…γιατί όλη την ζωή μου την εξόδεψα
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη…
Και θα στήσω σημαίες στις κορφές μου
για να φαίνονται οι αντοχές μου…
Το πραγματικό πρόβλημα που αναδεικνύεται μετά τις εκλογές με ακόμα πιο έντονο και επιτακτικό τρόπο είναι αν θα υπάρξει μια ανεξάρτητη, απέναντι στην κυρίαρχη τάξη, ισχυρή και αξιόπιστη Κομμουνιστική Αριστερά, σταθερός και ασυμβίβαστος υπηρέτης του λαού και των συμφερόντων του.
Όχι μια ψευτοαριστερά, υποταγμένη στις ανάγκες και τα συμφέροντα των κυρίαρχων αστικών δυνάμεων, που αμαυρώνει τα οράματα, την ιδεολογία και την πολιτική της αριστεράς, αλλά μια πραγματική κομμουνιστική Αριστερά, ένα πραγματικό κομμουνιστικό κόμμα, που χωρίς την ύπαρξη, την ,οικοδόμηση και τη δράση του, η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες και αδύναμες και ο αγώνας τους θα μετατρέπεται σε διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια μιας σοσιαλδημοκρατίας για να εδραιωθεί ως ο δεύτερος πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος.
Όσο οι διαθέσεις του κόσμου της Αριστεράς θα εγκλωβίζονται στα πλαίσια της ψευτοαριστερής πολιτικής, το λαϊκό και αριστερό κίνημα θα βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδα και η κρίση θα αναπαράγεται στις γραμμές του.
Η κυριαρχία της συμβιβαστικής, ρεφορμιστικής πολιτικής στο χώρο της Κομμουνιστικής Αριστεράς πρέπει να ανατραπεί, και αυτό είναι το μεγάλο καθήκον στο οποίο οφείλουν να συστρατευθούν όλες οι πραγματικά αριστερές δυνάμεις, όλοι οι κομμουνιστές.
Τελεία και παύλα. Και όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.
Το δρόμο, πρέπει να βρούμε το δρόμο
η σκέψη απλώνεται σ’ όλο το κορμί
κάθε στιγμή αργοπορίας είναι θάνατος
η ιστορία μας κινδυνεύει να σαπίσει
η χώρα μας, ο λαός μας κινδυνεύει να σαπίσει.
Και ο λαός μας,
η μόνη ελπίδα σωτηρίας.
Οι εκπαιδευτικοί Αγγελική Φατούρου, Γιώργος Σόφης, Γιάννης Μακρίδης, Αρετή Σπαχή & Θανάσης Τσιριγώτης
