Συγκέντρωση-διαδήλωση
Kυριακή 18/9, ΚΑΜΑΡΑ, 6μμ
Συμπληρώνονται φέτος εννιά χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα δολοφονικά τάγματα της Χρυσής Αυγής. Η δολοφονία του αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής απέναντι στην εγκληματική δράση των φασιστών, φέρνοντας στο προσκήνιο το αντιφασιστικό – δημοκρατικό κίνημα, χάρη στη δράση και τους αγώνες του οποίου η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση και τα ηγετικά της στελέχη οδηγήθηκαν στη φυλακή.
Ωστόσο, η καταδίκη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής διόλου δεν σήμανε την εξάλειψη της φασιστικής απειλής. Όχι μόνο γιατί φασιστικά εκτρώματα -είτε προερχόμενα από το κορμό της είτε ανεξάρτητα- εξακολουθούν να δρουν. Όχι μόνο γιατί τα ηγετικά στελέχη της δεν θα αργήσουν να βγουν από τη φυλακή και να αναπτύξουν ξανά τη φασιστική τους δράση. Αλλά κυρίως γιατί τον φασισμό τον εκτρέφουν και τον ενθαρρύνουν οι αντιδραστικές πολιτικές της ντόπιας ολιγαρχίας και των κυβερνήσεών τους, που πλάι στη φτώχεια και την εξαθλίωση που έφεραν αξιοποίησαν, επώασαν και τροφοδότησαν ταυτόχρονα τη Χρυσή Αυγή για να τρομοκρατήσουν το λαϊκό κίνημα και τους αγώνες του.
Οι πολιτικές που δυνάμωσαν το φασιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής σήμερα προωθούνται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση. Η πολιτική της ακρίβειας και της φτώχειας γενικεύει την εξαθλίωση σε ακόμα μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, ενώ ταυτόχρονα τα κοινωνικά δικαιώματα της δημόσιας υγείας, ασφάλισης και παιδείας τσακίζονται. Πλάι σε αυτά, το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που έχει προωθηθεί τα τελευταία χρόνια χτυπά τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες, οξύνει την κρατική βία και καταστολή, δυναμώνοντας τον εκφασισμό της δημόσιας ζωής. Μαζί με αυτά η κυβερνητική πολιτική τροφοδοτεί τον εθνικισμό εντείνοντας την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, που αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των φασιστών. Τέλος, βαθαίνει ακόμα περισσότερο η ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας μας, η εμπλοκή της στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία, πολλαπλασιάζοντας τους κινδύνους που απορρέουν από αυτήν για το λαό και τον τόπο.
Έτσι, όσο θα οξύνεται η πολιτική της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της εξάρτησης τόσο θα συντηρούνται οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες ο φασισμός θα βρίσκει έδαφος για να δράσει. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο το δημοκρατικό κίνημα να βρίσκεται σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα απέναντι στη φασιστική απειλή και κυρίως ενάντια στις αντιδραστικές πολιτικές που την τρέφουν, πρώτα απ’ όλα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική.
