Η αυτοχειρία του σπουδαστή Β. Γιακουμάκη στα Γιάννενα έφερε στην επιφάνεια με δραματικό τρόπο παλιές και σύγχρονες κοινωνικές ασθένειες της νεοελληνικής κοινωνίας και συμπύκνωσε με υπόβαθρο τον τραγικό θάνατο ενός νέου ανθρώπου, αντιθέσεις που διαπερνούν τον κοινωνικό κορμό.. τα ανθρωποβόρα ΜΜΕ που για μέρες είχαν «πρωτοσέλιδο – πρωτόστηλο» το θέμα, τώρα – ακριβώς σαν τις ύαινες – στρέφονται αλλού και το προσωπικό δράμα μένει σε συγγενείς και φίλους.
Ωστόσο τα βαθειά ζητήματα παραμένουν.
Η σχολική βία (bullying) που τόσο συζητιέται δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η ατομική επιθετικότητα απέναντι στον άλλο, τον αλλόδοξο, αλλόθρησκο, αλλοδαπό, μειονεκτούντα σε κάτι, δεν υπάρχει «με το γάλα της μάνας μας». Οι άνθρωποι βασικά γίνονται, διαμορφώνουν χαρακτήρα και συνειδήσεις μέσα στο κοινωνικό, οικογενειακό, σχολικό και εργασιακό περιβάλλον.
Οι συμπεριφορές είναι σαν τη γλώσσα, μαθαίνονται. Με τα παραπάνω δεν αθωώνουμε κανέναν ένοχο και ψευτονταή που αντί να βγάλει το θυμό του στους «από πάνω», τον βγάζει σαν μικροαστός στον διπλανό του. Εύκολος στόχος.
Αν θέλουμε να βλέπουμε το κύριο (το δάσος) και όχι το δένδρο, οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τις αιτίες και λιγότερο τα αποτελέσματα. Η αυξανόμενη επιθετικότητα και ο ανταγωνισμός που φτάνει στα όρια της ανθρωποφαγίας είναι δείγμα και συστατικό του παρακμιακού καπιταλιστικού συστήματος. Ενός συστήματος που γράφει στο DNA του «ο θάνατός σου η ζωή μου» και το κάνει πράξη λες και βρισκόμαστε σε αγέλη λύκων.
Μόνο ένα άλλο ανώτερο κοινωνικό σύστημα μπορεί να προάγει την ανθρωπιά, τη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη, το σεβασμό στο διπλανό. Μόνο ο σοσιαλιστικός ανθρωπισμός με ό,τι αυτό συνεπάγεται θα σβήσει το δόγμα «ο άνθρωπος για τον άνθρωπο λύκος».
Οι φαρισαίοι των ΜΜΕ και το κράτος εξανίστανται και κλαίγουν σαν κροκόδειλοι για το θάνατο του άτυχου σπουδαστή. Αυτοί που έκλεισαν σχολεία, μείωσαν τα κονδύλια για την παιδεία, ρήμαξαν τη νεολαία με ανεργία, φρίκη και γκρίζο μέλλον, ποτίζουν έναν «πολιτισμό» του παραλόγου. Αυτοί που παίζουν νυχθημερόν στο γυαλί την κακογουστιά, το σκουπιδομάνι και την «αμερικανιά» (έτσι που ένας έφηβος να 'χει παρακολουθήσει ως τα 15 χρόνια του 12.000 φόνους), βγαίνουν τώρα τιμητές και θεματοφύλακες.
Σαν να βγαίνει ο λύκος να κάνει κηρύγματα στα πρόβατα! Σαν να μιλάνε οι σκουπιδότοποι για αισθητική! Από δίπλα όλες οι δομές του κυρίαρχου συστήματος διαμορφώνουν με κάθε τρόπο τα σύγχρονα πρότυπα. Χθες ήταν ο «γιάπης» που ανέβαινε πατώντας σε πτώματα. Σήμερα είναι ο «αναίσθητος» που κοιτάει να σώσει μέσα στην κρίση το τομάρι του, αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω του.
Ως εκ τούτου, αν θέλουμε να μη θρηνούμε διαρκώς, οφείλουμε ν' αλλάξουμε την κοινωνία, το σχολείο και τον πολιτισμό. Και άμεσα να αγωνιστούμε ώστε να 'χει η νέα γενιά εργασία, μόρφωση και αξίες που να βοηθούν την αλληλεγγύη, τη συνεργασία και να δίνουν θετική και γόνιμη διέξοδο στους νέους ανθρώπους.
Το τέρας ή το δολοφονείς ή του μοιάζεις!
