Συμπληρώνονται φέτος 38 χρόνια από την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σήμερα το Πολυτεχνείο, ο αγώνας του και τα μηνύματά του αποκτούν μία ιδιαίτερα επίκαιρη διάσταση. O αγώνας για ψωμί - παιδεία - ελευθερία - εθνική ανεξαρτησία πρέπει να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων λαού και νεολαίας και είναι αυτός ο αποφασιστικός παράγοντας που μπορεί να δώσει διέξοδο από τα οξυμμένα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά προβλήματα στα οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα μας η κυβέρνηση, τα κόμματα της ολιγαρχίας και οι ξένοι κηδεμόνες.
Το καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας που οδήγησε την Ελλάδα στη ζοφερή επταετία, σήμερα επισωρεύει στις πλάτες του λαού νέα δεινά, οδηγεί τη χώρα στο βάραθρο της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της χρεοκοπίας. Τώρα το πραγματικό πρόβλημα για το λαό και την Αριστερά είναι πώς θα οργανώσουν τον αγώνα τους για να αποκρουστούν οι αχαλίνωτοι εκβιασμοί, τα τρομοκρατικά διλήμματα τα οποία από κοινού θέτουν οι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, για να μη περάσει η υποδουλωτική συμφωνία και τα εξοντωτικά μέτρα του Mεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Τώρα που το καθεστώς της υποτέλειας και της ξενοδουλείας περνά μια βαθιά κρίση και τα κόμματα της άρχουσας τάξης χαλκεύουν νέα δεσμά καταδικάζοντας το λαό σε αργό θάνατο, τώρα που συντελείται μια πλατιά αφύπνιση των λαϊκών μαζών και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι μπαίνουν στο στίβο του εργατικού και λαϊκού αγώνα, το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει δεν είναι να προσανατολιστεί ο λαός και η Αριστερά στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στις κάλπες, αλλά να προσανατολιστούν σταθερά στο δρόμο του παλλαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης που επιβάλλει το μαύρο μέτωπο ολιγαρχίας, EE και ΔNT, ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για να σπάσουν τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, για την έξοδο από την EE και το NATO, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.
Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης EE - ΔNT - ολιγαρχίας, συνθλίβει μισθούς - μεροκάματα - συντάξεις, ξεθεμελιώνει δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, επιτίθεται στις συλλογικές συμβάσεις, διαλύει τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, τη δημόσια υγεία και παιδεία. Λεηλατεί τα εισοδήματα με πρωτοφανή ταξικού περιεχομένου φορομπηχτικά μέτρα, με ανήκουστα χαράτσια που οδηγούν το λαό κυριολεκτικά σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης. Εξαπολύει το κύμα των απολύσεων της εργασιακής εφεδρείας, ενώ ο αριθμός των ανέργων αγγίζει το ένα εκατομμύριο. Σπρώχνει τη νεολαία ξανά στους δρόμους της μετανάστευσης. Καρατομεί τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς σε σχολεία χωρίς βιβλία, σε πανεπιστήμια χωρίς κρατικά κονδύλια. Στέλνει επαίτες στην αγορά εργασίας, με πτυχία κουρελιασμένα, επιστημονικά καταρρακωμένα, σύμφωνα με τις γενικές κατευθύνσεις της δια βίου.. αμάθειας.
Το αντιδραστικό τερατούργημα της Διαμαντοπούλου για τα Πανεπιστήμια, βάζει τα θεμέλια για την οριστική διάλυση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, καθώς και για τη κατάργηση Τμημάτων και Σχολών μέσω των συγχωνεύσεων, (όπως προδρομικά είδαμε να συμβαίνει με το κλείσιμο 1000 σχολικών τμημάτων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Ο νόμος για τα ΑΕΙ της Διαμαντοπούλου καταργεί το Πανεπιστημιακό Άσυλο, κατάκτηση η οποία επιβλήθηκε από τον αγώνα του Πολυτεχνείου, καταδεικνύοντας ότι αυτή η πολιτική εξόντωσης λαού και νεολαίας χρειάζεται το «αναγκαίο συμπλήρωμα» της κατάργησης δημοκρατικών κατακτήσεων, περιστολής λαϊκών ελευθεριών, τρομοκράτησης και κατασταλτικής έντασης. Μόνο ο μαζικός, ενωτικός, οργανωμένος αγώνας της νεολαίας, στο πλευρό του λαϊκού κινήματος, θα δώσει την αναγκαία απάντηση στα διαδοχικά κύματα των επερχόμενων αντιδραστικών μέτρων, και στις μεθόδους επιβολής τους.
Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στους αγώνες του σήμερα!
Συμπληρώνονται φέτος 38 χρόνια από την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σήμερα το Πολυτεχνείο, ο αγώνας του και τα μηνύματά του αποκτούν μία ιδιαίτερα επίκαιρη διάσταση. O αγώνας για ψωμί - παιδεία - ελευθερία - εθνική ανεξαρτησία πρέπει να βρεθεί στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων λαού και νεολαίας και είναι αυτός ο αποφασιστικός παράγοντας που μπορεί να δώσει διέξοδο από τα οξυμμένα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά προβλήματα στα οποία έχουν οδηγήσει τη χώρα μας η κυβέρνηση, τα κόμματα της ολιγαρχίας και οι ξένοι κηδεμόνες.
Το καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας που οδήγησε την Ελλάδα στη ζοφερή επταετία, σήμερα επισωρεύει στις πλάτες του λαού νέα δεινά, οδηγεί τη χώρα στο βάραθρο της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της χρεοκοπίας. Τώρα το πραγματικό πρόβλημα για το λαό και την Αριστερά είναι πώς θα οργανώσουν τον αγώνα τους για να αποκρουστούν οι αχαλίνωτοι εκβιασμοί, τα τρομοκρατικά διλήμματα τα οποία από κοινού θέτουν οι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, για να μη περάσει η υποδουλωτική συμφωνία και τα εξοντωτικά μέτρα του Mεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Τώρα που το καθεστώς της υποτέλειας και της ξενοδουλείας περνά μια βαθιά κρίση και τα κόμματα της άρχουσας τάξης χαλκεύουν νέα δεσμά καταδικάζοντας το λαό σε αργό θάνατο, τώρα που συντελείται μια πλατιά αφύπνιση των λαϊκών μαζών και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι μπαίνουν στο στίβο του εργατικού και λαϊκού αγώνα, το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει δεν είναι να προσανατολιστεί ο λαός και η Αριστερά στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στις κάλπες, αλλά να προσανατολιστούν σταθερά στο δρόμο του παλλαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού αγώναγια να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης που επιβάλλει το μαύρο μέτωπο ολιγαρχίας, EE και ΔNT, ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για να σπάσουν τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, για την έξοδο από την EE και το NATO, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης.
Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης EE - ΔNT - ολιγαρχίας, συνθλίβει μισθούς - μεροκάματα - συντάξεις, ξεθεμελιώνει δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, επιτίθεται στις συλλογικές συμβάσεις, διαλύει τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, τη δημόσια υγεία και παιδεία. Λεηλατεί τα εισοδήματα με πρωτοφανή ταξικού περιεχομένου φορομπηχτικά μέτρα, με ανήκουστα χαράτσια που οδηγούν το λαό κυριολεκτικά σε συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης. Εξαπολύει το κύμα των απολύσεων της εργασιακής εφεδρείας, ενώ ο αριθμός των ανέργων αγγίζει το ένα εκατομμύριο. Σπρώχνει τη νεολαία ξανά στους δρόμους της μετανάστευσης. Καρατομεί τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς σε σχολεία χωρίς βιβλία, σε πανεπιστήμια χωρίς κρατικά κονδύλια. Στέλνει επαίτες στην αγορά εργασίας, με πτυχία κουρελιασμένα, επιστημονικά καταρρακωμένα, σύμφωνα με τις γενικές κατευθύνσεις της δια βίου.. αμάθειας.
Το αντιδραστικό τερατούργημα της Διαμαντοπούλου για τα Πανεπιστήμια, βάζει τα θεμέλια για την οριστική διάλυση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, καθώς και για τη κατάργηση Τμημάτων και Σχολών μέσω των συγχωνεύσεων, (όπως προδρομικά είδαμε να συμβαίνει με το κλείσιμο 1000 σχολικών τμημάτων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης). Ο νόμος για τα ΑΕΙ της Διαμαντοπούλου καταργεί το Πανεπιστημιακό Άσυλο, κατάκτηση η οποία επιβλήθηκε από τον αγώνα του Πολυτεχνείου, καταδεικνύοντας ότι αυτή η πολιτική εξόντωσης λαού και νεολαίας χρειάζεται το «αναγκαίο συμπλήρωμα» της κατάργησης δημοκρατικών κατακτήσεων, περιστολής λαϊκών ελευθεριών, τρομοκράτησης και κατασταλτικής έντασης. Μόνο ο μαζικός, ενωτικός, οργανωμένος αγώνας της νεολαίας, στο πλευρό του λαϊκού κινήματος, θα δώσει την αναγκαία απάντηση στα διαδοχικά κύματα των επερχόμενων αντιδραστικών μέτρων, και στις μεθόδους επιβολής τους.
Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στους αγώνες του σήμερα!
