Αυτή η συνοπτική φράση διατυπώνεται από την πλειοψηφία των ΜΜΕ, για να περιγράψει το θάνατο του 19χρονού Θανάση Καναούτη που άφησε την τελευταία του πνοή πάνω στο οδόστρωμα αφού είχε την ατυχία να ...μην έχει εισιτήριο! Το νομικό σκέλος της υπόθεσης για το πως δηλαδή πέθανε ο Θανάσης απολαμβάνει την μερίδα του λέοντος στο «δημόσιο διάλογο». Αυτό που αφήνεται ,επιμελώς, στην άκρη είναι το κοινωνικό υπόστρωμα της όλης υπόθεσης. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, νέοι και φτωχοί δηλαδή που αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και ένα εισιτήριο για να μετακινηθούν. Και όποτε μπαίνει βίαια στο προσκήνιο το συγκεκριμένο ζήτημα εξαπολύεται η γνωστή ανθρωποφαγία κατά αυτών που δεν επικυρώνουν το εισιτήριο τους και φυσικά ευθύνονται για όλα τα δεινά του τόπου. Φυσικά αυτό δεν γίνεται τυχαία. Αποτελεί ένα από τα βασικά προπαγανδιστικά όπλα της μνημονιακής πολιτικής που μέσω αυτού διαχέεται στην κοινωνία η λογική της συνευθύνης.
Με αφορμή τον θάνατο του νέου αυτού ανθρώπου δοκιμάστηκαν διάφορες συνταγές επικοινωνιακής διαχείρισης. Αρχικά ειπώθηκε ότι είναι αναρχικός(!), ότι έδειρε τον ελεγκτή... Αφού διαπίστωσαν πως δεν πείθουν κατέφυγαν στην γνωστή και βαρετή πλέον φιλολογία για το τέρας που αποκαλούν δημόσιο τομέα και άρχισαν να κανιβαλίζουν σε βάρος των οδηγών, των ελεγκτών που "είναι όλοι τραμπούκοι", ή"δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους". Φυσικά δεν πρόκειται να υπερασπιστούμε τον οποιοδήποτε ελεγκτή ή οδηγό που έχει αποδειχθεί ότι ευθύνεται για την συγκεκριμένη πράξη. Σε κάθε περίπτωση δεν θα συμμετέχουμε στην γενικευμένη στοχοποίηση ενός κλάδου για ένα τέτοιο γεγονός. Και αφού δεν έπεισε ούτε αυτό κατέφυγαν στα γνωστά κροκοδείλια δάκρυα για την φτώχεια, την ανεργία και την ταλαιπωρημένη νεολαία μας. Αλήθεια; Όλοι αυτοί που πανηγυρίζουν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες (φανταστείτε τι κάνουν από πίσω) κάθε φορά που ψηφίζονται μνημόνια, πολυνομοσχέδια και άλλα αντιλαϊκά νομοθετήματα ·όλοι αυτοί που πετάνε τη σκούφια τους κάθε φορά που κλείνει ένας δημόσιος φορέας και βγάζουν, με ένα πλατύ μειδίαμα, το κομπιουτεράκι να διαπιστώσουν αν συμπληρώνεται ο απαιτούμενος αριθμός απολύσεων που ζητά η τρόικα ειδάλλως σοβαρεύουν και, υποτελείς όπως είναι, ζητούν και άλλο αίμα ·όλοι αυτοί ,τέλος, που ξέρουν τάχα τις ανάγκες της κοινωνίας σε σχολεία και πανεπιστήμια και αφού διαπιστώνουν περιχαρείς ότι περισσεύουν σπρώχνουν από το «λεωφορείο της εκπαίδευσης» όποιον δεν τους κάνει ,είτε καθηγητή ,είτε μαθητή ,είτε φοιτητή, είτε ολόκληρα σχολεία και πανεπιστημιακά ιδρύματα, πως τολμούν και λυπούνται; Επειδή ακριβώς είναι ο μόνος τρόπος να το αντιμετωπίσουν! Δικαιολογούν τις αντιδράσεις μέχρι την έκφραση λύπης και δυσαρέσκειας και ισχυρίζονται πως το γεγονός δεν προσφέρεται για πολιτικές αντιζηλίες και πως όποιος προσδίδει σε αυτό άλλο περιεχόμενο και διαστάσεις είναι τυμβωρύχος. Ε λοιπόν οι μόνοι που τυμβωρυχούν είναι αυτοί που συνεχίζουν και λεηλατούν τα κοινωνικά πτώματα των απολυμένων, των ανέργων, των φτωχών και των νέων που χειμάζονται από την κρίση και την αντιλαϊκή πολιτική. Είναι η τρόικα και η κυβέρνηση που λεηλατούν ανηλεώς τα δικαιώματα, τις κατακτήσεις και τη ζωή μας και όχι αυτοί που δεν αρκούνται σε μια τυπική και αποστειρωμένη έκφραση λύπης για έναν νεκρό που είναι φανερό ότι συνδέεται με την οικονομική και κοινωνική εξόντωση της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Η μόνη απάντηση σε αυτόν τον τραγικό θάνατο δεν μπορεί παρά να είναι η παραπέρα συνειδητοποίηση των αιτιών της σημερινής κατάστασης και η οργανωμένη προσπάθεια για την ανατροπή τους!
