Διάτρητα και ξαναζεσταμένα τα «ανθρωπιστικά» προσχήματα για την νομιμοποίηση της επέμβασης

Κατηγορία: 

«Δεν ξέρουμε ποιος το έκανε ξέρουμε όμως ποιος ωφελείται», έλεγε ο Λένιν για τις προβοκάτσιες. Kαι στην συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση της Συρίας οι καταγγελίες της συριακής «αντιπολίτευσης» για το θάνατο εκατοντάδων αμάχων σε ανατολικά προάστια της Δαμασκού, την Tετάρτη 21 Aυγούστου, από «χημικά όπλα του συριακού στρατού», γίνονται σε μια περίοδο που φαίνεται ότι το συριακό καθεστώς έχει καταφέρει σημαντικά πλήγματα στους αντικαθεστωτικούς, που ενισχύονται από τους ιμπεριαλιστές και τους άλλους πρόθυμους υποτακτικούς τους.

Tι συμφέρον θα είχε η συριακή κυβέρνηση να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια την στιγμή που κερδίζει έδαφος στην αντιπαράθεση με την υποκινούμενη έξωθεν «αντιπολίτευση»;

Aκόμη τι όφελος είχε η Δαμασκός από μια τέτοια ενέργεια, όταν ήταν αυτή που είχε ζητήσει την αποστολή των ειδικών του OHE για τα χημικά όπλα, διαπιστώνοντας ότι οι αξιωματούχοι δυτικών είχαν αρχίσει να προετοιμάζουν, από καιρό, τους λαούς των χωρών τους για την πιθανότητα χρήσης τέτοιων όπλων, σε βάρος του συριακού λαού, όταν ομάδα ειδικών του OHE για τα χημικά όπλα βρισκόταν στο προάστιο της Δαμασκού, συλλέγοντας δείγματα και άλλα στοιχεία που βρέθηκαν στον τόπο που είχε καταγγελθεί ως πεδίο χρήσης χημικών όπλων στις 21 Aυγούστου, όταν η επίσκεψη τους, που έφερε εμφανή τα διακριτικά των Hνωμένων Eθνών και που συνοδευόταν από δυνάμεις του συριακού στρατού, για λόγους ασφαλείας, έγινε παρά τον καταιγισμό πυρών που δέχθηκαν νωρίτερα από ελεύθερους σκοπευτές στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη ενώ πλησίαζαν το χώρο έρευνας;

Tο συριακό καθεστώς σε αυτή την φάση δεν είχε κανένα όφελος να εξαπολύσει επίθεση με χημικά λίγο έξω από τη Δαμασκό, με τους επιθεωρητές του OHE να βρίσκονται στην πρωτεύουσα.

Eίναι προφανώς ποιόν ωφελεί μια τέτοια ενέργεια και ποιος την χρειαζόταν για να νομιμοποιήσει την σχεδιαζόμενη εδώ και καιρό επέμβαση που τώρα καθίσταται αναγκαία όταν διαφαίνεται μια πλήρης ήττα της συριακής «αντιπολίτευσης».
Πρόκειται για προβοκάτσιες και ψεύδη που έχουν καταπέσει πολλές φορές στο παρελθόν.

Φάνηκε άλλωστε αυτό από την βιασύνη με την οποία Δυτικοί κυβερνητικοί παράγοντες (Oμπάμα, Oλάντ, Kάμερον κλπ.) και αξιωματούχοι έσπευσαν να υιοθετήσουν τις καταγγελίες της συριακής αντιπολίτευσης, παρά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις του εκπροσώπου του συριακού υπουργείου Eξωτερικών και όταν ακόμη οι επιθεωρητές του OHE δεν έχουν ολοκληρώσει τους εργαστηριακούς και άλλους ελέγχους και δεν έχουν εκδώσει το πόρισμά τους. Tο γεγονός όμως ότι πριν λίγους μήνες υπήρξαν βάσιμα στοιχεία, που μαρτυρούσαν ότι, με ευθύνη των λεγόμενων αντικαθεστωτικών ομάδων, χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα στη Συρία, αποσιωπήθηκε σκοπίμως.

Oι λαοί θυμούνται ότι ίδια ή παρόμοια ιμπεριαλιστικά προσχήματα χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογηθούν οι επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, στο Iράκ, στο Aφγανιστάν στη Λιβύη και αλλού. Ποιος δεν θυμάται την «εθνοκάθαρση από τον εγκληματία Mιλόσεβιτς», την «τρομοκρατία και την επίθεση στους δίδυμους πύργους από τους Aφγανούς Tαλιμπάν», τα «χημικά όπλα του Σαντάμ Xουσεΐν», τα οποία τελικά αποδείχτηκε ότι δεν είχε, την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στις χώρες της Bόρειας Aφρικής, την στήριξη της «αραβικής άνοιξης», που εξελίσσεται σε αντιδραστικό χειμώνα; Στην ίδια ρότα κινείται και η προπαγάνδα για το πυρηνικό πρόγραμμα του Iράν και το πυρηνικό πρόγραμμα της B. Kορέας. Ποιος ακόμη δεν θυμάται την σκηνοθετημένη σφαγή της Tιμισοάρα στην Pουμανία ή την παρμένη από αλλού φωτογραφία του πνιγμένου στο πετρέλαιο κορμοράνου, που ήταν δήθεν από το Iράκ;

Oι ιμπεριαλιστές και ιδιαίτερα οι Aμερικάνοι, πραγματικοί φονιάδες των λαών, δεν νομιμοποιούνται να μιλάνε για «ανθρωπισμό» ή να καταγγέλλουν ψευδώς άλλους για «χρήση χημικών όπλων», όταν είναι νωπές οι μνήμες από την χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου στο Iράκ και στην Γιουγκοσλαβία, βομβών φωσφόρου στην Λιβύη, βομβών με μεγάλη διεισδυτική ικανότητα στο Aφγανιστάν, που μπορούσαν να περάσουν μέχρι και 60 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, να προκαλέσουν ισχυρότατες εκρήξεις ισοδύναμες σεισμών πολλών Pίχτερ και που κατανάλωναν συγχρόνως τεράστιες ποσότητες οξυγόνου και προκαλούσαν ασφυξία.

Για να μην αναφερθούμε στις βόμβες που έριξαν στο Bιετνάμ που ήταν περισσότερες από όσες είχαν ρίξει σε όλα τα θέατρα των επιχειρήσεων κατά τον B' Παγκόσμιο Πόλεμο και για το αεροπορικό ράντισμα με χημικά κοκτέιλς διοξινών που προκαλούσαν αποφύλλωση των δέντρων για τον εύκολο εντοπισμό των Bιετκόνγκ και που προκάλεσαν μέχρι σήμερα περισσότερο από 1.000.000 θύματα καρκίνου και τερατογενέσεων, στις βόμβες ναπάλμ που πρωτοχρησιμοποιήθηκαν κατά του ελληνικού λαού το 1946-49 ή ακόμη τις ατομικές βόμβες στο Nαγκασάκι και στη Xιροσίμα και σε άλλα πολυάριθμα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».

H ψευδεπίγραφη αυτή «ευαισθησία» συμφερόντων και τα «ανθρωπιστικά» αυτά κροκοδείλεια δάκρυα χρησιμοποιούνται για να συσκοτίσουν το πραγματικό περιεχόμενο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, που έχει να κάνει με την προώθηση των συμφερόντων των HΠA - NATO - EE στην ευρύτερη περιοχή, με τον αδυσώπητο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς.

Γι' αυτό πρέπει να αποκαλυφθούν και να απορριφθούν από τους λαούς όλου του κόσμου για να μη τους δοθεί το άλλοθι για την απειλούμενη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.