Σίγουρα όλοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες τουλάχιστον μία φορά κάποιου περιστατικού όπου κάποιοι καθηγητές δεν επιτρέπουν σε αργοπορημένους φοιτητές να μπουν μέσα στην αίθουσα και να παρακολουθήσουν την παράδοση.
Λοιπόν ας αρχίσουμε από κάποια βασικά.
Σημείο 1ο: Είναι πανεπιστήμιο κι όχι σχολείο! Πόσες φορές οι ίδιοι οι καθηγητές μας έχουν πει από την πρώτη μέρα κιόλας να ξεχάσουμε το Λύκειο, να ξεχάσουμε το σχολείο τόσο στο τρόπο λειτουργίας του όσο και στον τρόπο που διαβάζαμε; Κάποιοι όμως το θυμούνται όταν τους συμφέρει κάτι τέτοιο και συμπεριφέρονται σαν καθηγητές Λυκείου που αν αργούσες στο μάθημα δεν σε άφηναν να μπεις και έπαιρνες απουσία.
Σημείο 2ο: Στο Πανεπιστήμιο έχουμε Διαλέξεις. Το να μην επιτρέψεις σε κάποιον την παρακολούθηση μέρους αυτής απαγορεύεται και αντίκειται στην ακαδημαϊκή ελευθέρια που προφυλάσσει το δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση για τον καθένα. Η διάλεξη ορίζεται ως μια δημόσια ομιλία για κάποιο θέμα. Το γεγονός ότι είναι κάτι δημόσιο σημαίνει ότι μπορεί να έρθει ο καθένας που επιθυμεί χωρίς περιορισμούς στο πότε θα έρθει και στο πότε θα φύγει. Δεν νομίζω να ‘χουμε συναντήσει σε κάποια Διάλεξη για κάποιο θέμα πέραν των μαθημάτων που διδασκόμαστε να έχει έρθει κάποιος ακόμη και λίγο πριν το τέλος αυτής και να μην του έχει επιτραπεί η είσοδος! Γιατί άραγε να γίνεται εδώ κάτι τέτοιο;
Ωραία αφού τα ξεκαθαρίσαμε αυτά να πούμε και ακόμα δυο κουβέντες που είναι σημαντικές.
Κρατούμενο 1ο: Όταν κάποιος καθυστερεί 5-10-15 λεπτά άντε βαριά μισή ώρα “επιλέγει” (πολύ σχετικό αυτό αλλά ας κάνουμε αυτή την απλούστευση) να χάσει ένα κομμάτι της Διάλεξης, το υπόλοιπο όμως που θα χάσει δεν το είναι επιλογή του αλλά προκύπτει από απαγόρευση και ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει το δικαίωμα ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΝΩΣΗ. Αυτά γινόταν σε άλλες σκοτεινές εποχές. Και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί υπερβολή αλλά είναι αυτό που στην πράξη συμβαίνει όταν απαγορεύεις σε κάποιον να μπει διαφορετική ώρα από αυτήν που εσύ άρχισες.
Κρατούμενο 2ο: Μιας και στο οικονομικό ακούμε συνέχεια για τα λεφτά των γονιών μας (φόροι) τα οποία εμείς δεν τα σεβόμαστε για τους χ, y λόγους. Μάλιστα… μερικοί καθηγητές όμως την ξεχνάν αυτήν την καραμέλα καθώς είναι οι ίδιοι που δεν τα σέβονται όταν μας πετάν έξω επειδή αργήσαμε. Να μην αναφέρω για τα λεφτά που δίνουμε στα αστικά μόνο και μόνο για να ‘ρθουμε και να παρακολουθήσουμε.
- Η τακτική του εκβιασμού που σου λέει ή φεύγεις εσύ ή εγώ κι άρα θα χάσουν όλοι την παράδοση ακριβώς στην κατεύθυνση να στραφεί ο ένας εναντίον του άλλου όχι μόνο σαν άνθρωπο δεν σε τιμά αλλά πολύ περισσότερο δεν τιμά την θέση σου ως παιδαγωγός και ως ακαδημαϊκός.
- Δεν δείχνει καμία ασέβεια προς το πρόσωπο του καθηγητή όταν κάποιος αργεί, αλλά αντίθετα σημαίνει ότι τα λέει απλά και κατανοητά και θέλω να σε παρακολουθήσω επομένως αντιθέτως σε επικροτώ με την παρουσία μου. Επίσης αν κάποιοι αποσπούνται αν ανοιγοκλείνει η πόρτα εε ‘νταξει να το εξασκήσουν να μην αποσπούνται γιατί αυτά είναι φτηνές προφάσεις.
Κλείνοντας να πούμε ότι δεν προάγουμε την ασυνέπεια τουναντίον μάλιστα ίσως να ‘μαστε και πιο εμονικοί με την συνέπεια αλλά περιστατικά αδικίας και κατάφορης καθηγητικής αυθαιρεσίας δεν μπορούν να μένουν αναπάντητα. Γιατί κάνεις δεν μπορεί να ξέρει τον λόγο που κάποιος άργησε και δεν έχει καμία υποχρέωση ούτε να απολογηθεί ούτε να εκλιπαρεί γι’ αυτό που απ’ τη μία έχει πληρώσει, κι απ την άλλη έχει κατακτήσει, το δικαίωμα στην γνώση.
Αυτά και πολλά ακόμη βεβαία θα τα συζητούσαμε με άλλους όρους αν λειτουργούσε ο φοιτητικός σύλλογος αλλά κάποιοι βαρύνονται με μεγάλες ευθύνες για την κατάσταση αποσύνθεσης του συλλόγους μας.
Ως Φοιτητική Πορεία καλούμε τον κάθε έναν και την κάθε μία να καταδικάσουμε τέτοια περιστατικά καθηγητικής αυθαιρεσίας έχοντας στο μυαλό μας ότι τέτοια περιστατικά (όπως και το όριο των ν+3 μαθημάτων, την κατάργησης της εμβόλιμης εξεταστικής κλπ) εντάσσονται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο εντατικοποίησης των σπουδών μας και λυκειοποίησης του Πανεπιστημίου. Αυτά κι άλλα πολλά θα ‘πρεπε να συζητιούνται και να λύνονται μέσα από το συλλογικό μας όργανο, τον φοιτητικό σύλλογο στον οποίο όλοι μας είμαστε μέλη του, το να γίνουμε όμως και ενεργά μέλη του εναπόκειται στον καθένα μας και τότε πολλά θα είναι διαφορετικά. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση σε καλούμε να παλέψουμε όλοι μαζί από κοινού, να μιλήσουμε για τα θέματα που μας απασχολούν απ’ το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο και να βάλουμε τον σύλλογο σε μια λειτουργία με Γενικές Συνελεύσεις.
Φοιτητική Πορεία Οικονομικού
