδιάς του”, με την αναβίωση αντιδραστικών εθνικισμών και αλυτρωτικής προπαγάνδας στη βάση μειονοτικών ζητημάτων που αναμοχλεύονται ξανά στα Βαλκάνια, με το Κυπριακό επίσης να εισέρχεται στην πιο κρίσιμη φάση των τελευταίων χρόνων και καθώς διαγράφεται προοπτική ίδρυσης αυτόνομης ή ανεξάρτητης ενιαίας κουρδικής οντότητας που απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας, σε μια Μ. Ανατολή που φλέγεται από τις πολεμικές επιχειρήσεις και ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών και συνωστίζονται τα αεροπλανοφόρα και οι πολεμικές αρμάδες τους στην Α. Μεσόγειο και το Αιγαίο, η κατάσταση στην περιοχή οξύνεται επικίνδυνα, αφού όλες αυτές οι εξελίξεις και οι παράγοντες ωθούν σε κλιμάκωση της έντασης και των αντιπαραθέσεων και δημιουργούν ένα εύφλεκτο έδαφος που απειλεί να πυροδοτήσει επικίνδυνες τυχοδιωκτικές περιπέτειες και συγκρούσεις.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, υπερθεματίζοντας στην πολιτική εθνικής υποτέλειας που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις της ξενόδουλης άρχουσας τάξης, αναζητά στήριξη, προστασία και “δικαίωση” στους ιμπεριαλιστές, ιδιαίτερα τους υπερατλαντικούς, δυναμώνοντας τους πολιτικοστρατιωτικούς δεσμούς εξάρτησης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Η αναμενόμενη επίσκεψη Ομπάμα στη χώρα μας που κατά τρόπο προκλητικό ορίστηκε στην επέτειο του τριήμερου ξεσηκωμού του Νοέμβρη του '73 ενάντια στην αμερικανοστήρικτη φασιστική δικτατορία, αποτελεί έναν ακόμη κρίκο μιας υποτελούς πολιτικής ευχαριστιών και υποκλίσεων που εφαρμόζει από την πρώτη μέρα της ανόδου του στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, εξωραΐζοντας συστηματικά και εξαγνίζοντας το αποκρουστικό πρόσωπο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, προσφέροντας τις υπηρεσίες και τις στρατιωτικές διευκολύνσεις του για την επίτευξη των ευρύτερων επεμβατικών και πολεμικών επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή, από κοινού με το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ και το αμερικανόδουλο, φασιστικό καθεστώς της Αιγύπτου και ευελπιστώντας να επωφεληθεί και να ανταμειφθεί γι' αυτή την πολιτική του από τα ξένα αφεντικά.
Μπροστά στον καταιγισμό των αντεργατικών μέτρων που έρχονται να επιδεινώσουν δραματικά τη θέση των εργαζομένων, ο μόνος δρόμος για το Μ-Λ ΚΚΕ ήταν και παραμένει ο δρόμος της παλλαϊκής – πανεργατικής αντίστασης και πάλης ενάντια στους ξένους και ντόπιους δυνάστες και εκμεταλλευτές και τα πολιτικά τους φερέφωνα κάθε απόχρωσης, για την ανατροπή των μέτρων που πέρασαν και την απόκρουση αυτών που έρχονται με τη δεύτερη “αξιολόγηση”, τη διεκδίκηση και επανακατάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, σε αναπόσπαστη σύνδεση με τα γενικότερα αιτήματα πάλης για την έξοδο από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και το γκρέμισμα της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.
Η πείρα των τελευταίων χρόνων πάλης ενάντια στα μνημόνια και την πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να επιβεβαιώσει ξανά τη δοκιμασμένη αλήθεια του επαναστατικού κινήματος ότι η απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης, η ανατροπή των αντεργατικών μέτρων και η διεκδίκηση των μεγάλων αντιιμπεριαλιστικών αιτημάτων του λαού μας δεν πρόκειται να έρθει μέσα από κοινοβουλευτικά τεχνάσματα και προσδοκίες που σκορπούν οδυνηρές αυταπάτες και απογοητεύσεις, αλλά μέσα από την ανάπτυξη ενός ισχυρού λαϊκού εξωκοινοβουλευτικού αγώνα, με εμπιστοσύνη στη δύναμη των μαζών.
Σε αυτή την κεντρική κατεύθυνση θα συνεχίσει να μάχεται το Μ-Λ ΚΚΕ.
Το τελευταίο διάστημα, μπροστά στις δυσκολίες και τα εμπόδια που ορθώνονται για την ανάπτυξη της εργατικής και λαϊκής πάλης, ξαναφουντώνουν όλες οι βαθιά λαθεμένες απόψεις που αντιπαλέψαμε για τα συνδικάτα και επινοούνται διάφορα υποκατάστατα, που επαναφέρουν προτάσεις “παναριστερού πολιτικού συντονισμού”, σαν απάντηση δήθεν για το ξεπέρασμα των δυσκολιών.
Το να επανέρχονται παρόμοιες προτάσεις, μετά το ναυάγιο και τη χρεοκοπία της ιδέας του παναριστερού πόλου που ενσάρκωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας μια σειρά οργανώσεις να γίνουν νεροκουβαλητές του, σημαίνει πως τα ρεφορμιστικά “μεταβατικά” προγράμματα καλά κρατούν.
Προτάσεις και προγράμματα που όχι μόνο δεν συμβάλλουν στο ξεμπλοκάρισμα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και στην ανασύνταξη του αριστερού κινήματος, αλλά αντίθετα συντηρούν τη σύγχυση και συσκοτίζουν το δρόμο για την ανασυγκρότησή τους.
Η γενικότερη υποχώρηση του κινήματος, το χαμηλό επίπεδο συνείδησης και οργάνωσης των μαζών, συνδέεται, πέρα από τις αυταπάτες των εύκολων λύσεων που σκόρπισε τα προηγούμενα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, με την υπόσκαψη και διάβρωση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος που έχει προκαλέσει η πολύχρονη κυριαρχία του ρεβιζιονισμού και η καπιταλιστική παλινόρθωση, συνδέεται με την αδήριτη αναγκαιότητα της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος και την αναδημιουργία του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης. Αυτή ακριβώς η κατάσταση καθορίζει τους αρνητικά διαμορφωμένους συσχετισμούς δυνάμεων σε βάρος του κινήματος και ερμηνεύει την αδυναμία ανατροπής των αντεργατικών μέτρων και της κυβερνητικής πολιτικής, καλλιεργώντας κάθε είδους συγχύσεις, απογοητεύσεις και ηττοπάθειες. Όσο δεν κάνει βήματα η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, οι εργατικοί και λαϊκοί αγώνες θα χαρακτηρίζονται από αστάθεια και αποσπασματικότητα, από εφήμερες διακυμάνσεις, θα είναι του ύψους και του βάθους. Ο στόχος της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος αποτελεί για το Μ-Λ ΚΚΕ κεντρικό καθήκον.
Τον προηγούμενο μήνα συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τη δημιουργία της Λαϊκής Αντίστασης – Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας. Οι δυνάμεις που τη συγκροτούν αυτά τα τρία χρόνια δίνουν καθημερινά τη μάχη για να στηρίξουν και να ενισχύσουν τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας, ενάντια στα βάρβαρα μνημόνια των κυβερνήσεων της μεγαλοαστικής τάξης και των ξένων αφεντικών της, ενάντια στη ληστρική καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση, καταπίεση και εξάρτηση.
Παρά τις αναπόφευκτες δυσκολίες και τα προβλήματα που προέκυψαν το διάστημα αυτό και τις εκφρασμένες διαφορές απόψεων που υπάρχουν, ορισμένες μάλιστα σε σημαντικά ζητήματα, οι δυνάμεις της ΛΑ-ΑΑΣ καταφέρνουν να ξεπερνούν τα εμπόδια και τις αρνητικές καταστάσεις που δημιουργούνται και ανοίγουν το δικό τους ανεξάρτητο δρόμο, στέλνοντας μήνυμα πως είναι πάντα μάχιμες, παλεύοντας να συσπειρώσουν και να εμπνεύσουν ευρύτερες δυνάμεις, να διαδώσουν το δικό τους μήνυμα μέσα στους αγώνες, το λαό και την Αριστερά.
Για τα οργανωτικά ζητήματα
Στη φετινή Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Μ-Λ ΚΚΕ τον περασμένο Απρίλη αποφασίσαμε να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στα οργανωτικά ζητήματα. Επισημάναμε ότι «εξακολουθούμε να έχουμε αρκετές οργανωτικές αδυναμίες που πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε πιο αποφασιστικά και αποτελεσματικά» και τονίσαμε «πως είναι αναγκαίο να επικεντρώσουμε περισσότερο την προσοχή μας στα οργανωτικά προβλήματα, να μη μένουμε μόνο στον εντοπισμό τους, αλλά να καταπιαστούμε, πολύ συγκεκριμένα, με την πρακτική επίλυσή τους, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που έχουμε και παίρνοντας όλα τα αναγκαία μέτρα».
Από την επομένη της Συνδιάσκεψης, η Κ.Ε. έθεσε σε προτεραιότητα αυτό το καθήκον. Σε όλες τις οργανώσεις του κόμματος η συζήτησή του, συνδυασμένη με ενέργειες βελτίωσης των οργανωτικών μας, θα πρέπει να συνεχισθεί γνωρίζοντας ότι η οργανωτική δουλειά είναι επίπονη και απαιτεί επιμονή.
Για να ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια, η Κ.Ε. αποφασίζει την πραγματοποίηση Πανελλαδικής Οργανωτικής Σύσκεψης τον Απρίλη του 2017. Εκεί θα κατατεθεί ένας απολογισμός της πορείας αντιμετώπισης των οργανωτικών ζητημάτων, με σκοπό να δούμε πώς εξελίσσεται συνολικά η δουλειά μας σε αυτό τον τομέα, πού και γιατί χωλαίνουμε και πώς θα δοθεί παραπέρα ώθηση σε αυτήν. Πηγαίνοντας προς την Πανελλαδική Οργανωτική Σύσκεψη, είναι απαραίτητο να θέσουμε μερικούς στόχους για τα οργανωτικά ζητήματα, με βάση τους οποίους θα μετρήσουμε την οργανωτική πρόοδό μας:
Στον ιδεολογικοπολιτικό τομέα
Όλη η δράση του κόμματος αναπτύσσεται με άξονα την ιδεολογικοπολιτική γραμμή μας και τα αποτελέσματά της καθορίζονται, πρώτα και κύρια, από την ορθότητα της γραμμής μας, αλλά και από τη δυνατότητα αφομοίωσής της από τα μέλη του κόμματος και την ικανότητά τους να τη διαδίδουν και να την εφαρμόζουν παντού όπου κινούνται. Είναι αναγκαίο τα μέλη μας να ανεβάζουν το ιδεολογικοπολιτικό επίπεδό τους και να έχουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη δημόσια προβολή, την επιχειρηματολόγηση, την εκλαΐκευση και την υπεράσπιση της ιδεολογικοπολιτικής γραμμής του κόμματος στις δημόσιες αντιπαραθέσεις.
Για την ενίσχυση αυτού του κρίσιμου τομέα της δουλειάς μας πρέπει: Να ενσωματώσουμε σε όλες τις οργανώσεις, με πιο συστηματικό τρόπο, και όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένο, τη διεξαγωγή ιδεολογικοπολιτικών συζητήσεων που να συνδέονται ζωντανά με τα επίκαιρα καθήκοντα της πάλης. Όλα τα ιδεολογικοπολιτικά επιχειρήματά μας να γίνουν κτήμα των μελών μας, έτσι ώστε χωρίς δισταγμούς, με επάρκεια και με πεποίθηση, να μιλούν και να συζητούν σε μαζικούς χώρους, με τον πλατύ αριστερό και λαϊκό κόσμο και να διεξάγουν την ιδεολογικοπολιτική αντίκρουση της κυρίαρχης αστικής προπαγάνδας και των αντίπαλων και λαθεμένων θέσεων και απόψεων. Να σταθεροποιήσουμε στην ύλη της εφημερίδας μας και στο περιοδικό της νεολαίας μας τα ιδεολογικοπολιτικά κείμενα. Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την έκδοση ενός περιοδικού ιδεολογικοπολιτικών κειμένων.
Στη λειτουργία των οργανώσεών μας
Μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψή μας ολοκληρώθηκε η επανεκλογή των καθοδηγητικών οργάνων σε όλες τις κομματικές βαθμίδες. Οι οργανώσεις βάσης του κόμματος, πανελλαδικά, οφείλουν να στοιχίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη λειτουργία τους στις κατευθύνσεις που χάραξαν οι Αποφάσεις της Συνδιάσκεψης, εστιάζοντας την προσοχή τους: Στην πραγματοποίηση τακτικών συνεδριάσεων με τη συμμετοχή όλων των μελών τους. Στον καλύτερο προσδιορισμό του περιεχομένου τους και στη διεξοδική συζήτηση των θεμάτων. Στην οργάνωση των καθηκόντων που προκύπτουν με τον καταμερισμό της δουλειάς και με την ανάθεση συγκεκριμένων ευθυνών. Στον έλεγχο της εκπλήρωσης υποχρεώσεων (ανταπόκριση σε δραστηριότητες που αποφασίζονται, οικονομική συνδρομή κ.λπ.). Στην παρακολούθηση της υλοποίησης των καθηκόντων κάθε κομματικής οργάνωσης από το καθοδηγητικό όργανό της, στο ενδιάμεσο μεταξύ των συνεδριάσεών της. Στην τήρηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και στην εξάλειψη φαινομένων φιλελευθερισμού.
Στον τομέα της οργανωτικής επιρροής
Είναι ο καίριος τομέας στον οποίο πρέπει να αφιερώσουν τη μεγαλύτερη προσοχή όλες οι κομματικές δυνάμεις, ξεπερνώντας υφιστάμενες σημαντικές αδυναμίες. Το χτίσιμο δεσμών με ανθρώπους, η αύξηση της επιδεξιότητάς μας να τους μετατρέπουμε σε δεσμούς πολιτικής επιρροής του κόμματος και, τελικά, σε οργάνωση στις γραμμές Μ-Λ ΚΚΕ είναι μια υπόθεση που όλες οι οργανώσεις και τα μέλη του κόμματος οφείλουν να την έχουν στην πρώτη γραμμή των δραστηριοτήτων τους και να δουλεύουν γι’ αυτήν με συνέχεια και επιμονή.
Κρίκοι για την ανάπτυξη της οργανωτικής επιρροής μας τους οποίους επιβάλλεται να δυναμώσουμε είναι: Η καταγραφή από τις οργανώσεις του κόμματος των επιρροών τους και η συστηματική-μόνιμη παρακολούθηση της εξέλιξης της δουλειάς που γίνεται μαζί τους. Η σταθερή σύνδεση των μελών του κόμματος με μαζικούς χώρους (σωματεία, σύλλογοι κ.λπ.) και τον κοινωνικό περίγυρο και η δραστήρια παρέμβαση σ’ αυτούς, με έναν πλατύ τρόπο που θα πείθει για τις θέσεις και την πολιτική του κόμματος. Ο μετασχηματισμός της μαζικής-συνδικαλιστικής δουλειάς μας σε πολιτική-κομματική δουλειά, με άλλα λόγια οι σχέσεις που οικοδομούμε να μην μένουν στα μισά, να μην περιορίζονται σε συνδικαλιστικές και κοινωνικές σχέσεις, αλλά τολμηρά και θαρρετά να τις μετατρέπουμε σε πολιτική υποστήριξη, σε πολιτική και οργανωτική σχέση με το Μ-Λ ΚΚΕ. Η ύφανση νημάτων τακτικής επαφής με τους ανθρώπους που διευκολύνουν το δέσιμο με το κόμμα μας (ατομικές συζητήσεις, τακτικό δόσιμο εφημερίδας, οικονομική ενίσχυση κ.λπ.). Η χρησιμοποίηση μορφών και σχημάτων πολιτικής συζήτησης με ανθρώπους που επηρεάζουμε, οι οποίες να τους συγκεντρώνουν σε κύκλους επιρροών, σε ένα πρώτο επίπεδο οργανωτικής σύνδεσης με το κόμμα.
Στον τομέα της νεολαίας
Η νεολαία είναι βασική πηγή ανάπτυξης των δυνάμεων του κόμματος και το μέλλον του. Η ανάγκη να αιμοδοτηθεί το Μ-Λ ΚΚΕ με νέο δυναμικό επιβάλλει να δώσουμε αυξημένο βάρος στην οργανωτική δουλειά στη νεολαία.
Έχουν γίνει ορισμένα θετικά και ενθαρρυντικά βήματα που αποκρυσταλλώνονται στη διαμόρφωση ενός αξιόλογου νεολαιίστικου δυναμικού και στην ένταξη νέων συντρόφων στην ΠΟΡΕΙΑ και στις γραμμές του κόμματος. Σ’ αυτό έχουν συντελέσει η ιδεολογικοπολιτική δουλειά που έχει γίνει, η βελτίωση και σταθεροποίηση των λειτουργιών της οργάνωσης της νεολαίας, όπως και η ανάπτυξη νέων δραστηριοτήτων της (π.χ. κάμπινγκ ΠΟΡΕΙΑΣ). Πρέπει να συνεχίσουμε σε αυτή την κατεύθυνση και να κάνουμε μεγαλύτερα και πιο αποφασιστικά βήματα. Κι αυτό δεν είναι μόνο υπόθεση των μελών και των οργανώσεων της νεολαίας, αλλά όλων των οργανώσεων και μελών του κόμματος.
Η νεολαία μας απαρτίζεται από το κομμάτι των νέων εργαζομένων, από το φοιτητικό και το μαθητικό κομμάτι. Σε κάθε ένα από αυτά τα κομμάτια χρειάζεται με έναν ειδικό τρόπο να οργανώσουμε τη δουλειά μας, εντάσσοντάς την στην ενιαία ιδεολογικοπολιτική δουλειά και οργανωτική λειτουργία της ΠΟΡΕΙΑΣ.
Οι δυνάμεις μας στη νεολαία εξακολουθούν να είναι μικρές και οφείλουμε να πολλαπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για την ανάπτυξή της, δίνοντας έμφαση: Στο δυνάμωμα της ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησής της, μέσα από μια οργανωτική λειτουργία που θα ενισχύει την αφομοίωση της γραμμής του Μ-Λ ΚΚΕ, θα τροφοδοτεί συστηματικά με ιδεολογικοπολιτικά εφόδια και θα ενθαρρύνει τη μελέτη και την αυτομόρφωση, με επίγνωση ότι η νεολαία δέχεται πολλές και ισχυρές πιέσεις και είναι αντιμέτωπη με ποικίλες αντικομμουνιστικές, αστικές, μικροαστικές, ρεφορμιστικές και αναρχοαυτόνομες θεωρίες και απόψεις.
Στη σύνδεση των μελών της οργάνωσης με μαθητές, με τον φοιτητικό κόσμο και τους συλλόγους του, με στόχο να προσελκυσθούν αυτοί στη Φοιτητική και Μαθητική ΠΟΡΕΙΑ. Στη σύνδεση των νέων εργαζομένων μας με συναδέλφους τους στους χώρους δουλειάς τους, τη συμμετοχή και δράση στα σωματεία τους, καθώς και με νέους άνεργους. Στην προσπάθεια να διευρύνει η οργάνωση τις δυνάμεις της σε όλη την Ελλάδα και ειδικά εκεί όπου έχουν συγκεντρωθεί κάποιες καλύτερες προϋποθέσεις.
Στη στήριξη του περιοδικού, της μαθητικής εφημερίδας και των ιστοσελίδων της ΠΟΡΕΙΑΣ. Στην ανάπτυξη πολιτιστικών και άλλων μορφών δραστηριότητας της νεολαίας μας, μέσα από τις οποίες θα γνωρίζει και θα έρχεται σε επαφή με έναν ευρύτερο νεολαιίστικο κόσμο.
Στην επιστράτευση των κομματικών δυνάμεων, ιδιαίτερα αυτών που έχουν στην καθημερινότητά τους μεγαλύτερη επαφή με νεολαία, να βοηθήσουν τη νεολαιίστικη δουλειά.
Στην προώθηση αυτών των προσπαθειών βασική σημασία έχει η δημιουργία του Πολιτιστικού χώρου τής ΠΟΡΕΙΑΣ. Ο στόχος της απόκτησής του, που έθεσε η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή μας, επιτεύχθηκε και τώρα πρέπει σχεδιασμένα και γρήγορα να ξεκινήσει η λειτουργία του. Ο χώρος αυτός μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ζωντανό κύτταρο ανάπτυξης της δουλειάς της νεολαίας. Πρωταρχικά, όλες οι νεολαιίστικες δυνάμεις μας, όχι όμως μόνο αυτές, αλλά και όλες οι κομματικές δυνάμεις, πρέπει να αγκαλιάσουν αυτήν τη νέα σημαντική δραστηριότητα και να συμβάλουν στην πραγματοποίησή της και στην επιτυχία της.
Στη συνδικαλιστική δουλειά
Οι δυνάμεις του κόμματος παρεμβαίνουν στο μαζικό κίνημα συσπειρωμένες γύρω από την πολιτικοσυνδικαλιστική γραμμή της ΕΡΓΑΣ. Το τμήμα των δυνάμεών της που είναι στην εκπαίδευση εκφράζεται με τον Εκπαιδευτικό Όμιλο.
Μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ανανεώθηκε η συγκρότηση των οργάνων της ΕΡΓΑΣ και του Εκπαιδευτικού Ομίλου και έχει τεθεί στην ημερήσια διάταξη να οργανώσουμε καλύτερα ορισμένες πλευρές της συνδικαλιστικής μας δουλειάς. Για το σκοπό αυτό πρέπει να κινηθούμε στην κατεύθυνση:
Να σταθεροποιήσουμε τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου της ΕΡΓΑΣ και του γραφείου του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Να διαμορφώσουμε ή επικαιροποιήσουμε θέσεις και αιτήματα για το εργατοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπου έχουμε ελλείψεις.
Να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα τόσο εσωτερικών ολομελειακών όσο και ανοικτών συζητήσεων. Να βοηθήσουμε και μέσα από ειδικές συζητήσεις στην αφομοίωση της πολιτικοσυνδικαλιστικής γραμμής μας, στη συνδικαλιστική ενεργοποίηση όλων των εργαζόμενων του κόμματος σε σωματεία και χώρους εργασίας, στην αγωνιστική συμμετοχή τους στις απεργίες και κινητοποιήσεις, στη μεταφορά συνδικαλιστικής εμπειρίας στους νέους συντρόφους μας και στη διαμόρφωση νέων συνδικαλιστικών στελεχών, λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα σημαντικό τμήμα έμπειρων συνδικαλιστών μας έχει συνταξιοδοτηθεί.
Να προβάλλουμε πιο συστηματικά τις θέσεις της ΕΡΓΑΣ μέσα από την έκδοση ανακοινώσεων, μέσα από τις στήλες του «Λαϊκού Δρόμου» και των «Αντιτετραδίων».
Να ενισχύσουμε την αυτόνομη παρουσία και δράση της ΕΡΓΑΣ και του Εκπαιδευτικού Ομίλου στα πλαίσια των μετωπικών σχημάτων που συμμετέχουν και ανεξάρτητα από αυτά. Να παρακολουθήσουμε και να υποβοηθήσουμε πιο στενά τις παρεμβάσεις μας σε κάθε συνδικαλιστικό χώρο και σωματείο. Να επεκτείνουμε την παρουσία της σε περισσότερους εργασιακούς συνδικαλιστικούς χώρους και στην επαρχία.
Θα πρέπει, επίσης, να δούμε την παρουσία μας στο συνταξιουχικό κίνημα όπου, ήδη, στο σωματείο συνταξιούχων καθηγητών έχει γίνει ένα ξεκίνημα.
Στον τομέα των μέσων προβολής και διάδοσης της πολιτικής και της ιδεολογίας του κόμματος
Στον τομέα αυτό ανήκουν ο «ΛΑΪΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», ο διαδικτυακός τόπος του Μ-Λ ΚΚΕ, οι ΜΟΡΦΩΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ, και τα ιστολόγια επαρχιακών οργανώσεών μας, όπως και τα έντυπα και ο διαδικτυακός τόπος της νεολαίας στα οποία αναφερθήκαμε παραπάνω.
Κεντρική σημασία για το Μ-Λ ΚΚΕ έχει η βελτίωση της σύνταξης, της έκδοσης και της διακίνησης του ΛΑΪΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ, όπως και η αναβάθμιση των ιστοσελίδων μας στο διαδίκτυο. Για τη βελτίωση της σύνταξης της εφημερίδας μας οφείλουμε να πάρουμε ορισμένα μέτρα για την ενίσχυση της συντακτικής επιτροπής, τη σταθεροποίηση και διεύρυνση του δικτύου τακτικών αρθρογράφων στο κέντρο και στην επαρχία, την ενεργοποίηση των μελών του κόμματος για ανταποκρίσεις και κείμενα με θέματα από τους τομείς που δρουν και παρακολουθούν, την καλύτερη οργάνωση της αρθρογραφίας (εξασφάλιση ιδεολογικών κειμένων, περισσότερα και μικρότερα κείμενα, έγκαιρη προετοιμασία και παράδοση κειμένων κ.λπ.).
Σχετικά με την έκδοση της εφημερίδας, μετά το σημαντικό βήμα να τη σελιδοποιούμε με δικές μας δυνάμεις, είναι αναγκαίο η τεχνική ομάδα που διεκπεραιώνει αυτήν τη δουλειά να πλαισιωθεί με καινούργιο δυναμικό. Σχετικά με τη διανομή και τη διάδοση της εφημερίδας οι κομματικές οργανώσεις οφείλουν να την αποτυπώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία, να την προωθήσουν και να την παρακολουθήσουν, έτσι ώστε βαδίζοντας προς την Πανελλαδική Οργανωτική Σύσκεψη να έχουμε μια συνολική εικόνα αυτής της δουλειάς και των αποτελεσμάτων της.
Για το διαδικτυακό τόπο του Μ-Λ ΚΚΕ πρέπει μέχρι τις αρχές του νέου χρόνου να έχουμε ολοκληρώσει την ανακαίνιση και την αναβάθμισή του και να εξασφαλίσουμε όρους μιας ζωντανής λειτουργίας του με διαρκή, έγκαιρη και επίκαιρη ενημέρωση.
Οι ΜΟΡΦΩΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ θα πρέπει να αναζωογονηθούν αξιοποιώντας δυνατότητες εκτύπωσης βιβλίων και οργάνωσης της διάθεσής τους που επιτρέπουν να ξεπερνούμε τις μεγάλες δυσκολίες που δημιουργούν οι οικονομικοί περιορισμοί. Η διάθεση των βιβλίων τους, η διαχείριση και η παρακολούθηση της πώλησής τους να γίνει πιο οργανωμένη και αποδοτική. Οι ιστοσελίδες τους να στηρίζονται σταθερά και κυρίως να αποκτήσει συνέχεια η ενημέρωσή τους με τα ντοκουμέντα του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος.
Στα ιστολόγια των επαρχιακών οργανώσεών μας, που λειτουργούν σαν πιο πλατιά και τοπική έκφραση της πολιτικής του Μ-Λ ΚΚΕ, πρέπει να προσδώσουμε περιεχόμενο που να αντιστοιχεί καλύτερα στο χαρακτήρα τους και στο σκοπό που θέλουμε να υπηρετήσουν. Για το σκοπό αυτό επιβάλλεται να συζητήσουμε, να υπάρξει ανταλλαγή εμπειριών, αξιολόγηση και αξιοποίηση της χρησιμότητάς τους και ένας πιο συντονισμένος σχεδιασμός, μια επεξεργασμένη γενική κατεύθυνση και μια κεντρική εποπτεία τους. Το άνοιγμα ιστολογίων μας και σε άλλες περιοχές, στο βαθμό που έχουμε δυνατότητες, οφείλουμε να το δούμε.
Για την οικονομική δουλειά
Τα οικονομικά μας κινούνται με τις αυξανόμενες δυσκολίες που δημιουργεί η συνεχιζόμενη και επιδεινούμενη οικονομική κρίση, η οποία έχει άμεσες επιπτώσεις στα έσοδα του κόμματος, το οποίο στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις (συνδρομές, ενισχύσεις επιρροών και φίλων) για να καλύψει τις δαπάνες των δραστηριοτήτων που αναπτύσσει. Η αντιμετώπιση αυτών των δυσκολιών επιβάλλει μια πιο οργανωμένη και ελεγχόμενη διαχείριση των οικονομικών μας, τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και των δαπανών.
Η κανονική καταβολή των συνδρομών χωρίς καθυστερήσεις, η ευρύτερη πολιτική δουλειά που να συμπεριλαμβάνει σταθερά και την προσπάθεια να έχουμε οικονομικές ενισχύσεις από τις επιρροές μας, τους φίλους μας και τον εργασιακό και κοινωνικό περίγυρό μας, η συμβολή όλων των κομματικών οργανώσεων στην αύξηση των πωλήσεων όλων των εντύπων και των εκδόσεών μας, η αξιοποίηση μορφών πολιτικής δραστηριότητας (διοργάνωση εκδηλώσεων κ.λπ.) που προσπορίζουν έσοδα, η εξοικονόμηση πόρων με πιο προσεκτική διαχείριση των εξόδων μας σε συνδυασμό με τη βελτίωση της οργάνωσης, τον συστηματικό έλεγχο και την παρακολούθηση της πορείας των οικονομικών από τους οικονομικούς υπεύθυνους, είναι μέτρα στα οποία πρέπει να επιμείνουμε με μεγαλύτερη επιμέλεια.
Άμεσος στόχος μας είναι καλύψουμε εκκρεμείς υποχρεώσεις και να φέρουμε την οικονομική λειτουργία σε μια καλύτερη ισορροπία με τις δραστηριότητες που αναπτύσσουμε. Για το σκοπό αυτό η Κ.Ε. αποφασίζει την πραγματοποίηση δίμηνης οικονομικής καμπάνιας στην οποία καλεί όλες τις κομματικές δυνάμεις να κινητοποιηθούν για να υπερκαλυφθεί το πλάνο τους.
Στο επόμενο διάστημα η Κ.Ε. και οι κομματικές δυνάμεις, μέσα στο πλαίσιο των συνολικών πολιτικών δραστηριοτήτων τους, πρέπει να συγκεντρώσουν την προσοχή τους στα οργανωτικά ζητήματα και στην αντιμετώπισή τους, με στόχο η Πανελλαδική Οργανωτική Σύσκεψη να αποτελέσει σκαλοπάτι που θα συμβάλει συγκεκριμένα και πρακτικά στην επίλυση οργανωτικών προβλημάτων.
